Schemat przedstawia proces bruzdkowania u człowieka, od zapłodnienia komórki jajowej. Na pierwszej ilustracji zilustrowana jest okrągła komórka jajowa w kolorze czerwonym z jasnofioletowym jądrem. Przyporządkowana jest do niej cyfra 1 oraz opis: Oocyt II rzędu. Żeńska komórka rozrodcza człowieka w trakcie drugiego podziału mejotycznego zatrzymanego w momencie owulacji. Na kolejnej grafice przedstawione jest zapłodnienie. Do żeńskiej komórki jajowej zbliża się męska komórka - plemnik. Ma on z tyłu wić, a z przodu niewielką, owalną główkę. Przyporządkowana jest tu cyfra 2 oraz opis: Zapłodnienie. W przebiegu rozmnażania płciowego połączenie gamety żeńskiej i męskiej (plemnika) w jedną komórkę, zwaną zygotą, która daje początek nowemu organizmowi. Do zapłodnienia dochodzi w bańce jajowodu. Z plemnika i komórki jajowej tworzy się zygota zilustrowana na grafice opatrzonej cyfrą 3. Ma ona okrągły kształt, fioletowy kolor i ciemnofioletowe jądro. Po kliknięciu na cyfrę rozwija się opis: Zygota. Komórka powstała w wyniku zapłodnienia. Na grafice z cyfrą 4 zygota dzieli się na dwie mniejsze komórki. Zobrazowane jest tu stadium 2 blastomerów, czyli podział zygoty na 2 komórki 48 godzin po zapłodnieniu. Na następnej grafice z cyfrą 5 widać stadium następujące 64 godziny po zapłodnieniu - stadium 4 blastomerów; zygota składa się z czterech części. Po 76 godzinach zygota dzieli się na osiem komórek. Jest to stadium 8 blastomerów oznaczone cyfrą 6. Na grafice z cyfrą 7 widnieje morula - zygota dzieli się na 12 do 16 mniejszych komórek otoczonych osłonką przejrzystą. Tworzy się ona 124 godziny po zapłodnieniu. Kolejnym etapem rozwoju jest powstała po 148 godzinach blastocysta. Wyróżnia się w niej trofoblast i węzeł zarodkowy. Zygota składa się wówczas z wielu komórek. Blastocysta oznaczona jest cyfrą 8, a cyfrą 9 znajdujący się wewnątrz blastocysty węzeł zarodkowy, inaczej embrioblast będący półokrągłym zgrubieniem wewnątrz komórki. Na kolejnej ilustracji przedstawiono trofoblast oznaczony cyfrą 10 - jest to zewnętrzna warstwa komórek blastocysty. Są na nim zaznaczone opatrzone cyframi następujące elementy: 11. Zarodek 12 dni po zapłodnieniu , 12. Jama owodni - jama jednej z błon płodowych; owodnia powstaje z ekto- i mezodermy, stanowi barierę dla drobnoustrojów oraz ochronę mechaniczną, a także środowisko wodne rozwoju zarodka i później płodu. 13. Tarcza zarodkowa (blastodysk). Zbudowana jest z dwóch warstw komórek: epiblastu i hipoblastu. Z epiblastu powstają listki zarodkowe: ektoderma, endoderma i mezoderma. Z komórek hipoblastu ostatecznie tworzy się pęcherzyk żółtkowy pierwotny. Proces powstawania listków zarodkowych to gastrulacja, 14. Jama blastocysty.

Na ilustracji widoczny jest schemat procesu gastrulacji u człowieka. Na pierwszej ilustracji przedstawiono jest blastula, która powstaje w procesie bruzdkowania poprzedzającym gastrulację. Na pierwszej ilustracji widoczny jest owalny kształt, który w środku obwiedziony jest szeregiem łączących się ze sobą komórek z niewielkim jądrem. Jest to blastoderma.W górnej części okręgu widoczny jest szereg nieregularnych, zbliżonych kształtem do koła ciemnopomarańczowych komórek, które łączą się ze sobą węzeł zarodkowy. Wewnątrz okręgu zbudowanego z blastodermy znajduje się przestrzeń – blastocel. Na kolejnej ilustracji przedstawiona jest pierwsza faza gastrulacji. Z komórek węzła zarodkowego powstają dwie warstwy komórek – epiblast i hipoblast. Na zewnątrz widoczny jest trofoblast - warstwa komórek, które mają nieregularny, zbliżony do okrągłego kształt z widocznym jądrem w środku i tworzą okrąg. W górnej części znajduje się epiblast, czyli skupisko przylegających do siebie, jasnoróżowych komórek z jądrem. Pod nim jest hipoblast – warstwa skupionych koło siebie okrągłych, ciemnopomarańczowych komórek w kształcie odwróconej litery U. Kolejna ilustracja przedstawia fazę w której z epiblastu i hipoblastu tworzy się tarczka zarodkowa. Pomarańczowe komórki nadal stanowią krawędź zarodka, ale w środku widać już większą, jasnożółtą przestrzeń. Epiblast tworzy niewielki, górny pierścień, natomiast hipoblast większy, dolny pierścień zbudowany z połączonych ze sobą komórek. Na ostatniej ilustracji znajduje się gastrula. W drugiej fazie powstają trzy listki zarodkowe. W obrębie tarczki zarodkowej komórki epiblastu dzielą się mitotycznie i migrują, zastępując komórki hipoblastu nową warstwą – endodermą. Te, które nie uległy migracji, tworzą kolejną warstwę – ektodermę. Pomiędzy nimi tworzy się mezoderma. Powstaje ona z komórek epiblastu, które pozostały w przestrzeni między ektodermą a endodermą.