Nierówność wymierną rozwiązujemy doprowadzając ją do postaci wielomianowej, przy wyznaczonej dziedzinie nierówności wymiernejdziedzina nierówności wymiernejdziedzinie nierówności wymiernej.

o równoważności nierówności
Twierdzenie: o równoważności nierówności
  1. W1xW2x>0 W1x·W2x>0  W2x0,

  1. W1xW2x<0 W1x·W2x<0  W2x0,

  1. W1xW2x0 W1x·W2x0  W2x0,

  1. W1xW2x0 W1x·W2x0  W2x0.

Zatem przy rozwiązywaniu nierówności wymiernych, często będziemy korzystać z powyższego twierdzenia.

Algorytm rozwiązywania nierówności wymiernych

I sposób
  1. Wyznaczamy dziedzinę nierówności wymiernejdziedzina nierówności wymiernejdziedzinę nierówności wymiernej.

  2. Sprowadzamy nierówność do postaci ogólnej - przenosimy wszystkie wyrażenia na jedną stronę nierówności.

  3. Wykonujemy wskazane działania.

  4. Nierówność wymierną rozwiązujemy doprowadzając ją do równoważnej postaci wielomianowej przy wyznaczonej dziedzinie nierówności wymiernejdziedzina nierówności wymiernejdziedzinie nierówności wymiernej (zastępujemy iloraz iloczynem z uwzględnieniem założeń).

  5. Wyznaczamy pierwiastki wielomianupierwiastek wielomianupierwiastki wielomianu (o ile istnieją) oraz szkicujemy wykres.

  6. Z wykresu odczytujemy zbiór rozwiązań danej nierówności.

  7. Wyznaczamy rozwiązanie nierówności wymiernej uwzględniając dziedzinę.

II sposób
  1. Wyznaczamy dziedzinę nierówności wymiernejdziedzina nierówności wymiernejdziedzinę nierówności wymiernej.

  2. Mnożymy obustronnie nierówność przez kwadrat mianownika lub przez inne wyrażenia, których znak jest jednoznacznie określony.

  3. Wykonujemy wskazane działania.

  4. Wyznaczamy pierwiastki odpowiedniego wielomianu (o ile istnieją)   oraz szkicujemy wykres.

  5. Z wykresu odczytujemy zbiór rozwiązań danej nierówności.

  6. Wyznaczamy rozwiązanie nierówności wymiernej uwzględniając dziedzinę.

bg‑blue

Zwróćmy uwagę na to , że przy rozwiązywaniu nierówności wymiernej II sposobem, nie możemy mnożyć obustronnie nierówności przez mianownik wyrażenia wymiernego, jeśli nie wiemy jaki on ma znak, czy ujemny, czy dodatni. Jeśli znak mianownika byłby ujemny, to po pomnożeniu nierówności przez ten mianownik, musielibyśmy zmienić zwrot nierówności.

Przykład 1

Rozwiążmy nierówność xx2-3x-3x-9x2-9<0.

Rozwiązanie

Podajmy konieczne założenia

x2-3x0, x2-90

xx-30, x-3x+30

x0, x3, x-3

D=-3;0;3.

Zapisujemy  mianowniki w   postaci iloczynowej

xxx-3-3x-3x-3x+3<0.

Skracamy ułamki

1x-3-3x+3<0.

Pomnożymy obie strony nierówności przez x-32·x+32, ponieważ x-32·x+32>0 dla xD=-3;0;3.

Zauważmy, że nie możemy mnożyć obustronnie przez wyrażenie x-3·x+3, bo dane wyrażenie przyjmuje w dziedzinie nierówności wymiernejdziedzina nierówności wymiernejdziedzinie nierówności wymiernej D=-3;0;3 zarówno wartości ujemne, jak też dodatnie.

1x33x+3<0 |x32x+32 dla xD=-3;0;3.

x-3x+32-3x-32x+3<0.

Wyłączamy wspólny czynnik przed nawias x-3x+3x+3-3x-3<0.

Stąd

x-3x+3x+3-3x+9<0,

x-3x+3-2x+12<0,

-2x-3x+3x-6<0.

Wielomian Wx=-2x-3x+3x-6 ma trzy pierwiastkipierwiastek wielomianupierwiastki jednokrotne: -3, 3 oraz 6.

Teraz przystępujemy do utworzenia „siatki znaków”.

RqY6cf9FytIuU

Z tabeli odczytujemy rozwiązanie nierówności.

Odpowiedź: Zbiorem rozwiązań nierówności jest zbiór -3;00;36;+.

Przykład 2

Rozwiążmy nierówność x-1x2-4x-5-x+3x+12x-5.

Rozwiązanie

Podajmy konieczne założenia

x2-4x-50, x+10, x-50

x+1x-50, x-1, x5

x-1, x5

D=-1;5.

Zapisujemy mianowniki w postaci iloczynowej

x-1x+1x-5-x+3x+12x-5.

Przenosimy wyrażenia na jedną stronę nierówności

x-1x+1x-5-x+3x+1-2x-50.

Sprowadzamy ułamki do wspólnego mianownika

x-1x+1x-5-x+3x-5x+1x-5-2x+1x+1x-50,

x-1-x+3x-5-2x+1x+1x-50,

x-1-x2-2x-15-2x-2x+1x-50,

x-1-x2+2x+15-2x-2x+1x-50.

Zapisujemy nierówność wielomianową w postaci iloczynowej

-x-4x+3x+1x-50.

Wielomian Wx=-x-4x+3x+1x-5 ma cztery pierwiastkipierwiastek wielomianupierwiastki jednokrotne: -3, -1, 4, 5.

Uwzględniając dziedzinę nierówności wymiernejdziedzina nierówności wymiernejdziedzinę nierówności wymiernej D=-1;5 rozwiązaniem nierówności jest zbiór 3;14;5

R1Ww7RVWyolx2

Odpowiedź: Rozwiązanie nierówności:  x3;14;5.

Przykład 3

Obliczmy największą liczbę całkowitą spełniającą nierówność

2x+3x2-6x-26+x>3xx2-36.

Zakodujmy kolejno cyfrę setek, dziesiątek i jedności sześcianu otrzymanego wyniku.

Rozwiązanie

Podajmy konieczne założenia

x2-6x0, 6+x0, x2-360

xx-60, 6+x0, x-6x+60

x0, x6, x-6

D=-6;0;6.

Przenosimy wyrażenia na jedną stronę nierówności:

2x+3x2-6x-26+x-3xx2-36>0.

Zapisujemy mianowniki w  postaci iloczynowej

2x+3xx-6-26+x-3xx-6x+6>0.

Sprowadzamy ułamki do wspólnego mianownika

2x+3x+6xx-6x+6-2xx-6xx-6x+6-3x2xx-6x+6>0,

2x2+15x+18-2x2+12x-3x2xx-6x+6>0,

-3x2+27x+18xx-6x+6>0.

Zapisujemy nierówność wielomianową w postaci iloczynowej

x-3x2+27x+18x-6x+6>0,

-3xx-9+1052x-9-1052x-6x+6>0.

Wielomian Px=-3xx-9+1052x-9-1052x-6x+6 ma pięć pierwiastków jednokrotnych: -6, 9-1052, 0, 6, 9+1052.

Uwzględniając dziedzinę nierówności wymiernej D=-6;0;6 rozwiązaniem nierówności jest zbiór x-;-69-1052;06;9+1052.

R1kS4jAlnMSXp

Zatem największą liczbę całkowitą spełniającą nierówność jest liczba 9. Wówczas 93=729.

Odpowiedź: 729.

Przykład 4

Rozwiążmy nierówność 32x-1-xx-21.

Rozwiązanie

D=12;2.

Rozwiążmy nierówności:32x-1-xx-2-132x-1-xx-21.

Przenieśmy wszystkich wyrażenia na jedną stronę 32x-1-xx-2+1032x-1-xx-2-10.

Sprowadźmy ułamki algebraiczne do wspólnego mianownika

3x-22x-1x-2-x2x-12x-1x-2+2x-1x-22x-1x-203x-22x-1x-2-x2x-12x-1x-2-2x-1x-22x-1x-20

3x-62x-1x-2-2x2-x2x-1x-2+2x2-4x-x+22x-1x-203x-62x-1x-2-2x2-x2x-1x-2-2x2-4x-x+22x-1x-20

3x-6-2x2+x+2x2-5x+22x-1x-203x-6-2x2+x-2x2+5x-22x-1x-20

-x-42x-1x-20-4x2+9x-82x-1x-20.

Zapiszmy nierówności w postaci równoważnych nierówności iloczynowych

-x-42x-1x-20-4x2+9x-82x-1x-20,

-2x+4x-12x-202-4x2+9x-8x-12x-20.

Wielomian R1x=-2x+4x-12x-2 ma trzy pierwiastki jednokrotne: -4,12,2.

Uwzględniając dziedzinę D=12;2 sporządzamy wykres funkcji R1.

R1XHuykbqxfLR

Rozwiązaniem pierwszej nierówności wielomianowej, gdzie xD=12;2 jest zbiór -;- 412;2.

Wielomian R2x=2-4x2+9x-8x-12x-2 ma dwa pierwiastki jednokrotne: 12, 2.

Uwzględniając dziedzię D=12;2 sporządzamy wykres wielomianu R2.

R18mB261frkH4

Rozwiązaniem drugiej nierówności wielomianowej, gdzie xD=12;2 jest zbiór -;122;+.

Wyznaczamy iloczyn rozwiązań nierówności:

-;- 412;2-;122;+=-;- 4.

Odpowiedź: Rozwiązaniem nierówności jest zbiór -;- 4.

Słownik

dziedzina nierówności wymiernej
dziedzina nierówności wymiernej

dziedziną nierówności wymiernej są wszystkie liczby rzeczywiste za wyjątkiem pierwiastków wielomianu W2x znajdującego się w mianowniku danego wyrażenia W1xW2x

D= x: W2x=0

pierwiastek wielomianu
pierwiastek wielomianu

pierwiastkiem wielomianu Wx nazywamy liczbę rzeczywistą a, dla której Wa=0