Przeczytaj
W literaturze możemy znaleźć kilka określeń twierdzenia.
W Słowniku Języka Polskiego czytamy:
twierdzenie
1. zdanie oznajmujące wyrażające jakiś pewnik lub czyjeś mocne przeświadczenie o czymś
2. log. zdanie udowodnione w danej teorii
W Wikipedii czytamy:
Twierdzenie to sformalizowana wypowiedź sądu, stosowana we wszystkich naukach ścisłych, składająca się z dwóch zbiorów zdań, które łączy relacja implikacji. Pierwszy zbiór zdań określa ściśle warunki, dla których dane twierdzenie jest spełnione i nazywa się założeniem twierdzenia, a drugi zbiór zdań jest właściwym sądem, będącym istotną treścią wypowiadanego twierdzenia i zwany jest tezą twierdzenia.
Natomiast swoimi słowami możemy powiedzieć, że twierdzenie to zdanie udowodnione w danej teorii matematycznej, najczęściej złożone z dwóch zdań, zapisanych w formie implikacji.
Twierdzenie wymaga przeprowadzenia dowodu!
Teraz zajmiemy się przykładowymi twierdzeniami, które już znasz lub nie, ale warto sobie uświadomić, że również te fakty matematyczne, które uważamy za oczywiste w rzeczywistości też są twierdzeniami.
Przypomnijmy sobie i przeanalizujmy kilka twierdzeń. W przypadku twierdzeń, które znamy, przypomnijmy sobie ich brzmienie i zwróćmy uwagę na budowę. W przypadku twierdzeń nowych dla nas, zwróćmy również uwagę na ich budowę.
a) Twierdzenie Pitagorasa.
b) TwierdzenieTwierdzenie o sumie kątów w trójkącie.
c) LematLemat Euklidesa – uogólnienie twierdzenia . z księgi Elementów EuklidesaEuklidesa: Jeżeli liczba naturalna dzieli iloczyn dwóch pewnych liczb naturalnych i jest względnie pierwsza z jedną z nich, to jest dzielnikiem drugiej.
d) Małe twierdzenie FermataFermata: Jeżeli jest liczbą pierwszą, to dla dowolnej liczby całkowitej , liczba jest podzielna przez .
e) Podstawowe twierdzenie arytmetyki: Każdą liczbę naturalną większą od , nie będącą liczbą pierwszą, można jednoznacznie przedstawić w postaci iloczynu liczb pierwszych.
f) Suma dwóch liczb nieparzystych jest liczbą parzystą.
Rozwiązanie
a) Znamy kilka sformułowań tego twierdzenia, np:
W dowolnym trójkącie prostokątnym suma kwadratów długości przyprostokątnych jest równa kwadratowi długości przeciwprostokątnej tego trójkąta.
Budowa: pojedyncze zdanie oznajmujące.
Suma pól kwadratów zbudowanych na przyprostokątnych trójkąta prostokątnego jest równa polu kwadratu zbudowanego na przeciwprostokątnej.
Budowa: pojedyncze zdanie oznajmujące.
Jeżeli trójkąt jest prostokątny, to suma kwadratów długości przyprostokątnych jest równa kwadratowi długości przeciwprostokątnej tego trójkąta.
Budowa: zdanie złożone zbudowane w postaci implikacji.
b) W trójkącie suma miar kątów wewnętrznych jest równa stopni.
Budowa: pojedyncze zdanie oznajmujące.
c) Budowa: zdanie złożone zbudowane w postaci implikacji.
d) Budowa: zdanie złożone zbudowane w postaci implikacjiimplikacji.
e) Budowa: pojedyncze zdanie oznajmujące.
f) Budowa: pojedyncze zdanie oznajmujące.
Jak widać z powyższych przykładów, nie wszystkie twierdzenia zbudowane są w formie implikacji, ale we wszystkich można wyodrębnić założenie (czyli to, co już wiemy i przyjmujemy za nasz punkt wyjścia) i tezę (czyli nowy fakt, zależność, własność), której prawdziwość trzeba wykazać. Każde twierdzenie można sformułować w postaci implikacji.
Sformułujmy twierdzenia w postaci implikacji i wskażemy w każdym z nich założenie i tezę.
a) Twierdzenie Pitagorasa.
b) TwierdzenieTwierdzenie o sumie kątów w trójkącie.
c) LematLemat Euklidesa – uogólnienie twierdzenia . z księgi Elementów EuklidesaEuklidesa: Jeżeli liczba naturalna dzieli iloczyn dwóch pewnych liczb naturalnych i jest względnie pierwsza z jedną z nich, to jest dzielnikiem drugiej.
d) Małe twierdzenie FermataFermata: Jeżeli jest liczbą pierwszą, to dla dowolnej liczby całkowitej , liczba jest podzielna przez .
e) Podstawowe twierdzenie arytmetyki: Każdą liczbę naturalną większą od , nie będącą liczbą pierwszą, można jednoznacznie przedstawić w postaci iloczynu liczb pierwszych.
f) Suma dwóch liczb nieparzystych jest liczbą parzystą.
Rozwiązanie
a) Twierdzenie Pitagorasa w postaci implikacji:
Jeżeli trójkąt jest prostokątny, to suma kwadratów długości przyprostokątnych jest równa kwadratowi długości przeciwprostokątnej tego trójkąta.
Założenie: trójkąt jest prostokątny
Teza: suma kwadratów długości przyprostokątnych jest równa kwadratowi długości przeciwprostokątnej tego trójkąta
b) Twierdzenie o sumie kątów w trójkącie w postaci implikacji:
Jeżeli wielokąt jest trójkątem, to suma miar jego kątów wewnętrznych jest równa stopni.
Założenie: wielokąt jest trójkątem
Teza: suma jego kątów wewnętrznych jest równa stopni
c) Lemat Euklidesa jest sformułowany w postaci implikacji:
Jeżeli liczba naturalna dzieli iloczyn dwóch pewnych liczb naturalnych i jest względnie pierwsza z jedną z nich, to jest dzielnikiem drugiej.
Założenie: liczba naturalna dzieli iloczyn dwóch pewnych liczb naturalnych i jest względnie pierwsza z jedną z nich
Teza: (ta liczba) jest dzielnikiem drugiej
d) Małe twierdzenie Fermata jest zbudowane w postaci implikacji:
Jeżeli jest liczbą pierwszą, to dla dowolnej liczby całkowitej , liczba jest podzielna przez .
Założenie: jest liczbą pierwszą
Teza: dla dowolnej liczby całkowitej liczba jest podzielna przez
e) Podstawowe twierdzenie arytmetyki w postaci implikacji:
Jeśli liczba naturalna jest większa od i nie jest liczbą pierwszą, to można ją jednoznacznie przedstawić w postaci iloczynu liczb pierwszych.
Założenie: liczba naturalna jest większa od i nie jest liczbą pierwszą
Teza: można ją (tę liczbę) jednoznacznie przedstawić w postaci iloczynu liczb pierwszych
f) Twierdzenie: Suma dwóch liczb nieparzystych jest liczbą parzystą
w postaci implikacji:
Jeżeli liczby i są nieparzyste, to ich suma jest liczbą parzystą.
Założenie: liczby i są nieparzyste
Teza: suma jest liczbą parzystą.
Dlaczego warto formułować twierdzenia w postaci implikacji?
Odpowiedź wydaje się być prosta: ponieważ łatwo jest wówczas wyodrębnić założeniezałożenie i tezę a świadomość, co jest założeniem, a co tezą, jest bardzo ważna w dowodzeniu twierdzeń.
W uproszczeniu ten schemat można przedstawić następująco.
TwierdzenieTwierdzenie w postaci implikacji:
Łatwo zauważyć, że założeniem jest zdanie pomiędzy „jeżeli” i „to”, zaś tezątezą jest zdanie, które następuje po słowie „to”.
Jeżeli zdanie stanowiące założenie oznaczymy przez , a zdanie stanowiące tezę przez , to możemy zapisać:
Rodzi się następne pytanie: dlaczego tak ważne jest prawidłowe rozpoznanie założenia i tezy?
Odpowiedź wynika z praw logiki: nie wolno pomylić tezy z założeniem, ponieważ implikacje i nie są sobie równoważne.
Przypomnijmy sobie wartości logiczne implikacji:
Wartość logiczna zdania | Wartość logiczna zdania | Wartość logiczna implikacji zdań |
---|---|---|
A teraz uzupełnijmy tabelę o kolumnę, w której umieścimy wartości logiczne implikacji przy różnych wartościach logicznych zdań i :
Wartość logiczna zdania | Wartość logiczna zdania | Wartość logiczna implikacji | Wartość logiczna implikacji |
---|---|---|---|
Jak widać, wartości logiczne obu implikacji nie są jednakowe, tak więc udowodnienie prawdziwości implikacji nie oznacza udowodnienia naszego wyjściowego twierdzenia .
Twierdzenie zapisane w postaci jest twierdzeniem odwrotnym do twierdzenia .
Twierdzenie odwrotne do danego nie zawsze jest prawdziwe!
Rozważmy twierdzenie: Suma dwóch liczb nieparzystych jest liczbą parzystą. Sformułujmy twierdzenie odwrotne do niego. Czy jest ono prawdziwe?
Rozwiązanie
Twierdzenie odwrotneTwierdzenie odwrotne: Liczba parzysta jest sumą dwóch liczb nieparzystych. Nie jest ono prawdziwe, ponieważ liczba parzysta może być sumą dwóch liczb parzystych.
Niektóre twierdzenia sformułowane są w postaci równoważności.
Przeanalizujmy twierdzenie: Jeżeli dwa kąty są wpisane w ten sam okrąg, to są równe wtedy i tylko wtedy, gdy są oparte na równych łukach.
Jak tutaj wyodrębnić założenie i tezę?
Rozwiązanie
Takie twierdzenie można zapisać w formie dwóch implikacjiimplikacji:
Jeżeli dwa kąty są wpisane w ten sam okrąg i są równe, to są oparte na równych łukach.
Założenie: dwa kąty są wpisane w ten sam okrąg i są równe
Teza: (te kąty) są oparte na równych łukach
i
Jeżeli dwa kąty są wpisane w ten sam okrąg i są oparte na równych łukach, to są równe.
Założenie: dwa kąty są wpisane w ten sam okrąg i są oparte na równych łukach
Teza: (te kąty) są równe.
Aby udowodnić twierdzenie zapisane w postaci równoważności, należy przeprowadzić dowody obu implikacji.
Węgierski matematyk Paul Erdős, jeden z najwybitniejszych matematyków wieku często odwoływał się do „księgi ksiąg”, w której Bóg przechowuje perfekcyjne dowody twierdzeń matematycznych. Martin Aigner i Gunter M. Ziegler napisali słynną książkę „Dowody z Księgi”, w której zawarli dowody twierdzeń z różnych działów matematyki, wybierając te przykłady tak, aby były zrozumiałe dla każdego, nie tylko dla matematyków. Książkę tę zadedykowali właśnie Paulowi Erdősowi, który tak często do boskiej Księgi się odwoływał.
Słownik
twierdzenie pomocnicze, którego głównym zastosowaniem jest uproszczenie dowodów innych, bardziej istotnych twierdzeń
matematyk grecki (ok. r. p. n. e.) przez większość życia działający w Aleksandrii, autor Elementów, jednego z najsłynniejszych dzieł matematycznych w historii, w którym usystematyzował i nadał jednolitą postać podstawowej części ówczesnej wiedzy z geometrii płaskiej, przestrzennej i arytmetyki
matematyk francuski , dokonał wielu odkryć w różnych gałęziach matematyki, m. in. teorii liczb, analizie matematycznej, geometrii analitycznej
zdanie złożone mające postać „jeśli to ”, gdzie , są zdaniami logicznymi
zdanie udowodnione w danej teorii
teza to element budowy twierdzenia
zbiór warunków, dla których dane twierdzenie jest spełnione
twierdzenie, w którym założenie zamieniono z tezą wyjściowego twierdzenia