Przeczytaj
W okresie ciąży zachodzą w organizmie kobiety zasadnicze zmiany: ustaje krwawienie miesięczne, ulegają zmianom czynności niektórych gruczołów wydzielania wewnętrznego, rozrastają się też naczynia krwionośne macicy, która znacznie się powiększa, a jej ściana bierze udział w wytworzeniu łożyska.
Łożysko (inaczej placenta) to narząd łączący zarodek ze ścianą macicy matki w rozwoju zarodkowym ssaków łożyskowych. Płód łączy się z łożyskiem pępowinąpępowiną, która ma różny kształt u różnych grup ssaków – u człowieka przyjmuje formę tarczy.
Budowa łożyska
Łożysko tworzy się między 2. a 3. tygodniem ciąży i zbudowane jest z dwóch części: płodowej i matczynej.
Część płodowa
Część płodową łożyska tworzą tzw. błony płodowe: kosmówka i omocznia oraz pęcherzyk żółtkowy. Błony te powstają z pozazarodkowych części listków zarodkowychlistków zarodkowych. Zapewniają zarodkowi swobodne, wodne środowisko rozwoju, chroniące przed wysychaniem i urazami, a także pośredniczą w pobieraniu substancji odżywczych z organizmu matki lub żółtka, wymianie gazowej i usuwaniu wydalin.
Kosmówka
U człowieka kosmówka powstaje między 2. a 3. tygodniem ciąży. Otacza zarodek i pozostałe błony płodowe. Na jej powierzchni tworzą się liczne, rozgałęzione i silnie unaczynione fałdy, zwane kosmkami, pokryte warstwą komórek – trofoblastem. Kosmówka zrasta się na dużej przestrzeni z inną błoną płodową – omocznią, tworząc kosmówkę omoczniową, która pośredniczy w odżywianiu zarodka oraz wymianie gazowej. Kosmówka styka się bezpośrednio z błoną śluzową macicy, wchodząc w skład łożyska. Część kosmówki tworząca łożysko, pokryta kosmkami, to tzw. kosmówka kosmata, znajdująca się po stronie błony śluzowej macicy; pozostała część jest kosmówką gładką, skierowaną w stronę płodu. Obecność kosmków zwiększa powierzchnię funkcjonalną kosmówki, umożliwiając bardziej efektywną wymianę substancji odżywczych i gazów. Ważną funkcją kosmówki jest wydzielanie przez nią hormonu podtrzymującego ciążę – gonadotropiny kosmówkowej.
Omocznia
Omocznia powstaje około 16. dnia ciąży. Pełni ona funkcję workowatego zbiornika zbędnych produktów przemiany materii płodu, a u owodniowców jajorodnych często także narządu wymiany gazowej, zwłaszcza po zrośnięciu się z błoną kosmówkową (powstaje tzw. kosmówka omoczniowa). Następnie między 3. a 5. tygodniem ciąży w ścianach omoczni wykształcają się naczynia krwionośne, które z czasem przekształcają się w tętnice i żyłę pępowinową. Naczynia te zespalają krążenie zarodka z krążeniem błon śluzowych matki. U ssaków łożyskowych omocznia wykazuje różny stopień rozwoju w zależności od tego, jak rozwinięte jest łożysko jako narząd usuwający produkty przemiany materii, np. u świni omocznia jest ważnym narządem płodowym, a u człowieka – narządem szczątkowym. Co więcej, omocznia u człowieka zanika wraz z rozwojem nerek.
Pęcherzyk żółtkowy
Pęcherzyk żółtkowy pojawia się między 5. a 6. tygodniem ciąży. Początkowo to on pełni funkcję odżywczą oraz – do czasu rozwoju sieci naczyń omoczni – jest narządem oddechowym i krwiotwórczym zarodka. Zawiera płyn surowiczy, a na powierzchni pęcherzyka żółtkowego wytwarzają się pierwsze krwinki i naczynia krwionośne. We wczesnym okresie rozwoju zarodkowego pośredniczy w pobieraniu substancji odżywczych ze światła macicy. Po wytworzeniu się łożyska stopniowo zanika.
Część matczyna
Część matczyną łożyska stanowi błona śluzowa macicy (doczesnadoczesna).
Doczesna
Doczesna to rozrośnięta błona śluzowa macicy stanowiąca podścielisko dla zagnieżdżającej się zapłodnionej komórki jajowej. Jest ona zmodyfikowaną częścią ściany macicy w miejscu zrośnięcia z kosmówką. Uszkodzeniu doczesnej przy porodzie towarzyszy silne krwawienie, w czasie połogu regeneruje się. Ma znaczenie dla odżywiania płodu, m.in. zawiera charakterystyczne komórki doczesnowe produkujące glikogen i tłuszcze, które dostarczają energii zarodkowi. Co więcej, pełni funkcje ochronne – dzięki zdolności rozkładania toksyn i bakterii oraz mechanicznego zatrzymywania drobnoustrojów przenikających z organizmu matki do płodu.
Krew matki jest oddzielona od krwi płodu tzw. barierą łożyskową.
Funkcje łożyska
Łożysko pełni następujące funkcje:
Utrzymuje płód w macicy.
Pośredniczy w wymianie fizjologicznej między płodem a matką:
dostarcza płodowi substancje odżywcze (glukozę, aminokwasy, substancje mineralne, witaminy);
dostarcza płodowi tlen;
usuwa z krwi płodu szkodliwe metabolity, takie jak dwutlenek węgla czy mocznik.
Wytwarza hormony wpływające na prawidłowy przebieg i utrzymanie ciąży:
gonadotropinę łożyskową, hCG;
laktogen łożyskowy (somatomammotropinę kosmówkową), hCS;
progesteron;
relaksynę;
estrogeny.
Zapewnia ochronę immunologiczną:
tworzy barierę mechaniczną dla drobnoustrojów;
dostarcza płodowi przeciwciał z krwi matki.
W czasie porodu łożysko zostaje wydalone jako popłódpopłód.
Słownik
cienka warstwa tkanek pozapłodowych oddzielająca krążenie matki i płodu; pośredniczy pomiędzy płodem a matką w procesach pobierania pokarmu, oddychania i wydalania
zmodyfikowana błona śluzowa macicy, która przerasta w trakcie cyklu miesiączkowego pod wpływem hormonów (zwłaszcza progesteronu); macica przygotowuje się w ten sposób do zagnieżdżenia powstałego podczas zapłodnienia zarodka
wewnętrzna warstwa komórek zarodka w stadium gastruli; wewnętrzny listek zarodkowy; w dalszej embriogenezie kręgowców powstaje jelito pierwotne, które dzieli się na jelito przednie, środkowe i tylne; pochodzenia endodermalnego są m.in.: gruczoły przewodu pokarmowego, niektóre gruczoły dokrewne (w tym tarczyca i przytarczyce), a ponadto krtań, tchawica, płuca, pęcherz moczowy, cewka moczowa i gruczoł krokowy
warstwy komórek pojawiające się we wczesnym rozwoju zarodkowym na etapie gastrulacji i przekształcające w dalszym rozwoju w tkanki i narządy (histogeneza, organogeneza); początkowo tworzą się dwie warstwy: zewnętrzny listek zarodkowy, czyli ektoderma, i wewnętrzny listek zarodkowy, czyli endoderma (entoderma); następnie u większości zwierząt rozwija się między nimi trzeci – środkowy listek zarodkowy, czyli mezoderma
dojrzałe (oraz na późnym etapie różnicowania) pęcherzyki jajnikowe ssaków zawierające komórki jajowe i wytwarzające hormony estrogenne; wzrastają i dojrzewają kolejno w każdym cyklu płciowym, a po jajeczkowaniu przekształcają się w ciałko żółte
organ łączący płód z łożyskiem, w którym biegną naczynia krwionośne zespalające jego krążenie z krążeniem matki (dwie tętnice i jedna żyła pępowinowa); pośredniczy pomiędzy płodem a matką w procesach pobierania pokarmu, oddychania i wydalania
tkanki wydobywające się z macicy po urodzeniu płodu; w skład popłodu wchodzą: łożysko, pępowina (zawierająca dwie tętnice, którymi krew płynie od płodu do łożyska, i jedną żyłę prowadzącą krew od łożyska do płodu) oraz błony płodowe (dwie pochodzenia płodowego: owodnię i kosmówkę, trzecią pochodzenia matczynego: błonę doczesną)
laktotropina, hormon luteotropowy (LTH); hormon białkowy wytwarzany przez przedni płat przysadki pod kontrolą podwzgórzowych przekaźników neurohormonalnych; wpływa na procesy rozrodcze i czynności związane z opieką nad potomstwem; u ssaków wzmaga rozwój gruczołów mlecznych, ich czynność wydzielniczą i przejaw instynktu macierzyńskiego oraz reguluje wzrost organów wewnętrznych; wpływa też na produkcję progesteronu przez ciałko żółte
wielojądrowe komórki łożyska. U człowieka pojawiają się 7 dnia od zapłodnienia. Syncytiotrofoblasty są najbardziej zewnętrznie położoną płodową częścią łożyska; znacznie zwiększają powierzchnię wymiany składników odżywczych między matką a płodem. Syncytiotrofoblasty wydzielają progesteron i gonadotropinę kosmówkową
dwuwarstwowy twór powstający w czasie rozwoju owodniowców z węzła zarodkowego; u ssaków jest pozostałością ewolucyjną bruzdkowania częściowego u prymitywniejszych kręgowców