Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki

Dzięki badaniom paleontologicznympaleontologiapaleontologicznym można – na podstawie znalezionych skamielin i śladów życia organizmów – wyciągnąć wnioski o życiu w przeszłości. Dodatkowo dzięki ciągle doskonalonym metodom datowania naukowcy są w stanie przypisać ramy czasowe poszczególnym zdarzeniom i etapom ewolucji.

bg‑violet

Czym jest datowanie?

To proces przypisywania zdarzeniom z odległej przeszłości czasu (daty), w którym mogły one mieć miejsce. Znanych jest wiele metod datowania. Opierają się one na różnych zmianach zachodzących z upływem czasu w przyrodzie ożywionej i nieożywionej, a także na zmianach charakterystycznych dla danego okresu rozwoju życia na Ziemi.

bg‑violet

Określanie wieku materiału biologicznego

W naturze występują trzy izotopyizotopizotopy węgla. Prawie 99% węgla na Ziemi to izotop Indeks górny 12C, a około 1% stanowi Indeks górny 13C. Najrzadszy izotop Indeks górny 14C jest bardzo ważny w datowaniu obiektów organicznych, np. kości, tkanin, drewna. Indeks górny 14C powstaje wysoko w warstwach atmosfery (w troposferze i stratosferze), gdzie promienie kosmiczne bombardują atomy azotu. Z atmosfery, jako izotopowy dwutlenek węgla, Indeks górny 14C trafia do roślin i pozostałych organizmów żywych. Jest radioaktywny, a co ok. 5730 lat znika (rozpada się) połowa jego pierwotnej ilości.

Tę właściwość wykorzystał noblista Willard Libby w metodzie szacowania wieku próbki organicznej. Skoro Indeks górny 14C występuje tylko w żywych organizmach, które po śmierci już go nie pobierają, to mierząc ilość izotopu w badanej próbce, można określić czas zakończenia życia danego organizmu, np. lnu z którego wykonano tkaninę. Metoda ta jest dość dokładna do około 60 000 lat wstecz. Musiała zostać skalibrowana z powodu wahań poziomu COIndeks dolny 2 w atmosferze.

RxRFsUHrV0BOp
Krzywa kalibracji datowania radiowęglowego. Rok 1950 jako rok „zerowy” został wybrany arbitralnie, ze względu na datę opublikowania metody. Wiek próbki określony bez kalibracji może być błędny, gdyż na zawartość izotopu 14C w atmosferze wpływa wiele czynników, np. aktywność słońca czy wybuchy wulkanów. Na podstawie wielu badań określono sposób dość dokładnego datowania próbki – krzywą kalibracyjną (czerwona). Jest ona dokładna do 5 tys. lat p.n.e. w odniesieniu do próbek pochodzenia organicznego.
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., Wikimedia Commons, licencja: CC BY-SA 3.0.

Występowanie enancjomerówenancjomeryenancjomerów (par nienakładalnych na siebie cząsteczek chemicznych, które są wzajemnymi odbiciami lustrzanymi) stało się podstawą metody datowania znacznie dokładniejszej niż przy pomocy Indeks górny 14C. Gdy komórka umiera, prawoskrętne DNA ulega racemizacji, czyli powstaje mieszanina form prawoskrętnych i lewoskrętnych. Podobnie z aminokwasami: po śmierci organizmu formy L zamieniają się w formy D. Badając stopień racemizacji, możemy określić wiek próbki biologicznej.

RyxHw9oRbSuL51
Wapień ze skamieniałościami.
Źródło: James St. John, Flickr, licencja: CC BY 2.0.

Łącznikiem pomiędzy związkami organicznymi i nieorganicznymi jest COIndeks dolny 2 – substrat procesu fotosyntezy wchodzący w skład powietrza. Dzięki temu węgiel „wędruje” przez łańcuchy pokarmowe między organizmami, a po ich śmierci trafia z powrotem do środowiska. Źródłem węgla są skały wapienie (kalcyty, węglan wapnia) i dolomity (węglan wapnia i magnezu). Skały te powstały głównie dzięki gromadzeniu i sprasowaniu pod ciśnieniem złóż drobnych szkieletów organizmów. Z kolei skały organiczne ze szczątków roślin to zarazem paliwa kopalne: różne rodzaje węgla od torfu do antracytu, ropa naftowa czy klatratyklatratyklatraty (hydraty) metanu.

Różne formy opału w zależności od zawartości czystego pierwiastka

Stopień uwęglenia

Cechy charakterystyczne

Zawartość wody [%]

Zawartość węgla [%]

Ciepło spalania [kcal/kg]

Torf

Porowaty, widoczne części roślin, obecność celulozy

75

55–60

3000

Węgiel brunatny miękki (legnit)

Brak celulozy, rośliny sprasowane

35

60–70

4000

Węgiel brunatny błyszczący

Zwarty, szczątki roślin trudno rozpoznawalne

25

70–78

5500

Węgiel kamienny

Twardy, matowy, szczątki roślin nierozpoznawalne

10

78–94

7000

Antracyt

Twardy, błyszczący

1–3

94–98

8650

bg‑violet

Podział metod datowania

Metody datowania dzieli się na:

Bezwzględne (absolutne)

Określają czas wystąpienia zdarzenia. Dzięki metodom datowania bezwzględnegometody datowania bezwzględnegobezwzględnego naukowcy są w stanie podać wiek znaleziska z większym lub mniejszym marginesem błędu.

Względne (relatywne)

Określają, które spośród dwóch zdarzeń było wcześniejsze, a które późniejsze. Za pomocą metod datowania względnegometody datowania względnegowzględnego można określić pierwszeństwo powstania znalezisk, warstw itp. Metody te nie pozwalają na precyzyjne określenie, ile dane znalezisko ma lat ani o ile lat np. jeden gatunek jest starszy od drugiego. Dzięki tym metodom naukowcy są w stanie wskazać jedynie starszy gatunek czy starsze znalezisko.

bg‑violet

Metody datowania bezwzględnego

Metody datowania bezwzględnego dzielą się na:

Izotopowe

Są to między innymi: datowanie radiowęglowe, metoda potasowo‑argonowa, metoda argonowa, metoda uranowo‑torowa, metoda rubidowo‑strontowa, metoda trytowa, datowanie ołowiowe, datowanie renowo‑osmowe.

Datowanie izotopowe (radiodatowanie) to metody datowania próbek oparte na zjawisku rozpadu promieniotwórczego, stosowane głównie w naukach geologicznych i archeologicznych.

Inne

Są to między innymi: datowanie ultradźwiękowe kości, datowanie historyczne, metoda termoluminescencyjna, metoda optyczna, metoda elektronowego rezonansu spinowego, metoda trakowa.

bg‑violet

Metody datowania względnego

Metody datowania względnego to m. in.: metoda stratygraficzna, metoda lingwistyczna, datowanie pyłkowe, datowanie faunistyczne, metoda typologiczna, metoda porównawcza, metoda numizmatyczna, metoda archeomagnetyczna, metoda kationowa oraz datowanie kości.

bg‑violet

Omówienie wybranych metod datowania

Rtc409sr3iKIU1
Wymyśl pytanie na kartkówkę związane z tematem materiału.

Słownik

enancjomery
enancjomery

pary nienakładalnych na siebie cząsteczek chemicznych, które są wzajemnymi odbiciami lustrzanymi

izotop
izotop

każdy z atomów tego samego pierwiastka chemicznego mających jednakową liczbę protonów, lecz różne liczby neutronów

izotopowe metody datowania
izotopowe metody datowania

metody datowania próbek oparte na zjawisku rozpadu promieniotwórczego; czas od wystąpienia wydarzenia określa się na podstawie proporcji pomiędzy zawartością określonego izotopu i produktów jego rozpadu

kladystyka
kladystyka

metoda klasyfikacji organizmów i ustalania ich historii ewolucyjnej sformułowana w 1950 r. przez niemieckiego entomologa Williego Henniga; formalną jednostką tej klasyfikacji jest takson; taksony wyodrębnia się na podstawie cech apomorficznych, tj. pojawiających się po raz pierwszy w ewolucji badanej grupy i następnie dziedziczonych przez gatunki potomne

klatraty
klatraty

(gr. clathri – krata); struktura nadcząsteczkowa, w której występuje regularna sieć krystaliczna jednego związku chemicznego, a w jej lukach nieregularnie rozmieszczone są cząsteczki innej substancji; cząsteczki wody tworzą krystaliczny szkielet, w którym uwięzione są cząsteczki gazu, np. metanu

metody datowania bezwzględnego
metody datowania bezwzględnego

metody pozwalające określić czas wystąpienia zdarzenia, wiek znaleziska

metody datowania względnego
metody datowania względnego

metody pozwalające określić starszeństwo zdarzeń, znalezisk, gatunków, warstw itp.

paleontologia
paleontologia

nauka z pogranicza biologii i geologii, zajmująca się organizmami kopalnymi, wyprowadzająca na podstawie skamieniałości i śladów działalności życiowej organizmów wnioski ogólne o życiu w przeszłości