Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki

Bezimienne groby

Tam, gdzie w czasie I wojny światowej toczyły się walki, pozostały bezimienne groby. Wiele współczesnych cmentarzy znajdujących się na terenach, które były poprzecinane liniami frontów, ma wytyczone kwartały dla żołnierzy poległych w latach 1914–1918. Niedawni wrogowie – Niemcy, Francuzi, Rosjanie, Anglicy – leżą obok siebie. Dla upamiętnienia tych, którzy polegli, stawia się wielkie monumenty, tworzy się poświęcone im miejsca pamięci i co roku w wielu krajach oddaje im hołd w rocznicę zawieszenia broni – 11 listopada.

R6Mr7a8oeNFKl1
Fotografia przedstawia trawnik i rosnące na nim pojedyncze drzewa. Na trawniku widać kilkadziesiąt kamiennych nagrobków, które są postawione obok siebie.
Cmentarz żołnierzy niemieckich w Ohlsdorf w Niemczech. Na froncie ginęli żołnierze różnych narodowości, cmentarze miały więc charakter wielonarodowościowy. Obok siebie w wyznaczonych kwartałach leżeli Rosjanie, Niemcy, Francuzi, Anglicy, Austriacy itd. Wielu żołnierzy zostało pochowanych w grobach anonimowych. Opisz kształt grobów żołnierzy niemieckich widocznych na ilustracji. Czy w twojej okolicy – bliższej lub dalszej – znajduje się cmentarz żołnierzy, którzy stracili życie w czasie I lub II wojny światowej? Jeśli tak, to czy cmentarz ten wygląda podobnie? Wskaż między nimi podobieństwa i różnice.
Źródło: Wikimedia Commons, domena publiczna.

I wojna światowa przyniosła ogromne straty militarne. Około 9 mln żołnierzy zostało zabitych, co stanowiło 15 proc. wszystkich zmobilizowanych. Wielu doznało trwałych uszkodzeń ciała i na zawsze pozostało inwalidami, np. spośród żołnierzy brytyjskich ok. 41 tys. straciło w walkach rękę lub nogę. We Francji przyjęło się po I wojnie światowej mówić o „straconym pokoleniu”stracone pokolenie„straconym pokoleniu”. W niektórych krajach zostało zabitych ponad 20 proc. osób między 20. a 40. rokiem życia. Konflikt ten przyniósł także niespotykane dotychczas w historii Europy straty wśród ludności cywilnej. Padła ona ofiarą nie tylko bezpośrednich działań wojennych, ale również głodu, przesiedleń i chorób, zwłaszcza grypy hiszpankigrypa hiszpankagrypy hiszpanki, której pandemiapandemiapandemia wybuchła w zimie 1918/1919 r. i zebrała krwawe żniwo (ok. 20 mln ludzi).

RWoGfHMMbinrt
Monument poświęcony żołnierzom brytyjskim i pochodzącym z imperium brytyjskiego, którzy zginęli w czasie walk pod Ypres. Do jakich wzorców architektonicznych nawiązuje monument? Dlaczego twoim zdaniem wybrano właśnie taką formę architektoniczną dla upamiętnienia osób, które straciły życie pod Ypres w czasie I wojny światowej?
Źródło: Wikimedia Commons, domena publiczna.

Ruiny i długi

Wojna pozostawiła za sobą szlak ruin. Tam, gdzie toczyły się największe i najdłuższe walki, rolnictwo i przemysł zostały zniszczone. Należało odbudować domy, szpitale, szkoły, naprawić drogi, linie kolejowe. Kraje, które doświadczyły największych zniszczeń, jeszcze długo musiały sobie radzić ze skutkami wojny i kryzysem, który był jej następstwem. Najbardziej w wyniku działań wojennych ucierpiała Francja, przez której terytorium przebiegał front zachodni, z krajów środkowoeuropejskich zaś Polska i Serbia. Na poniższej mapie można prześledzić strefę zniszczeń wojennych na terenie Francji.

R15A6RUh8WzfD
Strefa zniszczenia w północno‑wschodniej Francji po I wojnie światowej. Na czerwono zostały zaznaczone obszary całkowicie zdewastowane, na niebiesko – obszary mocno zniszczone, na żółto – obszary umiarkowanie zniszczone. Cała strefa liczyła 120 tys. ha. Do dziś są z niej systematycznie usuwane szczątki ludzkie, niewypały i inne pozostałości świadczące o prowadzeniu tutaj działań wojennych w czasie I wojny światowej. Określ, która część strefy – czerwona, niebieska czy żółta – była największa.
Źródło: Contentplus.sp. z o.o. na podstawie Wikimedia Commons, licencja: CC BY-SA 3.0.
R1Z0VIEGKp9lI
Zniszczone domy w Belgii. Określ na podstawie ilustracji, jaki był stopień zniszczeń.
Źródło: Wikimedia Commons, domena publiczna.

Ale trudności ekonomiczne dotknęły wszystkie państwa biorące udział w konflikcie. Wojna stanowiła ogromne obciążenie dla gospodarek państwowych. Należało przestawić produkcję na tory wojenne. Najbardziej na skutek rekwizycji ucierpiało rolnictwo. Brakowało zasobów finansowych, dochody były zbyt niskie, by pokryć wydatki związane z odbudową kraju.

Wydatki budżetowe różnych krajów podczas I wojny światowej

 Ententa

Wydatki w dolarach w latach 1914–1918

Wielka Brytania

 35 334 012 tys.

 Francja

 24 265 583 tys.

Stany Zjednoczone

 22 625 253 tys.

Rosja

 22 293 950 tys.

 Włochy

 12 413 998 tys.

 Belgia

 1 154 468 tys.

 Rumunia

 1 600 000 tys.

 Japonia

 40 000 tys.

 Serbia

 399 400 tys.

 Grecja

 270 000 tys.

 Kanada

 1 665 576 tys.

 Australia

 1 423 208 tys.

 Nowa Zelandia

 378 750 tys.

 Indie

 601 279 tys.

 ZPA

 300 000 tys.

 Kolonie brytyjskie

 125 000 tys.

 Inne państwa

 500 000 tys.

 Razem

 125 690 477 tys.

 Państwa centralne

Wydatki w dolarach w latach 1914–1918

 Niemcy

 37 775 000 tys.

 Austro‑Węgry

 20 622 960 tys.

 Turcja

 1 430 000 tys.

 Bułgaria

 815 200 tys.

 Razem

 60 643 160 tys.

Wskaż, dla którego bloku sojuszy biorącego udział w wojnie – państw centralnych czy alianckich – wojna wiązała się z większymi wydatkami budżetowymi?

Indeks górny Na podstawie: Ian F.W. Beckett, The Great War 1914–1918, Routledge, 2007. Indeks górny koniec

Rządy na różne sposoby starały się zdobywać potrzebne środki, m.in. w wielu krajach wypuszczano specjalne obligacjeobligacjaobligacje.

RbMgcoYfWQxzg1
Brytyjski plakat zachęcający do inwestowania w przemysł wojenny.
Napis na plakacie: Zamień swoje srebro na pociski. Na poczcie.
Źródło: Wikimedia Commons, domena publiczna.

Dodrukowywano także pieniądze, czego efektem była wysoka hiperinflacja dochodząca miejscami nawet do miliona procent. W wielu krajach nawoływano do oszczędzania, wprowadzono reglamentacjęreglamentacjareglamentację podstawowych dóbr i żywności. Problemy ekonomiczne były szczególnie widoczne w krajach centralnych, ale i kraje zwycięskiej koalicji ich nie uniknęły. Do końca konfliktu Stany Zjednoczone pożyczyły swoim sojusznikom ponad 2 mld dol. W latach 20. państwa te przeznaczały około połowy swoich wpływów budżetowychbudżetbudżetowych na spłatę zadłużenia. W wyniku wojny Wielka Brytania straciła dotychczasową przewagę finansową, a cała Europa tuż po zakończeniu wojny stanęła w obliczu poważnego kryzysu ekonomicznego.

Było jednak państwo, któremu wojna przyniosła więcej korzyści niż strat. W czasie, gdy mocarstwa europejskie były pogrążone w konflikcie, Stany Zjednoczone przejęły należące niegdyś do nich rynki kolonialne. Amerykański przemysł i rolnictwo produkowały zaś na potrzeby ludności europejskiej. W konsekwencji wojna przyniosła USA znaczący wzrost gospodarczy.

Zmierzch imperiów

Rif4cjlvB1SYv1
Ilustracja przedstawia mapę Europy po pierwszej wojnie światowej z wytyczonymi nowymi granicami państw. Oznaczono również poprzednie granice cesarstwa niemieckiego, rosyjskiego i monarchii austro‑węgierskiej. Zmiany terytorialne dotknęły następujące państwa: Francja, Belgia, Niemcy, Polska, Wolne Miasto Gdańsk, Litwa, Łotwa, Estonia, Finlandia ZSRS, Czechosłowacja, Austria, Węgry, Rumunia, Bułgaria, Włochy, Królestwo Serbów, Chorwatów i Słoweńców, Grecja, Turcja. Pozostałych państw nie objęły zmiany terytorialne. Na mapie zaznaczono siedzibę Ligi Narodów w Genewie (Szwajcaria) od 1920 roku. Na mapie zaznaczono Zagłębie Saary od 1920 roku pod zarządem Ligi Narodów.
Zmiany terytorialne w Europie po I wojnie światowej. Wskaż kraj, w którym zaszły największe zmiany terytorialne po I wojnie światowej.
Źródło: Krystian Chariza i zespół, licencja: CC BY-SA 3.0.

Następstwem wojny były także ogromne zmiany polityczne, zwłaszcza w Europie Środkowej i Wschodniej. W wyniku rewolucji w Rosji został obalony carat, a władzę przejęli bolszewicy. W Niemczech powstała republika demokratyczna. W ostatnich miesiącach wojny nastąpił rozpad monarchii austro‑węgierskiej. Ostatni cesarz Karol I abdykował w listopadzie 1918 r., a Austria i Węgry rozpadły się na dwa oddzielne państwa. Na gruzach monarchii część narodów wchodzących dawniej w jej skład (m.in. Czesi i Polacy) ogłosiła niepodległość. Klęska poniesiona w wojnie zachwiała również podstawami reżimu w Turcji. W 1922 r. sułtan został obalony, a władzę przejął Mustafa Kemal i ustanowił system rządów dyktatorskich. W miejsce dotychczasowych wielkich monarchii powstały państwa narodowe. Niepodległość uzyskały Litwa, Łotwa, Estonia, Polska, Czechosłowacja, Irlandia i Islandia. Na Bałkanach powstało wielonarodowe państwo Serbów, Chorwatów i Słoweńców. Jednak roszczenia terytorialne tych państw w wielu przypadkach były nie do pogodzenia. Dlatego kształtowanie się granic następowało często w wyniku walk zbrojnych z sąsiadami. W przyszłości miało się to stać zarzewiem kolejnych konfliktów.

RKmgdQjOLtOGx
Tomasz Masaryk, przyszły prezydent Czechosłowacji, powracający wraz z córką Olgą z emigracji do Pragi w grudniu 1918 roku. Miesiąc wcześniej polityk ten w Waszyngtonie ogłosił powstanie niepodległej Czechosłowacji.
Źródło: Wikimedia Commons, domena publiczna.

Zmiany powojenne nie ominęły także imperiów kolonialnych. Wielka Brytania i Francja, które w tamtych czasach miały najwięcej posiadłości zamorskich, stanęły w obliczu coraz bardziej stanowczych żądań kolonii dążących do uzyskania niezależności ekonomicznej i politycznej. Wojna przyspieszyła te zmiany. Trwający długie lata konflikt doprowadził do utraty przez oba mocarstwa dominującej pozycji gospodarczej. Nastąpiło zmniejszenie inwestycji w koloniach przy jednoczesnym zwiększeniu ich wyzysku. Ważną rolę odegrał również udział w wojnie żołnierzy z kolonii, walczących ramię w ramię z Anglikami i Francuzami i ginących wraz z nimi w takich samych okolicznościach. Rosła też świadomość polityczna wśród skolonizowanej ludności. Mimo prób modernizacji systemu zarządu koloniami podejmowanych przez państwa europejskie procesu ich uniezależniania się nie dało się już zatrzymać. Najwcześniej zaczął się on dokonywać w Indiach, na Bliskim Wschodzie, w Egipcie, w Azji Południowej, w krajach Maghrebu i we francuskich Indochinach.

RSXyA5UBEnBXS
Armia Hindusów w I wojnie światowej. Ponad milion żołnierzy hinduskich walczyło na frontach I wojny światowej, głównie w Europie, Afryce i Mezopotamii. Około 75 tys. z nich straciło życie podczas trwania konfliktu.
Źródło: Wikimedia Commons, domena publiczna.

Stare i nowe

Wojna spowodowała załamanie starych wartości. Skończyła się belle époquebelle époquebelle époque wraz ze swoim optymizmem i wiarą w postęp. Weteranom trudno było się odnaleźć w świecie bez wojny. Wśród Niemców narastała frustracja związana z przekonaniem, że kapitulacja została przez nich podpisana za wcześnie i w wyniku spisku. Stało się to zaczynem tzw. legendy o ciosie w plecylegenda o ciosie w plecylegendy o ciosie w plecy. Społeczeństwa powoli i z wielkimi trudnościami wychodziły z traumy. Nastąpił upadek dawnych autorytetów i wartości. Postęp cywilizacyjny, który miał służyć dobru ludzkości i poprawić jakość jej życia, doprowadził do jednej z największych dla niej tragedii. Europa zapełniła się ludźmi okaleczonymi psychicznie i fizycznie po ciężkich doświadczeniach okresu wojny. Do głosu dochodziły partie lewicowe. Arystokracja zaś zaczęła w niektórych krajach powoli tracić na znaczeniu. Świat, który się wyłaniał z odmętów I wojny światowej, stanął w obliczu wielu nowych wyzwań. Konflikt przyspieszył zmiany obyczajowe, czego wyrazem była stopniowa emancypacja kobiet.

RuSvWQEYyVPIr
Kobiety pracujące przy produkcji broni w czasie I wojny światowej. Wyjazd mężczyzn na front spowodował, że kobiety musiały zastąpić ich w wielu zawodach dotychczas dla nich niedostępnych. Same też służyły na frontach, głównie jako sanitariuszki. Po zakończeniu wojny oczekiwano, że kobiety, które wcześniej podjęły się wykonywania zawodów uważanych za męskie, powrócą do swoich tradycyjnych zajęć. W wielu przypadkach tak się jednak nie stało. W związku z tym w okresie międzywojennym w wielu państwach europejskich poszerzono możliwości edukacji i pracy dla kobiet oraz nadano im prawa wyborcze. W parze z tymi procesami szły przemiany w zakresie obyczajowości, kultury, mody. Zmiany te były bardzo doniosłe, ale nie doprowadziły jeszcze do całkowitego równouprawnienia kobiet z mężczyznami w sferze ekonomicznej i politycznej.
Źródło: Wikimedia Commons, domena publiczna.

Słownik

budżet
budżet

(ang. budget, ze starofr. bougette – woreczek) zestawienie dochodów i wydatków państwowych

belle époque
belle époque

(fr. la belle époque – piękna epoka) okres w dziejach Europy od końca wojny pruskiej (1870–1871) do wybuchu I wojny światowej, cechujący się optymizmem, postępem i dobrobytem

demografia
demografia

nauka zajmująca się społecznościami – ich powstaniem i rozwojem

grypa hiszpanka
grypa hiszpanka

odmiana wirusa grypy, która doprowadziła na całym świecie do śmierci ok. 20 mln ludzi w latach 1918–1919

legenda o ciosie w plecy
legenda o ciosie w plecy

teoria spiskowa powstała po I wojnie światowej (po 1918 r.) w niemieckich kręgach; głosiła, że winę za przegraną wojnę ponoszą socjaliści, którzy podpisali rozejm w Compiègne na poniżających dla Niemiec warunkach i pomimo chęci Niemców do dalszej walki

pandemia
pandemia

(z gr. pan – wszyscy, demos – lud) epidemia choroby zakaźnej występującej w tym samym czasie na dużym terytorium – obejmującym kraje, a nawet kontynenty

reglamentacja
reglamentacja

wprowadzenie czasowego ograniczenia wolnego obrotu towarami

obligacja
obligacja

(z fr. obligation) papier wartościowy oznaczający, że ten, kto go emituje, jest dłużnikiem wobec obligatariusza i zobowiązuje się wobec niego do spełnienia określonych zobowiązań

stracone pokolenie
stracone pokolenie

(ang. lost generation) nazwa odnosząca się m.in. do osób, które straciły życie w czasie I wojny światowej

Słowa kluczowe

monument, miejsce pamięci, hiperinflacja, emancypacja, świat po I wojnie światowej, Europa po I wojnie światowej

Bibliografia

E. Czapiewski, J. Tyszkiewicz, Historia powszechna. Wiek XX, Warszawa 2010.

A. Brzeziecki, M. Nocuń, Armenia. Karawany śmierci, Wołowiec 2016.