Ilustracja przedstawiająca struktury mezomeryczne, to jest rezonansowe cząsteczki aniliny. Łukowate strzałki symbolizują ruch elektronów. Od lewej strony cząsteczka aniliny zbudowana z sześcioczłonowego pierścienia aromatycznego, w którym co drugie wiązanie zaznaczono jako wiązanie podwójne. Jeden atom węgla w pierścieniu podstawiony jest grupą aminową ${\text{NH}}_2$, na której nad atomem azotu $\text{N}$ zostały zaznaczone dwie kropki symbolizujące wolną parę elektronową. Od wolnej pary elektronowej poprowadzono łukowatą strzałkę do wiązania łączącego atom azotu z atomem węgla, zaś od wiązania podwójnego łączącego wspomniany atom węgla z atomem węgla w pozycji orto poprowadzono łukowatą strzałkę do węgla w pozycji orto. Strzałka rezonansowa zakończona z obu stron pełnymi grotami. Za strzałką w nawiasie kwadratowym znajdują się trzy struktury rezonansowe, pomiędzy którymi również zaznaczono strzałki rezonansowe. Pierwsza struktura zbudowana jest z sześcioczłonowego pierścienia, w którym grupa ${\text{NH}}_2$ obdarzona jest ładunkiem dodatnim, znak plus przy atomie azotu, i związana jest za pomocą wiązania podwójnego z atomem węgla budującym pierścień. Atom węgla znajdujący się w pozycji orto obdarzony jest ładunkiem ujemnym, co symbolizuje zaznaczona przy nim para elektronowa oraz minus. Od wspomnianej wolnej pary elektronowej poprowadzono łukowatą strzałkę do wiązania łączącego atomy węgla w pozycjach orto i meta. A drugą strzałkę od wiązania podwójnego łączącego atomy węgla w pozycjach meta i para do atomu węgla w pozycji para. Za strzałką rezonansową druga struktura. Jest zbudowana z z sześcioczłonowego pierścienia, w którym grupa ${\text{NH}}_2$ obdarzona jest ładunkiem dodatnim, znak plus przy atomie azotu, i związana jest za pomocą wiązania podwójnego z atomem węgla budującym pierścień. Atom węgla znajdujący się w pozycji para obdarzony jest ładunkiem ujemnym, co symbolizuje zaznaczona przy nim para elektronowa oraz minus. Od wspomnianej wolnej pary elektronowej poprowadzono łukowatą strzałkę do wiązania łączącego atomy węgla w pozycjach para i meta. Zaś drugą łukowatą strzałkę od wiązania podwójnego łączącego atomy węgla w pozycjach meta i orto. Za strzałką rezonansową znajduje się trzecia struktura zbudowana z sześcioczłonowego pierścienia, w którym grupa ${\text{NH}}_2$ obdarzona jest ładunkiem dodatnim, znak plus przy atomie azotu, i związana jest za pomocą wiązania podwójnego z atomem węgla budującym pierścień. Atom węgla znajdujący się tym razem w drugiej z dwóch pozycji orto obdarzony jest ładunkiem ujemnym, co symbolizuje zaznaczona przy nim para elektronowa oraz minus. Ostatnia struktura to anilina reprezentowana przez wyjściowo opisany wzór. Jak to opisano ruch elektronów zachodzi w jednym kierunku zawsze od wolnej pary elektronowej.

Ilustracja przedstawiająca równanie reakcji chemicznej pomiędzy aniliną a kwasem solnym. Cząsteczka aniliny zbudowana z sześcioczłonowego pierścienia aromatycznego, w którym zaznaczono naprzemiennie wiązania podwójne i pojedyncze. Jeden z atomów węgla w pierścieniu podstawiony jest grupą aminową ${\text{NH}}_2$. Dodać cząsteczka chlorowodoru $\text{HCl}$. Strzałka w prawo, za strzałką cząsteczka chlorowodorku aniliny zbudowanego z sześcioczłonowego pierścienia aromatycznego podstawionego uprotonowaną grupą aminową, to jest grupą ${{\text{NH}}_3}^{+}$, której ładunek kompensuje anion chlorkowy ${\text{Cl}}^{-}$.

Ilustracja przedstawia schemat reakcji bromowania aniliny. Cząsteczka aniliny zbudowana z sześcioczłonowego pierścienia aromatycznego z przyłączoną grupą aminową ${\text{NH}}_2$. Dodać trzy cząsteczki bromu, strzałka w prawo, nad strzałką cząsteczka wody ${\text{H}}_2\text{O}$. Za strzałką $2$,$4$,$6$-tribromoaniliny, która to w pozycji drugiej, czwartej i szóstej jest podstawiona atomami bromu. Dodać trzy cząsteczki bromowodoru $\text{HBr}$.