Przepisy PKP dla podróżujących
Wymień kilka przepisów (nakazów i zakazów), które obowiązują ludzi jadących pociągiem. Swoje odpowiedzi zapisz tutaj lub w zeszycie.
Objaśnij, kim są: konduktor, maszynista, zawiadowca stacji. W razie potrzeby zajrzyj do słownika języka polskiego.
Wymień kilka nazw różnych rodzajów pociągów. Swoje przykłady zapisz tutaj lub w zeszycie.
Posłuchaj nagrania lub przeczytaj zbiór przepisów dla podróżujących. Zwróć uwagę na to, co wolno, a czego nie wolno robić w pociągu. Możesz zaznaczyć te fragmenty kolorami.
Nagranie dostępne na portalu epodreczniki.pl
Przepisy dla podróżujących czyta Bartosz Woźny Przepisy dla podróżujących czyta Bartosz Woźny Źródło: Contentplus.pl sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
Przepisy PKP dla podróżujących
Chto chce jechać kolejom – ten musi mieć bilet. Bilet kupuje się przi kasie za pieniądze, aż do tego miejsca, kajkaj sie chce jechać. Chto jechać nie chce – może biletu nie kupować.
Naczelnik stacyi abo zawiadowca jest łod tego, coby kozoł trąbić abo tyż żeby piskoł. Poznać go idzieidzie po czerwonej czapce, takim samym nosie i zaspanej minie.
Do pociągu wsiodo się bezbez drzwiczki i wysiodo sie tom samom drogom. Jednocześnie do Krakowa i Bytomia wyjechać nie idzie.
Kierunek jazdy wybiero se som podróżny. Dozwolóno mu jest na ten przikłod z Bytomia do Sosnowca jechać bez Wrocław.
Dzieci płacom pół bileta. Panny po 30 latach za dzieci uwożać nie idzie, choćby były małe i bardzo głupie.
Siafner, czyli konduktor, jest to taki urzędnik, kierykiery robi dziurki.
Chto mo bilet wolnej jazdy, ten płacić nie potrzebuje – chyba że sie koniecznie uprze.
Do kupejukupeju można zabierać ino meńsze tłumoczki, przez co żony zabierać nie wolno.
Jeśli podróżny chce ździebko użyć ruchu, wolno mu lecieć za pociągiem.
Jeśli sie pociąg wykolei, to mu tego nie śmiesz brać za złe, bo przeca koń mo śtyry nogi, tyż sie potknie.
Jak pociąg jest w połnym biegu, wtedy do knajpy wstępować nie możno.
Pociągów przez letnie miesiące sie nie łogrzywo.
Za nieudane napady miłosne dyrekcje nie łodpowiadajom.
Pociągi nadchodzom w rozmaitych godzinach z rozmaitych stacyj.
Za jodło i picie w resturacjach kolejowych musi sie płacić.
Używać firanek wagonowych na pieluchy lo dziecek nie wolno.
Polowanie i strzylanie w wagonach jest niedozwolone, za wyjątkiem niesrogiej nagonki na gęsi.
Stanisław Ligoń, Przepisy PKP dla podróżujących, [w:] tegoż, Bery i bojki śląskie, Katowice 1985, s. 96.
Jaki charakter ma tekst Stanisława Ligonia? Żartobliwy? Urzędowy? Naukowy? Uzasadnij swoją odpowiedź tutaj lub w zeszycie.
Odpowiedz, cytując odpowiednie fragmenty tekstu.
Czego w pociągu robić nie wolno?
Jakie są obowiązki podróżujących?
Co w pociągu wolno?
Wskaż w tekście wyjaśnienia, kim jest zawiadowca i konduktor. Czy są zgodne z twoimi odpowiedziami z wcześniejszego ćwiczenia? Jakie są różnice?
Zaznacz w tekście na niebiesko przykłady słów, których nie używa się w języku ogólnopolskim. Następnie podaj ich ogólnopolski odpowiednik. Swoje odpowiedzi zanotuj w zeszycie.
Który punkt był, twoim zdaniem, najbardziej zabawny? Przetłumacz go na język ogólnopolski.
