Przeczytaj
Cechy „idealnego” osadu
Aby wytrącony osad mógł być wykorzystany w grawimetriigrawimetrii (analizie wagowej) i można było wyznaczyć jego masę, powinien spełniać poniższe kryteria:
Czynniki wpływające na jakość oraz czystość wytrącanego osadu
Przeprowadź doświadczenie w laboratorium chemicznym. Za pomocą zgromadzonego sprzętu oraz odczynników, w oparciu o materiał badawczy rozwiąż problem badawczy i zweryfikuj hipotezę. W formularzu zapisz swoje obserwacje. Następnie sformułuj wnioski i zapisz równanie reakcji w formie jonowej skróconej.
Pamiętaj o zachowaniu środków ostrożności i wykonywaniu doświadczenia w okularach ochronnych. Przed przystąpieniem do pracy, zapoznaj się z kartami charakterystyk substancji wykorzystanych w doświadczeniu.
Słownik
najmniejsza drobina osadu, indywiduum chemiczne
(łac. gravis „ciężki”, gr. metréō „mierzę”) analiza wagowa, jedna z metod ilościowej analizy chemicznej, która polega na wyznaczeniu masy analitu w materiale po przeprowadzeniu go w związek o ściśle określonym składzie chemicznym
reakcja zachodząca pomiędzy określonymi jonami, w wyniku której wytrąca się osad
(gr. kólla „klej”, eídos „postać”) osad, który posiada nieuporządkowaną budowę sieciową
(gr. hydro ,,woda”, philia ,,lubić”) osad wykazujący duże powinowactwo do wody
(gr. hydro ,,woda”, phobos ,,strach”) osad wykazujący brak powinowactwa do wody
odczynnik, który reaguje z niewielką liczbą jonów, atomów, cząsteczek; reaguje w określonych warunkach
odczynnik, który reaguje z jednym typem jonów (atomów, cząsteczek)
(łac. occlusio „zamknięcie”) okludowanie, zjawisko polegające na zatrzymywaniu (wskutek adsorpcji) obcych jonów lub cząsteczek rozpuszczalnika wewnątrz kryształów, zachodzące podczas strącania osadów
zawiesina koloidalna; osad hydrofobowy, który nie ma powinowactwa do wody
roztwór koloidalny cieczy w cieczy; osad hydrofilowy, który chętnie przyłącza cząsteczki wody
Bibliografia
Encyklopedia PWN
Rubel S., Pracownia Chemiczna. Analiza ilościowa, Warszawa 1999.
Lipiec T., Szmal Z., Chemia analityczna z elementami analizy instrumentalnej, Warszawa 1980.
Minczewski J., Marczenko Z., Chemia analityczna, t. 2: Chemiczne metody analizy ilościowej, wyd. 10, Warszawa 2011.
Persona A. red. Chemia analityczna, Warszawa 2007.
Galus Z., Ćwiczenia rachunkowe z chemii analitycznej, wyd. 9, Warszawa 2007.