We wzorach strukturalnych pokazany jest sposób powiązania poszczególnych atomów w cząsteczce - przedstawione są wszystkie wiązania między atomami. Wzory te można rysować na płaszczyźnie, z pominięciem rzeczywistego układu atomów w przestrzeni.

RiqBkGCQpBKvf

Na ilustracji jest wzór strukturalny: łańcuch główny tworzą cztery połączone ze sobą atomy węgla. Skrajne atomy łączą się z trzema atomami wodoru, pozostałe z dwoma.

Podczas rysowania wzorów półstrukturalnych (zwanych także grupowymi) należy pamiętać o kilku zasadach.

1. Wiązania pojedyncze typu C‑H są zawsze pomijane, a otoczenie atomów węgla przedstawione jest jako grupa atomów.

2. We wzorze należy przedstawić jedynie wiązania pomiędzy atomami węgla.

3. Wiązania pomiędzy atomami węgla a heteroatomami (na przykład O, N) można pominąć.

Wzory elektronowe związków organicznych stosuje się podczas omawiania mechanizmów reakcji. Uwzględniają one bowiem miejsce występowania par elektronów niewiążących (kreski lub kropki wokół symboli pierwiastków) i elektronów wiążących (wiązania -, =, ). Należy jednak pamiętać, że wzór jest albo kreskowy albo kropkowy. Zatem nie powinno się mieszać kresek z kropkami. Przykład wzoru elektronowego:

Cząsteczki związków organicznych można przedstawić w postaci wzorów szkieletowych (kreskowych). Ta konwencja zapisu pojawia się coraz częściej we współczesnych podręcznikach do chemii organicznej. Szczególnie istotne jest posługiwanie się wzorami kreskowymi w przypadku dużych cząsteczek zawierających wiele atomów. Poniżej przedstawiono zasady podczas rysowania wzorów szkieletowych.

1. We wzorze kreskowym nie należy zapisywać ani symboli atomów węgla, ani wodoru.

2. Szkielet węglowy przedstawia się w postaci kresek z uwzględnieniem kątów między atomami węgla, natomiast inne atomy lub grupy funkcyjne łączy się poprzez wiązanie ze szkieletem węglowym.

3. Kreski, które symbolizują wiązania, są ze sobą połączone bezpośrednio, a na ich połączeniach znajdują się atomy węgla.

4. Atomy wodoru związane z atomami innymi niż węgiel (np.: azotem, tlenem, siarką), są rysowane bez wiązań.

5. W przypadku długich łańcuchów węglowych (na przykład w węglowodorachwęglowodorywęglowodorach), na końcach szkieletu węglowego występuje grupa -CHIndeks dolny 3₃.

Poniżej znajdują się przykłady ilustrujące rysowanie wzorów szkieletowych.