Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki

Nowy nadbałtycki port

RYuIs3V2OYM1z1
Eugeniusz Kwiatkowski (1888–1974) – inżynier, polski wicepremier, w latach 1926–1930 minister przemysłu i handlu, w latach 1935–1939 minister skarbu Rzeczypospolitej Polskiej.
Źródło: Wikimedia Commons, domena publiczna.

Do największych osiągnięć gospodarczych II Rzeczypospolitej należała rozpoczęta w 1921 r. budowa portu i miasta w Gdyni, niedużej kaszubskiej wiosce. Dostęp Polski do morza był ważny nie tylko ze względów strategicznych, lecz także handlowych i gospodarczych. Chociaż Polska posiadała liczne przywileje i uprawnienia w Wolnym Mieście GdańskuWolne Miasto GdańskWolnym Mieście Gdańsku, to konieczne było wybudowanie własnego portu, z którego mogłaby korzystać bez żadnych ograniczeń. Projekt realizowano pod kierunkiem Eugeniusza Kwiatkowskiego. W 1923 r. do Gdyni zawinął pierwszy statek pełnomorski, trzy lata później na pobliskim Oksywiu powstał port wojenny. W bardzo krótkim czasie Gdynia stała się dużym i ważnym miastem. Aby zobrazować ogromną przemianę, jaką przeszła Gdynia, wystarczy przywołać daty: w 1921 r. liczyła ona zaledwie 1,3 tys. mieszkańców, pięć lat później uzyskała prawa miejskie (wówczas mieszkało tam 12 tys. mieszkańców). Po czterech latach ich liczba się podwoiła, a pod koniec okresu międzywojennego Gdynia była jednym z najszybciej rozwijających się gospodarczych ośrodków Polski, zamieszkanym przez ok. 120 tys. ludzi. W 1938 r. stała się największym portem przeładunkowym na Bałtyku i jednym z najnowocześniejszych w Europie.

R1UcN59wwB4cP1
Budowa pierwszego mola w porcie gdyńskim, rok 1921.
Wyjaśnij, jakie korzyści, nie tylko gospodarcze, przynosiła budowa nowego portu w Gdyni.
Źródło: Narodowe Archiwum Cyfrowe, domena publiczna.

Centralny Okręg Przemysłowy

Kolejnym przedsięwzięciem na ogromną skalę była budowa Centralnego Okręgu PrzemysłowegoCentralny Okręg PrzemysłowyCentralnego Okręgu Przemysłowego (COP), zapoczątkowana w 1936 roku. Założeniem tego projektu było stworzenie skupiska ważnych dla gospodarki państwa zakładów przemysłowych, w tym zbrojeniowych, w jednym regionie, możliwie daleko od granic. Chodziło o to, by w razie wojny ważne strategicznie obiekty znajdowały się z dala od linii frontu i zasięgu nieprzyjaciela. Za najlepszy uznano rejon zbiegu rzek Wisły i Sanu. Budowę COP‑u rząd rozpoczął, kiedy na świecie wygasał już wielki kryzys z 1929 r., który wpłynął także na polską gospodarkę, m.in. przez wycofywanie się z rynku zagranicznych inwestorów. Produkcja przemysłowa zmniejszyła się niemal o połowę, co spowodowało zastój w handlu i wzrost bezrobocia. Na skutek zmniejszonego zapotrzebowania spadły ceny produktów rolnych, a to z kolei pogłębiło biedę na wsi. Chłopi kupowali mniej artykułów przemysłowych, co nasilało kryzys w przemyśle. Aby doprowadzić do przełamania tej sytuacji, minister Kwiatkowski zaproponował szeroko zakrojone inwestycje.

R3vw2oiLm3MGB1
Gospodarka II Rzeczypospolitej. Gdzie w Rzeczpospolitej przemysł rozwijał się najprężniej? Dlaczego akurat tam? Dlaczego na terenach wschodnich było tak mało ośrodków przemysłowych?
Źródło: Contentplus.pl sp. z o.o., Krystian Chariza i zespół, licencja: CC BY-SA 3.0.

Jednocześnie Centralny Okręg Przemysłowy był elementem programu niwelowania różnic rozwojowych między Polską A i Polską BPolska A, B, CPolską A i Polską B. W ramach COP‑u powstały przede wszystkim fabryki związane z przemysłem zbrojeniowym, m.in. huta w Stalowej Woli, zakłady lotnicze w Mielcu, fabryki broni w Radomiu i Starachowicach, a także silników w Rzeszowie, samochodów w Lublinie i zakłady chemiczne w Dębicy. Rozpoczęto budowę elektrowni wodnych w Rożnowie i Myczkowcach oraz cieplnej w Stalowej Woli. W nowych fabrykach znalazło zatrudnienie wielu bezrobotnych, w tym mieszkańców przeludnionych wsi. Nie bez znaczenia było zauważalne po wyjściu z kryzysu ożywienie gospodarcze na świecie. Kryzys w słabej gospodarczo Polsce trwał dłużej niż w krajach bardziej rozwiniętych, lecz miał o wiele mniejsze nasilenie.

Słownik

Centralny Okręg Przemysłowy
Centralny Okręg Przemysłowy

ośrodek przemysłu ciężkiego budowany w latach 1936–1939 w południowo‑centralnych dzielnicach Polski

industrializacja
industrializacja

(z ang. industrialisation od łac. industria – pierwotnie w znaczeniu pracowitości, celowego działania) rozwój przemysłu, proces przekształcania się społeczeństwa tradycyjnego w społeczeństwo przemysłowe

inflacja
inflacja

(z łac. inflatio – nadymanie, nadęcie) wzrost cen przy spadku wartości pieniądza

Polska A, B, C
Polska A, B, C

podział Polski w okresie międzywojennym na trzy obszary różniące się rozwojem ekonomicznym

Wolne Miasto Gdańsk
Wolne Miasto Gdańsk

miasto utworzone w 1920 r. na mocy traktatu wersalskiego; obejmowało obszar Gdańska i jego okolic i nie posiadało pełnej suwerenności państwowej

Słowa kluczowe

Gdynia, Centralny Okręg Przemysłowy, Eugeniusz Kwiatkowski, industrializacja, dzieje II Rzeczypospolitej, społeczeństwo II Rzeczypospolitej, gospodarka II Rzeczypospolitej

Bibliografia

Z. Landau, J. Tomaszewski, Gospodarka Drugiej Rzeczypospolitej, Warszawa 1991.

F. Młynarski, Wspomnienia, Warszawa 1971.

E. Kwiatkowski, Dysproporcje. Rzecz o Polsce przeszłej i obecnej, Kraków 1932.

Budowa Centralnego Okręgu Przemysłowego, „Polska Gospodarcza” 1938 nr 40.