Przeczytaj
Ślad ekologiczny
Określenie śladu ekologicznegośladu ekologicznego jest najbardziej uniwersalną metodą badania biologicznej pojemności środowiskabiologicznej pojemności środowiska. Wskaźnik ten umożliwia porównanie zapotrzebowania na zasoby naturalne z możliwością jego zaspokojenia – czyli ze zdolnością biosfery do odtworzenia zużytych zasobów. Szacowanie wielkości zasobów niezbędnych do zaspokojenia potrzeb populacji ludzkiej (żywności, wody, paliwa itp.) przeprowadza się w odniesieniu do powierzchni wody i lądu na Ziemi koniecznej do produkcji konsumowanych dóbr i likwidacji powstających przy tym odpadów.
Jedną z metod obliczania śladu ekologicznego jest zsumowanie powierzchni produktywnych lądów (czyli takich, które mogą być użytkowane) i podzielenie uzyskanej wartości przez liczebność populacji. W ten sposób wykazano, że po wyłączeniu terenów podlegających ochronie (np. parków narodowych) na jedną osobę przypada zaledwie 2,1 gha na zaspokojenie potrzeb konsumpcyjnych. Tymczasem człowiek zużywa średnio 2,7 gha. Największy ślad ekologiczny pozostawiany jest przez statystycznego mieszkańca Kataru – wynosi aż 14,7 gha. Polska pod względem śladu ekologicznego znajduje się na 40 miejscu – przeciętny Polak zużywa zasoby o wartości 4,7 gha, natomiast biologiczna pojemność środowiska w naszym kraju jest o połowę mniejsza – wynosi zaledwie 2,0 gha.
Inną metodą określania śladu ekologicznego jest przyjęcie za jednostkę miarową zużycia energii na jedną osobę. W krajach gospodarczo rozwiniętych, do których należy również Polska, zużycie energii przez jednego mieszkańca jest 30‑krotnie większe w stosunku do krajów rozwijających się, np. w środkowej Afryce. Dodatkowo większość tej energii nie pochodzi ze źródeł odnawialnychźródeł odnawialnych.
Co możemy zrobić?
Miara pojemności środowiska daje nam jednak tylko możliwość spekulacji nad rzeczywistą zdolnością planety do zaspokojenia potrzeb wysoko konsumpcyjnej populacji ludzkiej. Może bowiem pojawić się czynnik, który wpłynie na zahamowanie jej dalszego rozwoju, taki jak brak pożywienia, wody pitnej, paliw lub po prostu przestrzeni dogodnej do życia. Jeśli dziś zużyjemy zasoby nieefektywnie lub wytworzymy odpady w tempie uniemożliwiającym ich przetworzenie, kolejne pokolenia nie będą w stanie zaspokoić swoich potrzeb. Rozważania nad tym ryzykiem doprowadziły do powstania idei rozwoju społeczeństw w harmonii ze środowiskiem naturalnym – tzw. koncepcji zrównoważonego rozwoju.
Zrównoważony rozwój (ekorozwój) powinien zaspokajać podstawowe potrzeby wszystkich ludzi, a także zachowywać, chronić i przywracać zdrowie oraz integralność ekosystemu Ziemi, bez przekraczania długookresowych granic pojemności środowiska, tak by przyszłe pokolenia nie utraciły możliwości zaspokojenia swoich potrzeb. Przestrzeganie zasady zrównoważonego rozwoju przez każdego z nas na co dzień pozwala zmniejszyć osobisty ślad ekologiczny.
Więcej na ten temat przeczytasz w e‑materiale pt. Rozwój zrównoważonyRozwój zrównoważony.
Słownik
(ang. biocapacity) zdolność Ziemi do regeneracji zasobów naturalnych
energia pochodząca ze źródeł, których wykorzystanie nie powoduje nieodwracalnych ubytków w środowisku; ich zasoby stale się uzupełniają, a proces uzupełnienia zachodzi samoistnie, naturalnie, bez ingerencji człowieka; źródłem takiej energii mogą być np. wiatr, słońce, woda, biogaz
grupa osobników tego samego gatunku żyjących równocześnie w określonym środowisku lub na danym obszarze i krzyżujących się między sobą; osobniki te wzajemnie na siebie oddziałują; interakcje ekologiczne i rozrodcze między osobnikami w jednej populacji są częstsze niż interakcje z osobnikami innych populacji tego samego gatunku
miara umożliwiająca oszacowanie zużycia zasobów naturalnych w stosunku do możliwości ich odtworzenia przez Ziemię; najczęściej podawana w jednostkach powierzchni koniecznych do zaspokojenia potrzeb konsumpcyjnych – globalnych hektarach (gha) – na osobę
wszelkie substancje, zjawiska, procesy, obiekty lub urządzenia, które mogą być wykorzystane – bezpośrednio lub po zrealizowaniu odpowiednich przemian energetycznych – do zaspokajania potrzeb energetycznych człowieka