Przeczytaj
Wspólne cechy wszystkich korzeni
Cechy charakteryzujące wszystkie korzenie to brak liści oraz obecność merystemów wierzchołkowych.
Systemy korzeniowe
Możemy wyróżnić dwa podstawowe systemy korzeniowe: charakterystyczny dla roślin jednoliściennych system wiązkowy oraz typowy dla roślin dwuliściennych system palowy.
Strefy korzenia
Na całej długości korzenia można wyróżnić kilka stref.
U większości drzew występuje zależność pomiędzy powierzchnią rzutu poziomego korony a powierzchnią systemu korzeniowego. Zazwyczaj powierzchnie te są do siebie zbliżone (choć u niektórych gatunków, zwłaszcza w niekorzystnych warunkach glebowych, rozległość systemu korzeniowego może przekraczać powierzchnię korony). Co ciekawe, zmiana powierzchni systemu korzeniowego (np. przycinanie korzeni) może powodować analogiczną zmianę powierzchni korony. Zjawisko to jest wykorzystywane w hodowli drzewek bonsai. Przycinanie korzeni powoduje, że udaje się utrzymać w formie miniaturowej rośliny drzewa, które w naturze osiągnęłyby znaczne rozmiary.
Indeks górny Źródło: drzewa.nk4.netmark.pl; krzakowisko.pl. Indeks górny koniecŹródło: drzewa.nk4.netmark.pl; krzakowisko.pl.
Słownik
wzajemne oddziaływania między roślinami lub roślinami a mikroorganizmami wywołane wydzielaniem różnego typu związków chemicznych do podłoża, wody i atmosfery; polega na hamowaniu lub pobudzaniu rozwoju i wzrostu gatunku podlegającego wpływowi allelopatycznemu
korzenie wyrastające wtórnie w dowolnych, nietypowych miejscach dojrzałych organów, np. z liści lub łodyg; u roślin jednoliściennych tworzą system wiązkowy
organ roślinny mocujący roślinę w podłożu, umożliwiający pobieranie z gleby wody i soli mineralnych
zjawisko symbiotycznego, niepasożytniczego współżycia grzybów z korzeniami roślin wyższych; oba organizmy czerpią korzyści z tej symbiozy (wzajemna wymiana substancji odżywczych); rozróżnia się: mikoryzę ektotroficzną (zewnętrzną), w której strzępki grzyba oplatają korzonki roślin, tworząc opilśń, endotroficzną (wewnętrzną), w której grzyb wnika do tkanek rośliny, oraz ektendotroficzną (mieszaną), w której grzyb jest obecny w tkankach rośliny oraz tworzy opilśń
okolnica; warstwa lub pokład komórek na powierzchni walca osiowego korzenia, pod endodermą; ma zdolności merystematyczne (twórcze): zapoczątkowuje miazgę łykodrzewną w sektorach pierwotnego drewna; w perycyklu tworzą się wierzchołki korzeni bocznych: zewnętrzne części rozrośniętego perycyklu tworzą miazgę korkotwórczą korzenia
grupa roślin okrytozalążkowych, u których w rozwijającym się zarodku powstają dwa liścienie
grupa roślin okrytozalążkowych, u których w rozwijającym się zarodku powstaje jeden liścień
ciśnienie turgorowe; stan wysycenia komórek i tkanek roślinnych wodą, umożliwiający utrzymanie kształtu i określonej pozycji przez roślinę lub niektóre jej organy, niemające dobrze wykształconej podtrzymującej tkanki mechanicznej; zależy od potencjału osmotycznego soku komórkowego oraz od własności fizykochemicznych ściany komórkowej
wyrostki skórki korzenia (ryzodermy) zwiększające jego powierzchnię chłonną