Krzysztof Loska Akira Kurosawa – współczucie i moralność

Świadomość rozpadu tradycyjnych wartości i kryzysu zasad moralnych towarzyszy bohaterom Tronu we krwi, alegorycznej opowieści o żądzy władzy, zazdrości i rywalizacji. Kurosawa stworzył epos historyczny wzorowany na przedstawieniach teatru nō z jego maskami, ruchem scenicznym, rolą chóru i akompaniamentem muzycznym, przy czym nie zrezygnował całkowicie z realizmu nawet w scenach stylizowanych na średniowieczne malarstwo tuszowe, wyróżniających się sugestywnością i pięknem wizualnym. W filmach historycznych przeszłość jest dla Kurosawy kluczem do współczesności oraz punktem wyjścia do refleksji nad naturą ludzką oraz problemem dobra i zła.

Rc7vV0IdoikGN

Zdjęcie przedstawia grupę samurajów, dwóch z nich siedzi i jest otoczonych z tyłu przez pozostałych. Wszyscy mają związaną część włosów na czubku głowy. Część włosów z przodu jest wygolona. Mężczyźni mają przy sobie charakterystyczne miecze. Ubrani są w luźne szaty. Dwóch z nich trzyma rozłożoną mapę przed jednym z siedzących, który oparty o miecz spogląda ostrym wzrokiem w przód.

Scenariusz Tronu we krwi jest zasadniczo wierny duchowi dramatu, mimo że nie padają w nim żadne kwestie napisane przez angielskiego dramaturga; skróceniu uległy tylko niektóre wątki poboczne. Pierwsze sceny służą wprowadzeniu zasadniczych tematów i głównych postaci dramatu; pokazują jednocześnie, w jaki sposób Kurosawa zamierza czytać Shakespeare'a, przekonują o jego oryginalnym podejściu do pierwowzoru. Nie chodzi wyłącznie o odmienność kontekstu kulturowego, który warunkuje każdą interpretację dzieła sztuki, ani nawet o napięcie między konwencjami teatru elżbietańskiego a japońską tradycją estetyczną, ale o swoiste przetworzenie materiału przez reżysera, wejście w dialog z tekstem dramatu, wypracowanie własnego języka wizualnego [...].

przecz Źródło: Krzysztof Loska, Akira Kurosawa – współczucie i moralność, dostępny w internecie: www.academia.edu.