Przeczytaj
Czy chlor reaguje z metalami?
Chlor należy do pierwiastków aktywnych chemicznie. Reaguje z wieloma metalami.
Ustal, jaki stopień utlenienia przyjmuje atom chloru, tworząc związki z metalami. W swojej analizie weź pod uwagę następujące dane:
elektroujemność chloru wynosi 3,0;
pełna podpowłokowa konfiguracja elektronowa atomu chloru w stanie podstawowym jest następująca:
Indeks dolny 1717Cl 1sIndeks górny 222sIndeks górny 222pIndeks górny 663sIndeks górny 223pIndeks górny 55;chlor będzie dążył do trwałej konfiguracji przez przyciąganie elektronu i tworzenie jonu .
Metale bloku s reagują z chlorem, tworząc chlorki na -I stopniu utlenienia. Równania reakcji z pierwiastkami I i II grupy zapisujemy w następujący sposób:
Reakcje chloru z pierwiastkami bloku p przebiegają w sposób mniej oczywisty. Reakcja glinu z gazowym chlorem przebiega wg równania:
Natomiast w reakcji z cyną powstaje chlorek cyny(IV):
Chlorek cyny(II) otrzymuje się w wyniku reakcji cyny z kwasem chlorowodorowym:
Cynk jest jednym z metali bloku d. Jego reakcja z chlorem przebiega w następujący sposób:
Niektóre z metali bloku d (jak np. żelazo, miedź) w reakcji z gazowym chlorem tworzą związki chemiczne, na których występują na wyższym stopniu utlenienia. Równania reakcji zapisuje się w następujący sposób:
Aby otrzymać chlorek żelaza(II), należy przeprowadzić reakcję pierwiastkowego żelaza z kwasem chlorowodorowym:
Mangan nie reaguje z gazowym chlorem, natomiast reaguje z kwasem chlorowodorowym:
Większość chlorków łatwo rozpuszcza się w wodzie. Wyjątki stanowią m.in.:
chlorek srebra ;
chlorek miedzi(I) ;
chlorek rtęci(I) ;
chlorek talu ;
chlorek ołowiu(II) (trudnorozpuszczalny w wodzie w niskej temperaturze, rozpuszczalny w wysokiej).
Chlorek sodu doskonale rozpuszcza się w wodzie i dysocjuje. Zaproponuj metodę, która pozwoli na potwierdzenie obecności jonów chlorkowych w roztworze, powstałym przez rozpuszczenie w wodzie chlorku sodu. Twoja odpowiedź powinna zawierać rysunek schematyczny doświadczenia, obserwacje oraz wnioski poparte równaniem reakcji zapisanym w formie jonowej skróconej.
Chlorek sodu doskonale rozpuszcza się w wodzie i dysocjuje. Zaproponuj metodę, która pozwoli na potwierdzenie obecności jonów chlorkowych w roztworze, powstałym przez rozpuszczenie w wodzie chlorku sodu. Twoja odpowiedź powinna zawierać opis doświadczenia i wnioski poparte równaniem reakcji zapisanym w formie jonowej skróconej.
Wybrane chlorki metali
Chlor w przyrodzie występuje głównie w postaci chlorków (sodu, wapnia, potasu, magnezu). Jest najbardziej rozpowszechnionym pierwiastkiem spośród fluorowców. Wymienione chlorki w warunkach normalnych są białymi ciałami stałymi, dobrze rozpuszczalnymi w wodzie.
Chlorki metali przejściowychmetali przejściowych, podobnie jak inne sole tych metali, mogą mieć różne barwy. Przykładami takich chlorków metali bloków d i f są: , , , oraz , , , , , których fotografie zamieszczono poniżej.
nazwa związku | wzór sumaryczny | kolor |
---|---|---|
chlorek manganu(II) | różowy | |
chlorek żelaza(II) | biały | |
chlorek żelaza(II) — woda(1/4) | zielony | |
chlorek samaru(II) | żółty | |
chlorek europu(III) | biały | |
chlorek chromu(III) | fioletowy | |
chlorek żelaza(III) | zielony | |
chlorek żelaza(III) — woda(1/6) | żółtopomarańczowy | |
chlorek kobaltu(II) | niebieski | |
chlorek kobaltu(II) — woda(1/2) | różowy | |
chlorek kobaltu(II) — woda(1/6) | intensywnie czerwony | |
chlorek niklu(II) | żółty | |
chlorek niklu(II) — woda(1/6) | zielony | |
chlorek rutenu(III) | czarny | |
chlorek srebra | biały |
Chlorek srebra ulega reakcji fotochemicznej.reakcji fotochemicznej.
Słownik
pierwiastki chemiczne (metale), których elektrony walencyjne są opisywane orbitalami typu s i d, tzw. pierwiastki bloku d, lub orbitalami typu s i f — pierwiastki bloku f
reakcja chemiczna zachodząca pod wpływem światła
Bibliografia
Czerwińska A., Jelińska‑Kazimierczuk M., Kuśmierczyk K., Chemia 1. Podręcznik, Warszawa 2002, s. 335‑346.
Litwin M., Styka‑Wlazła Sz., Szymońska J., Chemia ogólna i nieorganiczna. Część 1. Podręcznik dla liceum, Warszawa 2004, s. 295‑303.
Piosik R., Karawajczyk B., Tehnika demonstracji i ćwiczenia laboratoryjne z metodyki nauczania chemii i ochrony środowiska, Gdańsk 2004, s. 78‑79.
Sawicka J., Janich‑Kilian A., Cejnert‑Mania W., Urbańczyk G., Tablice chemiczne, Gdańsk 2002, s. 226.
Trzebiatowski W., Chemią nieorganiczna, Warszawa 1977, s. 157.