Przeczytaj
Fotosynteza to proces metabolicznymetaboliczny polegający na wytwarzaniu złożonych związków organicznych z prostych związków nieorganicznych przy udziale energii świetlnej i w obecności barwników fotosyntetycznych.
Przebieg fotosyntezy
Fotosynteza przebiega w dwóch etapach:
Główne barwniki fotosyntetyczne i ich organizacja
Głównymi barwnikami fotosyntetycznymi są:
w komórkach prokariotycznychkomórkach prokariotycznych – bakteriochlorofil a (bakterie zielone i purpurowe) lub chlorofil a (sinice)
w komórkach eukariotycznychkomórkach eukariotycznych – chlorofil a.
U organizmów eukariotycznych główne barwniki fotosyntetyczne razem z barwnikami dodatkowymi i białkami tworzą kompleksy, tzw. fotoukłady. Fotoukłady wbudowane są w błony tylakoidów gran i tylakoidów stromy. Pojedynczy fotoukład ma postać anteny, w centrum której znajdują się dwie cząsteczki chlorofilu a. Barwniki tworzące antenę absorbują kwanty światła, a następnie jego energię przekazują do centrum reakcji. W centrum fotoukładu dochodzi do wzbudzenia i wybicia elektronów, które transportowane są przez kompleksy białkowych przenośników na odpowiednie akceptory.
Sztuczna fotosynteza
Sztuczna fotosynteza jest procesem przeprowadzanym przez urządzenia, które wykorzystują energię świetlną do przemian łatwo dostępnych i prostych związków chemicznych (wody, dwutlenku lub azotu) w celu otrzymania:
wysokoenergetycznych związków chemicznych;
płynnego paliwa.
Opracowanie wydajnych, tanich i bezpiecznych układów przeprowadzających sztuczną fotosyntezę wymaga użycia kompleksów chemicznych naśladujących przebieg naturalnej fotosyntezy. Sztuczny układ fotosyntetyczny składa się z co najmniej trzech komponentów tworzących tzw. triadę.
Miejsce P zbiera światło i pełni rolę podobną do anten fotoukładów występujących w naturalnej fotosyntezie. W opracowanych sztucznych układach miejsce P tworzy kompleks chemiczny, w skład którego wchodzi metal – ruten (Ru) w formie jonu RuIndeks górny 2+2+. Pod wpływem pochłoniętej energii świetlnej kompleks rutenu ulega wzbudzeniu i dochodzi do wybicia elektronów, które przekazywane są na miejsce A. Miejsce A to katalizatorkatalizator, będący akceptoremakceptorem elektronów zdolnym do syntezy wodoru. Jednocześnie miejsce D tworzy kompleks chemiczny, w skład którego wchodzi metal – mangan (Mn) w formie jonu MnIndeks górny 2+2+. Kompleks manganowy to katalizator zdolny do oddania elektronów na fotoutlenione miejsce P. Taki transfer elektronów skutkuje powstaniem kompleksu manganowego MnIndeks górny 3+3+ lub MnIndeks górny 4+4+ zdolnego do rozkładu wody według reakcji:
2 HIndeks dolny 22 + 4 HIndeks górny ++ + 4eIndeks górny −−
Przykłady sztucznej fotosyntezy
Opracowanie wydajnych i wytrzymałych układów przeprowadzających sztuczną fotosyntezę pozwoli wykorzystać światło słoneczne jako nieograniczone źródło energii. Najbardziej obiecujące rozwiązania technologiczne dotyczą pozyskiwania paliwa słonecznegopaliwa słonecznego i prądu elektrycznego ze sztucznych układów.
Przykłady projektów badawczych wykorzystujących sztuczną fotosyntezę:
Gospodarcze znaczenie sztucznej fotosyntezy
Wykorzystanie układów przeprowadzających sztuczną fotosyntezę najprawdopodobniej umożliwi w przyszłości wydajną i bezpieczną dla środowiska produkcję prądu elektrycznego lub paliwa słonecznego. Jest nadzieja, że zmiana dotychczasowych sposobów pozyskiwania energii elektrycznej i rezygnacja ze spalania paliw kopalnychpaliw kopalnych przyczyni się do redukcji ilości dwutlenku węgla w atmosferze, którego zawartość uległa znacznemu podwyższeniu po rewolucji przemysłowej.
Słownik
cząsteczka, atom lub jon przyjmujące elektron, proton lub grupę funkcyjną od innej cząsteczki zwanej donorem
najmniejsza porcja (kwant) pola elektromagnetycznego, wykazująca jednocześnie cechy cząstki i fali elektromagnetycznej
substancja chemiczna przyspieszająca przebieg reakcji chemicznej przez obniżenie jej energii aktywacji
typ komórki, której informacja genetyczna jest oddzielona od reszty cytoplazmy za pomocą otoczki jądrowej; wewnątrz komórki znajdują się: system błon wewnątrzkomórkowych (siateczka śródplazmatyczna szorstka i gładka, aparaty Golgiego, lizosomy, mikrociałka), organelle półautonomiczne (mitochondria, chloroplasty) i cytoszkielet
typ komórki, której informacja genetyczna leży bezpośrednio na terenie cytoplazmy i nie jest od niej oddzielona; komórki tego typu nie mają systemu błon wewnątrzkomórkowych i cytoszkieletu
całość przemian materii i energii zachodzących w żywych komórkach
paliwa powstałe ze związków organicznych zalegających pod ziemią w warunkach beztlenowych i poddanych działaniu wysokiego ciśnienia, np. węgiel kamienny, węgiel brunatny, ropa naftowa, gaz ziemny
paliwo produkowane z prostych związków chemicznych przy udziale energii słonecznej; może zostać wykorzystane do transportu lub pozyskania energii elektrycznej