Przeczytaj
O reżyserze
Krzysztof Kieślowski urodził w 1941 roku. Był polskim reżyserem i scenarzystą filmowym. Studiował reżyserię filmową w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej w Łodzi. Jego pierwsze filmy to przede wszystkim etiudyetiudy szkolne, jak Tramwaj czy Urząd, ale już od lat 70. kręcił filmy dokumentalne, na przykład: Fabryka czy Byłem żołnierzem. Kieślowski wykładał także reżyserię i scenopisarstwo na uczelniach w Katowicach, Berlinie, Helsinkach, Łodzi. Zmarł 19 marca 1996 roku i został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie. W 2001 roku Wydział Radia i Telewizji Uniwersytetu Śląskiego uznał Krzysztofa Kieślowskiego za swojego patrona.
Pierwszym pełnometrażowym filmem fabularnym Kieślowskiego był Personel wyprodukowany w 1975 roku. To właśnie on określany jest jako dzieło kina moralnego niepokoju. W latach siedemdziesiątych, oprócz dokumentów Z punktu widzenia nocnego portiera i Siedem kobiet w różnym wieku, powstawały inne, ważne filmy fabularne: Amator, Przypadek, cykl filmów telewizyjnych Dekalog, Podwójne życie Weroniki, trylogia Trzy kolory, która w swoich częściach (Niebieski, Biały, Czerwony) nawiązywała do haseł rewolucji francuskiej: wolność, równość, braterstwo. Trzy kolory składają się z obrazów: Niebieski, Biały i Czerwony. Czerwony był nominowany do Oscara w trzech kategoriach oraz do Złotej Palmy w Cannes. Niebieski zdobył Cezara oraz Złotego Lwa.
Trzy kolory: Niebieski – zarys fabuły
W wypadku trzydziestokilkuletnia Julie traci męża i kilkuletnią córkę. Jej mąż, Patrice, był znanym i wybitnym kompozytorem, a jego śmierć przerwała tworzenie dzieła na cześć jednoczącej się Europy. Julie postanawia zamknąć rozdział rodzinny i odciąć się od poprzedniego życia. Dlatego zleca adwokatowi sprzedaż domu na wsi, wynajmuje mieszkanie w Paryżu i, jak sama przyznaje agentowi nieruchomości, nie zajmuje się niczym. Pływa w basenie, chodzi do kawiarni i nie angażuje się w żadne przedsięwzięcia, które mogłyby ją wyrwać z emocjonalnej pustki.
Jednak pewnego dnia okazuje się, że nie była jedyną kobietą w życiu Patrice'a. Mąż miał romans z Sandrine, która spodziewa się dziecka. Spotkanie z Sandrine jest momentem przełomowym w życiu Julie. Żona Patrice'a postanawia oddać dom kochance męża i proponuje, by nienarodzone dziecko nosiło nazwisko ojca. Decyduje się także skończyć wielkie dzieło męża, choć wcześniej zniszczyła zapis nutowy utworu Patrice'a. Dopiero wtedy płacze.
Słownik
(fr. étude) utwór muzyczny przeznaczony do ćwiczeń, łączący problemy techniki z muzyką o dużych walorach artystycznych
poezja pogrzebowa; najpopularniejszymi jej gatunkami są: tren, elegia, epigramat, epitafium, lament, requiem
postać biblijna, człowiek sprawiedliwy i bogobojny, który traci wszystko wskutek zakładu szatana z Bogiem; mimo wielu cierpień pozostaje zawsze wierny Bogu, za co zostaje wynagrodzony
topos teatru świata, w którym świat jest sceną, ludzie aktorami, a życie przedstawieniem