Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki
bg‑magenta

Ośrodek przyspieszający pracę serca

Ośrodek przyspieszający pracę serca znajduje się w części piersiowej rdzenia kręgowego. Działa on za pośrednictwem włókien współczulnychwłókna współczulnewłókien współczulnych i powoduje uwalnianie z zakończeń pozazwojowych neuroprzekaźnika, jakim jest noradrenalinanoradrenalinanoradrenalina. Powoduje ona przyspieszenie pracy serca. Pod wpływem noradrenaliny serce kurczy się z większą częstością.

R14zvBqLF7DzO
Budowa cząsteczki noradrenaliny.
Źródło: Cacycle, Wikimedia Commons, domena publiczna.
bg‑magenta

Ośrodek zwalniający pracę serca

Ośrodek zwalniający pracę serca również znajduje się w rdzeniu przedłużonym. Ośrodek ten działa poprzez włókna przywspółczulnewłókna przywspółczulnewłókna przywspółczulne i powoduje uwalnianie z zakończeń pozazwojowych neuroprzekaźnika o nazwie acetylocholinaacetylocholinaacetylocholina. Ten mediator powoduje zwolnienie akcji serca. Acetylocholina sprawia, że serce kurczy się z mniejszą częstością.

R1HNznak2OHvz
Budowa cząsteczki acetylocholiny.
Źródło: NEUROtiker, Wikimedia Commons, domena publiczna.
R1BZwm8otHVNz1
Model mózgowia człowieka. W rdzeniu przedłużonym (kolor czerwony na modelu) znajdują się ośrodki nerwowe odpowiedzialne za funkcje odruchowe: ośrodek oddechowy, ośrodek ruchowy, ośrodek naczynioruchowy, ośrodek sercowy, ośrodek ssania, ośrodek żucia, ośrodek połykania, a także ośrodki odpowiedzialne za wymioty, kichanie, kaszel, ziewanie oraz wydzielanie potu.
Źródło: Life Science Databases, Wikimedia Commons, licencja: CC BY-SA 2.0.

Warto wspomnieć, że ośrodek zwalniający pracę serca dominuje w organizmie człowieka nad ośrodkiem przyspieszającym pracę serca. Świadczy o tym fakt, że po wyłączeniu działania obu tych ośrodków dochodzi do istotnego przyspieszenia czynności serca.

1
Ciekawostka

Substancją, która znosi działanie acetylocholiny, jest atropina. Atropina stosowana jest w medycynie w celu przyspieszenia patologicznie zwolnionej czynności serca. Atropina działa więc antagonistycznie w stosunku do acetylocholiny. Związek ten występuje naturalnie w takich roślinach jak bieluń dziędzierzawa i pokrzyk wilcza jagoda.

R1aVX5u10XlVI
Bieluń dziędzierzawa (Datura stramonium) - jego liście i nasiona stanowią surowiec zielarski, z którego pozyskuje się między innymi atropinę.
Źródło: bdk, Wikimedia Commons, licencja: CC BY-SA 3.0.
bg‑magenta

Hormony przyspieszające czynność serca

Znane są również czynniki przyspieszające pracę serca. Wytwarzana przez rdzeń nadnerczy adrenalinaadrenalinaadrenalina działa na pracę serca tak samo jak uwalniana z zakończeń pozazwojowych włókien współczulnych noradrenalina.

Czynniki, takie jak stres, utrata krwi, wysiłek fizyczny czy oziębienie, powodują zwiększenie uwalniania adrenaliny i noradrenaliny, co prowadzi do przyspieszenia czynności serca. Dzięki temu możliwe jest utrzymanie takiego dostarczania krwi do tkanek i narządów, które będzie pokrywać zapotrzebowanie organizmu na tlen i substancje odżywcze, również w sytuacjach, gdy zapotrzebowanie to jest zwiększone. Zapewnia to utrzymanie w organizmie homeostazyhomeostazahomeostazy.

Innym hormonem przyspieszającym pracę serca jest glukagon, wytwarzany w komórkach alfa trzustki, oraz produkowana przez tarczycę tyroksyna. Glukagon zwiększa częstotliwość rytmu serca poprzez zwiększone wydzielanie amin katecholowych. Tyroksyna to hormon zwiększający tempo przemian metabolicznych w organizmie, co ma odniesienie także do serca i tempa jego pracy.

bg‑magenta

Hormony zwalniające czynność serca

Oprócz acetylocholiny istnieją także inne czynniki powodujące spowolnienie pracy serca. Należy do nich insulina, produkowana przez komórki beta trzustki. Hormon ten usprawnia transport glukozy do wnętrza komórek. W efekcie dochodzi do stopniowego obniżenia poziomu glukozy we krwi. Glukagon i insulina kojarzone są przede wszystkim z ich wpływem na poziom glukozy we krwi, jednak ich rola obejmuje również wpływ na pracę serca. I w tym przypadku ich działanie jest antagonistyczne (przeciwstawne) – glukagon przyspiesza, natomiast insulina zwalnia czynność serca.

bg‑magenta

Jony a czynność serca

Warto wspomnieć również o wpływie jonów potasu, wapnia oraz magnezu na czynność serca.

Potas odgrywa ważną rolę w utrzymaniu gospodarki wodnej oraz w zachowaniu równowagi kwasowo‑zasadowej. W organizmie występuje w postaci jonów, które wraz z jonami sodu i chloru tworzą odpowiednie stężenia po obu stronach błony komórkowej. Dzięki takiemu ich rozmieszczeniu odbywa się przewodzenie impulsów nerwowych i praca mięśni, w tym również mięśnia sercowego. Długotrwały spadek poziomu potasu prowadzi do wzrostu ciśnienia krwi i zaburzeń rytmu serca. Zbyt wysoki poziom potasu (hiperkaliemiahiperkaliemiahiperkaliemia) może skutkować spowolnieniem tętna oraz zaburzeniami rytmu serca, z blokiem i zatrzymaniem akcji serca włącznie.

Wapń jest niezbędny do skurczu serca. Jego niedomiar może skutkować nawet zatrzymaniem pracy serca.

Odpowiednia ilość magnezu w organizmie przyczynia się do wzmocnienia naczyń krwionośnych i obniżenia ciśnienia krwi , co wpływa na efektywność pracy serca. Magnez rozszerza tętnice i chroni przed zawałem. Pomaga regulować poziom wapnia i poprawia wchłanianie potasu. Wpływa na utrzymanie prawidłowego rytmu serca i jest podawany dożylnie w celu zredukowania arytmii.

Słownik

acetylocholina
acetylocholina

ester choliny i kwasu octowego; chemiczny przekaźnik impulsów w układzie nerwowym; jest ściśle związana z funkcją układu przywspółczulnego i odpowiedzialna za objawy jego pobudzenia

adrenalina
adrenalina

(epinefryna) hormon i neuroprzekaźnik z grupy amin katecholowych; wytwarzany w rdzeniu nadnerczy, a także w niektórych neuronach ośrodkowego układu nerwowego

hiperkaliemia
hiperkaliemia

stan podwyższonego poziomu potasu (jonów KIndeks górny +) w surowicy krwi

homeostaza
homeostaza

(gr. homoíos – podobny, równy; stásis – trwanie) zdolność do utrzymywania stałości środowiska wewnętrznego organizmu

hormon
hormon

(gr. hormao – rzucam się naprzód, pędzę) substancja chemiczna wytwarzana przez organizm, regulująca procesy chemiczne w komórkach

jon
jon

atom lub grupa atomów, mająca ładunek elektryczny dodatni lub ujemny

noradrenalina
noradrenalina

(norepinefryna) amina katecholowa należąca do substancji neuroprzekaźnikowych układu współczulnego oraz ośrodkowego układu nerwowego

rdzeń przedłużony
rdzeń przedłużony

część mózgowia, w której znajdują się ośrodki kierujące podstawowymi czynnościami życiowymi organizmu, takimi jak oddychanie czy praca serca

włókna przywspółczulne
włókna przywspółczulne

włókna nerwowe wchodzące w skład autonomicznego układu nerwowego, który unerwia narządy wewnętrzne; większość z nich przebiega w nerwach układu somatycznego (np. z nerwami czaszkowymi – n. III, n. VII, n. IX, n. X)

włókna współczulne
włókna współczulne

włókna nerwowe wchodzące w skład autonomicznego układu nerwowego regulującego funkcje narządów w znacznej mierze niezależnie od woli, pobudzanego szczególnie w sytuacjach stresowych, przy napięciu emocjonalnym