Przewodnik dla nauczyciela

Spis treści

1. Cele i efekty kształcenia1Cele i efekty kształcenia

2. Struktura e‑materiału2Struktura e‑materiału

3. Wskazówki do wykorzystania e‑materiału w pracy dydaktycznej dla zawodu pracownik pomocniczy krawca3Wskazówki do wykorzystania e‑materiału w pracy dydaktycznej dla zawodu pracownik pomocniczy krawca

4. Wymagania techniczne4Wymagania techniczne

1. Cele i efekty kształcenia

Uczeń szkoły prowadzącej kształcenie w zawodzie: pracownik pomocniczy krawca (932915) powinien być przygotowany do wykonywania zadań zawodowych w zakresie kwalifikacji MOD.07 Wykonywanie prostych wyrobów odzieżowych.

E‑materiał wspiera osiąganie celów kształcenia określonych dla kwalifikacji MOD.07 Wykonywanie prostych wyrobów odzieżowych:

• wykonywanie czynności związanych z wytwarzaniem i wykończeniem prostych wyrobów odzieżowych i bieliźnianych;

• wykonywanie czynności związanych z naprawą i przeróbką prostych wyrobów odzieżowych;

Wspiera osiąganie wybranych efektów kształcenia z jednostek efektów kształcenia: MOD.07.2. Podstawy krawiectwa pracownika pomocniczego 8) charakteryzuje szwy maszynowe i określa ich zastosowanie;

MOD.07.3. Wytwarzanie prostych wyrobów odzieżowych

1. charakteryzuje sposoby wykonywania podstawowych wyrobów odzieżowych;

MOD.07.5. Wytwarzanie prostych wyrobów odzieżowych

2. wykonuje czynności związane z szyciem podstawowych wyrobów bieliźnianych;

Powrót do spisu treści5Powrót do spisu treści

2. Struktura e‑materiału

Niniejszy e‑materiał składa się z trzech części: wprowadzenia, materiałów multimedialnych oraz obudowy dydaktycznej. Każda z nich zawiera powiązane tematycznie elementy składowe.

1. Wprowadzenie

Przedstawia podstawowe informacje o e‑materiale, które ułatwią użytkownikowi wstępne zapoznanie się z zawartością materiału: odniesienia do podstawy programowej, zakres tematyczny oraz opis budowy e‑materiału.

2. Materiały multimedialne

Zawierają różnego rodzaje multimedia, które ułatwiają uczącemu się przyswojenie wiedzy, takie jak:

• E‑book Klasyfikacja szwów maszynowychDtuOIFDFhE‑book Klasyfikacja szwów maszynowych,

• Film instruktażowy Jak wykonać szwy maszynowe?D8Xz8v4ELFilm instruktażowy Jak wykonać szwy maszynowe?,

• Program ćwiczeniowy do projektowania przez dobieranie Dobór szwów maszynowych zgodnie z przeznaczeniem wyrobuDwbEfa78lProgram ćwiczeniowy do projektowania przez dobieranie Dobór szwów maszynowych zgodnie z przeznaczeniem wyrobu.

3. Obudowa dydaktyczna

• Interaktywne materiały sprawdzająceDmZ7Rqk5wInteraktywne materiały sprawdzające pozwalają zweryfikować poziom opanowania wiedzy i umiejętności z zakresu podstawowych pojęć związanych z wykonaniem i zastosowaniem szwów maszynowych.

• Słownik pojęć dla e‑materiałuD1HmqsMu2Słownik pojęć dla e‑materiału zawiera objaśnienia specjalistycznego słownictwa występującego w całym materiale.

• Przewodnik dla nauczycielaDgYMOstULPrzewodnik dla nauczyciela zawiera sugestie do wykorzystania e‑materiału w ramach pracy dydaktycznej.

• Przewodnik dla uczącego sięDxpeeez7qPrzewodnik dla uczącego się zawiera wskazówki i instrukcje dotyczące wykorzystania e‑materiału w ramach samodzielnej nauki.

• Bibliografia i netografiaDy8n5ZMnlBibliografia i netografia stanowi listę materiałów, na bazie których został opracowany e‑materiał.

• Instrukcja użytkowaniaDF1szpypCInstrukcja użytkowania objaśniają działanie e‑materiału oraz poszczególnych jego elementów.

Powrót do spisu treści5Powrót do spisu treści

3. Wskazówki do wykorzystania w pracy dydaktycznej e‑materiału dla zawodu pracownik pomocniczy krawca (932915)

E‑materiał stanowi nowoczesną pomoc dydaktyczną, wspomagającą proces uczenia się. Ułatwi uczniom zapamiętywanie terminów, pojęć i czynności związanych w przygotowaniem stanowiska pracy dla krawca. 

• Nowe technologie pozwalają również na wykorzystywanie różnych źródeł informacji, stwarzają możliwość pracy w grupach, dzielenia się wiedzą, konsultacji między uczniami - kształtując kompetencje interpersonalne i społeczne. Zapewnienie dostępności do interaktywnych testów, dających uczniowi możliwość sprawdzenia poziomu własnej wiedzy w ciekawej formie, uatrakcyjniają proces dydaktyczny oraz podnoszą motywację wewnętrzną. Ćwiczenia  i materiały multimedialne zawierają prezentację  czynności i ich kolejność oraz pokazują prawidłowość wykonania działań, przygotowują tym samym do egzaminu potwierdzającego kwalifikacje w zawodzie, kształtując umiejętności niezbędne do rozwiązywania zadań testowych i praktycznych.

• Oto propozycje wykorzystania poszczególnych elementów e‑materiału w ramach lekcji, w samodzielnej pracy ucznia, pracy w grupach i całego zespołu klasowego.

E‑book, film instruktażowy, program ćwiczeniowy do projektowania przez dobieranie oraz  interaktywne materiały sprawdzające

• Uczniowie wspólnie oglądają film Jak wykonać szwy maszynowe? oraz zapoznają się z treścią e‑booka Klasyfikacja szwów maszynowych. Pracują w grupach. Nauczyciel przygotowuje odrębne pytania dla każdej z grup, biorąc pod uwagę tempo pracy uczniów.  Podczas analizowania materiału uczniowie konsultują między sobą odpowiedzi. Mogą pracować wspólnie nad odpowiedziami do testu sprawdzającego lub wykonać go w domu, w pracy indywidualnej, jako zadanie domowe. Jako podsumowanie lekcji uczniowie prezentują odpowiedzi na pytania przygotowane przez nauczyciela, przedstawiają kluczowe terminy i pojęcia oraz ich charakterystykę, nauczyciel ocenia najlepsze prezentacje. Uczniowie tworzą wspólną notatkę do zeszytów na podstawie prezentacji wszystkich grup.

Temat ten jest przeznaczony również dla uczniów z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim. Nauczyciel przygotowuje uczniom materiały uwzględniające ich indywidualne możliwości oraz potrzeby. Mając na względzie uczniów z niepełnosprawnością intelektualną, stosuje przede wszystkim metody podające, dokładnie tłumaczy polecenia, dzieli je na mniejsze części i sukcesywnie sprawdza ich wykonanie. Należy pamiętać o zredukowaniu do niezbędnego minimum tematyki o wysokim stopniu abstrakcji. Nauczanie powinno być oparte na konkretach, krótkich, jednoznacznych instrukcjach, przekazywanych jak najprostszym językiem.

Na podstawie treści e‑booka uczniowie tworzą samodzielnie lub w parach notatki  w postaci mapy myśli. Każdy uczeń losuje jedną grupę szwów i opisuje je. Następnie każda para lub osoba (w zależności od liczebności zespołu klasowego) dokonuje prezentacji wyników. Wszystkie mapy zostają zawieszone na wspólnym plakacie, który będzie dekoracją sali przez cały czas omawiania bloku o szwach maszynowych. Nauczyciel na podstawie plakatu może też zaproponować uczniom autoewaluację. Zasłania opis danego szwu, a uczniowie muszą podać informacje i sprawdzić, co zapamiętali. Jako podsumowanie lekcji można zaproponować zadanie praktyczne polegające na rozpoznaniu wśród różnych materiałów przekazanych uczniom konkretnych rodzajów szwów. Można też szukać ich i nazywać w osobistej garderobie, torbach, torebkach, które mają przy sobie uczniowie.

Nauczyciel może zaproponować uczniom następującą formułę lekcji. Tworzy dwie grupy, którym przydziela po 6 nazw szwów. Jedna grupa po zapoznaniu się z klasyfikacją szwów wymyśla dla każdego z nich własną, oryginalną nazwę, mogą być również jakieś podpowiedzi do nazw. Druga grupa robi to samo. Po jakimś czasie, pierwsza grupa prezentuje swoje oryginalne nazwy dla kolejnych szwów, druga grupa po kolei próbuje odgadnąć, o jakie szwy chodzi autorom. Następnie swoje nazwy prezentuje druga grupa. Jeśli uczniowie odgadują nazwy właściwe bez podpowiedzi uzyskują np. 5 punktów za odgadnięty szew, za każdą z podpowiedzi tracą po dwa punkty. Jeśli udzielają odpowiedzi po dwóch podpowiedziach z opisu szwów, otrzymują ostatecznie 1 punkt, Jeśli dwie podpowiedzi i własna nazwa szwu nie wystarczy, druga grupa nie otrzymuje punktu. Nauczyciel ocenia, czy nazwy własne były oryginalne i naprowadzały na właściwą nazwę, uwzględnia to w ocenie zwycięskiej grupy, stosuje zasadę grywalizacji.

W przypadku tego filmu można skorzystać również  z grywalizacji. Należy zaproponować uczniom, aby samodzielnie zapoznali się z treścią filmu (w domu, można też poświęcić kwadrans lekcji). Na lekcji może odbyć się konkurs znajomości szwów maszynowych, nauczyciel wyświetla jeden ze szwów, uczniowie zapisują jego nazwę. W drugiej rundzie nauczyciel podaje nazwę szwu, uczniowie wykonują rysunek. W rundzie trzeciej muszą  powiedzieć, jaką maszyną wykonuje się dany szew. Uczniowie na koniec sprawdzają w parach swoje wyniki.

Uczniowie mogą zapoznać się z tym materiałem samodzielnie, a na lekcji rozwiązać zadania metodą dramy. Jeden z uczniów wciela się w rolę krawca, który objaśnia pozostałym, jakie są typy szwów (wyświetla grafiki i zdjęcia z filmu oraz e‑booka). Kilku wybranych uczniów może się wcielić w rolę klientów, którzy zadają krawcowi pytania dotyczące rodzajów szwów. Uczeń, który odgrywa rolę krawca może, wspierany przez nauczyciela, udzielać odpowiedzi pozostałym. Jest to szczególnie  ważna metoda w pracy z uczniami z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim, którzy powinni być nauczani w sposób oparty na działaniu, aktywności, zaangażowaniu, przeżywaniu, odkrywaniu i bezpośrednim poznawaniu.

2. Praca uczniów poza zajęciami

Indywidualnie lub w grupach

• Uczniowie przed lekcją samodzielnie oglądają film instruktażowy i e‑book, zapoznają się z pojęciami ze słownika. Zapisują w zeszycie najważniejsze, ich zdaniem, pojęcia związane z omawianym materiałem. Uzasadniają swój wybór, zapisują argumenty przemawiające za tym, że konkretne pojęcie czy termin powinny znaleźć się na liście dziesięciu najważniejszych słów. W ten sposób uczniowie tworzą listę najważniejszych  słów związanych z tematem w formie mapy myśli, wzbogacając plakat z najważniejszymi pojęciami, który będzie tworzony w czasie lekcji.  Najciekawsze propozycje i argumentacje mogą być nagrodzone ocenami lub w inny sposób proponowany przez nauczyciela. W szkole uczniowie pogłębiają i utrwalają swoją wiedzę, ćwiczą umiejętności, rozwiązują problemy z wykorzystaniem wiedzy nauczyciela i pod jego kontrolą.

• Najbardziej zainteresowani uczniowie prezentują w szkole w formie dokumentu lub prezentacji efekty wyszukiwań w Internecie dotyczące danego tematu, na podstawie znalezionych informacji wykonują notatki graficzne, które przedstawiają całej klasie.

3. Indywidualizacja pracy z uczniem

• Materiał multimedialny zawarty w e‑materiale może być wykorzystywany do indywidualizacji pracy z uczniem, może służyć zarówno uczniom wolniej przyswajającym materiał, jak i tym pracującym w szybkim tempie.

• Możliwe jest przydzielanie zadań dodatkowych dla uczniów zdolnych lub też pracujących w wolniejszym tempie. Uczniowie zdolni opracowują, na podstawie notatki szkieletowej od nauczyciela, zbiór wskazówek dla uczniów pracujących wolniej. We wskazówkach tych zawarte będą podstawowe informacje nt. klasyfikacji szwów maszynowych. Możliwe jest też wykonanie plakatu przez uczniów wolniej pracujących, zapiszą na nim informacje o doborze szwów, mogą z niego korzystać na lekcji.

• Uczeń pracujący w szybszym tempie może samodzielnie opracować zagadnienie, natomiast uczeń pracujący wolniej powinien otrzymać konkretne wskazówki do samodzielnej pracy, warto zasugerować mu także, aby cały czas korzystał ze słownika pojęć (może być on otwarty w telefonie czy na komputerze przez całą lekcję).

• Nauczyciel w ramach indywidualizacji dzieli uczniów na 6 grup, każda z nich ma za zadanie opracowania w formie notatki z najważniejszymi informacjami po jednym rozdziale e‑booka. Jedna z grup dodatkowo otrzymuje do opracowania najkrótszy rozdział I. Uczniowie szybciej pracujący otrzymują do opracowania rozdziały, które przedstawiają wyższy stopień trudności. Uczniowie wolniej pracujący mogą wybrać po jednym dowolnym zagadnieniu z każdego rozdziału uznanego przez nauczyciela za łatwiejszy.

• Nauczyciel w ramach zadań praktycznych przygotowuje 12 rodzajów szwów, drukuje z e‑booka (format A4) zdjęcia bez opisu poszczególnych szwów. Następnie dzieli klasę na 6 grup, każda otrzymuje po 2 zdjęcia, które musi opisać i przyporządkować do określonego rodzaju szwu. Uczniowie wykonują czynności w ramach praktycznych zadań, które ułatwiają zapamiętanie i zrozumienie, w szczególności przez uczniów z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim. Grupy po kolei prezentują opisy kolejnych szwów, trzymając w ręce lub zawieszając na tablicy zdjęcie szwu. Jeden uczeń z grupy może trzymać plakat, drugi opisuje. Mogą się podzielić rolami, część dotyczącą charakterystyki opisuje jeden uczeń, a zastosowanie drugi.

• Nauczyciel może zaproponować uczniom zabawę w poszukiwanie w swojej garderobie wybranych szwów.

• Tę samą zabawę może powtórzyć na przygotowanych wcześniej materiałach, na których uczniowie powinni znaleźć poznane wcześniej szwy.  Nauczyciel powinien zadbać o to, żeby szwy były w miarę łatwo rozpoznawalne. Dla uczniów, którzy znaleźli najwięcej szwów i potrafili je opisać oraz  przyporządkować do właściwej grupy może ustalić oceny za dodatkowe aktywności.

• Kolejne zadanie to układanie krzyżówki z hasłami  dotyczącymi rodzajów szwów. Uczniowie indywidualnie proponują definicje do haseł,  w taki sposób, by nie używać określeń z e‑booka lub filmu.

• Nauczyciel dzieli klasę na 6  grup. Każda z nich otrzymuje zadanie polegające na wymyśleniu innej nazwy dla obowiązujących 12 rodzajów szwów. Należy wybrać minimum trzy z 12 szwów, nazwać je, wskazując na charakterystyczny element, motyw, które ułatwi zapamiętanie, rozpoznanie lub późniejsze zastosowanie.

• Dla uczniów pracujących w szybszym tempie nauczyciel proponuje następujące zadanie. Uczeń otrzymuje polecenie: ma sobie wyobrazić, że prowadzi blog na temat krawiectwa i powinien przekazać w nim najważniejsze informacje z bieżącej lekcji, które nie powtarzają treści z materiałów multimedialnych, w skondensowanej, ciekawej formie sygnalizują zagadnienia, które były przedmiotem lekcji.

Z uwagi na fakt, że temat ten jest realizowany dla uczniów z niepełnosprawnością w stopniu lekkim należy pamiętać o pewnych zasadach stosowanych w dydaktyce osób z niepełnosprawnością intelektualną,  o uwzględnieniu obniżonych możliwości indywidualnych poszczególnych osób, o uproszczeniu proponowanych metod. Ważne jest, by materiał dzielić na małe etapy, kroki, które są wprowadzane stopniowo, etapami. Uczniów tych charakteryzuje krótka i słaba koncentracja na treściach trudnych do zrozumienia, mniejsza podzielność uwagi  oraz dobrze skoncentrowana uwaga na materiale konkretnym. Dlatego niezbędne jest zredukowanie do niezbędnego minimum tematyki o wysokim stopniu abstrakcji, nauczanie na konkretach, ciągłe odwoływanie się do doświadczenia ucznia - stosowanie metod poglądowych. Ponadto powinno się często korzystać z modeli, przedmiotów możliwych do bezpośredniego poznania, w drugiej kolejności ze słowa mówionego, najrzadziej z tekstu do przeczytania. Nauczyciel powinien starać się stosować przystępne instrukcje wykonania zadania - obrazkową, obrazkowo - słowną, multimedialną.
Instrukcje powinny być krótkie, jednoznaczne i zrozumiałe, zwięzłe i precyzyjne.
Należy stosować zasady stopniowania trudności - rozpoczynanie od rzeczy prostych.

Przed lekcją nauczyciel dokładnie przedstawia treść bieżących zajęć. Wskazane jest, by przedstawił na tablicy, najlepiej w formie obrazkowej poszczególne moduły zajęć. Może spytać uczniów, by sami odczytali lub nazwali ukryte za piktogramami treści lekcji. Nauczyciel może stosować tę metodę na kolejnych lekcjach związanych z tym tematem lub modułem. Uczniowie odgadują na początku temat lekcji, co może zogniskować ich uwagę i zainteresowanie na przedstawianych treściach.  Nauczyciel może nagrodzić w wybranej przez siebie formie uczniów, którzy potrafili najdokładniej odczytać symbole dotyczące treści realizowanej lekcji.

Więcej informacji o pracy z uczniami ze SPE znajduje się w „Przewodniku metodycznym dla nauczycieli kształcenia zawodowego Praca z uczniem z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim, uczniem niesłyszącym i słabosłyszącym, uczniem niewidomym i słabowidzącym z wykorzystaniem e‑materiałów do kształcenia zawodowego”autorstwa Elżbiety Bednarz - eksperta zespołu projektu „Tworzenie e‑materiałów do kształcenia zawodowego” realizowanego przez Ośrodek Rozwoju Edukacji.

Powrót do spisu treści5Powrót do spisu treści

4. Wymagania techniczne

Wymagania sprzętowe niezbędne do korzystania z poradnika oraz innych materiałów platformy www.zpe.gov.pl.

System operacyjny:

• Windows 7 lub nowszy

• OS X 10.11.6 lub nowszy

• GNU/Linux z jądrem w wersji 4.0 lub nowszej 3GB RAM

Przeglądarka internetowa we wskazanej wersji lub nowszej:

• Chrome w wersji 69.0.3497.100

• Firefox w wersji 62.0.2

• Safari w wersji 11.1

• Opera w wersji 55.0.2994.44

• Microsoft Edge w wersji 42.17134.1.0

• Internet Explorer w wersji 11.0.9600.18124

Urządzenia mobilne:

• 2GB RAM iPhone/iPad z systemem iOS 11 lub nowszym

• Tablet/Smartphone z systemem Android 4.1 (lub nowszym) z przeglądarką kompatybilną z Chromium 69 (lub nowszym) np. Chrome 69, Samsung Browser 10.1, szerokość co najmniej 420 px

Powrót do spisu treści5Powrót do spisu treści