Zajmiemy się tutaj wyrażeniami algebraicznymi zapisanymi w formie ułamka zwykłego. Ułamek, którego licznik i mianownik są wyrażeniami algebraicznymi nazywamy ułamkami algebraicznymiułamek algebraicznyułamkami algebraicznymi.

Rozważmy kilka wyrażeń algebraicznych zapisanych w formie ułamka.

RbYoaAj7Eo2Gn
4p2q5p3q4
  • Zauważmy, że ułamek ten jest określony (tzn. można obliczyć jego wartość), gdy mianownik jest różny od 0.
  • Określmy zatem dziedzinę tego wyrażenia:
    5p3q40 wtedy i tylko wtedy, gdy p0 oraz q0.
    Czyli ułamek jest określony, gdy p0q0.
  • Zauważmy, że ułamek można skrócić (analogicznie do skracania ułamków zwykłych):
    4p2q5p3q4=45pq3; p0q0.
, 32x6y5z1324x3y7z2
  • Ułamek ten jest określony, gdy x0, y0, z0.
  • Można go skrócić przez 8x3y5z2:
    32x6y5z1324x3y7z2=4x3z113y2.
  • Pamiętajmy jednak, że skrócenie nie powoduje zmiany założeń - powyższe wyrażenia algebraiczne są równe tylko gdy x0, y0, z0.
, a2+3abab-2a
  • Zapiszmy licznik i mianownik ułamka w postaci iloczynu:
    a2+3abab-2a=aa+3bab-2.
  • Ułamek jest określony gdy a0b2.
  • Można go skrócić przez a:
    aa+3bab-2=a+3bb-2
    pamiętając o początkowych założeniach: a0, b2.
, x+yx2+2xy+2y2
  • Zauważmy, że
    x+yx2+2xy+2y2=x+yx2+2xy+y2+y2=x+yx+y2+y2.
  • Mianownik został zapisany jako suma kwadratów, może więc przyjąć wartość 0 tylko, gdy jednocześnie x=0 oraz y=0.
    Ułamek zatem jest określony, jeżeli przynajmniej jedna z liczb x, y jest różna od 0.
    Taki warunek można zapisać na kilka sposobów, na przykład:
    - możemy powiedzieć, że x0 lub y0,
    - możemy ten warunek przedstawić w formie x2+y20.
, m2n-nm2+2m+1
  • Przekształćmy ułamek wyłączając wspólny czynnik przed nawias i stosując wzory skróconego mnożenia:
    m2n-nm2+2m+1=nm2-1m+12=nm+1m-1m+12.
  • Ułamek jest określony gdy m-1 i można go skrócić przez m+1:
    nm+1m-1m+12=nm-1m+1.
Przykład 1

Obliczmy wartości wyrażeń algebraicznych dla a=-3, b=2, c=-1.

RTR2HffN3Bpq6
5a+73b+c2
  • 5a+73b+c2=-15+76+1=-87
, a17b13c20a2b2c7
  • Możemy najpierw uprościć ułamek (podane wartości a, b, c należą do dziedziny podanego wyrażenia).
  • a17b13c20a2b2c7=a17b13c20a14b14c7=a3c13b=-27·-12=272
, a+b+ca+b-c
  • Zauważmy, że a+b-c=-3+2+1=0.
  • Zatem ułamek a+b+ca+b-c nie jest określony dla podanych wartości a, b, c.
, a2+3aba2+5ac
  • Sprowadźmy licznik i mianownik do postaci iloczynu:
    a2+3aba2+5ac=aa+3baa+5c.
  • Widzimy, że dla podanych wartości a, b, c ułamek jest określony (mianownik jest różny od zera) i można go skrócić przez a.
  • aa+3baa+5c=a+3ba+5c=-3+6-3-5=-38
, ab+3bac+3c
  • Można spróbować skrócić ułamek:
    ab+3bac+3c=ba+3ca+3=bc=2-1=-2.
  • Ważne jest jednak zawsze sprawdzenie, czy dany ułamek dla określonych wartości zmiennych istnieje. W naszym przypadku wyrażenie ca+3 dla a=-3 przyjmuje wartość 0, więc dla podanych wartości zmiennych ułamek ab+3bac+3c nie ma określonej wartości.
Ważne!

Wykonując operacje na ułamkach algebraicznych należy pamiętać o uwzględnieniu dziedziny ułamkadziedzina wyrażenia algebraicznegodziedziny ułamka. Mianownik ułamka w każdej jego postaci (również przed dokonaniem ewentualnego skracania ułamka) musi być różny od 0.

Określając dziedzinę wyrażenia algebraicznego należy podać dla wszystkich zmiennych występujących w wyrażeniu warunki, przy których spełnieniu wyrażenie przyjmuje jakąś wartość; w szczególności:

  • mianowniki ułamków i liczby przez które dzielimy muszą być różne od zera;

  • liczby podpierwiastkowe pierwiastków parzystego stopnia nie mogą być liczbami ujemnymi;

  • podstawa logarytmu i liczba logarytmowana muszą być dodatnie, ponadto podstawa logarytmu musi być różna od 1;

  • zero nie może być podstawą potęgi o wykładniku 0.

Przykład 2

Rozważmy sześć wyrażeń algebraicznych zapisanych w formie ułamka. Ustalmy, które z tych wyrażeń są równe wyznaczając ich dziedzinę i sprowadzając wyrażenia do najprostszej postaci.

R1VXvoAO5Frau
Slajd pierwszy. Rozważamy wyrażenie 2ax. Wyrażenie 2ax jest w najprostszej postaci. Założenia są następujące: a, x\0. Slajd drugi. Rozważamy wyrażenie 6ax3x2. Wyrażenie to można uprościć w następujący sposób: 6ax3x2=2ax. Założenia są następujące: a, x\0. Slajd trzeci. Rozważamy wyrażenie 2ax+4ax2+2x. Wyrażenie to można uprościć w następujący sposób: 2ax+4ax2+2x=2a(x+2)x(x+2)=2ax. Założenia są następujące: a, x\0. Slajd czwarty. Rozważmy wyrażenie 10a25ax. Wyrażenie to można uprościć w następujący sposób: 10a25ax=2ax. Założenia są następujące: a, x\0. Slajd piąty. Rozważmy wyrażenie 2axx3. Wyrażenie to można uprościć w następujący sposób: 2axx3=2ax2=2ax=2ax. Założenia są następujące: a, x0, ze względu na ostatnie założenie można było zastosować równość x=x. Slajd szósty. Rozważmy wyrażenie 4a2x22ax3. Wyrażenie to można uprościć w następujący sposób: 4a2x22ax3=2ax. Założenia są następujące: a0, x0.

Slajd pierwszy. Rozważamy wyrażenie 2ax. Wyrażenie 2ax jest w najprostszej postaci. Założenia są następujące: a, x0. Slajd drugi. Rozważamy wyrażenie 6ax3x2. Wyrażenie to można uprościć w następujący sposób: 6ax3x2=2ax. Założenia są następujące: a, x0. Slajd trzeci. Rozważamy wyrażenie 2ax+4ax2+2x. Wyrażenie to można uprościć w następujący sposób: 2ax+4ax2+2x=2a(x+2)x(x+2)=2ax. Założenia są następujące: a, x0. Slajd czwarty. Rozważmy wyrażenie 10a25ax. Wyrażenie to można uprościć w następujący sposób: 10a25ax=2ax. Założenia są następujące: a, x0. Slajd piąty. Rozważmy wyrażenie 2axx3. Wyrażenie to można uprościć w następujący sposób: 2axx3=2ax2=2ax=2ax. Założenia są następujące: a, x0, ze względu na ostatnie założenie można było zastosować równość x=x. Slajd szósty. Rozważmy wyrażenie 4a2x22ax3. Wyrażenie to można uprościć w następujący sposób: 4a2x22ax3=2ax. Założenia są następujące: a0, x0.

Porównując założenia widzimy, że mamy następujące pary wyrażeń równych:

  • 1 oraz 2

  • 4 oraz 6

Przykład 3

Dane jest wyrażenie 1k+2m+3n. Jaka jest
(a) największa,
(b) najmniejsza wartość,

którą może przyjąć to wyrażenie, jeśli k, m, n są różnymi dodatnimi liczbami jednocyfrowymi?

(a) szukamy największej wartości wyrażenia

  • Ułamek ma przyjąć wartość największą, więc jego mianownik k+2m+3n powinien przyjąć wartość najmniejszą.

  • Zatem liczba m+3n powinna być możliwie duża, zaś liczba n mała.

  • Oznacza to, że m powinno przyjąć wartość dużą, zaś kn – małą.
    Mamy więc do rozważenia dwie sytuacje:

  • m=9, k=1, n=2,
    wtedy 1k+2m+3n=2125.

  • m=9, k=2, n=1,
    wtedy 1k+2m+3n=613.

  • Największa wartość ułamka to 2125.

(b) analogicznie wyznaczyć możemy najmniejszą wartość wyrażenia

  • Zauważmy, że m powinno przyjąć wartość małą, zaś kn - możliwie dużą.
    Mamy więc do rozważenia dwie sytuacje:

  • m=1, k=8, n=9,
    wtedy 1k+2m+3n=219.

  • m=1, k=9, n=8,
    wtedy 1k+2m+3n=11115.

  • Najmniejsza wartość ułamka to 11115.

Słownik

dziedzina wyrażenia algebraicznego
dziedzina wyrażenia algebraicznego

zbiór liczb, dla których wyrażenie algebraiczne ma sens liczbowy.

ułamek algebraiczny
ułamek algebraiczny

ułamek, którego licznik i mianownik są wyrażeniami algebraicznymi.