BezrobociebezrobocieBezrobocie to niezwykle poważny problem współczesnego świata. Najczęściej zjawisko to polega na tym, że część społeczeństwa, która jest zdolna i chętna do podjęcia zatrudnienia, nie znajduje pracy mimo starań w tym kierunku. Podstawowym miernikiem wielkości bezrobocia jest stopa bezrobocia, czyli stosunek liczby osób bezrobotnych do liczby osób aktywnych zawodowo wyrażony w procentach.

Bezrobocie można podzielić na:

• dobrowolne - sytuacja, w której bezrobotny świadomie nie przyjmuje oferowanej pracy i nie akceptuje warunków zatrudnienia,

• przymusowe - bezrobocie wynikające z niemożliwości znalezienia pracy pomimo jej poszukiwania,

• frykcyjne - występuje w każdej gospodarce, polega na przechodzeniu pracowników z jednego miejsca pracy do drugiego,

• strukturalne - związane jest z potrzebą zmian kwalifikacji pracowników w wyniku przemian gospodarczych, restrukturyzacji gospodarki, zamykania pewnych działalności i otwierania nowych, często związanych z wprowadzaniem innowacji technologicznych; w Polsce bezrobocie strukturalne najbardziej odczuwalne jest w regionach, w których rozwijało się górnictwo, hutnictwo czy przemysł stoczniowy,

• koniunkturalne - występuje okresowo w wyniku zmian koniunktury gospodarczej; w okresie recesji zatrudnienie maleje, a w okresie wzrostu gospodarczego - rośnie,

• utajone - bezrobocie, które jest nierejestrowane, przez co trudne do określenia; bezrobotni są zatrudnieni w niepełnym wymiarze godzin mimo gotowości do podjęcia pracy na pełny etat albo pracują na stanowiskach niewymagających posiadanych przez nich kwalifikacji; często zniechęceni przestają szukać pracy po wielu bezskutecznych próbach zatrudnienia się; może ono też wynikać z dużej liczby zatrudnionych w stosunku do potrzeb gospodarki.

R1aGy6cGJQQrb

Na mapie Europy zaznaczono bezrobocie w poszczególnych krajach w procentach. Bezrobocie powyżej 16% jest w  Grecji. Bezrobocie w przedziale od 13 do 16% jest w Hiszpanii. Bezrobocie od dziewięciu do 11% jest we Włoszech. Bezrobocie od 7 do 9% dotyczy Francji i Chorwacji. Bezrobocie od 5 do 7%: Irlandia, Portugalia, Belgia, Słowacja, Litwa, Łotwa, Szwecja, Finlandia. Bezrobocie od 3,5 do 5%: Wielka Brytania, Norwegia, Polska, Austria, Rumunia, Bułgaria, Słowenia, Estonia. Bezrobocie poniżej 3,5% Islandia, Niemcy, Holandia, Czechy, Węgry.

Najwyższą stopę bezrobocia notuje się w krajach najsłabiej rozwiniętych. W Europie w większości krajów jej wartość jest niższa od 10%, a np. w Niemczech, Holandii, Czechach, Luksemburgu i Węgrzech jest niższa niż 3,5%. W Polsce wysokość stopy bezrobocia oscyluje w ostatnich latach na poziomie 3,5‑5%. Podobnie niskie wartości stopy bezrobocia notuje się także w USA i Japonii.

Przyczyny bezrobocia:

• zmiany w strukturze zatrudnienia (wzrost znaczenia usług),

• restrukturyzacja gospodarki,

• transformacja gospodarcza w krajach postkomunistycznych,

• prywatyzacja przedsiębiorstw,

• wzrost wydajności pracy poprzez automatyzację produkcji,

• wydłużanie czasu pracy,

• okresowe wahania koniunktury gospodarczej,

• sezonowość niektórych zawodów,

• konkurencja na światowych rynkach,

• duży przyrost naturalny w krajach rozwijających się,

• polityka państwa: podnoszenie wieku emerytalnego, skomplikowane przepisy dotyczące zakładania działalności gospodarczej,

• wysokie podatki, rozbudowany system pomocy socjalnej,

• niedostosowanie szkolnictwa do potrzeb rynku.

Przyczyny bezrobocia w krajach słabo rozwiniętych:

• brak kapitału umożliwiającego tworzenie nowych inwestycji,

• duży przyrost naturalny,

• nieudolne urzędy,

• niski poziom kwalifikacji zawodowych,

• niedożywienie i choroby uniemożliwiające lub utrudniające podjęcie zatrudnienia.

Słownik