Przeczytaj
Przetwarzanie informacji przez mózg
Mózg jest złożonym organem, który stanowi główną część układu nerwowego. Składa się on z neuronów połączonych przez aksony i dendryty. Zarządza świadomymi i podświadomymi funkcjami organizmu. Mózg odpowiada za:
kontrolowanie funkcji życiowych,
odbieranie i przetwarzanie informacji pochodzących z narządów zmysłów,
kontrolowanie układu mięśniowego,
emocje i zachowania,
rozumowanie i kontrolę procesów poznawczychprocesów poznawczych.
Działanie mózgu jest oparte na przekazywaniu informacji pomiędzy neuronami poprzez impulsy elektrochemiczne. Odpowiadają za to zakończenia neuronów zwane synapsami. Neurony są odpowiedzialne za aktywację lub hamowanie działania innych komórek. Przepływ odpowiednich informacji zajmuje kilka milisekund i jest bardzo dobrze skoordynowany. Możemy sobie wyobrazić mózg jako wielki procesor, który komunikuje się z innymi elementami komputera.
Neurony znajdujące się w mózgu komunikują się ze sobą, tworząc skomplikowaną sieć połączeń. Dodatkowo połączenia neuronowe obecne w mózgu cały czas się rozwijają i sieć synaptyczna jest przebudowywana. Za każdym razem, gdy uczymy się czegoś nowego i nabywamy nowe umiejętności, mózg zapisuje te informacje, tworzą się nowe połączenia.
Duże znaczenie w badaniach nad działaniem mózgu miał morski ślimak Aplysia. Zauważono, że liczba synaps obecnych w jego mózgu rośnie podczas doświadczania czegoś nowego.
Budowa neuronu biologicznego
Neurony są pewnego rodzaju przekaźnikami sygnałów. Tworzą one skomplikowane sieci połączeń, które odpowiadają za przekazywanie impulsów nerwowych i manipulację określonymi reakcjami chemicznymi.
Informacje są przenoszone i przetwarzane w postaci impulsów nerwowych, będących krótkimi zmianami potencjału elektrycznego błony komórkowej neuronu. Impuls przepływa w kierunku od dendrytów do synaps znajdujących się na zakończeniach aksonu.
Neurony w sieciach neuronowych
W informatyce koncepcja sieci neuronowych ma wiele wspólnego z siecią neuronów znajdujących się w ludzkim mózgu. Właśnie dlatego główny element sieci neuronowych nazywamy neuronem w nawiązaniu do jego biologicznego pierwowzoru.
Ideą przyświecającą projektantom pierwszych komputerowych sieci neuronowych było zastosowanie elementu, który przyjmuje pewną podstawową jednostkę danych, modyfikuje ją, a następnie przekazuje dalej. Po połączeniu wielu takich elementów powstają sieci, które modyfikują dane wejściowe w pewien specyficzny sposób.
Neuron McCullocha–Pittsa
Pierwszy matematyczny model neuronu został zaproponowany w 1943 roku przez Warrena McCullocha i Waltera Pittsa. Nazywany jest neuronem McCullocha–Pittsa.
Neuron taki ma wiele wejść oraz jedno wyjście i operuje na liczbach rzeczywistych. Każdemu z wejść przyporządkowywana jest pewna waga. Najpierw obliczana jest suma iloczynów wartości wag (wIndeks dolny ii) i sygnałów wejściowych (xIndeks dolny ii).
Obliczona wartość jest przekazywana tzw. funkcji aktywacji. Przekształca ona otrzymaną liczbę w pewien sposób i zwraca wynik na wyjściu. Istnieje wiele funkcji aktywacji, a każda z nich inaczej wpływa na rezultat działania neuronu.
Oto kilka najczęściej używanych funkcji aktywacji:
Nazwa | Wzór funkcji |
---|---|
funkcja liniowa | |
funkcja skokowa Heaviside'a | |
funkcja sinusoidalna | |
jednostronnie obcięta funkcja liniowa |
Perceptron
Perceptron jest najprostszą siecią neuronową, zaproponowaną przez Franka Rosenblatta w 1957 roku. Jest on zbudowany z jednego bądź wielu niezależnych neuronów McCullocha‑Pittsa, których funkcją aktywacji jest funkcja skokowa. Jego głównym zadaniem jest kategoryzowanie danych wejściowych do jednej z dwóch klas. Perceptrony mogą zatem pracować głównie na zbiorach, które są liniowo separowalne.
Słownik
procesy polegające na odbieraniu informacji z otoczenia, ich przechowywaniu, przekształcaniu, a następnie wyprowadzaniu ich ponownie do otoczenia w postaci reakcji albo zachowania
elektrycznie pobudliwa komórka zdolna do przetwarzania i przewodzenia informacji w postaci sygnału elektrycznego
punkt, w którym impuls nerwowy przechodzi z jednego neuronu na drugi
zjawisko elektryczne, które zachodzi na powierzchni komórki nerwowej; związane jest z przekazywaniem informacji