Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki

Funkcję wykładniczą zapisujemy w postaci f(x)=ax, gdzie a>0a1.

W materiale omówimy monotoniczność funkcji wykładniczej. Przypomnimy pozostałe własności tej funkcji, które będziemy wykorzystywać w rozwiązywaniu przykładów oraz ćwiczeń.

Własności funkcji wykładniczej:

  • dziedziną funkcji jest zbiór x,

  • zbiorem wartości jest zbiór liczb rzeczywistych dodatnich y(0,),

  • wykresem tej funkcji jest krzywa, która przechodzi przez punkt 0,1,

  • funkcja wykładnicza nie ma miejsc zerowych,

  • asymptotą jej wykresu jest prosta y=0,

  • jest różnowartościowa,

  • jest monotonicznamonotoniczność funkcji wykładniczejmonotoniczna.

Monotoniczność funkcji wykładniczejmonotoniczność funkcji wykładniczejMonotoniczność funkcji wykładniczej f(x)=ax zależy od współczynnika a. Jeżeli:

  • a0,1, to funkcja jest malejąca,

  • a1,, to funkcja jest rosnąca.

Przykład 1

Które z wymienionych funkcji są malejące, a które rosnące?

f1x=25x, f2x=4πx, f3x=22x, f4x=π-3x, f5x=53x.

Funkcje malejące to: f1x, f3x, f4x.

Funkcje rosnące to: f2x, f5x.

Ważne!

Wykorzystując monotoniczność funkcji wykładniczej, możemy uporządkować skończony zbiór potęg.

Przykład 2

Uporządkujmy podane liczby w kolejności rosnącej:

328, 169, 2564, 164-3.

Zauważmy, że każdą liczbę można zapisać w postaci potęgi liczby 2.

Otrzymujemy, że:

328=240

169=236

2564=232

164-3=218.

Otrzymane liczby to wartości funkcji wykładniczej fx=2x.

Funkcja ta jest rosnąca, zatem z jej monotoniczności wynika, że:

218<232<236<240.

Odpowiadające im wartości to:

164-3<2564<169<328.

Ważne!

Dla fx=ax, a1,, x1,x2Df oraz x1<x2 zachodzi następująca własność:

ax1<ax2.

Dowód:

Załóżmy, że x1<x2, zatem x1-x2<0.

Ponieważ funkcja f jest rosnąca, zatem ax1-x2<a0.

Po przekształceniu tej nierówności mamy, że ax1-x2<1.

Korzystając z własności potęg, nierówność możemy zapisać w postaci ax1ax2<1.

Wiadomo, że ax>0, zatem po pomnożeniu obu stron nierówności ax1ax2<1 przez ax2, otrzymujemy, że ax1<ax2.

Przykład 3

Uporządkujmy podane liczby rosnąco:

235, 94-6, 8275, 32-10.

Zauważmy, że każdą z liczb można zapisać w postaci potęgi liczby 23.

Otrzymujemy, że:

94-6=2312,

8275=2315,

32-10=2310.

Otrzymane liczby to wartości funkcji wykładniczej fx=23x.

Funkcja ta jest malejąca, zatem z jej monotoniczności wynika, że:

2315<2312<2310<235.

Odpowiadające im wartości to:

8275<94-6<32-10<235.

Ważne!

Dla fx=ax, a0,1 , x1,x2Df oraz x1<x2 zachodzi następująca własność:

ax1>ax2.

Dowód:

Załóżmy, że x1<x2, zatem x1-x2<0.

Ponieważ funkcja f jest malejąca, zatem ax1-x2>a0.

Po przekształceniu tej nierówności mamy, że ax1-x2>1.

Korzystając z własności potęg, nierówność możemy zapisać w postaci ax1ax2>1.

Wiadomo, że ax>0, zatem po pomnożeniu obu stron nierówności ax1ax2>1 przez ax2, otrzymujemy, że ax1>ax2.

Przykład 4

Wyznaczymy zbiór wartości funkcji fx=15x, jeżeli jej dziedziną jest przedział -3,4.

Ponieważ funkcja jest wykładnicza i malejąca, zatem wystarczy obliczyć wartości funkcji na końcach podanego przedziału.

f-3=15-3=53=125,

f4=154=1625.

Zatem zbiorem wartości tej funkcji jest przedział 1625,125.

Przykład 5

Wyznaczymy, dla jakich argumentów funkcja fx=34x przyjmuje wartości z przedziału 2764,169.

Ponieważ funkcja jest wykładnicza i malejąca, zatem wystarczy obliczyć dla jakich argumentów funkcja przyjmuje wartości podane na końcach przedziału.

Rozwiązujemy równania:

34x=2764, zatem x=3,

34x=169, zatem x=-2.

Funkcja przyjmuje wartości z przedziału 2764,169 dla argumentów należących do przedziału -2,3.

Monotoniczność funkcji wykładniczej wykorzystuje się do rozwiązywania nierówności wykładniczych.

Przykład 6

Wyznaczymy, dla jakich argumentów funkcja fx=25x+2 przyjmuje wartości nie większe niż 254.

W celu wyznaczenia zbioru argumentów wystarczy rozwiązać nierówność: 25x+2254.

Po przekształceniu obu stron nierówności do tej samej podstawy otrzymujemy: 25x+225-2.

Z faktu, że funkcja wykładnicza dla a0,1 jest malejąca zachodzi nierówność: x+2-2, czyli x-4.

Zatem x-4,).

Słownik

monotoniczność funkcji wykładniczej
monotoniczność funkcji wykładniczej

fx=ax jest malejąca dla a0,1, rosnąca dla a1,