Rys. 1. Na ilustracji przedstawiono kuliste zwierciadło wklęsłe, schematycznie narysowane w postaci czarnego symetrycznego łuku po prawej stronie ilustracji. Wklęsła część zwierciadła skierowana jest w lewą stronę. Przez wierzchołek zwierciadła przechodzi oś optyczna widoczna w postaci czarnej, przerywanej poziomej linii. Oś dzieli zwierciadło na dwie równe części, górną i dolną. Po lewej stronie zwierciadła widoczne są punkty znajdujące się na osi optycznej, oznaczone wielkimi literami: F oznaczający ognisko zwierciadła i O stanowiący środek zwierciadła i oddalony od zwierciadła dwa razy bardziej niż punkt wielka litera F. Po lewej stronie od środka zwierciadła oznaczonego wielką literą O widoczny jest punkt zaznaczony wielką literą B. Z tego punktu od osi optycznej narysowana jest pionowa, czerwona strzałka w górę. Symbolizuje ona przedmiot umieszczony przed wklęsłym zwierciadłem kulistym, a odległość pomiędzy punktem oznaczonym wielką literą B i zwierciadłem stanowi odległość przedmiotu od zwierciadła. Z górnego końca czerwonej strzałki, symbolizującej przedmiot, wychodzą dwa promienie świetlne w postaci czerwonych linii. Linie te biegną w kierunku zwierciadła. Jedna z nich jest pozioma i równoległa względem osi optycznej zwierciadła. Po odbiciu się od wewnętrznej, wklęsłej części zwierciadła linia ta przechodzi przez ognisko oznaczone wielką literą F. Drugi z promieni świetlnych, wychodzący z górnego wierzchołka strzałki, oznaczającej przedmiot umieszczony przed zwierciadłem, skierowany jest ukośnie w dół i w lewą stronę. Promień ten przechodzi przez ognisko zwierciadła, a następnie odbija się od wewnętrznej powierzchni zwierciadła w lewą stronę i biegnie poziomo równolegle do osi optycznej. Dwa odbite promienie przecinają się poniżej osi optycznej zwierciadła w punkcie oznaczonym wielką literą A prim. Pomiędzy punktem przecięcia się promieni odbitych od zwierciadła a osią optyczną narysowana jest czerwona strzałka skierowana pionowo w dół, symbolizująca obraz przedmiotu powstały po odbiciu promieni od zwierciadła. Punkt na osi optycznej stanowiący początek tej strzałki oznaczony jest wielką literą B prim. Punkt wielkie B pim znajduje się pomiędzy położeniem ogniska zwierciadła i jego środkiem. Z każdego punktu widocznego na osi optycznej poprowadzona jest pionowa, przerywana czarna linia w dół. Pomiędzy liniami zaznaczone są odległości obrazujące odległość pomiędzy punktem zwierciadła, w którym przecina sią ono z osią optyczną a pozostałymi punktami. Odległość pomiędzy wierzchołkiem zwierciadła i jego ogniskiem wielkie F oznaczona jest małą literą f, która jest ogniskową zwierciadła. Pomiędzy wierzchołkiem zwierciadła i środkiem zwierciadła wielkie O widoczna jest odległość małe r, będąca promieniem krzywizny zwierciadła. Odległość pomiędzy wierzchołkiem zwierciadła i punktem wielkie B oznaczającym położenie przedmiotu przed zwierciadłem zaznaczona jest jako małe x. Dystans pomiędzy wierzchołkiem zwierciadła i punktem wielkie B prim, symbolizującym odległość obrazu, zaznaczony jest małą literą y.

Rys. 2. Na ilustracji przedstawiono kuliste zwierciadło wklęsłe, schematycznie narysowane w postaci czarnego symetrycznego łuku po prawej stronie ilustracji. Wklęsła część zwierciadła skierowana jest w lewą stronę. Przez wierzchołek zwierciadła przechodzi oś optyczna w postaci czarnej, przerywanej poziomej linii. Oś dzieli zwierciadło na dwie równe części, górną i dolną. Po lewej stronie zwierciadła, na osi optycznej, widoczny jest punkt opisany wielką literą F, który oznacza ognisko zwierciadła. Odległość tego punktu od zwierciadła oznaczona jest małą literą f i widoczna pod rysunkiem w postaci czarnej przerywanej linii. Po lewej stronie od ogniska zwierciadła widać punkt wielka litera O, który stanowi środek zwierciadła i jest oddalony od zwierciadła dwa razy bardziej niż punkt wielka litera F. Odległość tego punktu od zwierciadła także oznaczono pod rysunkiem czarną przerywaną linią i oznaczona, jako mała litera r równa dwa razy mała litera f. Po lewej stronie od środka zwierciadła oznaczonego wielką literą O widoczny jest punkt zaznaczony wielką literą B. Jest on oddalony od zwierciadła o mała litera x, co stanowi oznaczenie odległości przedmiotu od zwierciadła. Z tego punktu na osi optycznej narysowana jest czarna strzałka skierowana w górę, która symbolizuje przedmiot umieszczony przed zwierciadłem. Z grotu strzałki oznaczonego wielką literą A wychodzi czarna, skierowana do zwierciadła linia, oznaczona jako jeden, która trafia na punkt przecięcia zwierciadła i osi optycznej. Symbolizuje ona promień światła padający na zwierciadło z punktu wielka litera A. Kąt pomiędzy osią optyczną i czarnym promieniem opisano małą grecką literą alfa. Promień ten odbija się od zwierciadła pod takim samym kątem, pod jakim pada. Wynika to z prawa odbicia. Odbity promień narysowano w postaci czerwonej linii skierowanej od zwierciadła. Z grotu czarnej strzałki wychodzi jeszcze jeden czarny promień oznaczony jako dwa, skierowany pod skosem w dół i przechodzący przez punkt wielka litera O, który jest środkiem zwierciadła. Promień dwa pada na zakrzywioną dolną część zwierciadła pod kątem prostym i odbija się od niego, wracając tym samym torem. Punkt przecięcia się promieni odbitych jeden i dwa oznaczono jako wielka litera A prim. Od osi optycznej do punktu wielka litera A prim poprowadzono czerwoną strzałkę, której grot kończy się w punkcie wielka litera A prim. Strzałka ta symbolizuje obraz przedmiotu powstały po odbiciu od zwierciadła. Punkt na osi optycznej, z którego wychodzi czerwona strzałka oznaczona wielką literą B prim. Czerwoną przerywaną linią pod osią optyczną oznaczono odległość pomiędzy zwierciadłem a punktem wielka litera B prim, jako mała litera y.

Rys. 3. Na ilustracji narysowano czarnymi strzałkami układ współrzędnych. Oś pionowa skierowana do góry oznaczona jest jako mała litera y, a oś pozioma skierowana w prawo oznaczona jest małą literą x. Punkt przecięcia osi oznaczono jako zero. W częściach dodatnich obu osi zaznaczono położenie mała litera f, co oznacza długość ogniskowej zwierciadła oraz dwa razy mała litera f, które oznacza środek zwierciadła znajdujący się w odległości dwa razy większej niż wynosi długość ogniskowej. Przez te punkty poprowadzono czarne, przerywane linie równoległe do osi układu współrzędnych. W układzie narysowana jest także funkcja jeden przez mała litera x, która jest przesunięta. Funkcje te zbliżają się asymptotycznie do przerywanych linii, którymi oznaczono na wykresie odległość pomiędzy środkiem układu współrzędnych a ogniskiem zwierciadła mała litera f.