Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki
bg‑azure

Reakcja kwasów karboksylowych z metalami

Rozpuszczalne w wodzie kwasy karboksylowe reagują z niektórymi metalami, a w wyniku reakcji powstają sole (karboksylany) oraz wodór. Równanie reakcji możemy opisać w sposób ogólny:

kwas karboksylowy + metal sól kwasu karboksylowego + wodór

Przykładowo, w wyniku reakcji pomiędzy magnezem a kwasem octowym powstaje octan (etanian) magnezu oraz wodór. Równanie reakcji chemicznej w zapisie cząsteczkowym wygląda następująco:

Mg+2 CH3COOHCH3COO2Mg+H2 
bg‑azure

Reakcja kwasów karboksylowych z tlenkami metali

Polecenie 1

Przeanalizuj przebieg poniższego doświadczenia, zapisz obserwacje oraz wnioski.

RKSyYsrLyfk6K
Problem badawczy: Czy kwas etanowy reaguje z tlenkiem miedzi(II)?. Hipoteza: Jeżeli roztwór w układzie poreakcyjnym przyjmie barwę niebieską, to znaczy, że powstała sól miedzi(II). Potrzebny sprzęt i odczynniki: probówka; tlenek miedzi(II); roztwór kwasu etanowego lub ocet; łyżka; cylinder; statyw do probówek; bagietka; palnik. Instrukcja: 1. Do probówki wprowadź około 3 cm3 roztworu kwasu etanowego. 2. Do probówki wsyp szczyptę tlenku miedzi(II) i zamieszaj. 3. Ogrzewaj probówkę. Schemat doświadczenia:.
R1OwRYWXjFDUU
Reakcja pomiędzy kwasem etanowym a tlenkiem miedzi(<math aria‑label="dwa">II)
Źródło: GroMar Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
RMHIs2as65P1p
Obserwacje (Uzupełnij) Wnioski (Uzupełnij).
Polecenie 2

Skorzystaj z powyżej metody i zapisz równanie reakcji w formie cząsteczkowej, w której powstaje mrówczan potasu.

Rt5pq2NrYgn5y
(Uzupełnij).
RSSOGcYWGKEPQ
(Uzupełnij).
bg‑azure

Reakcja kwasów karboksylowych z wodorotlenkami metali

Rozpuszczalne w wodzie kwasy karboksylowe reagują z niektórymi wodorotlenkami metali. Ogólne równanie reakcji możemy zapisać w sposób ogólny:

kwas karboksylowy + wodorotlenek sól kwasu karboksylowego + woda

Poniżej przedstawiono równanie reakcji pomiędzy wodorotlenkiem potasu a kwasem mrówkowym, w wyniku której powstaje mrówczan (metanian) potasu oraz woda.

Zapis cząsteczkowy:

KOH+HCOOHHCOOK+H2O

Wyższe kwasy karboksylowewyższy kwas karboksylowy (kwas tłuszczowy)Wyższe kwasy karboksylowe (tzw. kwasy tłuszczowe) również ulegają reakcjom z wodorotlenkami metali. W wyniku reakcji powstają sole kwasów tłuszczowych oraz woda.

Poniżej przedstawiono równanie reakcji pomiędzy wodorotlenkiem sodu a kwasem heksadekanowym (palmitynowym), w wyniku której powstaje heksadekanian (palmitynian) sodu oraz woda.

Zapis cząsteczkowy:

C15H31COOH+NaOHC15H31COONa+H2O
Polecenie 3

Na podstawie podanych poniżej informacji (problemu badawczego, instrukcji oraz wykazu sprzętu i odczynników) przedstaw hipotezę, przewidywane obserwacje oraz wnioski.

R1P8ztwIqiOwB
Problem badawczy: Czy kwas oktadekanowy (stearynowy) reaguje z wodorotlenkiem sodu?. Hipoteza: (Uzupełnij). Potrzebny sprzęt i odczynniki: parownica porcelanowa; kwas oktadekanowy (stearynowy); stężony roztwór wodorotlenku sodu; roztwór fenoloftaleiny w etanolu; palnik; bagietka; statyw; pierścień metalowy; pipeta. Instrukcja wykonania doświadczenia: 1. Do parownicy wprowadź około 3 cm3 roztworu wodorotlenku sodu oraz dodaj dwie krople fenoloftaleiny. 2. Do parownicy dodawaj małymi porcjami kwas stearynowy, ciągle mieszając - parowniczkę z zawartością ogrzewaj. Schemat doświadczenia:.
RYrjR3ZTfKOWk
Reakcja kwasu stearynowego z wodorotlenkiem sodu
Źródło: GroMar Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
R1a2BivneTqQK
Obserwacje: (Uzupełnij). Wnioski: (Uzupełnij).
bg‑azure

Reakcja kwasów karboksylowych z solami słabszych kwasów

Analiza wartości stałych dysocjacjistała dysocjacji (K)stałych dysocjacji kwasu karboksylowego (Ka) pozwala porównać ich moc.

Tabela 1. Wielkości stałej dysocjacji (Ka) wybranych kwasów odnotowane w temperaturze T=25°C (z wyjątkiem kwasu metanowego (T=20°C)).

Wzór kwasu

Nazwa zalecana przez IUPAC

Inna nazwa

Stała dysocjacji

Ka lub Ka1*

H2CO3

kwas węglowy

-

4,5·10-7

HCOOH

kwas mrówkowy

kwas metanowy

1,8·10-4

CH3COOH

kwas octowy

kwas etanowy

1,8·10-5

*Ka1 to stała dysocjacji kwasu wieloprotonowego dla pierwszego etapu dysocjacji, tu dla kwasu węglowego

Na podstawie analizy wartości stałych dysocjacji kwasów karboksylowych oraz kwasu węglowego możemy stwierdzić, że kwasy: mrówkowy i octowy są mocniejsze niż kwas węglowy.

Reakcja kwasu z solą innego słabszego kwasu pozwala udowodnić, że reagujący kwas jest mocniejszy. Równanie reakcji możemy opisać w sposób ogólny:

kwas + sól słabszego kwasu sól mocniejszego kwasu + słaby kwas
CH3COOHkwas etanowy+Na2CO3węglan sodu2 CH3COONaetanian sodu+H2Owoda+CO2tlenek węglaIV
HCOOHkwas metanowy+K2CO3węglan potasu2 HCOOKmetanian potasu+H2Owoda+CO2tlenek węglaIV
bg‑azure

Podsumowanie

RyMxeCOFSRczS1
Schemat. Lista elementów:
  • Nazwa kategorii: Sole kwasów karboksylowych mogą powstać w reakcji kwasów karboksylowych z:
    • Elementy należące do kategorii Sole kwasów karboksylowych mogą powstać w reakcji kwasów karboksylowych z:
    • Nazwa kategorii: metalami
    • Nazwa kategorii: tlenkami metali
    • Nazwa kategorii: wodorotlenkami metali
    • Nazwa kategorii: solami słabszych kwasów
    • Koniec elementów należących do kategorii Sole kwasów karboksylowych mogą powstać w reakcji kwasów karboksylowych z:

Słownik

wyższy kwas karboksylowy (kwas tłuszczowy)
wyższy kwas karboksylowy (kwas tłuszczowy)

związek organiczny, którego cząsteczka zawiera grupę funkcyjną karboksylową COOH oraz długi łańcuch węglowodorowy (kilkanaście atomów węgla w cząsteczce); jest naturalnym składnikiem tłuszczy

stała dysocjacji (K)
stała dysocjacji (K)

stała równowagi chemicznej; stała procesu dysocjacji elektrolitycznej; jest charakterystyczna dla danego elektrolitu, a jej wartość jest bezwymiarowa

Bibliografia

Bobrański B., Chemia organiczna, Warszawa 1992.

Buczek I., Chrzanowski M., Dymara J., Persona A., Kowalik E., Kuśmierczyk K., Odrowąż E., Sobczak M., Sygniewicz J., Chemia. Rozszerzenie. Repetytorium matura, Warszawa 2014.

Czerwiński A., Czerwińska A., Jelińska‑Kazimierczuk M., Kuśmierczyk K., Chemia 2. Podręcznik dla Liceum ogólnokształcącego, liceum profilowanego, technikum, Warszawa 2003.

Danikiewicz W., Chemia. Związki organiczne. Podręcznik do liceów i techników. Zakres rozszerzony, Warszawa 2016.

Dudek‑Różycki K., Płotek M., Wichur T., Węglowodory. Repetytorium i zadania, Kraków 2020.

Dudek‑Różycki K., Płotek M., Wichur T., Związki organiczne zawierające azot oraz wielofunkcyjne pochodne węglowodorów. Repetytorium i zadania, Kraków 2021.

Dudek‑Różycki K., Płotek M., Wichur T., Kompendium terminologii oraz nazewnictwa związków organicznych. Poradnik dla nauczycieli i uczniów, Kraków 2020.

Litwin M., Styka‑Wlazło Sz., Szymońska J., To jest chemia 2. Chemia organiczna. Podręcznik dla liceum ogólnokształcącego i technikum. Zakres rozszerzony, Warszawa 2016.

Lautenschläger K. H., Schröter W., Wanninger A., Nowoczesne kompendium chemii, Warszawa 2007.

McMurry J., Chemia organiczna 4, Warszawa 2004.

McMurry J., Chemia organiczna 3, Warszawa 2003.

Pazdro K. M., Rola‑Noworyta A., Chemia. Repetytorium dla przyszłych maturzystów i studentów, Warszawa 2017.