Przeczytaj
Gromada roślin okrytozalążkowych podzielona została na dwie wyraźnie różniące się klasy: jednoliścienne i dwuliścienne.
Klasa jednoliścienne:
-
Jeden liścień w zarodku.
-
Kwiaty trójdzielne (liczba elementów w okółku wynosi trzy lub jest wielokrotnością tej liczby), okwiat nie jest zróżnicowany na kielich i koronę.
-
Wiązki przewodzące obokleżne (naprzeciwległe) zamknięte, rozrzucone po całej powierzchni przekroju łodygi.
-
Przyrost łodygi na grubość jest rzadko spotykany. Występuje u palm, dracen, juk i aloesów. Kambium zawiązane zostaje w korze pierwotnej, a jego komórki, dzieląc się, odkładają do środka wtórne wiązki zamknięte i otaczający je miękisz, na zewnątrz – jedynie nieliczne komórki miękiszowe.
-
Liście siedzące, bezogonkowe, o wydłużonej, równowąskiej lub eliptycznej blaszce liściowej z równoległym unerwieniem. Mezofil nie jest zróżnicowany, występuje tu jeden rodzaj miękiszu asymilacyjnego.
-
System korzeniowy wiązkowy z korzeniami przybyszowymi.
-
Należą tu rośliny zielne, o łodygach niezdrewniałych: cebulowate, trawy, storczyki, turzycowate, liliowate i wspomniane wcześniej formy drzewiaste (palmy, draceny, juki aloesy).
Klasa dwuliścienne:
-
Nasiona z dwoma liścieniami w zarodku.
-
Kwiaty cztero- lub pięciodzielne (liczba elementów w okółku wynosi cztery, pięć lub jest ich wielokrotnością), okwiat zróżnicowany na kielich i koronę.
-
Wiązki przewodzące w łodydze o budowie pierwotnej obokleżne (naprzeciwległe) otwarte, ułożone na przekroju łodygi koncentrycznie (w pierścień).
-
Powszechny przyrost na grubość (podobnie jak i u roślin nagonasiennych). W otwartych wiązkach przewodzących znajduje się miazga, która do środka łodygi odkłada drewno wtórne, na zewnątrz – łyko wtórne.
-
Liście posiadają ogonek, są pierzaste lub dłoniaste o zróżnicowanej pod względem kształtu blaszce liściowej. Użyłkowanie siatkowe. Mezofil zróżnicowany jest na miękisze palisadowy i gąbczasty.
-
Najczęściej występującym systemem korzeniowym jest system palowy z korzeniem głównym i korzeniami bocznymi.
-
Należą tu rośliny zielne oraz rośliny o zdrewniałych łodygach (krzewy i drzewa).
W obu klasach występują dwa podstawowe rodzaje zapylania:
wiatropylność (anemogamia), charakterystyczna dla traw i części drzewdrzew (np. topoli, leszczyny, brzozy, dębu, buku). Kwiaty roślin wiatropylnych rozwijają się wcześniej niż liście, co zwiększa prawdopodobieństwo zapyleniazapylenia. Produkują lekki pyłekpyłek. Ich słupki maja płaskie, pierzaste i lepkie znamiona, do których łatwo przylepia się przenoszony przez wiatr pyłek. Pręciki mają długie i wiotkie nitki. OkwiatOkwiat jest zredukowany, niepozorny, czasem nie występuje.
owadopylność (entomogamia) jest najczęstszym rodzajem zoogamii (zapylanie przez zwierzęta). Kwiaty roślin owadopylnych są barwne i wytwarzają substancje wabiące potencjalnych zapylaczy (np. wytwarzany przez miodniki nektarnektar). Pyłek jest ciężki i lepki.
Słownik
wieloletnia, zdrewniała roślina lądowa (forma życiowa roślin wieloletnich) składająca się z pnia i korony (system bocznych pędów zwanych gałęziami) lub z tzw. kłodziny zakończonej pękiem dużych liści (u palm, drzewiastych paproci i cykasów)
korzenie wyrastające wtórnie w nietypowym miejscu – u podstawy pędu lub z innych nadziemnych części roślin; powstają z pąków przybyszowych
typ rośliny drzewiastej, która wytwarza nowe, silnie rosnące pędy w nasadowej części głównego pędu, w związku z czym brakuje wyraźnego pnia
pierwsze liście tworzone przez zarodek u roślin nasiennych i wchodzące w skład nasiona, gdzie zwykle pełnią funkcję spichrzową
wydzielina miodników (zw. nektariami) będąca wodnym roztworem cukru gronowego, trzcinowego i in. (o stężeniu do ok. 50%) substancji, nadających mu smak, barwę i zapach
wiązka składająca się z pojedynczych pasm drewna i łyka, a łyko położone jest po stronie kory pierwotnej
osłona pręcików i słupka (lub słupków) kwiatu, obejmująca twory typu bocznych organów, zwykle uważanych za przekształcone liście pędu kwiatowego; okwiat może być pojedynczy, gdy składa się z jednakowo wykształconych elementów, lub podwójny, zróżnicowany na kielich kwiatowy i koronę kwiatu; elementy okwiatu mogą być zespolone w okółku
męskie elementy rozrodcze roślin nasiennych powstające w komorach pyłkowych pylników; młode ziarno pyłku jest mikrosporą, a dojrzałe ziarno pyłku, łącznie z łagiewką, jest gametofitem męskim; powstaje w woreczkach pyłkowych pręcików (u okrytonasiennych) lub mikrosporofili (u nagonasiennych); uczestniczy w procesie zapylania
typ wiązki, w której pomiędzy warstwą drewna i łyka pozostaje niezróżnicowane prokambium
typ wiązki, w której całe prokambium uległo zróżnicowaniu w drewno i łyko; nie występuje kambium między łykiem i drewnem pierwotnym
przeniesienie ziaren pyłku z pręcika na znamię słupka u roślin okrytonasiennych