Ilustracja interaktywna przedstawia początek ciała krągłoustych i ryb. U krągłoustych zaznaczono osiem par łuków skrzelowych. Otwór gębowy jest niewielki. U ryb jest znacznie większy. Opisano, że zarówno szczęka górna, jak i dolna powstały z przekształcenia pierwszej pary łuków skrzelowych. Ryby mają szczękę dolną. Tuż za szczęką jest aparat gnykowo-żuchwowy, który powstał z drugiej pary łuków skrzelowych.

Ilustracja interaktywna przedstawia szkielet żaby. Zbudowany jest z drobnych, cienkich kości. Czaszka zbudowana jest z małej liczby kości, wyróżniają się duże oczodoły. W kręgosłupie są 4 odcinki: 1 kręg szyjny, odcinek tułowiowy złożony z 7 kręgów, 1 kręg krzyżowy i ogonowy w postaci wydłużonej kości ogonowej. Kręgi tułowiowe mają wyrostki poprzeczne i pionowy wyrostek ościsty. Pas barkowy zbudowany jest z kości łopatek, które są szerokie i płaskie, kości krucze i obojczyki. Z pasem barkowym łączą się szkielety kończyn. Pas miednicowy zestawiony jest z poprzecznymi wyrostkami kręgu krzyżowego, utworzony jest z kości biodrowych, kulszowych i łonowych.

Ilustracja przedstawia typy aparatów gębowych owadów. Pierwszym z przedstawionych typów jest aparat gryzący u mrówki. Tuż pod oczami owada wyrastają trzony czułków. Są to krótkie, cienkie, zagięte rurki o budowie segmentowej. Następnie mamy wargę. Dalej żuwaczkę, czyli parzystą część narządu gębowego przypominającą płaskie szerokie szczypce. Żuwaczka jest ruchomo połączona z puszką głowową i położona prostopadle do osi ciała. Narząd ten jest posiada ostre krawędzie od wewnętrznej strony i ma ostro zakończone wierzchołki. Żuwaczka służy do odcinania, gryzienia i miażdżenia stałego pokarmu. Pod nią znajdują się szczęki, które mają kształt zagiętych szczypców. Na samym końcu znajduje się języczek. Następnie przedstawiony jest aparat liżący. Widoczny jest stożkowaty błoniasty narząd, tak zwany ryjek lub dzióbek zakończony szerszą tarczą oralną. W górnej części znajduje się warga górna. Poniżej dzióbka znajduje się Haustellum. Dalej o owalnym kształcie tarczka oralna. Na środku ilustracji widoczny jest aparat ssący u motyla. Nad okiem owad ma umiejscowione długie cienkie czułki. Poniżej oczu u motyla znajdują się przylegające ściśle do wargi górnej głaszczki szczękowe - są one krótkie i płaskie. Dalej znajduje się najbardziej charakterystyczny narząd aparatu liżącego, czyli cieniutka zwinięta rurka. Są to żuwki zewnętrzne. Aparat kująco-ssący na przykładzie komara. Warga górna ma formę cienkiej nitki z parabolicznymi wypustkami. Warga dolna znajduje się na końcu podłużnego, zwężającego się ku dołu stożka i ma formę kielicha. Od powierzchni bocznej stożka odchodzą podłużne żuwaczki, zakończone przez szczękę. Ostatnim typem jest aparat gryząco-liżący, na ilustracji przedstawiony na przykładzie pszczoły. Na wysokości oczu pszczoły wyrastają długie zagięte czułki o budowie segmentowej. Poniżej u owada występuje para żuwaczek w postaci krótkich ostrych łukowatych wypustek służące nie tylko do rozdrabniania pokarmu, ale i do walki. Umożliwiają one wciąganie płynnego pokarmu. Dalej w aparacie gryząco-liżącym występują długie rynienkowate szczęki i warga dolna połączone w kompleks szczękowo-wargowy.