Przeczytaj
Strefy aktywne sejsmicznie znajdują się na obszarach położonych wokół Oceanu Spokojnego, tworząc tzw. pacyficzny pierścień ognia. Notuje się tam ok. 80% wszystkich wstrząsów w ciągu roku. Są to wybrzeża obu Ameryk, archipelag Aleutów i Wysp Kurylskich, Japonia, Tajwan, Filipiny, Mariany, Nowa Gwinea, archipelag Nowych Hebrydów, wyspy Fidżi, Samoa, Tonga, Kermadec i Nowa Zelandia. Kolejnym obszarem sejsmicznym jest strefa śródziemnomorsko‑himalajska obejmująca krainy poddane fałdowaniom alpejskim – od Wysp Azorskich poprzez Alpy, Półwysep Apeniński, Bałkany, Anatolię, Wyżynę Irańską, góry Hindukuszu, Himalaje i Tybet po Wyspy Sundajskie.
Trzęsienia ziemi są zagadnieniem, które nieustannie inspiruje badaczy. Prowadzone pomiary mają na celu rozpoznanie mechanizmów powstawania, przewidywania i prawdopodobieństwa wystąpienia wstrząsu. Możliwe jest to dzięki rozwojowi sejsmologii. Sejsmologia jest działem geofizykigeofizyki, którego głównym celem jest badanie trzęsień ziemi i rozchodzenia się fal sejsmicznych wewnątrz Ziemi.
Warunki życia ludności na obszarach sejsmicznych są zależne od częstotliwości występowania wstrząsów. Już od najmłodszych lat mieszkańcy m.in. Japonii uczeni są zachowania podczas trzęsienia ziemi. Szkolenia mają na celu zminimalizowanie strat i zadbanie o własne bezpieczeństwo. Wydaje się także dla mieszkańców specjalne instrukcje, mówiące jak przygotować się do wystąpienia wstrząsów oraz jakie kroki należy podjąć tuż po nich. Osoby wybierające się do krajów zagrożonych trzęsieniami ziemi powinny postępować zgodnie ze wskazówkami przedstawionymi poniżej.
Należy zawsze mieć pod ręką zapas trwałej żywności i wody pitnej oraz pamiętać o regularnej wymianie zapasów na świeże. Zapas powinien starczać na 72 godziny. Obok żywności powinien znaleźć się również otwieracz do puszek (nieelektryczny).
W Państwa domu powinna znajdować się apteczka, wyposażona w podstawowe leki, środki medyczne i opatrunkowe. W razie przyjmowania specjalnych leków, w apteczce powinien znaleźć się większy ich zapas.
Kluczowa jest ewakuacja do miejsc o mniejszej gęstości zabudowy, np. placów lub parków. Tam ludność nie jest zagrożona odpadającymi fragmentami budynków lub nawet ich zgliszczami. […]
Postępowanie w trakcie trzęsienia ziemi
Należy zachować spokój i nie panikować. Większość trzęsień ziemi trwa nie dłużej niż 60 sekund.
Nie wolno wybiegać z budynków, jeżeli nie ma absolutnej pewności, że nie istnieje niebezpieczeństwo obrażeń spowodowanych przez spadające elementy budynków.
Należy odłączyć dopływ prądu i gazu, co znacznie zredukuje ryzyko wybuchu pożaru. Następnie otworzyć drzwi na drodze ewakuacyjnej.
W przypadku silnych wstrząsów często zdarza się, że drzwi ulegają wypaczeniu i nie dają się otworzyć.
Osoby znajdujące się na dworze powinny próbować chronić się przed spadającymi przedmiotami. Osoby wewnątrz budynków powinny pozostać na miejscu w progu otwartych drzwi, pod biurkiem lub innym trwałym meblem. Osoby przebywające na górnych kondygnacjach nie powinny korzystać z wind, lecz ze schodów.
Na ulicy należy trzymać się z dala od obiektów, które mogą się przewrócić (słupów, latarni itd.). Przed spadającymi obiektami najlepiej schronić się w otwartych drzwiach stojących blisko solidnych budynków. Uważać trzeba również na spadające przewody i kable.
W teatrach, dużych sklepach itp. nie wolno poddawać się panice, tylko postępować zgodnie z instrukcjami ogłaszanymi przez personel zarządzający tymi instytucjami. Osoby prowadzące samochody powinny zjechać na pobocze i wyłączyć silnik. Następnie włączyć radio i słuchać komunikatów dotyczących zagrożenia. Należy stosować się do zaleceń policji, prowadzić pojazd bardzo ostrożnie, nie zatrzymywać się na mostach lub pod wiaduktami.
Indeks dolny Źródło: pczk.pl Indeks dolny koniecŹródło: pczk.pl
Coraz częściej pojawiają się trafne zapowiedzi nadchodzących wstrząsów, np. w Liaoning (Chiny) w 1975 roku dzięki ostrzeżeniom udało się ocalić setki tysięcy ludzi oraz ich dobytek.
Działalność człowieka na obszarach sejsmicznych wiąże się także z opracowaniem specjalnych technik budowlanych, które umożliwiają zabudowaniom przetrwanie nawet bardzo silnych wstrząsów. Na obszarach wiejskich i podmiejskich, w krajach słabiej rozwiniętych gospodarczo, wykorzystuje się małe i lekkie budynki, które dzięki swojej konstrukcji są mniej podatne na zniszczenia.
W krajach wysoko rozwiniętych od wielu lat stosuje się nowoczesne techniki budownictwa; powstała oddzielna gałąź zajmująca się projektowaniem i budową obiektów na obszarach zagrożonych trzęsieniami ziemi. Konstrukcje tworzy się z wytrzymałych i lekkich materiałów, pozwalających zapewnić odpowiednią sprężystość. Struktury takie ulegają zniekształceniom, lecz w ten sposób pochłaniana jest część energii, co chroni je przed zniszczeniem.
Nauczeni doświadczeniem mieszkańcy stref sejsmicznych unikają lokowania budowli na stokach oraz gruntach sypkich. Preferowane są tereny płaskie ze stabilnym gruntem. Budynki wznosi się z zachowaniem odpowiedniej odległości, tak aby w przypadku zawalenia nie uszkadzały się wzajemnie. W miastach tworzy się parki, w których mieszkańcy mogą znaleźć schronienie. Dba się o drożność systemu komunikacyjnego, by służby ratownicze możliwie szybko mogły dotrzeć do poszkodowanych.
Słownik
nauka o Ziemi jako o ciele fizycznym, zajmująca się wszelkimi zjawiskami i procesami fizycznymi zachodzącymi obecnie i w przeszłości we wszystkich geosferach