Etap $1$: Tworzenie elektrofila Ilustracja przedstawiająca etap tworzenia elektrofila. Cząsteczka halogenku zbudowana z atomu X połączonego za pomocą wiązania pojedynczego z drugim atomem X. Na każdym atomie X zaznaczono po trzy wolne pary elektronowe symbolizowane przez sześć kropek. Dodać cząsteczka halogenku żelaza($\text{III}$) ${\text{FeX}}_3$. Od wolnej pary elektronowej na jednym z atomów X poprowadzono łukowatą strzałką do atomu żelaza. Strzałki równowagowe, za strzałkami kompleks składający się z atomu X obdarzonego cząstkowym ładunkiem dodatnim połączony przerywaną linią z drugim atomem X, który to łączy się również przerywaną linią z atomem żelaza podstawionym trzema atomami X. Atom żelaza obdarzony jest ładunkiem ujemnym. , Etap $2$: Tworzenie karbokationu Ilustracja przedstawiająca etap tworzenia karbokationu, w którym to następuje atak pi elektronów pierścienia aromatycznego cząsteczki benzenu na atom chloru kompleksu obdarzony ładunkiem dodatnim, co przedstawiono jako poprowadzoną od wiązania podwójnego w pierścieniu aromatycznym łukowatą strzałkę do atomu X obdarzonego ładunkiem dodatnim. Strzałka w prawo, pod którą znajduje się zapis minus ${{\text{FeX}}_4}^{-}$. Za strzałką znajduje się karbokation, który to zbudowany jest z sześcioczłonowego pierścienia, w którym atom węgla podstawiony atomem X sąsiaduje z atomem węgla obdarzonym ładunkiem dodatnim. W pierścieniu występują dwa wiązania podwójne jedno pomiędzy atomem węgla sąsiadującym z centrum karbokationowym oraz atomem węgla bardziej oddalonym od tegoż centrum. Od niego poprowadzona jest łukowata strzałka do centrum karbokationowego symbolizująca ruch elektronów. Strzałka reprezentująca tworzenie drugiej struktury rezonansowej, która to składa się z sześcioczłonowego pierścienia, w którym atom halogenu X znajduje się w pozycji czwartej względem centrum karbokationowego, dwa wiązania podwójne znajdują się po przeciwnych stronach sześcioczłonowego pierścienia i łączą atomy węgla sąsiadujące z atomem węgla podstawionym atomem X oraz atomem węgla stanowiącym centrum karbokationowe. Od wiązania podwójnego poprowadzono łukowatą strzałkę do centrum karbokationowego, ruch elektronów spowodował utworzenie trzeciej struktury rezonansowej (ruch ten zachodzi po kolei w jedną stronę, tutaj zgodnie z ruchem wskazówek zegara, ale można sobie wyobrazić sytuację odwrotną). W ostatniej strukturze zaznaczono przy węglu podstawionym atomem X również znajdujący się tam atom wodoru. Od wiązania łączącego atom węgla i wspomniany atom wodoru poprowadzono łukowatą strzałką do centrum karbokationowego, co powoduje odtworzenie charakteru aromatycznego pierścienia oraz odejście protonu., Etap $3$: Odtworzenie układu aromatycznego i katalizatora ilustracja przedstawiająca ostatni etap, w którym to ma miejsce odtworzenie układu aromatycznego oraz katalizatora. Wolna para elektronowa atomu X w kompleksie ${{\text{FeX}}_4}^{-}$ atakuje proton w pierścieniu, co odtwarza strukturę aromatyczną oraz katalizator z jedoczesnym utworzeniem cząsteczki $\text{HX}$.