Przeczytaj
Materiały zapasowe w komórkach roślin
Produkty fotosyntezy nie są w całości zużywane na bieżące potrzeby energetyczne roślin. Część tych związków zostaje zmagazynowana. Roślina gromadzi materiały zapasowe w celu przetrwania niekorzystnych warunków oraz dla zabezpieczenia niektórych etapów rozwoju, np. kiełkowania nasion. Materiały zapasowe mogą być odkładane w organach spichrzowych, do których należą łodygi (kłączakłącza i bulwy), korzenie (jak w przypadku buraka) czy liście (np. u cebuli). Tkanką spichrzową w nasionach jest np. bielmo.
Materiały zapasowe w komórkach zwierząt
Materiały zapasowe w komórkach grzybów
Materiałami zapasowymi u grzybów, podobnie jak w przypadku zwierząt, są tłuszcze oraz glikogen, który jest gromadzony w wakuolach komórek.
Materiały zapasowe w komórkach bakterii
W komórkach bakteryjnych materiał zapasowy jest zawieszony w cytoplazmie. Podobnie jak grzyby i zwierzęta, bakterie mogą gromadzić glikogen. Substancją magazynowaną przez bakterie jest także wolutynawolutyna – polimer fosforanowy, zawieszony w cytoplazmie w postaci ziaren. Wolutyna to źródło fosforanów do syntezy wysokoenergetycznego ATP. Bakterie mogą też gromadzić tłuszcze, występujące w postaci inkluzji (wtrętów) cytoplazmatycznych. U sinicsinic materiał zapasowy stanowi skrobia sinicowa, zaliczana do polisacharydów, a u niektórych gatunków również wolutyna.
Materiały zapasowe w komórkach protistów
W zależności od autotroficznego lub heterotroficznego sposobu odżywiania protisty mogą gromadzić skrobię, glikogen, a także tłuszcze. Do materiałów zapasowych protistów należy mannitolmannitol, będący alkoholem cukrowym, oraz laminarynalaminaryna – polisacharyd zbudowany z glukozy. Laminaryna jest materiałem zapasowym charakterystycznym dla brunatnic.

Słownik
tkanka zawierająca materiały zapasowe, obecna w nasionach roślin okrytonasiennych
przekształcony pęd podziemny pełniący funkcje spichrzowe i przetrwalnikowe; może także służyć roślinom do rozmnażania wegetatywnego
rozgałęziony wielocukier zbudowany z cząsteczek glukozy połączonych wiązaniami 1,3- i 1,6‑glikozydowymi; materiał zapasowy brunatnic występujący w dużych ilościach w listownicy (Laminaria)
związek organiczny, acykliczny alkohol polihydroksylowy; są znane dwie postacie stereoizomeryczne: D‑mannit, o temperaturze topnienia 166°C, występujący w mannie (Glyceria) i innych roślinach, L‑mannit o temperaturze topnienia 164°C, oraz racemat DL‑mannit; stosowany do wyrobu żywic syntetycznych, substancji powierzchniowo czynnych, materiałów wybuchowych, w farmacji
nazywane również cyjanobakteriami; organizmy samożywne zaliczane do królestwa bakterii (Prokaryota)
inaczej triglicerydy; związki organiczne będące estrami glicerolu i trzech kwasów tłuszczowych
polifosforan będący substancją zapasową bakterii i grzybów; występuje w postaci ziarnistości w cytoplazmie, jest źródłem fosforanu wykorzystywanego w syntezie kwasów nukleinowych, ATP i fosfolipidów
(gr. áleuron – mąka) kuliste struktury białkowe, otoczone pojedynczą błoną; występują w słabo uwodnionych komórkach, takich jak komórki nasion czy zarodniki