Przeczytaj
Środowisko wymiany gazowej
Warunki wymiany gazowejwymiany gazowej zależą od środowiska oddechowego: powietrza lub wody. Główne gazy uczestniczące w wymianie to tlen i dwutlenek węgla. Tlen w powietrzu występuje w postaci gazowej, a w wodzie – w rozpuszczonej. Dwutlenek węgla w powietrzu również ma postać gazową, natomiast w wodzie znajduje się w postaci jonu wodorowęglanowego.
Czynnikiem, który w największym stopniu wpływa na zawartość tlenu w wodzie, jest przenikanie tego pierwiastka z powietrza atmosferycznego oraz występowanie roślinności wodnej, wytwarzającej tlen w procesie fotosyntezy. Cząsteczki tlenu z powietrza atmosferycznego przechodzą przez powierzchnię wody i rozpuszczają się w niej, dlatego w warstwie powierzchniowej jest dużo więcej tlenu niż w warstwach położonych głębiej.
W głębsze warstwy zbiorników wodnych opada woda bogata w dwutlenek węgla. Jest on rozpuszczalny w wodzie i tworzy z nią kwas węglowy, który dysocjuje częściowo bądź całkowicie, tworząc jon wodorowęglanowy (HCOIndeks dolny 33Indeks górny −−) lub węglanowy (COIndeks dolny 33Indeks górny 2−2−).
W powietrzu dwutlenek węgla występuje w śladowych ilościach (ok. 0,04%). Jest źródłem węgla w procesie fotosyntezy. Jego stężenie zmienia się sezonowo oraz w zależności od szerokości geograficznej. Zmiany stężenia w pobliżu powierzchni ziemi mają także charakter lokalny.
Warunki wymiany gazowej
Poniższa tabela przedstawia porównanie warunków wymiany gazowej w powietrzu i wodzie.
Czynnik środowiska | Powietrze | Woda |
ilość tlenu | 21% | ok. 0,5−1%; |
ilość dwutlenku węgla | 0,03% | zmienna; zależy od głębokości, temperatury, obecności roślin i zwierząt |
gęstość | mała | duża; 775 razy większa niż gęstość powietrza |
szybkość dyfuzji gazów | duża; | mała |
kontakt powierzchni wymiany | głównie poprzez drogi oddechowe | bezpośredni |
wahania temperatury | duże; dobowe i sezonowe | małe; roczne, sezonowe i dobowe |
Woda
Rozpuszczalność tlenu w wodzie maleje wraz ze wzrostem temperatury wody i stopnia zasolenia oraz ze spadkiem ciśnienia. Rozpuszczalność dwutlenku węgla w wodzie maleje wraz ze wzrostem temperatury.
Większa gęstość i większa lepkość wody powodują, że dyfuzjadyfuzja tlenu zachodzi wolniej. Dodatkowo na zawartość tlenu w wodzie mają wpływ:
szybkość przepływu wody (im większa, tym większe napowietrzenie);
intensywność metaboliczna organizmów;
zanieczyszczenia oraz ilość materii organicznej zgromadzonej na dnie zbiornika wodnego.
Wszystkie te czynniki sprawiły, że zwierzęta wodne wykształciły takie powierzchnie wymiany gazowej, które umożliwiają sprawne pobieranie tlenu i usuwanie z organizmu dwutlenku węgla mimo trudności, jakie stwarza woda jako środowisko oddechowe. Więcej na temat wymiany gazowej u tych organizmów znajdziesz w e‑materiałach: Narządy wymiany gazowej u wodnych bezkręgowców oraz Mechanizm wymiany gazowej w skrzelach ryb.
Powietrze
Powietrze stanowi dogodne środowisko wymiany gazowej. Duża i stała zawartość tlenu, niska zawartość procentowa dwutlenku węgla, mała gęstość i lepkość pozwalają na swobodną wymianę gazów oddechowych. Problem stanowi jedynie wysychanie powierzchni oddechowych.
Słownik
samorzutne, nieodwracalne mieszanie się cząsteczek lub jonów w wyniku ich chaotycznych ruchów; zachodzi zgodnie z różnicą stężeń – ze środowiska o większym stężeniu do środowiska o mniejszym stężeniu, aż do uzyskania stanu równowagi
proces wymiany gazów oddechowych (tlenu i dwutlenku węgla) pomiędzy organizmem a otoczeniem oraz między płynami ustrojowymi a komórkami ciała; oparta na zjawisku dyfuzji – zgodnie z różnicą ciśnień parcjalnych