O reżyserze

RRbzQaPFmc0VX1

Zdjęcie przedstawia dojrzałego mężczyznę, palącego papierosa. Twarz mężczyzny jest pociągła, widoczne są na niej liczne zmarszczki. Mężczyzna ma szpakowate włosy, nosi duże okulary.

Krzysztof Kieślowski urodził w 1941 roku. Był polskim reżyserem i scenarzystą filmowym. Studiował reżyserię filmową w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej w Łodzi. Jego pierwsze filmy to przede wszystkim etiudyetiudaetiudy szkolne,  jak Tramwaj czy Urząd, ale już od lat 70. kręcił filmy dokumentalne, na przykład: Fabryka czy Byłem żołnierzem. Kieślowski wykładał także reżyserię i scenopisarstwo na uczelniach w Katowicach, Berlinie, Helsinkach, Łodzi. Zmarł 19 marca 1996 roku i został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie. W 2001 roku Wydział Radia i Telewizji Uniwersytetu Śląskiego uznał Krzysztofa Kieślowskiego za swojego patrona.
Pierwszym pełnometrażowym filmem fabularnym Kieślowskiego był Personel wyprodukowany w 1975 roku. To właśnie on określany jest jako dzieło kina moralnego niepokoju. W latach siedemdziesiątych, oprócz dokumentów Z punktu widzenia nocnego portiera i Siedem kobiet w różnym wieku, powstawały inne, ważne filmy fabularne: Amator, Przypadek, cykl filmów telewizyjnych Dekalog, Podwójne życie Weroniki, trylogia Trzy kolory, która w swoich częściach (Niebieski, Biały, Czerwony) nawiązywała do haseł rewolucji francuskiej: wolność, równość, braterstwo. Trzy kolory składają się z obrazów: Niebieski, Biały i Czerwony. Czerwony był nominowany do Oscara w trzech kategoriach oraz do Złotej Palmy w Cannes. Niebieski zdobył Cezara oraz Złotego Lwa.

Trzy kolory: Niebieski – zarys fabuły

R1YNVDQ648yqf1

Zdjęcie przedstawia wieżę Eiffla. To wysoka, strzelista konstrukcja zrobiona ze stali wsparta na czterech nogach.

W wypadku trzydziestokilkuletnia Julie traci męża i kilkuletnią córkę. Jej mąż, Patrice, był znanym i wybitnym kompozytorem, a jego śmierć przerwała tworzenie dzieła na cześć jednoczącej się Europy. Julie postanawia zamknąć rozdział rodzinny i odciąć się od poprzedniego życia. Dlatego zleca adwokatowi sprzedaż domu na wsi, wynajmuje mieszkanie w Paryżu i, jak sama przyznaje agentowi nieruchomości, nie zajmuje się niczym. Pływa w basenie, chodzi do kawiarni i nie angażuje się w żadne przedsięwzięcia, które mogłyby ją wyrwać z emocjonalnej pustki.

Jednak pewnego dnia okazuje się, że nie była jedyną kobietą w życiu Patrice'a. Mąż miał romans z Sandrine, która spodziewa się dziecka. Spotkanie z Sandrine jest momentem przełomowym w życiu Julie. Żona Patrice'a postanawia oddać dom kochance męża i proponuje, by nienarodzone dziecko nosiło nazwisko ojca. Decyduje się także skończyć wielkie dzieło męża, choć wcześniej zniszczyła zapis nutowy utworu Patrice'a. Dopiero wtedy płacze.

Słownik