Przeczytaj
W strefie umiarkowanej większość jezior zawiera wodę słodką. Jeziora słone występują prawie wyłącznie na obszarach bezodpływowych w suchych strefach klimatycznych. Ze względu na wartość zasolenia wód wyróżniamy jeziora z wodą:
słodką – zawiera do 1 g soli na 1 dm³, należy do nich większość jezior na kuli ziemskiej,
słonawą – o zasoleniu od 1 do 24,7 g na 1 dm³ (np. Jamno, Maracaibo),
słoną – o zasoleniu wyższym niż 24,7 g na 1 dm³ (np. Morze Martwe, Magadi – Kenia).
Silna mineralizacjamineralizacja wód jeziora występuje, gdy wody jeziora nie mają odpływu. Możliwe jest to wtedy, gdy w zlewnizlewni jeziora klimat jest suchy i parowanie jest równe dopływowi wód. Ilość soli przynoszona przez wodę rzeczną gromadzi się w jeziorze, podnosząc stopień jego zasolenia. Na gorących pustyniach, gdzie dopływ wody jest stosunkowo niski, a straty wody poprzez parowanie bardzo wysokie, najczęściej nie dochodzi do utworzenia systemu odpływowego jeziora. Zamknięty obieg wodny często doprowadza do wysokiej koncentracji soli i innych minerałów pochodzących z obszaru zlewni bezodpływowej.
Woda słona zamarza w niższej temperaturze niż słodka. Jeziora słone zawierają ponad 40% wód wszystkich jezior świata. Najwięcej – ok. 75% objętości słonej wody (niemorskiej) – zawiera Morze Kaspijskie. Za najbardziej słone jezioro na Ziemi uchodzi powszechnie Morze Martwe o zasoleniu wynoszącym 231‰. W rzeczywistości jeziorem najbardziej słonym jest jezioro Gusgen (368‰), leżące u stóp góry Ararat w Turcji.
Jeziora są zasilane wodami uchodzących do nich rzek, wodami opadowymi oraz niekiedy wodami podziemnymi. Ze względu na sposób zasilania i odprowadzania wody wyróżniamy:
jeziora bezodpływowe – jeziora, z których nie wypływają żadne cieki wodne, a dopływ wody jest równoważony przez parowanie, przykładem jest Morze Kaspijskie;
jeziora przepływowe – woda jest dostarczana do jeziora jednym lub kilkoma ciekami wodnymi oraz z niego odprowadzana (najczęściej jednym korytem), do tej grupy zalicza się większość jezior polodowcowych;
jeziora odpływowe – zasilają swoimi wodami wypływające z nich rzeki, np. z afrykańskiego jeziora Tana wypływa Nil Błękitny.
Jeziora odpływowe mają różną intensywność wymiany wody. Charakteryzuje ją iloraz objętości wody wypływającej z jeziora w ciągu roku roku hydrologicznego (odpływ rzeczny HIndeks dolny rzrz) i pojemność misy jeziornej (VIndeks dolny jj), czyli ilość wody, jaka mieści się w jeziorze.
Im większa wartość tego ilorazu, tym szybsza wymiana wody w zbiorniku.
Do jezior bezodpływowych należą Morze Kaspijskie, Morze Martwe, Bałchasz, Czad, liczne oczka wytopiskowe. Mimo braku rzek, które odprowadzają wody, może istnieć odpływ wód jeziora, który odbywa się drogą podziemną.
Strefy bezodpływowe zajmują ok. 30,2 mln km² obszaru lądowego kuli ziemskiej. Największe obszary bezodpływowe położone są w strefie klimatu suchego i kontynentalnego. Zlewnie jezior przepływowych cechuje powierzchniowy odpływ wody, usuwający nadmiar wody ze zbiornika.
Słownik
zawartość substancji mineralnych
obszar, z którego wody spływają do jednego wspólnego odbiornika (rzeki, jeziora, bagna)