Przeczytaj
Oddzialywania międzygatunkowe
Oddziaływania międzygatunkowe można podzielić na nieantagonistyczne nazywane również protekcjonistycznymi lub kooperacyjnymi, które są przyjazne dla organizmów oraz antagonistyczne, które są niekorzystne inaczej wrogie dla jednej ze stron.
-
Oddziaływania międzygatunkowe
-
nieantagonistyczne
-
mutualizm
-
mutualizm obligatoryjny (symbioza)
-
mutualizm fakultatywny (protokooperacja)
-
-
komensalizm
-
-
antagonistyczne
-
drapieżnictwo
-
pasożytnictwo
-
konkurencja
-
-
Mutualizm obligatoryjny
Mutualizm jest wzajemnie korzystnym współżyciem organizmów należących do różnych gatunków. Wynikiem współpracy jest obopólna korzyść, która wzajemnie uzależnia partnerów.
Relacje, które nie są warunkiem przeżycia współpracujących ze sobą organizmów zalicza się do mutualizmu fakultatywnego.
Relacje, które są konieczne do przetrwania współpracujących ze sobą organizmów zalicza się do mutualizmu obligatoryjnego. Obie populacje uczestniczące w takiej relacji mają z niej korzyść, a jednocześnie nie są w stanie funkcjonować w danym ekosystemieekosystemie bez tej współpracy. Mutualizm obligatoryjny nazywany jest także symbiozą obligatoryjną lub symbiozą konieczną.
Osobniki należące do dwóch różnych gatunków, między którymi występuje taka zależność, są od siebie uzależnione i nie mogą funkcjonować oddzielnie.
Przykłady mutualizmu obligatoryjnego



Około 90% gatunków roślin lądowych pozostaje w zależności z grzybami. Wśród roślin, których dotyczy mikoryza są drzewa (np. dęby, sosny, brzozy, świerki, wierzby, jabłonie) i niektóre zboża. Mikoryza wykorzystywana jest w uprawach roślin użytkowych.
Jak bardzo ścisłą zaleznością jest mutualizm obligatoryjny pokazały skutki usunięcia z raf koralowych wysp Bahama wargatka sanitarnika (Labroides dimidiatus), ryby oczyszcząjącej z pasożytów i martwego naskórka inne ryby. Doprowadziło to do gwałtownego wzrostu chorób skóry i zwiększyło śmiertelność ryb‑gospodarzy.
Słownik
(gr. bios – życie; koinós – wspólny) ogół populacji, zespół organizmów danego środowiska powiązanych ze sobą za pomocą czynników ekologicznych
(łac. cellula – komórka) polisacharyd, cukier złożony zbudowany z cząsteczek glukozy
(gr. oíkos – mieszkanie; sýstēma – zestawienie) ograniczona przestrzeń zajmowana przez zespół organizmów związanych z danym środowiskiem nieożywionym; między organizmami tworzącymi ekosystem istnieją powiązania
(gr. heilotes – jeniec) symbioza przy nierównych korzyściach wynoszonych ze współżycia; typowym przykładem są porosty: większe korzyści ze związku wynosi grzyb, który czerpie dużą część substancji organicznych wytwarzanych przez glony
(gr. mýkēs – grzyb, rhíza – korzeń) zjawisko symbiotycznego, niepasożytniczego współżycia grzybów z organami podziemnymi roślin (korzeniami czy chwytnikami u psylotowych); oba organizmy czerpią korzyści z tej symbiozy (wzajemna wymiana substancji odżywczych); rozróżnia się: mikoryzę ektotroficzną (zewnętrzną), w której strzępki grzyba oplatają korzonki roślin, tworząc opilśń, oraz endotroficzną (wewnętrzną), w której grzyb wnika do tkanek rośliny
warstwa grzybni pokrywająca korzenie roślin w mikoryzie; gęsta warstwa grzybni pokrywajaca powierzchnię podłoża