Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki
bg‑orange

Higroskopijność

Zjawisko pochłaniania i zatrzymywania cząsteczek wody przez niektóre ciała określane jest jako higroskopijnośćhigroskopijnośćhigroskopijność. Proces sorpcji (możliwość pochłaniania) może przejawiać się na drodze dwóch zjawisk: absorpcjiabsorpcjaabsorpcji lub adsorpcjiadsorpcjaadsorpcji.

Silne właściwości sorpcyjne posiada m.in. gleba. Dzięki zdolności do pochłaniania gazów, wody, cząsteczek i jonów z roztworów, a także mikroorganizmów, obecnych w glebie, możliwy jest wzrost i rozwój roślin. Jednak nie tylko gleba może skutecznie pochłaniać wodę. Wśród substancji higroskopijnych wymienić można m.in. włókna, np. bawełnę, a także: cukier, drewno, węgiel aktywny, żele krzemionkowe oraz sole.

Ciekawostka

Moloch straszliwy (Moloch horridus) to niewielka jaszczurka zamieszkująca tereny pustyni australijskich. Na jej ciele znajdują się ostre kolce, pomiędzy którymi higroskopijne rowki nocą oraz w czasie deszczu pochłaniają wodę. Działanie skóry jaszczurki, na zasadzie kapilary, pozwala jej zasysać wodę z całej powierzchni skóry i kierować wprost do pyska. Dzięki temu jaszczurka może przez długi okres obejść się bez źródła wody.

R12zaltXsemIv
Moloch straszliwy
Źródło: Bäras, dostępny w internecie: de.wikipedia.org, licencja: CC BY-SA 3.0.
bg‑orange

Dlaczego w solniczce jest woda?

Bardzo często spotykaną praktyką jest dosypywanie do kuchennych pojemników z solą ziarenek ryżu. Czy ta praktyka zapobiega pochłanianiu wody przez sól?

Chlorek sodu (NaCl) jest klasycznym przykładem, który doskonale obrazuje zjawisko pochłaniania wody przez sól. Chlorek sodu przyciąga wodę w postaci pary lub cieczy z otoczenia, przez co sól ulega zbryleniu i ciężko wydobyć ją z solniczki. O takich solach, jak NaCl, mówi się wówczas, że są higroskopijne, a cecha ta określana jest jako higroskopijnośćhigroskopijnośćhigroskopijność.

Na ilość wody, która może zostać pobrana przez sól, wpływ ma temperatura oraz zawartość wody (wilgotność) w atmosferze. Z chemicznego punktu widzenia pochłanianie wody przez sole sprowadza się do tworzenia hydratów soli, czyli wiązania wody w sieci krystalicznej soli bezwodnej. Przykładem soli, która jest wysoce higroskopijna, jest siarczan(VI) miedzi(II), który pochłania wodę, tworząc siarczan(VI) miedzi(II) — woda (1/5). Proces ten można przedstawić w postaci równania reakcji:

CuSO4+5 H2OCuSO4·5 H2O

Związana w hydracie woda to tzw. woda hydratacyjna.

RBJ0UwVdvpcZu
Niebieskie kryształy siarczanu(<math aria‑label="sześć">VI) miedzi(<math aria‑label="dwa">II) — woda <math aria‑label="jeden pięć">(1/5). Białe kryształy soli bezwodnej, po dodaniu kropli wody, zmieniają barwę na kolor niebieski (stają się hydratem).
Źródło: dostępny w internecie: www.pl.wikipedia.org., domena publiczna.

Zdarza się też, że sól, która bardzo silnie absorbuje wodę z otoczenia, przechodzi z postaci stałej do roztworu, a proces ten określany jest jako rozpływanie. Przykładami soli rozpływających się jest chlorek wapnia (CaCl2) lub chlorek cynku (ZnCl2). Zjawisko to często obserwowane jest w laboratoriach chemicznych. Przechowywane przez wiele lat sole, mimo, jakby się wydawało, szczelnego zamknięcia, po wyjęciu z szafy laboratoryjnej „pływają w cieczy”.

bg‑orange

Przykłady soli higroskopijnych i ich zastosowanie

R2byWB1h5g9jC1
Wymyśl pytanie na kartkówkę związane z tematem materiału.
Źródło: Chlorek sodu - domena publiczna - www.pixabay.com, Chlorek wapnia - Aleksander Sobolewski, CC BY-SA 4.0, commons.wikimedia.org, Siarczan(VI) magnezu - domena publiczna, commons.wikimedia.org, Siarczan(VI) sodu - domena publiczna, commons.wikimedia.org.
bg‑gray1

Absorbenty

W niektórych działach chemii konieczne jest dokładne odważenie odczynnika – jest to szczególnie istotne w chemii analitycznej i analizie jakościowej. W przypadku substancji, które mają zdolność do chłonięcia wody, ilościowe odważenie próbki staje się utrudnione, ponieważ zawartość pochłoniętej przez próbkę wody zwykle jest trudna do określenia. Wówczas zachodzi konieczność usunięcia wilgoci, na przykład przy pomocy soli o charakterze higroskopijnym. Dlatego jednym z kluczowych zastosowań soli higroskopijnych jest ich wykorzystanie jako absorbentówabsorbentabsorbentów.

W laboratoriach chemicznych do przechowywania wysuszonych odczynników oraz suszenia wilgotnych substancji stosuje się eksykatoreksykatoreksykator.

R15n3FGBbeeoT
Zdjęcie przedstawia eksykator, czyli szklane naczynie, w którym na dnie znajdują się fioletowe kuleczki, będące środkiem suszącym, nad nim okrągłą tackę z dziurkami. Eksykator jest przykryty pokrywą ze szlifem. Opisano 1. Eksykator Jest to szklane naczynie ze szczelnym zamknięciem, na którego dnie umieszcza się pojemnik z solą higroskopijną., 2. Osuszana substancja W przestrzeni eksykatora umieszczane są w pojemnikach próbki wrażliwe na wilgoć lub rozkładające się pod wpływem wody., 3. Środek suszący Sól utrzymuje również niską wilgotności wewnątrz eksykatora. Przykładowe substancje suszące to: bezwodne sole CaCl2 i MgSO4. Kiedy umieszczona wewnątrz eksykatora sól nie może już wchłaniać wody, jest często reaktywowana poprzez ogrzewanie lub umieszcza się ją w próżni w celu regeneracji wyjściowej bezwodnej postaci.
Eksykator
Źródło: Hannes Grobe/AWI, dostępny w internecie: commons.wikimedia.org, licencja: CC BY 3.0.
bg‑gray1

Środki suszące

Sole o charakterze higroskopijnym stanowią środki suszące w chemii organicznej. Do usuwania resztek wody z roztworów organicznych (np. po ekstrakcji) stosuje się sole higroskopijne, takie jak: chlorek wapnia (CaCl2), siarczan(VI) magnezu (MgSO4) i siarczan(VI) sodu (Na2SO4). W praktyce do roztworu organicznego dodaje się soli bezwodnej. Naczynie zakrywa się na kilka minut, po czym sól pochłaniającą wilgoć (teraz częściowo uwodnioną) usuwa się przez filtrację lub dekantację.

bg‑orange

Mocna strona wody

Gdyby piasek na pustyni posiadał tą samą zdolność do pochłaniania wody, jak niektóre sole nieorganiczne, to problem suszy i braku wody zniknąłby w mgnieniu oka.

R1BOKJ100U5QS
Pustynia Namib w Afryce
Źródło: dostępny w internecie: www.pixabay.com, domena publiczna.
bg‑gray1

Czy sól o charakterze higroskopijnym może poradzić sobie z problemem suszy na świecie?

Wykorzystanie wody z jezior i rzek, eksploatacja spływów deszczowych i odsalanie słonej wody są szeroko stosowane w celu pokrycia zapotrzebowania na wodę słodką. Metody te są jednak często mało wydajne, a przy tym wymagają dużych nakładów pracy. Coraz częściej poszukuje się materiałów, które pozwalają w sposób łatwy i szybki zmagazynować wodę. Do tego celu wykorzystywane są zeolityzeolitzeolity, porowate materiały na bazie krzemionki (jak MCM41), kompozyty węglowe oraz struktury metaloorganiczne (MOF). Są one zdolne do wchłaniania wody przy wilgotności względnejwilgotność względnawilgotności względnej, poniżej 10%. Materiały te nie pozwalają, jak do tej pory, na efektywne pozyskiwanie wody, z uwagi na wysokie koszty ich syntezy.

Oprócz zbierania wody poprzez adsorpcjęadsorpcjaadsorpcję na powierzchni, możliwe jest jej pozyskiwanie poprzez absorpcjęabsorpcjaabsorpcję. Obiecujące wyniki w tym obszarze dają higroskopijne sole. Jedną z nich jest chlorek wapnia CaCl2. Ze względu na doskonałe właściwości sorpcji wody, w połączeniu z naturalną i przemysłową obfitością, sól ta jest w stanie zaabsorbować wodę w ilości przekraczającej 95% swojej masy.

bg‑gray1

Kulki kompozytowe

Podczas hydratacji chlorku wapnia występuje problem aglomeracji cząstek na powierzchni, co znacznie zmiejsza zdolności sorpcyjne. Rozwiązaniem tego problemu jest zamknięcie chlorku wapnia w kapsułce na bazie polimeru. Materiał kompozytowykompozytkompozytowy do zbierania wody na drodze adsorpcji, składa się z matrycy pochodzącej z alginianu sodu i wbudowanego CaCl2. Kompozyt otrzymywany jest w postaci kulek na drodze łatwej syntezy, której schemat przedstawiono poniżej.

R1cwCrGPB8asS1
Schemat produkcji kulek kompozytowych Tworzenie kulek hydrożelowych z roztworem CaCl2 i następnie suszenie, w celu uzyskania końcowych kulek kompozytowych zawierających CaCl2 i matrycę na bazie alginianu. Ostateczny kompozyt, określany jako Alg-CaCl2, zawiera 76% masowych soli. opis WCAG, Fragment struktury polianionu alginianowego Alginian sodu jest materiałem tanim oraz nietoksycznym. Po uwodnieniu, tworzy lepką gumę. opis WCAG, Właściwości materiału Jeden gram prezentowanego materiału jest w stanie zaadsorbować jeden gram wody, znajdującej się w powietrzu, przy ciśnieniu pary wodnej 10 mbar, co czyni go obiecującym do stosowania w suchych strefach klimatycznych. Ponad 90% zaadsorbowanej wody można następnie uwolnić w temperaturze 100°C, a pełną desorpcję można osiągnąć w temperaturze 150°C. Temperatury te mogą być dostarczane przez promieniowanie słoneczne, np. próżniowe lampy słoneczne. Uzyskane wyniki wskazują również, że możliwe jest zebranie 660 kg wody na metr sześcienny materiału kompozytowego. Co najistotniejsze, materiał kompozytowy może być wielokrotnie nawadniany i odwadniany.
Źródło: Kallenberger P. A., Fröba M., Water harvesting from air with a hygroscopic salt in a hydrogel–derived matrix, „ Commun Chem” 2018, t.1, nr 28., przetłumaczono. dostępny w interecie: https://doi.org/10.1038/s42004-018-0028-9 [data dostępu: 27.02.2021 r.]., licencja: CC BY 4.0.

Słownik

higroskopijność
higroskopijność

zdolność do pochłaniania wody przez niektóre ciała lub substancje

eksykator
eksykator

(łac. exsicco „osuszam”) naczynie laboratoryjne z grubego szkła ze szczelną pokrywą, w którym przechowuje się i suszy związki chemiczne

wilgotność względna
wilgotność względna

stosunek ilości pary wodnej, znajdującej się w jednostce objętości powietrza, do ilości maksymalnej w określonej temperaturze, wyrażonej w procentach

absorbent
absorbent

substancja (ciecz lub ciało stałe) mająca zdolność do pochłaniania w całej swojej masie innych substancji (gazów lub cieczy) w procesie absorpcji

adsorpcja
adsorpcja

(łac. ad–”przy”, sorbere „pochłaniać”) proces wiązania substancji na powierzchni ciała stałego

absorpcja
absorpcja

(łac. absorptio „wchłanianie”) wchłanianie substancji w całej masie innej substancji

zeolit
zeolit

minerał występujący w postaci uwodnionych glinokrzemianów sodu lub wapnia; jego cechą charakterystyczną jest obecność w sieci krystalicznej dużych wolnych przestrzeni, tworzących system otwartych kanalików, w których występuje woda w postaci cząsteczek H2O

kompozyt
kompozyt

(łac. compositus „złożony”) materiał składający się z co najmniej dwóch faz (np. cieczy); posiada właściwości lepsze lub nowe w stosunku do właściwości użytych faz wyjściowych

Bibliografia

Bieniek G., Chemia. Doświadczenia chemiczne w zadaniach, Trening przed maturą, Kraków 2007.

Bick M., Prinz H., Steinmetz A., Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry, Weinheim 2005.

Encyklopedia PWN

Jagodziński P., Wolski R., Aspekty Metodyczne eksperymentów chemicznych, Szkoła ponadgimanacjalna, Nowa podstawa Programowa, cz. 2, Warszawa 2013.

Kallenberger P. A., Fröba M.. Water harvesting from air with a hygroscopic salt in a hydrogel–derived matrix, „Chemical Communications2018, t. 1, nr 28.

Vogel A. I., Preparatyka Organiczna, Warszawa 2018.