Przeczytaj
Wiązanie ukryte w monecie
Na poniższych ilustracjach przedstawiono monety, wykonane z różnych metali, m.in. z miedzi. Wiek monet wskazuje na to, że materiał, z którego zostały zrobione, cechuje się wyjątkową trwałością. Z czego to wynika?
Co by się stało, gdybyśmy zdecydowali, że chlorek miedzi(I) CuCl jest równie dobrym materiałem do wykonania monet? Czy łatwo byłoby ukształtować monetę z CuCl? Spróbuj odpowiedzieć na to pytanie.
Unikalne właściwości metali oraz ich stopów
Metale oraz ich stopystopy mają wszechstronne zastosowania. Wynikają one z właściwości substancji, które są powiązane z budową chemiczną i faktem, że w metalach występuje wiązanie metalicznewiązanie metaliczne. Poniższa oś przedstawia właściwości typowe dla różnych metali.
Podsumowanie
Wiązania metaliczne pozwalają wyjaśnić, dlaczego metale mogą na przykład przewodzić prąd lub zginać się bez zerwania. Należy pamiętać, że właściwości substancji o wiązaniu metalicznym bywają odmienne. Sód jest metalem miękkim, a żelazo twardym. Jedyne, co łączy oba metale, to fakt istnienia wiązania metalicznego.
Warto również nie zapomnieć, że poznanie charakterystycznych cech metali wymaga wykonania wielu doświadczeń i niekiedy długotrwałych obserwacji. Dlatego należy być ostrożnym przy dokonywaniu identyfikacji metali i ich stopów.
Na tablicy interaktywnej zapisz te właściwości, które Twoim zdaniem są charakterystyczne dla folii wykonanej z aluminium, przedstawionej na ilustracji.
Słownik
oddziaływanie jonów dodatnich metali i elektronów walencyjnych, które poruszając się w całej objętości metalu tworzą tzw. gaz elektronowy
metale ułożone wg zmieniającej się stopniowo (malejącej lub rosnącej) aktywności chemicznej
substancja składająca się z dwóch lub więcej pierwiastków chemicznych, z których przynajmniej jeden jest metalem i przeważa ilościowo
(łac. absorbero „pochłaniać”) w przypadku absorpcji światła, elektrony pochłaniają promieniowanie świetlne, które na nie pada
zjawisko powtarzalne w określonym odstępie czasu
Bibliografia
Bielański A., Podstawy Chemii nieorganicznej, t. 1‑2, Warszawa 2010.
Cox P. A., Krótkie wykłady. Chemia nieorganiczna, Warszawa 2012.
Czerwiński A., Czerwińska A., Jeziorna M., Kańska M., Chemia 3. Podręcznik dla liceum ogólnokształcącego, liceum profilowanego, technikum, Warszawa 2004.
Encyklopedia PWN
Greenwood N. N., Earnshaw A., Chemistry of the elements, 2nd Edition, Oksford 1997.
Litwin M., Styka‑Wlazło Sz., Szymońska J., To jest chemia 1, Warszawa 2013.