Przewodnik dla nauczyciela

Spis treści

1. Cele i efekty kształcenia1Cele i efekty kształcenia

2. Struktura e‑materiału2Struktura e‑materiału

3. Wskazówki do wykorzystania e‑materiału w pracy dydaktycznej dla zawodu technik kuśnierz/technik technologii wyrobów skórzanych3Wskazówki do wykorzystania e‑materiału w pracy dydaktycznej dla zawodu technik kuśnierz/technik technologii wyrobów skórzanych

4. Wymagania techniczne4Wymagania techniczne

1. Cele i efekty kształcenia

Projektowanie i konstruowanie elementów spodu obuwia

E‑materiał uwzględnia treści, które pozwolą na osiągnięcie, zgodnie z podstawą programową, celów kształcenia w zawodzie technik obuwnik 311916. Tematyka e‑materiału służy przygotowaniu absolwenta do profesjonalnego wykonywania zadań zawodowych.

E‑materiał przeznaczony dla kwalifikacji

MOD.10. Organizacja i prowadzenie procesów wytwarzania obuwia wyodrębnionej w zawodzie technik obuwnik 311916.

Cele kształcenia:

E‑materiał wspiera proces organizowania prac związanych z technicznym przygotowaniem produkcji kształcenia określonego dla kwalifikacji MOD.10. Organizacja i prowadzenie procesów wytwarzania obuwia.

Powrót do spisu treści5Powrót do spisu treści

2. Struktura e‑materiału

Niniejszy e‑materiał składa się z trzech części: wprowadzenia, materiałów multimedialnych oraz obudowy dydaktycznej. Każda z nich zawiera powiązane tematycznie elementy składowe.

2.1. Wprowadzenie

E‑materiał pozwala nabywać kompetencje kluczowe:

• kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji,

• kompetencje matematyczne oraz kompetencje w zakresie nauk przyrodniczych, technologii i inżynierii

• kompetencje cyfrowe,

• kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się,

• kompetencje w zakresie przedsiębiorczości,

• kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej

E‑materiał wspiera osiąganie wybranych efektów kształcenia z jednostek efektów kształcenia:

MOD.10.2. Podstawy obuwnictwa. Uczeń:

• 10.2.1) sporządza szkice i rysunki techniczne

• 10.2.2) posługuje się dokumentacją techniczną i technologiczną

MOD.10.5. Projektowanie i konstruowanie obuwia. Uczeń:

• 10.5.1) charakteryzuje zasady projektowania i konstruowania obuwia

• 10.5.2) sporządza dokumentację techniczną i technologiczną obuwia

• 10.5.3) opracowuje projekty obuwia

E‑materiał jest zgodny z koncepcją e‑materiałów do kształcenia zawodowego, w szczególności w obszarze przydatności w realizacji nowoczesnego kształcenia zawodowego.

E‑materiał zawiera materiał do wykorzystania w pracy dydaktycznej zarówno dla nauczyciela jak i dla ucznia/słuchacza/użytkownika w celu samokształcenia.

E‑materiał stanowi nowoczesną pomoc dydaktyczną  wspomagającą proces nauki. Ułatwi uczniom zapamiętywanie pojęć i poszerzy wiedzę z zakresu projektowania i konstruowania  elementów spodu obuwia.

2.2. Materiały multimedialne

Zawiera materiały multimedialne i obudowę dydaktyczną zdefiniowane w koncepcji e‑materiałów do kształcenia zawodowego i standardzie funkcjonalnym. Zasób „Projektowanie i konstruowanie elementów spodu obuwia” składa się z trzech materiałów multimedialnych:

• Film instruktażowy (tutorial)D16ji6pnVFilm instruktażowy (tutorial) „Projektowanie i konstruowanie elementów spodu obuwia” przedstawia opracowanie projektowo‑konstrukcyjne elementów składowych spodu obuwia damskiego i męskiego produkowanego systemem klejonym, pasowym i sandałowym. Pokazane są kolejne czynności wykonywane w ramach realizacji zadań zawodowych z zakresu projektowania i konstruowania elementów składowych spodu obuwia, pojawia się krótka charakterystyka elementów składowych spodu obuwia (podeszwa, podpodeszwa, międzypodeszwa, wyściółka, usztywniacz, wypełnienie, wyłożenie, podpiętek, obcas, wierzchnik). Ponadto pokazane są procesy, między innymi: oklejanie taśmą modelarską podstawy kopyta w kierunku od czubka do pięty tak, aby paski taśmy nachodziły na siebie połową szerokości; przenoszenie na taśmę punktów charakterystycznych oznaczonych na kopycie: punkty przyściółkowe w miejscach nasady małego i dużego palca, punkty styku linii przedniej i tylnej podziałowej z granią kopyta; wykonanie wzornika ściółki kopyta; opracowanie projektowo‑konstrukcyjne wzmocnienia podpodeszwy do obuwia damskiego (na niskim i wysokim obcasie) i męskiego; opracowanie projektowo‑konstrukcyjne podeszwy.

• Animacja 3DD9fMjRp3CAnimacja 3D „Elementy spodu obuwia” przedstawia elementy składowe spodu obuwia damskiego i męskiego – podeszwa, podpodeszwa, wzmocnienie podpodeszwy, wyściółka, usztywniacz, wyłożenie, wypełnienie, podpiętek, obcas, wierzchnik.  Animacja dotyczy spodu obuwia produkowanego systemem klejonym (np. spód czółenka damskiego, spód trzewika męskiego). Na planszy zaprezentowane są spody obuwia damskiego i męskiego z zaznaczeniem poszczególnych elementów składowych (np. spód czółenka damskiego, spód trzewika męskiego: obcas, wierzchnik, podeszwa, wzmocnienie podpodeszwy, usztywniacz, podpodeszwa, wyłożenie, wyściółka, podpiętek).

• Program ćwiczeniowy do projektowania 3DDNJs883rBProgram ćwiczeniowy do projektowania 3D „Elementy składowe spodu obuwia” umożliwia zaprojektowanie spodu dla obuwia damskiego i męskiego produkowanego systemem klejonym, pasowym, sandałowym poprzez dobór elementów składowych spodu w 3D. Do projektowania wykorzystać można liczne elementy z bazy składowych spodu obuwia (damskiego i męskiego) produkowanego różnymi systemami montażu: podeszwy i podeszwy monolity; obcasy: słupkowe, szpilkowe; wierzchniki; odpodeszwy do obuwia produkowanego systemem klejonym, pasowym, sandałowym; międzypodeszwy; wzmocnienia podpodeszew; usztywniacze; wyłożenia; pasy i otoki; wyściółki; podpiętki. Pojawia się także tabela wykazem materiałów wykorzystywanych do produkcji elementów spodu obuwia (tabele uwzględniające materiały stosowane na podeszwy: do obuwia klejonego, pasowego, sandałowego; wierzchniki, obcasy; podpodeszwy i wzmocnienia podpodeszew; międzypodeszwy, elementy usztywniające spód obuwia; pasy; otoki).

2.3. Obudowa dydaktyczna

• Interaktywne materiały sprawdzająceDyWrRvboRInteraktywne materiały sprawdzające pozwalają zweryfikować poziom opanowania wiedzy i umiejętności z zakresu maszyn stosowanych do rozkroju i opracowania elementów spodu, przygotowując uczniów do egzaminu zawodowego.

• Słownik pojęć do e‑materiałuDidD8llYvSłownik pojęć do e‑materiału zawiera objaśnienia specjalistycznego słownictwa występującego w całym materiale.

• Przewodnik dla nauczycielaDxGCvu3X4Przewodnik dla nauczyciela zawiera sugestie do wykorzystania e‑materiału w ramach pracy dydaktycznej.

• Przewodnik dla uczącego sięDwAxYrscfPrzewodnik dla uczącego się zawiera wskazówki i instrukcje dotyczące wykorzystania e‑materiału w ramach samodzielnej nauki.

• Netografia i bibliografiaDXq8iDBalNetografia i bibliografia stanowi listę materiałów, na bazie których został opracowany e‑materiał.

• Instrukcja użytkowaniaDJfSSb9kUInstrukcja użytkowania objaśnia działanie e‑materiału oraz poszczególnych jego elementów.

Powrót do spisu treści5Powrót do spisu treści

3. Wskazówki do wykorzystania w pracy dydaktycznej e‑materiału dla zawodu pracownik pomocniczy krawca

Realizując jednostki tematyczne z zakresu efektów kształcenia wspieranych przez e‑materiał Projektowanie i konstruowanie elementów spodu obuwia można wykorzystać metody praktyczne, za pomocą których kształtuje się i rozwija umiejętności, nawyki i sprawności o charakterze praktycznym. Wiedza i umiejętności zdobyte podczas działania są znacznie trwalsze od wiedzy i umiejętności przyswojonych innymi metodami.

3.1. Praca uczniów podczas zajęć

Propozycje zastosowania metod kształcenia:

Metoda projektu polega na samodzielnym realizowaniu przez uczniów zadania przygotowanego przez nauczyciela na podstawie wcześniej ustalonych założeń. Dzięki niej można dbać o rozwój osobowości uczniów, wdrażać ich do współpracy, stymulować samodzielne myślenie oraz działanie, a także organizować nauczanie z uwzględnieniem aspektów społecznych. Tą metodą uczniowie mogą ćwiczyć z programem ćwiczeniowym „Elementy składowe spodu obuwia”. Nauczyciel dzieli klasę na kilka grup, każda z nich ma za zadanie przygotować projekt w postaci plakatu, na którym umieszczone będą zdjęcia obuwia damskiego i męskiego produkowanego systemem klejonym, pasowym i sandałowym – po jednym przykładzie. Na plakacie znaleźć powinny się także dodatkowe informacje – przy każdym bucie jego charakterystyka z wyróżnieniem poszczególnych elementów – opis podeszwy, wierzchników, obcasów itd. Uczniowie, aby przygotować taki plakat powinni przećwiczyć pracę z programem ćwiczeniowym i stworzyć różne konfiguracje obuwia. Dodatkowo każda grupa powinna powiedzieć, dlaczego wybrała dane elementy – uzasadnić dobór składowych spodu obuwia. Członkowie pozostałych grup mogą z tymi wyborami się zgodzić lub zaproponować inne rozwiązania. Wtedy takie rozwiązanie również powinno być uargumentowane. Nauczyciel powinien zawiesić wszystkie plakaty w sali zajęciowej, aby były one przydatne także podczas pracy z interaktywnymi materiałami sprawdzającymi. Uczniowie zdolni mogą dodatkowo na plakatach umieścić o      szkice i rysunki techniczne elementów spodu obuwia.

Ćwiczenia praktyczne umożliwiają kształtowanie umiejętności zastosowania przyswojonej wiedzy w praktyce i jej twórczego wykorzystania. Nauczyciel może zaproponować uczniom, aby zabrali parę swoich ulubionych butów. Wtedy kolejno wszystkie osoby opisują, jak zbudowany jest dany but, karteczkę z informacjami na jego temat wkładają do środka buta, aby nie była widoczna. Kiedy kolejka się skończy i wszyscy opiszą buty, powinni odłożyć je na środek sali. Następnie kilka wybranych osób zgłasza się i trzyma w ręku drugi but z pary, pozostali uczestnicy zajęć mają za zadanie opisać elementy. Po opisaniu należy wyciągnąć karteczkę z drugiego buta, wtedy uczniowie sprawdzą, czy zapamiętali wszystkie kluczowe informacje z e‑materiału, czyli, czy wiedzą, na czym polega projektowanie i konstruowanie obuwia.

3.2. Praca uczniów poza zajęciami

Propozycje pracy z uczniami poza zajęciami dotyczą wykorzystania e‑materiału w pracy indywidualnej lub w grupach:

3.2.1. Lekcja odwrócona

Metoda ta polega na zmianie koncepcji lekcji: uczniowie najpierw w swoich domach zapoznają się z nowymi treściami zamieszczonymi w materiałach multimedialnych e‑materiału (indywidualnie lub w przydzielonych grupach), a w szkole pogłębiają i utrwalają swoją wiedzę, ćwiczą umiejętności, rozwiązują problemy z wykorzystaniem wiedzy nauczyciela i pod jego kontrolą. Uczniowie samodzielnie oglądają film instruktażowy „Projektowanie i konstruowanie elementów spodu obuwia”. W czasie oglądania mają za zadanie sporządzić mapy myśli, na których – z użyciem słów kluczowych – opiszą, na czym polega opracowanie projektowo‑konstrukcyjne elementów składowych spodu obuwia damskiego i męskiego produkowanego systemem klejonym, pasowym i sandałowym. Każdy uczeń powinien na mapie, która może mieć kształt dużego buta opisać elementy: z przodu buta ma znaleźć się krótka charakterystyka elementów składowych spodu obuwia, sznurowadłami będą elementy związane z wykonaniem wzornika ściółki kopyta, tył buta to opracowanie projektowo‑konstrukcyjne podpodeszwy. Uczniowie powinni wykonać kilka takich map‑butów, kolejna to np. przód buta – opracowanie projektowo- konstrukcyjne podeszwy, sznurowadła/rzepy – zdejmowanie taśmy z podstawy kopyta itd. Każdy narysowany but powinien być opisany za pomocą mapy myśli. Ostatni but to przedstawienie dokumentacji związanej z wykonywaniem czynności projektowych (szkice i rysunki, wzorniki, rysunek złożeniowy elementów składowych spodu obuwia) – ta mapa myśli jest najprostsza, dlatego można ją zaproponować uczniom pracującym wolnej, pozostali uczniowie oraz uzdolnieni wykonają wymienione wyżej mapy. Na lekcji nauczyciel powinien omówić mapy‑buty, wybrać kilka z nich i przygotować z uczniami wystawę. Mapy można przykleić do gazetki, aby była wskazówką podczas wykonywania zadań interaktywnych.

3.2.2. Burza mózgów

Metoda ta może angażować wszystkich uczniów, każdemu dając możliwość swobodnej wypowiedzi i generowania nawet nierealnych rozwiązań problemu. Technika burzy mózgów, polega w dużej mierze na możliwości szybkiego zgromadzenia wielu odpowiedzi/hipotez/pomysłów/rozwiązań postawionego problemu w bardzo krótkim czasie. Im więcej osób bierze udział w przedsięwzięciu, tym więcej pomysłów można zgromadzić. Nauczyciel przedstawia temat przewodni, a uczniowie w swoich domach zapoznają się z treściami dotyczącymi tematu, zamieszczonymi w materiałach multimedialnych e‑materiału. Na lekcji przedstawiają pomysły rozwiązania problemu i dyskutują na temat każdego z rozwiązań. Nauczyciel włącza na wyświetlaczu lub tablicy interaktywnej zdjęcia najmodniejszych w sezonie butów – prezentuje strony magazynu modowego. Uczniowie mają zastanowić się i wypowiedzieć – w formie burzy mózgów – jakie widzą elementy składowe spodu obuwia damskiego i męskiego, jednym słowem – co musi zawierać dany but, aby wyglądał w taki sposób, jak na zdjęciu. W drugiej części burzy mózgów nauczyciel rzuca hasła, np. podeszwa, podpodeszwa, wzmocnienie podpodeszwy, wyściółka, usztywniacz, wyłożenie, wypełnienie. Uczniowie mają za zadanie zastanowić się, jak wyglądają te elementy, do czego służą i w jakich typach butów mogą się pojawić. Jako podsumowanie nauczyciel włącza animację „Elementy spodu obuwia”, uczestnicy zajęć oglądają elementy, a podczas prezentowania składania elementów spodu obuwia mogą tworzyć samodzielnie notatki, które mogą być uzupełnieniem wykonanych już przez nich plakatów.

3.3. Indywidualizacja pracy

Materiał multimedialny zawarty w e‑materiale może być wykorzystywany do indywidualizacji pracy z uczniem poprzez przydzielanie zadań dodatkowych dla uczniów zdolnych lub też uczniów mających problemy w nauce. Uczeń zdolny może samodzielnie opracować zagadnienie, natomiast uczeń mający problemy w nauce powinien otrzymać konkretne wskazówki do samodzielnej pracy.

Uczniowie samodzielnie pracują z programem ćwiczeniowym do projektowania przez dobieranie  (np. na klasowej tablicy interaktywnej lub na własnych tabletach czy telefonach), na bieżąco konsultując odpowiedzi (praca zespołu klasowego, a także praca z nauczycielem). Utrwali to wiedzę uczniów w zakresie najważniejszych zagadnień związanych z konstruowaniem oraz projektowaniem obuwia. Materiały mogą być wykorzystane w formie ćwiczeń sprawdzających – jako formy sprawdzenia wiedzy na ocenę (np. test końcowy). Uczniowie wypełniają ćwiczenia interaktywne – podczas pracy mają za zadanie zapisać, które zagadnienia są dla nich trudne bądź niezrozumiałe. Nauczyciel prosi uczniów, aby schowali te notatki. Po cyklu lekcji uczniowie mają zajrzeć do swoich notatek i odpowiedzieć na pytania, czy teraz te zagadnienia są już dla nich jasne – jeśli nie, nauczyciel powinien objaśnić je wszystkim, nie podając personaliów osoby, która miała problem z wykonaniem zadania. Część z nich, w ramach utrwalenia informacji, może być zadana jako praca domowa.

Ze względu na konieczność przyswojenia technicznych oraz teoretycznych zagadnień w tym materiale, m.in. nazw związanych z konstruowaniem oraz skomplikowanej nomenklatury – elementów obuwia, warto zwrócić uczniom uwagę na konieczność zapoznania się z filmem oraz animacją przed zajęciami. Dzięki temu podczas zajęć lekcyjnych łatwiej przyjdzie im posługiwanie się słownictwem specjalistycznym oraz analiza konkretnych przykładów zastosowań zabiegów. Ułatwi to rozwiązywanie części interaktywnej zasobu – materiałów sprawdzających.

E‑materiał ułatwia samodzielną pracę ucznia oraz indywidualizację procesu dydaktycznego. E‑materiały zawierają  najistotniejsze informacje z zakresu projektowania i wykonywania elementów obuwia.

3.4. Praca z uczniem o specjalnych potrzebach edukacyjnych (SPE)

Uczniowie o specjalnych potrzebach edukacyjnych powinni pracować w grupach o zróżnicowanych uzdolnieniach i wiadomościach. Pozwala to na zwiększenie aktywności i motywacji do pracy uczniów, większe zaangażowanie ich w wykonywaną pracę.

W przypadku pracy indywidualnej uczeń o specjalnych potrzebach edukacyjnych powinien pracować w swoim własnym rytmie i na odpowiednim dla siebie poziomie. Można stosować karty pracy, które umożliwiają każdemu uczniowi zapoznawanie się z kolejnymi partiami materiału w swoim własnym tempie.

W przypadku uczniów ze SPE warto skorzystać z technologii informacyjno‑komunikacyjnych w nauczaniu. Warto podczas przekazywania wiedzy podpierać się prezentacjami multimedialnymi, prezentację taką należy przesłać uczniowi, aby mógł wielokrotnie ją przeglądać podczas rozwiązywania zadań. W przypadku uczniów z dysfunkcją narządu wzroku należy pamiętać np. o odpowiednim miejscu – blisko nauczyciela, zachowaniu porządku na stanowisku pracy, stosowaniu powiększonej czcionki w tekstach. W przypadku ucznia z dysfunkcją narządu słuchu należy zapewnić uczniowi miejsce w pierwszej ławce, w niedużej odległości od nauczyciela (od 0,5 do 1,5 m), warto takiego ucznia posadzić w jednej ławce ze zdolnym uczniem. Należy często powtarzać komunikaty i zapewnić dodatkowe wyjaśnienia oraz upraszczać polecenia. W przypadku uczniów o inteligencji niższej niż przeciętna można zaproponować wydłużenie czasu pracy, indywidualne instruowanie podczas pokazów, omawianie mniejszych partii materiału. W przypadku ucznia zdolnego można angażować go do funkcji lidera, zachęcać do dzielenia się wiedzą z innymi, przygotowywać trudniejsze zadania.

Powrót do spisu treści5Powrót do spisu treści

4. Wymagania techniczne

Wymagania sprzętowe niezbędne do korzystania z poradnika oraz innych materiałów platformy zpe.gov.pl.

System operacyjny:

• Windows 7 lub nowszy

• OS X 10.11.6 lub nowszy

• GNU/Linux z jądrem w wersji 4.0 lub nowszej 3GB RAM

Przeglądarka internetowa we wskazanej wersji lub nowszej:

• Chrome w wersji 69.0.3497.100

• Firefox w wersji 62.0.2

• Safari w wersji 11.1

• Opera w wersji 55.0.2994.44

• Microsoft Edge w wersji 42.17134.1.0

• Internet Explorer w wersji 11.0.9600.18124

Urządzenia mobilne:

• 2GB RAM iPhone/iPad z systemem iOS 11 lub nowszym

• Tablet/Smartphone z systemem Android 4.1 (lub nowszym) z przeglądarką kompatybilną z Chromium 69 (lub nowszym) np. Chrome 69, Samsung Browser 10.1, szerokość co najmniej 420 px

Powrót do spisu treści5Powrót do spisu treści