Wzór funkcji kwadratowej  zapisanej w postaci ogólnej:

fx=ax2+bx+c,

gdzie xa, b, c są liczbami rzeczywistymi, przy czym a0. Wzór funkcji kwadratowej możemy zapisać:

  • w postaci kanonicznej:

    fx=ax-p2+q,

    gdzie p=-b2a ,, q=-Δ4a oraz Δ=b2-4ac;

  • w postaci iloczynowej:

    fx=ax-x1x-x2,

    gdy wyróżnik Δ jest nieujemny oraz x1=-b+Δ2ax2=-b-Δ2a są miejscami zerowymi funkcji.

Pokażemy przekształcenia postaci ogólnej funkcji kwadratowejFunkcja kwadratowafunkcji kwadratowej prowadzące do postaci kanonicznej i przekształcenia  z postaci kanonicznej do postaci iloczynowej, o ile postać ta istnieje.

Aby z postaci ogólnej funkcji kwadratowej

fx=ax2+bx+c

przejść do postaci kanonicznej, wykonujemy następujące działania:

  • dodajemy i odejmujemy b24a,

  • z wyrażenia a x 2 + b x wyłączamy a przed nawias,

  • wyrażenie bax zapisujemy w postaci 2·b2ax,

  • wykorzystujemy wzór skróconego mnożenia a2+2ab+b2=a+b2.

A zatem:

fx=ax2+bax+b24ab24a+c
fx=ax2+2b2ax+b24a2b24a+c
fx=ax+b2a2b24ac4a.

Po podstawieniu Δ=b24ac otrzymujemy:

fx=ax+b2a2Δ4a.

Jeżeli przyjmiemy oznaczenia: p=b2aq=Δ4a,

to postać kanoniczna wyraża się wzorem:

fx=axp2+q.

Z ostatniego zapisu wynika, że wykres funkcji fx=ax2+bx+c możemy otrzymać z wykresu funkcji hx=ax2 w przesunięciu równoległym, w którym obrazem wierzchołka W0=0,0 paraboli o równaniu y=ax2 jest punkt W=p,q.

Przesunięcie równoległe o wektor
Twierdzenie: Przesunięcie równoległe o wektor

W wyniku przesunięcia równoległego wykresu funkcji fx=ax2, gdzie a0, o wektor v=p,q otrzymujemy wykres funkcji gx=ax-p2+q.

Oznacza to, że wierzchołek W paraboli ma współrzędne: p=-b2aq=-Δ4a.

Wykorzystując postać kanoniczną funkcji kwadratowej zapiszemy wzór funkcji   w postaci iloczynowej oraz podamy warunki, w których taki zapis jest możliwy. Mamy zatem:

fx=ax+b2a2Δ4a
fx=ax+b2a2Δ4a2
fx=ax+b2a2Δ2a2.

W ostatnim przekształceniu wyłączyliśmy a przed nawias i zapisaliśmy Δ4a2 jako Δ2a2. Zapis Δ=Δ2 jest możliwy tylko w sytuacji, gdy Δ0.

Kontynuując przekształcanie, wykorzystamy wzór na różnicę kwadratów n2-k2=n-kn+k:

fx=ax+b2aΔ2ax+b2a+Δ2a
fx=ax+bΔ2ax+b+Δ2a
fx=axb+Δ2axbΔ2a.

Oznaczając x1=-b+Δ2ax2=-b-Δ2a otrzymujemy postać iloczynową funkcji kwadratowej:

fx=ax-x1x-x2.

Jeśli Δ=0, to:

ax+b2a2Δ4a=ax+b2a2.

Oznaczając x0=-b2a otrzymujemy:

fx=axx02.
Przykład 1

Zapiszemy wzór funkcji fx=x+32-4 w postaci ogólnej i iloczynowej.

Rozwiązanie

Przekształcenie do postaci ogólnej.

I sposób:

Wykorzystamy wzór skróconego mnożenia: a+b2=a2+2ab+b2.

fx=x+32-4

fx=x2+2·x·3+32-4

fx=x2+6x+9-4

fx=x2+6x+5

II sposób

Wykorzystujemy informacje o wartościach pq:

fx=x+32-4, zatem: a=1, p=-3, q=-4.

Wykorzystamy wzór: p=-b2a.

Podstawiając: a=1p=-3 otrzymujemy:

-3=-b2·1, czyli: b=6.

Ponadto Δ=b2-4ac=62-4·1·c=36-4c, zaś q=-Δ4a, zatem, po podstawieniu:

-4=-36-4c4·1, co daje: c=5.

Zatem postać ogólna funkcji fx=x+32-4 to:

fx=x2+6x+5.

Przekształcenie do postaci iloczynowej

I sposób:

Wykorzystamy wyliczone wartości współczynników: a=1, b=6c=5 oraz wzory:

x1=-b+Δ2ax2=-b-Δ2a

Δ=b2-4ac=62-4·1·c=36-4·5=36-20=16,

stąd:

x1=-b+Δ2a=-6+162·1=-6+42=-22=-1

x2=-b-Δ2a=-6-162·1=-6-42=-102=-5.

Zatem:

fx=1·x--1x--5

fx=1·x+1x+5.

II sposób

Wykorzystamy wzór skróconego mnożenia a2-b2=a-ba+b.

x+32-4=x+3-2x+3+2=

=x+3-2x+3+2=x+1x+5

fx=x+1x+5

Przykład 2

Wzór pewnej  funkcji kwadratowej w postaci ogólnej i kanonicznej jest taki sam. Znajdziemy wzór tej funkcji, jeżeli wiadomo, że f-1=4 oraz f0=-3.

Rozwiązanie

Przypomnijmy, jak wygląda wzór funkcji kwadratowej w postaci ogólnej i kanonicznej.

Postać ogólna: fx=ax2+bx+c.

Postać kanoniczna: fx=ax-p2+q.

Aby wzór funkcji kwadratowej w postaci ogólnej i kanonicznej był taki sam, to współczynniki bp muszą być równe 0 oraz c=q.

Z treści zadania wiemy, że f-1=4f0=-3. Musimy ułożyć i rozwiązać odpowiedni układ równań.

a·-12+c=4a·02+c=-3

a=7c=-3

Zatem postać ogólna i kanoniczna tej funkcji, to fx=7x2-3.

Przykład 3

Wyznaczymy wzór funkcji kwadratowej  f w postaci ogólnej, gdy współrzędne wierzchołka paraboli, będącej wykresem tej funkcji to  W=2,-5 oraz jedno z miejsc zerowych, to x=4.

Rozwiązanie

Na początku zapiszemy wzór funkcji kwadratowej w postaci kanonicznej fx=ax-p2+q. Z treści zadania wiemy, że p=2 oraz q=-5. Zatem fx=ax-22-5.

Musimy wyznaczyć teraz współczynnik a. Ponieważ dla argumentu x=4 funkcja przyjmuje wartość równą 0, to

0=a4-22-5

4a=5

a=54.

Wzór funkcji w postaci kanonicznej, to fx=54x-22-5.

Przejdziemy teraz do postaci ogólnej wzoru funkcji f:

fx=54x-22-5=54x2-4x+4-5=54x2-5x.

Przykład 4

Napiszemy postać ogólną i iloczynową funkcji kwadratowej, o której wiadomo, że dla argumentu -3 osiąga wartość  równą 6,  jednym z jej miejsc zerowych jest liczba 5, dla argumentu 2 osiaga wartość najmniejszą równą 278.

Rozwiązanie

Zauważmy, że jednym z miejsc zerowych tej funkcji jest liczba 5. Musimy ułożyć odpowiednie równanie:

25a+5b+c=0.

Ponadto funkcja dla argumentu 2 osiąga wartość najmniejszą równą 278. Zatem p=b2a=2 oraz q=Δ4a=278.

Funkcja dla argumentu -3 osiąga wartość  równą 6,  więc -32·a+-3·b+c=6.

Na tej podstawie układamy układ równań i obliczamy wartości szukanych współczynników.

25a+5b+c=0b=-4a9a-3b+c=6

25a-20a+c=0b=-4a9a+12a+c=6

5a+c=0b=-4a21a+c=6

a=38b=-32c=-158

Wzór funkcji kwadratowej w postaci ogólnej, to fx=38x2-32x-158.

Zapiszemy teraz wzór  funkcji fx=38x2-32x-158 w postaci iloczynowej.

Wykorzystamy wyliczone wartości współczynników: a=38, b=-32c=-158 oraz wzory: x1=-b+Δ2ax2=-b-Δ2a.

x1=--32+-322-4·38·-1582·38=5

x2=--32--322-4·38·-1582·38=-1

Zatem wzór funkcji kwadratowej w postaci iloczynowej, to fx=38x-5x+1.

Słownik

funkcja kwadratowa
funkcja kwadratowa

funkcja fx=ax2+bx+c, określona dla wszystkich liczb rzeczywistych, gdzie a, b, c są liczbami rzeczywistymi, przy czym a0