Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki

W okresie ciąży zachodzą w organizmie kobiety zasadnicze zmiany: ustaje krwawienie miesięczne, ulegają zmianom czynności niektórych gruczołów wydzielania wewnętrznego, rozrastają się też naczynia krwionośne macicy, która znacznie się powiększa, a jej ściana bierze udział w wytworzeniu łożyska.

RzQkGzcUmUzmQ
Ludzkie łożysko.
Źródło: Flickr, licencja: CC BY-SA 2.0.

Łożysko (inaczej placenta) to narząd łączący zarodek ze ścianą macicy matki w rozwoju zarodkowym ssaków łożyskowych. Płód łączy się z łożyskiem pępowinąpępowinapępowiną, która ma różny kształt u różnych grup ssaków – u człowieka przyjmuje formę tarczy.

bg‑pink

Budowa łożyska

Łożysko tworzy się między 2. a 3. tygodniem ciąży i zbudowane jest z dwóch części: płodowej i matczynej.

R1LqJ7tNNnItL1
Mapa myśli. Lista elementów:
  • Nazwa kategorii: Łożysko
    • Elementy należące do kategorii Łożysko
    • Nazwa kategorii: Część płodowa
      • Elementy należące do kategorii Część płodowa
      • Nazwa kategorii: Kosmówka
      • Nazwa kategorii: Omocznia
      • Nazwa kategorii: Pęcherzyk żółtkowy
      • Koniec elementów należących do kategorii Część płodowa
    • Nazwa kategorii: Część matczyna
      • Elementy należące do kategorii Część matczyna
      • Nazwa kategorii: Błona śluzowa macicy (doczesna)
      • Koniec elementów należących do kategorii Część matczyna
      Koniec elementów należących do kategorii Łożysko
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
bg‑gray2

Część płodowa

Część płodową łożyska tworzą tzw. błony płodowe: kosmówka i omocznia oraz pęcherzyk żółtkowy. Błony te powstają z pozazarodkowych części listków zarodkowychlistki zarodkowelistków zarodkowych. Zapewniają zarodkowi swobodne, wodne środowisko rozwoju, chroniące przed wysychaniem i urazami, a także pośredniczą w pobieraniu substancji odżywczych z organizmu matki lub żółtka, wymianie gazowej i usuwaniu wydalin.

R1RtgwLVqCRiw
Schemat przedstawia błony płodowe człowieka oznaczone liczbami od 1 do 7. Błony mają kształt okrągły. Zewnętrzne części schematu – część matczyna, są zaznaczone kolorami w odcieniach różu oraz czerwieni. Wewnętrzne części mają odcienie brązu, kremowy oraz niebieski - to część płodowa. W samym środku schematu zobrazowany jest płód człowieka. Jest on otoczony jamą owodni. Kolejna warstwa – kosmówka oznaczona jest numerem 2. Gruba zewnętrzna warstwa zaznaczona na kolor czerwony, znajdująca się po zewnętrznej stronie względem kosmówki to macica, zaznaczona numerem 3. Od jamy owodni odchodzi pęcherzyk żółciowy. Łożysko oznaczone jest numerem 5. Płód z łożyskiem łączy pępowina z cyfrą 6. Żółty obszar otaczający jamę owodni dookoła oznaczony numerem 7 to omocznia. Części płodowe: jama owodni, omocznia, łożysko, kosmówka, pęcherzyk żółtkowy. Części matczyne: macica, pępowina.
Błony płodowe człowieka.
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
bg‑gray1

Kosmówka

U człowieka kosmówka powstaje między 2. a 3. tygodniem ciąży. Otacza zarodek i pozostałe błony płodowe. Na jej powierzchni tworzą się liczne, rozgałęzione i silnie unaczynione fałdy, zwane kosmkami, pokryte warstwą komórek – trofoblastem. Kosmówka zrasta się na dużej przestrzeni z inną błoną płodową – omocznią, tworząc kosmówkę omoczniową, która pośredniczy w odżywianiu zarodka oraz wymianie gazowej. Kosmówka styka się bezpośrednio z błoną śluzową macicy, wchodząc w skład łożyska. Część kosmówki tworząca łożysko, pokryta kosmkami, to tzw. kosmówka kosmata, znajdująca się po stronie błony śluzowej macicy; pozostała część jest kosmówką gładką, skierowaną w stronę płodu. Obecność kosmków zwiększa powierzchnię funkcjonalną kosmówki, umożliwiając bardziej efektywną wymianę substancji odżywczych i gazów. Ważną funkcją kosmówki jest wydzielanie przez nią hormonu podtrzymującego ciążę – gonadotropiny kosmówkowej.

bg‑gray1

Omocznia

Omocznia powstaje około 16. dnia ciąży. Pełni ona funkcję workowatego zbiornika zbędnych produktów przemiany materii płodu, a u owodniowców jajorodnych często także narządu wymiany gazowej, zwłaszcza po zrośnięciu się z błoną kosmówkową (powstaje tzw. kosmówka omoczniowa). Następnie między 3. a 5. tygodniem ciąży w ścianach omoczni wykształcają się naczynia krwionośne, które z czasem przekształcają się w tętnice i żyłę pępowinową. Naczynia te zespalają krążenie zarodka z krążeniem błon śluzowych matki. U ssaków łożyskowych omocznia wykazuje różny stopień rozwoju w zależności od tego, jak rozwinięte jest łożysko jako narząd usuwający produkty przemiany materii, np. u świni omocznia jest ważnym narządem płodowym, a u człowieka – narządem szczątkowym. Co więcej, omocznia u człowieka zanika wraz z rozwojem nerek.

bg‑gray1

Pęcherzyk żółtkowy

Pęcherzyk żółtkowy pojawia się między 5. a 6. tygodniem ciąży. Początkowo to on pełni funkcję odżywczą oraz – do czasu rozwoju sieci naczyń omoczni – jest narządem oddechowym i krwiotwórczym zarodka. Zawiera płyn surowiczy, a na powierzchni pęcherzyka żółtkowego wytwarzają się pierwsze krwinki i naczynia krwionośne. We wczesnym okresie rozwoju zarodkowego pośredniczy w pobieraniu substancji odżywczych ze światła macicy. Po wytworzeniu się łożyska stopniowo zanika.

bg‑gray2

Część matczyna

Część matczyną łożyska stanowi błona śluzowa macicy (doczesnadoczesnadoczesna).

bg‑gray1

Doczesna

Doczesna to rozrośnięta błona śluzowa macicy stanowiąca podścielisko dla zagnieżdżającej się zapłodnionej komórki jajowej. Jest ona zmodyfikowaną częścią ściany macicy w miejscu zrośnięcia z kosmówką. Uszkodzeniu doczesnej przy porodzie towarzyszy silne krwawienie, w czasie połogu regeneruje się. Ma znaczenie dla odżywiania płodu, m.in. zawiera charakterystyczne komórki doczesnowe produkujące glikogen i tłuszcze, które dostarczają energii zarodkowi. Co więcej, pełni funkcje ochronne – dzięki zdolności rozkładania toksyn i bakterii oraz mechanicznego zatrzymywania drobnoustrojów przenikających z organizmu matki do płodu.

Krew matki jest oddzielona od krwi płodu tzw. barierą łożyskową.

bg‑pink

Funkcje łożyska

Łożysko pełni następujące funkcje:

  1. Utrzymuje płód w macicy.

  2. Pośredniczy w wymianie fizjologicznej między płodem a matką:

  • dostarcza płodowi substancje odżywcze (glukozę, aminokwasy, substancje mineralne, witaminy);

  • dostarcza płodowi tlen;

  • usuwa z krwi płodu szkodliwe metabolity, takie jak dwutlenek węgla czy mocznik.

  1. Wytwarza hormony wpływające na prawidłowy przebieg i utrzymanie ciąży:

  • gonadotropinę łożyskową, hCG;

  • laktogen łożyskowy (somatomammotropinę kosmówkową), hCS;

  • progesteron;

  • relaksynę;

  • estrogeny.

  1. Zapewnia ochronę immunologiczną:

  • tworzy barierę mechaniczną dla drobnoustrojów;

  • dostarcza płodowi przeciwciał z krwi matki.

RzUG4BKjq4k341
Mapa myśli. Lista elementów:
  • Nazwa kategorii: Hormony wytwarzane przez łożysko
    • Elementy należące do kategorii Hormony wytwarzane przez łożysko
    • Nazwa kategorii: Gonadotropina kosmówkowa
    • Nazwa kategorii: Somatomammotropina kosmówkowa (hCS; laktogen łożyskowy)
    • Nazwa kategorii: Progesteron
    • Nazwa kategorii: Estrogeny
    • Nazwa kategorii: Relaksyna
    • Koniec elementów należących do kategorii Hormony wytwarzane przez łożysko
Gonadotropina kosmówkowa (hCG) – białko produkowane w czasie ciąży przez komórki kosmówki (później przez łożysko); należy do hormonów gonadotropowych. Wykrycie w moczu kobiety obecności gonadotropiny kosmówkowej jest badaniem wykonywanym w celu wczesnego rozpoznania ciąży. Do 4. miesiąca utrzymuje ciałko żółte, zapobiegając występowaniu miesiączek. Chroni także płód przed odrzuceniem przez organizm matki, tłumiąc jej reakcję immunologiczną. U płodów męskich wpływa na wydzielanie testosteronu przez narządy płciowe.

Somatomammotropina kosmówkowa (hCS) – hormon peptydowy produkowany w czasie ciąży przez komórki kosmówki, w budowie podobny do hormonu wzrostu oraz prolaktyny. Najważniejszą jego funkcją jest dostarczanie płodowi składników odżywczych, szczególnie glukozy. Jest to możliwe dzięki działaniu antyinsulinowym tego hormonu czy też nasileniu procesu lipolizy w organizmie matki.

Relaksyna – hormon polipeptydowy produkowany przez ciałko żółte i doczesną. Podczas porodu działa hamująco na skurcze mięśni macicy i rozluźniająco na spojenie łonowe.

Progesteron – steroidowy żeński hormon płciowy wytwarzany przez ciałko żółte, łożysko i – w niewielkich ilościach – pęcherzyki Graafa. Umożliwia implantację zapłodnionego jaja w błonie śluzowej macicy i utrzymanie ciąży. W okresie ciąży przygotowuje gruczoły sutkowe do laktacji.

Estrogeny – steroidowe hormony płciowe żeńskie wytwarzane przez jajniki, a także w niewielkich ilościach przez jądra i korę nadnerczy; w czasie ciąży produkowane przez łożysko. Do estrogenów są zaliczane: estradiol, estriol i estron.
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

W czasie porodu łożysko zostaje wydalone jako popłódpopłódpopłód.

Słownik

bariera łożyskowa
bariera łożyskowa

cienka warstwa tkanek pozapłodowych oddzielająca krążenie matki i płodu; pośredniczy pomiędzy płodem a matką w procesach pobierania pokarmu, oddychania i wydalania

doczesna
doczesna

zmodyfikowana błona śluzowa macicy, która przerasta w trakcie cyklu miesiączkowego pod wpływem hormonów (zwłaszcza progesteronu); macica przygotowuje się w ten sposób do zagnieżdżenia powstałego podczas zapłodnienia zarodka

endoderma (entoderma)
endoderma (entoderma)

wewnętrzna warstwa komórek zarodka w stadium gastruli; wewnętrzny listek zarodkowy; w dalszej embriogenezie kręgowców powstaje jelito pierwotne, które dzieli się na jelito przednie, środkowe i tylne; pochodzenia endodermalnego są m.in.: gruczoły przewodu pokarmowego, niektóre gruczoły dokrewne (w tym tarczyca i przytarczyce), a ponadto krtań, tchawica, płuca, pęcherz moczowy, cewka moczowa i gruczoł krokowy

listki zarodkowe
listki zarodkowe

warstwy komórek pojawiające się we wczesnym rozwoju zarodkowym na etapie gastrulacji i przekształcające w dalszym rozwoju w tkanki i narządy (histogeneza, organogeneza); początkowo tworzą się dwie warstwy: zewnętrzny listek zarodkowy, czyli ektoderma, i wewnętrzny listek zarodkowy, czyli endoderma (entoderma); następnie u większości zwierząt rozwija się między nimi trzeci – środkowy listek zarodkowy, czyli mezoderma

pęcherzyki Graafa
pęcherzyki Graafa

dojrzałe (oraz na późnym etapie różnicowania) pęcherzyki jajnikowe ssaków zawierające komórki jajowe i wytwarzające hormony estrogenne; wzrastają i dojrzewają kolejno w każdym cyklu płciowym, a po jajeczkowaniu przekształcają się w ciałko żółte

pępowina
pępowina

organ łączący płód z łożyskiem, w którym biegną naczynia krwionośne zespalające jego krążenie z krążeniem matki (dwie tętnice i jedna żyła pępowinowa); pośredniczy pomiędzy płodem a matką w procesach pobierania pokarmu, oddychania i wydalania

popłód
popłód

tkanki wydobywające się z macicy po urodzeniu płodu; w skład popłodu wchodzą: łożysko, pępowina (zawierająca dwie tętnice, którymi krew płynie od płodu do łożyska, i jedną żyłę prowadzącą krew od łożyska do płodu) oraz błony płodowe (dwie pochodzenia płodowego: owodnię i kosmówkę, trzecią pochodzenia matczynego: błonę doczesną)

prolaktyna
prolaktyna

laktotropina, hormon luteotropowy (LTH); hormon białkowy wytwarzany przez przedni płat przysadki pod kontrolą podwzgórzowych przekaźników neurohormonalnych; wpływa na procesy rozrodcze i czynności związane z opieką nad potomstwem; u ssaków wzmaga rozwój gruczołów mlecznych, ich czynność wydzielniczą i przejaw instynktu macierzyńskiego oraz reguluje wzrost organów wewnętrznych; wpływa też na produkcję progesteronu przez ciałko żółte

syncytiotrofoblast
syncytiotrofoblast

wielojądrowe komórki łożyska. U człowieka pojawiają się 7 dnia od zapłodnienia. Syncytiotrofoblasty są najbardziej zewnętrznie położoną płodową częścią łożyska; znacznie zwiększają powierzchnię wymiany składników odżywczych między matką a płodem. Syncytiotrofoblasty wydzielają progesteron i gonadotropinę kosmówkową

tarczka zarodkowa
tarczka zarodkowa

dwuwarstwowy twór powstający w czasie rozwoju owodniowców z węzła zarodkowego; u ssaków jest pozostałością ewolucyjną bruzdkowania częściowego u prymitywniejszych kręgowców