Pierwotny nowotwór złośliwy żołądka, który powstaje w komórkach nabłonka błony śluzowej żołądka. Jest najczęściej występującym nowotworem złośliwym u ludzi. Znaczną rolę w powstawaniu tej choroby odgrywają czynniki środowiskowe, a zwłaszcza nieprawidłowy sposób odżywiania oraz zakażenie bakterią Helicobacter pylori. Jest to bakteria Gram‑ujemna o kształcie pałeczki. Przyczynia się do występowania przewlekłych zapaleń błony śluzowej żołądka, a także choroby wrzodowej oraz raka tego narządu. Wczesne objawy raka żołądka, takie jak uczucie wczesnej sytości czy pobolewanie w nadbrzuszu, nie są charakterystyczne dla tej choroby i mogą świadczyć również o innych niegroźnych schorzeniach. Zaawansowany rak żołądka objawia się wyczuwalnym guzem w nadbrzuszu lub rozpoznaniem przerzutów nowotworowych w odległych narządach. W diagnostyce raka żołądka stosuje się badanie gastroskopowe obrazujące stan śluzówki żołądka. Najbardziej skuteczną metodą leczenia raka żołądka jest całkowite chirurgiczne usunięcie nowotworu.

Ryj4gMblWJrzN

Na zdjęciu jest obraz żołądka. Narząd jest żółty, w jednym miejscu jest wgłębienie z okrągłą, ciemną strukturą.

R1VYhiI8weowM

Zdjęcie mikroskopowe przedstawia podłużną strukturę - pałeczkę - wyposażoną w witki.

Nowotwór uznawany za najbardziej podstępny, który rozwija się bezobjawowo przez wiele lat. Powstaje na skutek niekontrolowanego rozrostu komórek nabłonka błony śluzowej jelita grubego. Istotną rolę w powstawaniu raka jelita grubego odgrywa dieta uboga w błonnik pokarmowy, a obfitująca w mięso czerwone i tłuszcze nasycone. Do czynników ryzyka zalicza się również palenie tytoniu oraz choroby takie jak otyłość, cukrzyca i nieswoiste zapalenie jelit. U 20–30% pacjentów o chorobie decydują czynniki dziedziczne. Niepokojącymi objawami świadczącymi o rozwijającej się chorobie mogą być:

• uczucie niepełnego wypróżnienia,

• nudności,

• uporczywe biegunki lub zaparcia,

• ołówkowate stolce,

• obecność krwi w kale.

Zachorowalność na raka jelita grubego ciągle rośnie, dlatego bardzo ważne jest poddawanie się badaniom kontrolnym, które pozwalają wykryć nowotwór we wczesnym stadium. Badania diagnostyczne obejmują kolonoskopię oraz test na krew utajoną w kale. Leczenie operacyjne raka odbytnicy jest uzupełniane chemioterapiąchemioterapiachemioterapią lub hormonoterapiąhormonoterapiahormonoterapią.

RyUnFm3EsGLPV

Zdjęcie przedstawia narząd - jelita. Preparat przypomina kształt prostokąta otoczonego brodawkowatymi tworami. Jego wewnętrzna część jest pofałdowana, jasnoróżowa, na powierzchni jest zagłębienie otoczone wypukłym tworem, trochę brodawkowatym, w kolorze jasnoczerwonym.

Choroba wynikająca z nieprawidłowego trawienia składników odżywczych i ich wchłaniania z przewodu pokarmowego. Pierwotną przyczyną złego wchłaniania mogą być zakażenie pasożytami oraz infekcje bakteryjne i wirusowe. Zaburzenie może dotyczyć tylko jednego lub wielu składników. Możliwymi niepokojącymi objawami tej choroby są przewlekłe biegunki o tłuszczowym składzie oraz liczne i obfite stolce o nieprzyjemnym zapachu. Długotrwałe biegunki prowadzą do utraty masy ciała i objawów charakterystycznych dla niedoboru poszczególnych składników pokarmowych. Zaburzenia wchłaniania żelaza i witaminy BIndeks dolny 12₁₂ skutkują niedokrwistością, a niedobór białek obrzękami ciała. W wyniku braku wapnia na skutek złego wchłaniania u dzieci może dojść do krzywicy, a u dorosłych do osteoporozy. Skutkiem niedoborów potasu i magnezu są zaburzenia rytmu serca. Nieleczona choroba stopniowo prowadzi do wyniszczenia organizmu. Diagnostyka polega na badaniu kału w kierunku obecności pasożytów i wykonaniu testów oceniających wchłanianie substancji pokarmowych. Pomocne są także badania endoskopowe połączone z biopsją, czyli pobraniem wycinka błony śluzowej żołądka, oraz USG jamy brzusznej. Leczenie polega na uzupełnieniu niedoborów żywieniowych, a także leczeniu przyczynowym. Czasami stosuje się leczenie farmakologiczne, które opiera się na podawaniu antybiotyków lub substancji przeciwzapalnych.

RwHGLo4Cwbj6e

Zdjęcie mikroskopowe przedstawia jasną część u góry zdjęcia, stykającą się z wybarwionymi na różowo komórkami tworzącymi wypustki, podłużne elementy, owalne. Pomiędzy nimi jest ziarnista przestrzeń.

Jedną z nieswoistych chorób zapalnych jelit jest choroba Leśniowskiego‑Crohna. Zmiany zapalne związane z tym schorzeniem mogą rozwijać się w każdym odcinku przewodu pokarmowego, od jamy ustnej po odbyt, jednak najczęściej występują w końcowym odcinku jelita cienkiego i w jelicie grubym. Dokładna przyczyna choroby jest nieznana. Wśród głównych czynników wymienia się uwarunkowania genetyczne, zaburzenia mikrobiomu jelitowego i nieprawidłowości w funkcjonowaniu układu immunologicznego. Choroba początkowo objawia się bólem brzucha o kolkowym charakterze, nasilającym się po jedzeniu i wypróżnieniu. W dalszych etapach choroby występuje biegunka i podwyższona temperatura ciała. Często obserwuje się brak łaknienia, nudności i wymioty. Dla przebiegu choroby charakterystyczne są epizody zaostrzeń i nawet kilkuletnie okresy remisji, kiedy pacjent nie ma żadnych objawów, co utrudnia postawienie diagnozy. Kluczowym badaniem w rozpoznaniu choroby jest kolonoskopia z pobraniem wycinków do badania histopatologicznegobadanie histopatologicznehistopatologicznego. Leczenie jest długotrwałe i polega na podawaniu leków przeciwzapalnych i immunosupresyjnych, hamujących odpowiedź immunologiczną.

RpScb71d5Grk2

Zdjęcie przedstawia obraz kolonoskopowy - to wnętrze kanału o czerwonych ściankach.