Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki

Głównym czynnikiem warunkującym rozwój turystyki jest atrakcyjność turystyczna danego regionu. Jest to specyficzna właściwość obszaru wynikająca z zespołu cech przyrodniczych lub pozaprzyrodniczych decydujących o tym, że teren jest ciekawy dla turystów. O stopniu atrakcyjności turystycznej danego obszaru lub miejscowości decydują głównie:

  • walory turystyczne,

  • komunikacja,

  • infrastruktura turystyczna.

RGBQzs6hsGbvr
Czynniki decydujące o atrakcyjności turystycznej
Źródło: Englishsquare.pl sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Walory turystyczne

Walory turystyczne obejmują:
  • walory wypoczynkowe, które służą regeneracji sił,

  • walory specjalistyczne, czyli umożliwiające uprawianie turystyki kwalifikowanej, np. alpinizmu lub żeglarstwa,

  • walory krajoznawcze, które służą zaspokajaniu ciekawości i chęci poznawania świata.

Walory krajoznawcze

Walory krajoznawcze przyrodnicze

Dzieli się je na:
  • powstałe bez udziału człowieka - do tej grupy należą walory przyrodnicze, takie jak choćby jaskinie, wąwozy, wodospady, a także wyjątkowe okazy świata roślinnego i zwierzęcego,

  • w pewnym stopniu powstałe z udziałem człowieka, ale niekontrolowane: parki narodowe, parki krajobrazowe, punkty widokowe,

  • utworzone przez człowieka: ogrody botaniczne, ogrody zoologiczne, parki zabytkowe, ale także muzea zawierające okazy przyrodnicze.

Walory krajoznawcze pozaprzyrodniczne (kulturowe)

Są to obiekty materialne wytworzone przez człowieka i przez niego kontrolowane oraz elementy ściśle związane z jego życiem i działalnością:

  • muzea i rezerwaty archeologiczne, np. Muzeum Archeologiczne w Biskupinie,

  • muzea etnograficzne, skanseny, np. Kaszubski Park Etnograficzny we Wdzydzach Kiszewskich koło Kościerzyny, Muzeum Budownictwa Ludowego – Park Etnograficzny w Olsztynku,

  • zabytki architektury i budownictwa, np. Pałac Branickich w Białymstoku,

  • zabytki działalności gospodarczej i techniki, np. Skansen Parowozownia Kościerzyna, Muzeum Żup Krakowskich w Wieliczce,

  • muzea biograficzne: Muzeum Hymnu Narodowego w Będominie, Dom Urodzenia Fryderyka Chopina w Żelazowej Woli, Dom Jana Matejki w Krakowie,

  • miejsca i obiekty historyczno‑wojskowe, np. pole bitwy pod Grunwaldem,

  • miejsca i muzea martyrologiimartyrologiamartyrologii, np. Państwowe Muzeum Auschwitz‑Birkenau w Oświęcimiu, Państwowe Muzeum na Majdanku,

  • miejsca pielgrzymkowe, np. Częstochowa, Licheń, Góra Grabarka,

  • miejsca rozrywki, np. JuraPark w Solcu Kujawskim,

  • współczesne imprezy kulturalne, np. Krajowy Festiwal Piosenki Polskiej w Opolu, Festiwal Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni.

Polska odznacza się również bogatymi walorami kulturowymi. Obiekty i obszary posiadające wyjątkowe znaczenie są prawnie chronione. Obiektom kulturowym nadano status zabytków oraz pomników historii, obiekty przyrodnicze są zaś chronione na przykład na obszarach parków narodowych i rezerwatów przyrody.

Obiekty wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO w Polsce

Położenie

Rok wpisania

Obiekty chronione

Kraków

1978

Stare Miasto (zabudowa), Wzgórze Wawelskie, Kazimierz i Stradom (zabudowa)

Wieliczka

1979

kopalnia soli z XIII w. – Muzeum Żup Krakowskich

Białowieża

1979

Białowieski Park Narodowy, najbardziej pierwotny las w Europie; obszar chroniony wspólnie z Białorusią

Oświęcim

1979

Były Niemiecki i Nazistowski Obóz Koncentracyjny i Zagłady Auschwitz‑Birkenau

Warszawa

1980

Stare i Nowe Miasto z Traktem Królewskim i Wilanowem

Malbork

1997

zamek krzyżacki z XIV‑XVI w., największa ceglana twierdza w Europie

Toruń

1997

Stare i Nowe Miasto (zabudowa)

Zamość

1997

Stare Miasto (renesansowa zabudowa miejska)

Kalwaria Zebrzydowska

1999

klasztor i kościół o. Bernardynów z 24 kościołami i kapliczkami Męki Pańskiej i Matki Boskiej

Jawor i Świdnica

2001

Kościoły Pokoju z wyposażeniem z XVII w.

południowa Małopolska i Podkarpacie

2003

drewniane kościoły z XV‑XVI w.

Łęknica

2004

Park Mużakowskich nad Nysą Łużycką

Wrocław

2006

Hala Stulecia (Hala Ludowa)

region karpacki

2013

drewniane cerkwie w Polsce (Brunary, Chotyniec, Kwiatoń, Owczary, Powroźnik, Radruż, Smolnik, Turzańsk) i na Ukrainie

Tarnowskie Góry

2017

kopalnia rud ołowiu, cynku i srebra

Krzemionki Opatowskie

2019

rezerwat archeologiczny

Polecenie 1

Zaproponuj inne przykłady walorów krajoznawczych Polski. Możesz wybrać te, które znajdują się w pobliżu Twojego miejsca zamieszkania.

RHxScqL3qnS9U
(Uzupełnij).

Infrastruktura turystyczna

Obejmuje obiekty i urządzenia turystyczne, które zaspokajają potrzeby związane zarówno z turystyką bierną, jak i aktywną. Zalicza się do niej:

  • bazę noclegową: hotele, motele, pensjonaty, schroniska, domy wycieczkowe, kempingi,

  • bazę gastronomiczną: restauracje, bary, kawiarnie, zajazdy, puby,

  • bazę towarzyszącą, która stanowi uzupełnienie podstawowej infrastruktury i obejmuje obiekty o charakterze usługowym, handlowym, rozrywkowym, kulturalnym i sportowym: hale sportowe, korty tenisowe, galerie, wystawy, parki rozrywki, wesołe miasteczka, szlaki piesze i rowerowe.

W Polsce liczba obiektów zakwaterowania oraz liczba miejsc noclegowych jest od wielu lat na podobnym poziomie. W największym stopniu koncentrują się one nad morzem, na Mazurach i w górach. Spada natomiast liczba ośrodków wczasowych na rzecz hoteli, co wiąże się z podwyższeniem standardu zakwaterowania w Polsce.

R1KZHexlcFoju
Pozostałością po okresie PRL w Polsce są ośrodki wczasowe, których liczba maleje na korzyść hoteli. Najczęściej na ich terenie znajdują się drewniane domki lub wielopiętrowe budynki o niskim standardzie. Wiele z nich zostało wyremontowanych.
Źródło: Olympic1981, dostępny w internecie: commons.wikimedia.org, licencja: CC BY-SA 3.0.

Dostępność komunikacyjna

Rozwój transportu spowodował zwiększenie mobilności społeczeństw i skrócenie czasu podróży. Zwiększyła się też dostępność komunikacyjna wielu miejsc na świecie i w Polsce. Sieć dróg w naszym kraju stale się rozrasta, powracają też wcześniej zlikwidowane połączenia transportowe, modernizacji podlega tabor kolejowy, w miastach powstają nowe ścieżki rowerowe itd. Jest to tzw. wewnętrzna dostępność transportowa. Oprócz niej wyróżnia się także zewnętrzną dostępność transportową, czyli możliwość dojazdu do danego regionu turystycznego z zewnątrz. Funkcję tę spełniają na przykład porty lotnicze. Dodatkowym czynnikiem wpływającym na rozwój turystyki stał się internet, który pozwala rezerwować miejsca online i wykonywać przelewy bankowe, co skraca czas potrzebny na przygotowania do podróży.

Polecenie 2

Przypomnij sobie, jakie miejsce w Polsce zostało przez Ciebie ostatnio odwiedzone (turystycznie). Oceń zagospodarowanie turystyczne i dostępność komunikacyjną tego miejsca.

RYFC5xneH2zdO
(Uzupełnij).

Sytuacja polityczna i gospodarcza

Stabilność polityczna państwa, brak konfliktów, bezpieczeństwo podróżnych czy podejmowanie działań stymulujących rozwój turystyki (wprowadzenie ruchu bezwizowego, uproszczenie odpraw celnych itp.) podnosi atrakcyjność turystyczną danego regionu. Polska położona jest w strefie Schengen, co jest czynnikiem sprzyjającym rozwojowi turystyki.

Wzrost dochodów powoduje wzrost popytu na różnorodne usługi, w tym usługi turystyczne. Działalność turystyczna przyciąga coraz większą liczbę inwestorów, również w krajach i regionach słabo rozwiniętych.

Czynniki hamujące rozwój turystyki w Polsce

Należą do nich:

  • słaba dostępność komunikacyjna najchętniej odwiedzanych regionów,

  • niewystarczające kwalifikacje obsługi w zakresie znajomości języków obcych,

  • dominacja przyrodniczych walorów krajobrazowych,

  • niewielka liczba miejsc noclegowych w porównaniu z innymi państwami,

  • niski poziom bazy gastronomicznej,

  • niski standard bazy noclegowej,

  • zły stan urządzeń sanitarnych.

Słownik

folklor
folklor

ludowa twórczość artystyczna
Indeks dolny Źródło: SJP PWN Indeks dolny koniec

martyrologia
martyrologia

cierpienie i męczeństwo narodu lub wyznawców jakiejś religii
Indeks dolny Źródło: SJP PWN Indeks dolny koniec