E-materiały do kształcenia zawodowego

Diagnostyka dla potrzeb masażu w medycynie

MED.10. Świadczenie usług w zakresie masażu - Technik masażysta 325402

bg‑azure

Przewodnik dla nauczyciela

Autor przewodnika: Aleksandra Bartkowiak‑Graczyk, Anna Madziewicz, Ewa Bręborowicz, Marta Jokiel

Konsultant przewodnika: Aleksander Krawczyński

6

Spis treści

1
bg‑azure

Podstawowe informacje o e‑materiale

Tytuł e‑materiału

Diagnostyka dla potrzeb masażu w medycynie

Nazwa i symbol cyfrowy zawodu

Technik masażysta, 325402

Kod i nazwa kwalifikacji

MED.10. Świadczenie usług w zakresie masażu

Oznaczenie i nazwa jednostki efektów kształcenia

MED.10.2. Podstawy masażu
MED.10.4. Wykonywanie masażu w medycynie

Efekty kształcenia i odpowiadające im kryteria weryfikacji właściwe dla e‑materiału

Osoba ucząca się:

MED.10.2.9) lokalizuje struktury anatomiczne człowieka:
MED.10.2.9)1) lokalizuje palpacyjnie podstawowe struktury anatomiczne w układzie kostno‑stawowym,
MED.10.2.9)2) wymienia mięśnie w układzie ruchu,
MED.10.2.9)3) opisuje przyczepy oraz przebieg mięśni szkieletowych,
MED.10.2.9)4) lokalizuje palpacyjnie powierzchowne mięśnie szkieletowe.

MED.10.4.1) dokonuje oceny pacjenta na potrzeby wykonania określonego rodzaju masażu w medycynie:
MED.10.4.1)1) przeprowadza wywiad na potrzeby masażu,
MED.10.4.1)2) ocenia postawę i budowę ciała pacjenta w celu zaplanowania zabiegu masażu,
MED.10.4.1)3) wykonuje pomiary długości, obwodów kończyn, zakresu ruchu w stawach, siły mięśniowej w celu zaplanowania zabiegu masażu,
MED.10.4.1)4) wykonuje chwyty i techniki diagnostyczne masażu do oceny struktur organizmu człowieka w celu zaplanowania zabiegu masażu,
MED.10.4.1)5) wykonuje ocenę obrzęku w celu zaplanowania zabiegu drenażu limfatycznego,
MED.10.4.1)7) lokalizuje aktywne punkty spustowe w celu zaplanowania zabiegu masażu,
MED.10.4.1)8) planuje zabieg masażu na podstawie dokonanej oceny.

Cele ogólne e‑materiału

E‑materiał wspiera osiąganie celu kształcenia określonego dla kwalifikacji MED.10. Świadczenie usług w zakresie masażu: diagnostyka dla potrzeb masażu w medycynie.

E‑materiał wspiera osiągnięcie następujących celów:

  • przeprowadzanie badania podmiotowego – wywiadu,

  • lokalizowanie i ocenianie struktur anatomicznych układu ruchu,

  • stosowanie metod diagnostycznych do oceny stanu tkanek miękkich układu ruchu,

  • dopasowanie odpowiedniego rodzaju masażu na podstawie przeprowadzonej diagnostyki,

  • konstrukcja podstawowej dokumentacji i historii choroby pacjenta.

Osoba niewidoma docelowo musi mieć zapewnione specjalistyczne oprogramowanie OCR/ICR, które pozwoli jej na odczytanie dokumentacji pacjenta. Możliwe jest też skorzystanie ze wsparcia asystenta. To rozwiązanie nie pozwala jednak na pełną samodzielność masażysty. Warto pamiętać, że niektóre dokumenty pacjenta, np. przygotowane odręcznie przez lekarza kierującego, mogą nie być możliwe do przetworzenia przez oprogramowanie. Wtedy wsparcie asystenta (np. odczytanie przesłanej przez masażystę fotografii lub dokumentacji) może okazać się niezbędne.

Struktura e‑materiału, tytuły materiałów multimedialnych wraz z ich typem

Materiały multimedialne wzajemnie się uzupełniają, co pozwala uczącym się zdobyć wiedzę teoretyczną i praktyczną dotyczącą diagnostyki dla potrzeb masażu w medycynie.

Sekwencje filmowe przedstawiają: przygotowanie pozycji ułożeniowych wykorzystywanych w masażu, ocenę palpacyjną czterech układów masażu tensegracyjnego, a także wykonywanie pomiaru obwodów kończyny dolnej i górnej oraz pomiaru zakresu ruchu w stawach.

Galeria zdjęć stanowi uzupełnienie sekwencji filmowych oraz interaktywnego narzędzia typu scenario‑based learning i szczegółowo przedstawia lokalizację elementów kostnych, mięśni i więzadeł istotnych w ocenie palpacyjnej tkanek, a także lokalizację obrzęku limfatycznego różnego rodzaju.

Interaktywne narzędzie typu scenario‑based learning oraz materiały sprawdzające służą zweryfikowaniu oraz ugruntowaniu zdobytej wiedzy.

Słownik stanowi cenne uzupełnienie materiałów i pozwala uczącym się utrwalić najważniejsze pojęcia dotyczące diagnostyki dla potrzeb masażu w medycynie.

W procesie edukacyjnym materiały uzupełniają się wzajemnie zgodnie z kolejnością: sekwencje filmowe – galeria zdjęć – interaktywne materiały sprawdzające i interaktywne narzędzie typu scenario‑based learning.

Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści

2
bg‑azure

Wskazówki do wykorzystania materiałów multimedialnych w procesie dydaktycznym

Tytuł materiału multimedialnego

Metody diagnostyczne w masażu

Typ materiału multimedialnego

Sekwencje filmowe

Opis zawartości merytorycznej materiału multimedialnego i powiązania pomiędzy elementami materiału multimedialnego

Sekwencje filmowe przedstawiają następujące zagadnienia:

  • przygotowanie pozycji ułożeniowej do wykonania oceny palpacyjnej – leżenie bokiem,

  • ocena palpacyjna I układu masażu w medycynie (masażu tensegracyjnego) na szkielecie i żywym modelu,

  • ocena palpacyjna II układu masażu w medycynie (masażu tensegracyjnego) na szkielecie i żywym modelu,

  • ocena palpacyjna III układu masażu w medycynie (masażu tensegracyjnego) na szkielecie i żywym modelu,

  • ocena palpacyjna IV układu masażu w medycynie (masażu tensegracyjnego) na szkielecie i żywym modelu,

  • przygotowanie pozycji ułożeniowej/wyjściowej do wykonania pomiaru obwodu obrzęku limfatycznego,

  • pomiar obwodu obrzęku limfatycznego w obrębie kończyny dolnej,

  • pomiar obwodu obrzęku limfatycznego w obrębie kończyny górnej,

  • przygotowanie pozycji wyjściowej do pomiaru zakresu ruchomości w wybranym stawie,

  • pomiar zakresu ruchu w wybranym stawie za pomocą goniometru.

Sekwencje filmowe zostały zrealizowane w pomieszczeniach autentycznego gabinetu masażu z pełnym wyposażeniem wykorzystywanym przez zawodowych masażystów.

Osoby z niepełnosprawnością wzrokową powinny mieć możliwość wcześniejszego zapoznania się z wyposażeniem gabinetu masażu. Nauczyciel musi upewnić się, że osoba słabowidząca lub niewidoma prawidłowo wizualizuje, np. podczas słuchania materiałów filmowych.

Sekwencje filmowe prezentują metody diagnostyczne stosowane w celu dobrania odpowiedniego rodzaju masażu. Dzięki tej prezentacji osoba ucząca się może zapoznać się z dokładnym przebiegiem badania – począwszy od przygotowania pozycji osoby badanej, do wykonania np. badania palpacyjnego jednego z układów masażu tensegracyjnego, pomiaru obwodu kończyny czy pomiaru zakresu ruchu w stawie.

Każda sekwencja kończy się zadaniem sprawdzającym poziom zrozumienia prezentowanych treści. Po jego rozwiązaniu osoba ucząca się otrzymuje informację zwrotną na temat opanowania zagadnień zawartych w materiale. W przypadku niektórych zadań sprawdzających należy upewnić się, czy osoby uczące się, a szczególnie osoby niewidome, oprócz podania właściwej odpowiedzi potrafią ułożyć pacjenta w odpowiedniej pozycji i prawidłowo wykonać badanie, np. pomiar zakresu ruchu.

Dzięki zawartym w materiale informacjom osoba ucząca się ma możliwość zapoznania się z podstawowymi czynnościami, które powinien wykonać masażysta przed przystąpieniem do masażu. Każda z sekwencji filmowych może być odtwarzana osobno. Ważne jest jednak, aby uczący się na początku procesu edukacyjnego zapoznał się z sekwencjami, które przedstawiają przygotowanie pozycji ułożeniowej, a następnie odtworzył materiały zawierające praktyczne informacje dotyczące wykonania badania diagnostycznego.

Z sekwencjami filmowymi powiązane są następujące interaktywne materiały sprawdzające:

  • zadanie z lukami „Ocena palpacyjna I układu masażu tensegracyjnego”,

  • zadanie dobierania w pary „Dobór metod diagnostycznych w masażu”,

  • zadanie ukierunkowane na porządkowanie”Podział wskazań i przeciwwskazań do wykonania masażu klasycznego”.

  • uzupełnianie podpisów obrazka  „Pomiar obrzęku limfatycznego”,

  • zadanie z możliwością użycia materiałów audio‑wideo „Wykonywanie pomiarów zakresu ruchu w stawie łokciowym”.

Materiał jest powiązany z kryteriami weryfikacji, zgodnie z którymi uczący się:
MED.10.2.9)1) lokalizuje palpacyjnie podstawowe struktury anatomiczne w układzie kostno‑stawowym,
MED.10.2.9)4) lokalizuje palpacyjnie powierzchowne mięśnie szkieletowe,
MED.10.4.1)3) wykonuje pomiary długości, obwodów kończyn, zakresu ruchu w stawach, siły mięśniowej w celu zaplanowania zabiegu masażu,
MED.10.4.1)4) wykonuje chwyty i techniki diagnostyczne masażu do oceny struktur organizmu człowieka w celu zaplanowania zabiegu masażu,
MED.10.4.1)5) wykonuje ocenę obrzęku w celu zaplanowania zabiegu drenażu limfatycznego,
MED.10.4.1)8) planuje zabieg masażu na podstawie dokonanej oceny.

Cele szczegółowe materiału multimedialnego

Materiał wspiera osiągnięcie następujących celów:

  • przygotowanie pozycji ułożeniowej do wykonania oceny palpacyjnej – leżenie bokiem,

  • umiejętność prawidłowej oceny palpacyjnej I, II, III i IV układu masażu tensegracyjnego,

  • przygotowanie pozycji ułożeniowej do wykonania pomiaru obwodów kończyny dolnej i/lub kończyny górnej,

  • wykonanie pomiaru obwodów kończyny dolnej i/lub kończyny górnej,

  • przygotowanie pozycji ułożeniowej do wykonania pomiaru zakresu ruchu w stawie za pomocą goniometru,

  • wykonanie pomiaru zakresu ruchu w stawie za pomocą goniometru.

Wykorzystanie materiału multimedialnego w trakcie zajęć

Praca indywidualna

Osoba ucząca się ogląda materiał w całości lub w częściach w celu zdobycia ogólnego poglądu na wykonywanie diagnostyki dla potrzeb masażu w medycynie. Uczący się przygotowuje pytania, które zada nauczycielowi, lub opracowuje fiszki z trudnymi pojęciami, z którymi zetknął się w filmie. Jeśli nie wszystkie treści zawarte w materiałach filmowych są zrozumiałe dla osoby uczącej się, może ona posłużyć się słownikiem pojęć i wspólnie z innymi uczącymi się oraz z nauczycielem omówić najtrudniejsze zagadnienia.

Wskazane jest, aby osoby z niepełnosprawnością wzrokową miały możliwość indywidualnego konsultowania swoich wątpliwości oraz weryfikacji zdobytych umiejętności na każdym etapie nauki. Zapobiega to poczuciu niepewności, buduje wiarę we własne siły, motywuje do dalszego wysiłku i daje pewność prawidłowego opanowania poszczególnych elementów edukacyjnych. W celu uzyskania informacji dotyczących prezentowanych materiałów nauczyciel może przygotować krótką ankietę dla osoby uczącej się:

  1. W jakim stopniu zaprezentowany materiał jest dla Ciebie interesujący?

  • Bardzo interesujący.

  • Średnio interesujący.

  • Nie zainteresował mnie.

  • Nie wiem.

  1. Czy sądzisz, że film pomoże Ci w praktycznej nauce zawodu?

  • Tak.

  • Nie.

  • Nie wiem.

  1. Co sądzisz o umiejętnościach związanych z wykonywaniem badania diagnostycznego dla potrzeb masażu w medycynie?

  • Są one bardzo trudne.

  • Są one trudne.

  • Są one średnio trudne.

  • Są one łatwe.

  • Nie wiem.

  1. Który z pokazanych etapów wydał Ci się najtrudniejszy?

  2. Który z pokazanych etapów wydał Ci się najłatwiejszy?

Osoby z niepełnosprawnością warto zapytać również o to, jak oceniają dostosowanie prezentowanego materiału do swoich potrzeb:

  1. Czy sądzisz, że prezentowany materiał jest dostosowany do Twoich potrzeb edukacyjnych?

  • Jest w pełni dostosowany.

  • Jest częściowo dostosowany.

  • Nie jest dostosowany.

  • Uwagi.

Bazując na wynikach ankiety, nauczyciel ponownie odtwarza materiał dotyczący zagadnienia najłatwiejszego albo najbardziej interesującego dla osoby uczącej się. Może ona ustnie streścić obejrzane sekwencje filmowe. W celu zwiększenia jej aktywności można wykorzystać odpowiednie zadanie aktywizujące lub kontrolne.

Po zapoznaniu się z sekwencjami filmowymi osoba ucząca się, na podstawie informacji w nich zawartych, przygotowuje schemat badania pacjenta, np. z bólem z przodu barku (metoda problemowa), a następnie przedstawia go na forum klasy.

Osoba ucząca się opracowuje i przedstawia schemat badania pacjenta z obrzękiem w obrębie kończyny dolnej.

Nauczyciel prosi osobę uczącą się o zaprezentowanie, jak przygotowuje się stanowisko pracy w pracowni masażu wykorzystywane podczas badania czterech układów masażu tensegracyjnego.

Osoba ucząca się opracowuje broszurę informacyjną lub plakat na temat oceny palpacyjnej czterech układów masażu tensegrecyjnego i prezentuje efekty swej pracy na forum klasy lub po konsultacji z nauczycielem udostępnia je pozostałym uczącym się na portalach społecznościowych.

Osoba ucząca się słabowidząca lub niewidoma zapoznaje się z materiałem i po uprzednim udostępnieniu przez nauczyciela niezbędnych klinów i elementów wyposażenia gabinetu przygotowuje stanowisko do badania obwodów kończyny górnej.

Po zapoznaniu się z materiałem osoba ucząca się słabowidząca lub niewidoma przedstawia nauczycielowi problematyczne i trudne do zrozumienia zagadnienia, a następnie prezentuje ocenę palpacyjną wybranego układu masażu tensegracyjnego.

Praca w grupach

Grupy opracowują schemat postępowania w zadanym przez nauczyciela przypadku, np. przypadek kliniczny pacjenta wymagającego badania zakresu ruchu w stawie łokciowym i pomiaru obrzęku kończyny górnej po dwóch miesiącach od operacji stawu łokciowego. Każda z grup ma opracować schemat postępowania z pacjentem oraz przedstawić go pozostałym grupom na modelu. Efektem pracy jest opanowanie umiejętności wykonywania pomiaru zakresu ruchu w stawie łokciowym i pomiaru obwodów kończyny górnej. Osoby uczące się wcielają się w grupach w role pacjentów oraz masażystów, aby w sposób praktyczny wykorzystać zdobytą wiedzę i nowo nabyte umiejętności. W tym celu nauczyciel dzieli osoby uczące się na dwuosobowe grupy. Nauczyciel przydziela każdej z grup zadanie opracowania metodyki:

  • przygotowania stanowiska pracy do pozycji ułożeniowej dla pomiaru zakresu ruchu w stawie łokciowym,

  • przeprowadzania oceny palpacyjnej czterech układów masażu tensegracyjnego,

  • przeprowadzania pomiaru obwodów kończyny górnej,

  • przeprowadzania pomiaru obwodów kończyny dolnej.

Po realizacji zadania grupy przedstawiają efekty swojej pracy na forum klasy. Na koniec nauczyciel podsumowuje realizację zadań, następuje wspólne wyciąganie wniosków i omówienie kwestii stanowiących największe wyzwanie. Po zapoznaniu się z materiałem osoby uczące się słabowidzące lub niewidome przedstawiają nauczycielowi metodykę wykonywania oceny palpacyjnej układów masażu tensegracyjnego, prezentując poszczególne elementy badania na sobie. Nauczyciel ma możliwość korygowania błędów oraz przedstawienia poprawnego wykonania badania, tak aby osoby uczące się mogły poznać lokalizację struktur znajdujących się na ciele oraz siłę ucisku stosowanego podczas badania.

Praca z całym zespołem

Przed odtworzeniem sekwencji filmowych nauczyciel przedstawia zespołowi sytuację problemową, np. w gabinecie pojawia się pacjent z dużym obrzękiem kończyny dolnej. Nauczyciel zadaje pytania: „Jakie badanie należy wykonać? Jaką pozycję powinien przyjąć pacjent?”. Następnie uczący się wraz z nauczycielem oglądają materiały filmowe – indywidualnie lub wspólnie. Można zapoznać się z sekwencjami filmowymi w zalecanej kolejności. Zadaniem uczących się jest opracowanie procedury postępowania w zadanym przypadku.

Nauczyciel proponuje zespołowi zadanie w postaci problemu do rozwiązania: „Co zrobicie, kiedy trafi do was pacjent z napięciem tkanek w obrębie barku? Od czego zaczniecie?”.

Nauczyciel proponuje, aby zespół podczas dyskusji zastanowił się nad ograniczeniami diagnostyki dla potrzeb masażu w medycynie i możliwościami jego wykorzystania.

Wykorzystanie materiału multimedialnego poza zajęciami

Praca indywidualna

Osoba ucząca się ogląda indywidualnie sekwencje filmowe, aby utrwalić wiadomości i przygotować się do egzaminu. Materiał pozwala opanować wiedzę na temat zorganizowania stanowiska pracy oraz metod diagnostycznych wykorzystywanych dla potrzeb masażu w medycynie.

Materiał zawarty w sekwencjach filmowych może posłużyć jako dodatkowy zasób wiedzy do opracowania lekcji, którą osoba ucząca się przeprowadzi z resztą grupy.

Korzystając z materiałów filmowych, osoba ucząca się przygotowuje prezentację na wybrany przez siebie albo zadany przez nauczyciela temat, np. pacjent z dużym obrzękiem w obrębie kolana lub metodyka wykowywana badania w przypadku wzmożonego napięcia mięśnia dwugłowego ramienia.

Ze względu na brak możliwości zapoznania się z materiałami wizualnymi przez osoby z niepełnosprawnością wzrokową powinno się udostępnić im gabinet masażysty do pracy własnej. Warto rozważyć pracę w parach zamiast czynności wykonywanych indywidualnie. Osoba niewidoma nie ma możliwości korygowania swoich błędów na podstawie materiału wizualnego.

Praca w grupach

Po zapoznaniu się z materiałami filmowymi osoby uczące się przygotowują lekcję pokazową, podczas której wcielają się w role pacjenta i masażysty. Pozwala to im na opanowanie umiejętności przeprowadzania badania dla potrzeb masażu w medycynie.

Na podstawie sekwencji filmowych osoby uczące się opracowują materiały informacyjne dla pacjenta w formie krótkiej ulotki zawierającej najważniejsze informacje dotyczące metod diagnostycznych wykorzystywanych dla potrzeb masażu.

Osoby z niepełnosprawnością słuchową mogą przygotować autorskie tłumaczenie treści materiału na PJM lub system językowo‑migowy (SJM). Ten wariant zadania ma na celu ukazanie perspektywy osób z niepełnosprawnością innym członkom grupy oraz udostępnienie przygotowywanych materiałów odbiorcom z niepełnosprawnościami.

Wykorzystanie materiału multimedialnego do indywidualizacji pracy z uczącymi się

Wskazane jest, aby osoby z niepełnosprawnością wzrokową miały możliwość indywidualnego konsultowania swoich wątpliwości oraz weryfikacji zdobytych umiejętności na każdym etapie nauki. Zapobiega to poczuciu niepewności, buduje wiarę we własne siły, motywuje do dalszego wysiłku i daje pewność prawidłowego opanowania poszczególnych elementów edukacyjnych.

Osoby uczące się, które opanowały materiał, przygotowują planszę lub broszurę dla pacjenta, np. zawierającą informacje dotyczące procedury wykonywania diagnostyki dla potrzeb masażu w medycynie. W tym celu mogą poszerzyć wiedzę poprzez poszukiwanie dodatkowych informacji, np. dotyczących wykorzystywania testów klinicznych oceniających zmianę długości mięśnia. Po konsultacji z nauczycielem przedstawiają efekty swojej pracy pozostałym uczącym się na zajęciach lub udostępniają je na portalach społecznościowych.

Osoby uczące się, które mają problem z opanowaniem wiedzy lub były nieobecne na zajęciach, mają możliwość stałego wglądu w materiały filmowe. Dzięki temu mogą wielokrotnie odtwarzać wybrane sekwencje, co pozwala na opanowanie umiejętności praktycznych oraz daje możliwość ciągłego powtarzania wiedzy. Po zapoznaniu się z materiałem osoby uczące się opracowują plakat zawierający podstawowe informacje dotyczące przygotowania stanowiska do badania pacjenta.

Należy zaproponować indywidualne konsultacje osobom z niepełnosprawnościami, nie oczekując, że same poproszą nauczyciela o taką formę kontaktu. W przypadku osób z niepełnosprawnościami na każdym etapie nauki szczególne znaczenie ma ocenianie formujące. Podczas indywidualnych konsultacji warto upewnić się, czy osoba ucząca się z niepełnosprawnością:

  • opanowała słownictwo,

  • poprawnie przeprowadza procedurę diagnostyczną,

  • właściwie przygotowuje stanowisko pracy,

  • poznała metodykę wykonywania oceny palpacyjnej czterech układów masażu tensegracyjnego,

  • umie wykonać pomiar obwodów kończyny dolnej i górnej,

  • potrafi zmierzyć zakres ruchu w stawie za pomocą goniometru.


Tytuł materiału multimedialnego

Lokalizacja struktur anatomicznych człowieka – anatomia topograficzna

Typ materiału multimedialnego

Galeria zdjęć

Opis zawartości merytorycznej materiału multimedialnego i powiązania pomiędzy elementami materiału multimedialnego

Materiał zawiera zdjęcia przedstawiające:

  • anatomię topograficzną tkanek okołostawowych – więzadeł i punktów kostnych w obrębie stawu kolanowego,

  • anatomię topograficzną tkanek okołostawowych – więzadeł i punktów kostnych w obrębie obręczy barkowej,

  • anatomię topograficzną tkanek okołostawowych – przyczepów ścięgien mięśniowych obrębie głowy strzałki,

  • anatomię topograficzną tkanek okołostawowych – przyczepów ścięgien mięśniowych w obrębie kłykcia bocznego kości ramiennej,

  • anatomię topograficzną tkanek okołostawowych – przyczepów ścięgien mięśniowych w obrębie wyrostka kruczego łopatki,

  • anatomię topograficzną tkanek okołostawowych – przyczepów ścięgien mięśniowych w obrębie krętarza większego kości udowej,

  • obrzęk w obrębie stopy i stawu skokowego, ręki i stawu promieniowo- nadgarstkowego, przedramienia oraz podudzia, wraz z naniesieniem miejsca przyłożenia taśmy centymetrowej do pomiaru rozmiaru obrzęku,

  • anatomię topograficzną kręgów kręgosłupa,

  • anatomię topograficzną wybranych punktów spustowych dla mięśnia czworobocznego grzbietu i prostownika grzbietu.

Z uwagi na powiązanie poszczególnych materiałów ze sobą wskazane jest, aby uczący się najpierw zapoznali się z sekwencjami filmowymi, a następnie z galerią zdjęć.

Z galerią zdjęć powiązane są następujące materiały sprawdzające:

  • Zadanie typu prawda czy fałsz „Anatomia topograficzna oraz lokalizacja struktur anatomicznych”,

  • dopasowanie elementów do schematu „Lokalizacja struktur anatomicznych obręczy barkowej”.

Materiał jest powiązany z kryteriami weryfikacji, zgodnie z którymi uczący się:
MED.10.2.9)1) lokalizuje palpacyjnie podstawowe struktury anatomiczne w układzie kostno‑stawowym,
MED.10.2.9)2) wymienia mięśnie w układzie ruchu,
MED.10.2.9)3) opisuje przyczepy oraz przebieg mięśni szkieletowych,
MED.10.2.9)4) lokalizuje palpacyjnie powierzchowne mięśnie szkieletowe,
MED.10.4.1)2) ocenia postawę i budowę ciała pacjenta w celu zaplanowania zabiegu masażu,
MED.10.4.1)3) wykonuje pomiary długości, obwodów kończyn, zakresu ruchu w stawach, siły mięśniowej w celu zaplanowania zabiegu masażu,
MED.10.4.1)7) lokalizuje aktywne punkty spustowe w celu zaplanowania zabiegu masażu.

Cele szczegółowe materiału multimedialnego

Materiał wspiera osiągnięcie następujących celów:

  • prawidłowe lokalizowanie tkanek okołostawowych – więzadeł i punktów kostnych w układzie ruchu człowieka,

  • prawidłowe lokalizowanie przyczepów ścięgien w układzie ruchu człowieka,

  • wykonywanie pomiaru rozmiaru obrzęku na kończynie dolnej lub górnej,

  • prawidłowe lokalizowanie punktów spustowych mięśni grzbietu.

Wykorzystanie materiału multimedialnego w trakcie zajęć

Praca indywidualna

Uczący się oglądają galerię i na bieżąco zgłaszają wszelkie niejasności, które są wyjaśniane przez innych uczących się lub nauczyciela.

Uczący się przedstawia nauczycielowi i innym uczącym się procedurę oceny palpacyjnej mięśni, które mają swój przyczep np. na krętarzu większym lub głowie kości strzałkowej

Po zapoznaniu się z materiałem osoba ucząca się słabowidząca lub niewidoma może przedstawić procedurę pomiaru rozmiaru obrzęku za pomocą taśmy centymetrowej lub procedurę oceny struktur anatomicznych na żywym modelu. W ten sposób osoby uczące się mogą opanować umiejętność wyczuwania struktur anatomicznych oraz prawidłowego przykładania taśmy centymetrowej podczas badania rozmiaru obrzęku.

Praca w grupach

Każda grupa opracowuje jeden ze schematów:

  • ogólny schemat badania struktur anatomicznych w obrębie stawu kolanowego,

  • ogólny schemat badania struktur anatomicznych w obrębie obręczy barkowej,

  • ogólny schemat badania struktur anatomicznych w obrębie kłykcia bocznego kości ramiennej,

  • ogólny schemat badania struktur anatomicznych w obrębie obręczy biodrowej,

  • ogólny schemat badania struktur anatomicznych w obrębie grzbietu,

  • ogólny schemat badania – pomiar obrzęku w obrębie kończyny górnej,

  • ogólny schemat badania – pomiar obrzęku w obrębie kończyny dolnej.

Zadaniem grup jest przygotowanie schematów postępowania, przedstawienie ich na forum klasy w formie prezentacji ustnej lub wykonanie plakatu oraz omówienie poszczególnych zagadnień.

Grupy (podzielone przez nauczyciela na 3‑5-osobowe drużyny) mogą zorganizować quiz lub teleturniej z zadaniami odnoszącymi się do treści zawartych w galerii zdjęć. Poszczególne elementy gry mogą być zadaniami teoretycznymi, praktycznymi lub mieszanymi, które drużyny zadają sobie nawzajem. Nagrodą dla zwycięskiej drużyny może być uzyskanie dodatkowej oceny.

Po zapoznaniu się z materiałem osoby uczące się słabowidzące lub niewidome mogą w grupach wcielić się w role masażystów i pacjentów. W ten sposób mogą przedstawić nauczycielowi schemat oceny palpacyjnej określonej struktury anatomicznej lub wykonanie pomiaru obrzęku taśmą centymetrową, co wymaga dokładnej prezentacji i opisu, aby w pełni opanować ich wykonywanie.

Praca z całym zespołem

Omówienie z osobami uczącymi się schematu postępowania podczas oceny palpacyjnej struktur anatomicznych.

Przedstawienie problematycznego przypadku klinicznego, np. pacjenta po urazie komunikacyjnym z IV stadium obrzęku limfatycznego kończyny dolnej, zainicjowanie metodyki badania pacjenta.

Wspólne zastanowienie się nad kwestiami problemowymi, takimi jak ograniczenia wykonywania diagnostyki dla potrzeb masażu w medycynie (np. pacjent nie jest w stanie położyć się na plecach), próba znalezienia rozwiązania.

Wykorzystanie materiału multimedialnego poza zajęciami

Praca indywidualna

Oglądając galerię, uczący się mogą przygotować się do lekcji odwróconej, w trakcie której będą szczegółowo omawiane struktury anatomiczne układu ruchu oceniane podczas badania.

Na podstawie materiału multimedialnego osoby uczące się mogą przygotować prezentacje lub infografiki dotyczące budowy anatomicznej struktur okołostawowych (np. w obrębie stawu kolanowego), które zostaną omówione na zajęciach lub będą pomocne w procesie samokształcenia.

Osoba ucząca się może przygotować zestaw zagadnień w oparciu o udostępnione przez nauczyciela zadania egzaminacyjne z części teoretycznej i praktycznej egzaminu zawodowego. Może je uszeregować od tematów najłatwiejszych do najtrudniejszych lub odwrotnie. Pozwoli to na zaplanowanie samokształcenia w trakcie przygotowywania się do egzaminu.

Praca w grupach

Osoby uczące się mogą wykorzystać zdjęcia zawarte w galerii i przygotować lekcję pokazową, podczas której przedstawią struktury anatomiczne i odpowiednie metody przeprowadzenia ich oceny palpacyjnej.

Osoby uczące się mogą wykorzystać galerię zdjęć, w połączeniu z informacjami zawartymi w sekwencjach filmowych, do poszerzenia zdobytej wiedzy i zapoznania się z anatomią układu ruchu. Każda grupa opracowuje materiał dotyczący oceny palpacyjnej poszczególnych struktur anatomicznych.

Wykorzystanie materiału multimedialnego do indywidualizacji pracy z uczącymi się

Osoby uczące się, które opanowały materiał, mogą przygotować prezentację multimedialną zawierającą informacje dotyczące obrzęków (np. obrzęku w obrębie obręczy barkowej) oraz metod ich oceny. W tym celu uczący się mogą poszerzyć wiedzę poprzez poszukiwanie dodatkowych informacji. Po konsultacji z nauczycielem efekt ich pracy może być przedstawiony pozostałym uczącym się na zajęciach.

Osoby uczące się, które mają problem z opanowaniem wiedzy lub były nieobecne na zajęciach, mają ciągły dostęp do materiału, dzięki czemu mogą przedstawić nauczycielowi kwestie dla nich niezrozumiałe lub problematyczne. Uczący się mogą przygotować plakat lub schemat przedstawiający lokalizację zadanych przez nauczyciela struktur anatomicznych.

Zadaniem osób uczących się jest przyporządkowanie nazw mięśni do przykładowych punktów kostnych widocznych na zdjęciach przygotowanych przez nauczyciela.


Tytuł materiału multimedialnego

Diagnostyka na potrzeby masażu

Typ materiału multimedialnego

Interaktywne narzędzie typu scenario‑based learning

Opis zawartości merytorycznej materiału multimedialnego i powiązania pomiędzy elementami materiału multimedialnego

W trakcie gry osoba wcielająca się w rolę masażysty jest postawiona przed koniecznością podjęcia szeregu decyzji podczas przeprowadzania wywiadu z pacjentem i wykonywania badania. Decyzje te wpływają na jej dalsze postępowanie.

Za każdym razem uczący się otrzymuje informację zwrotną dotyczącą poprawności decyzji. Poznaje też źródło, do którego może się odwołać, poszukując prawidłowej odpowiedzi.

Na podstawie przeprowadzonej diagnostyki i aktualnego stanu zdrowia pacjenta uczący się będzie stanie dobrać odpowiedni dla niego rodzaj masażu.

Zadania wykonywane podczas gry obejmują nie tylko zagadnienia praktyczne, ale również podstawy teoretyczne, takie jak:

  • elementy wywiadu,

  • zebranie dokumentacji,

  • przygotowanie stanowiska pracy,

  • wykonywanie badania zakresu ruchu, oceny obrzęku oraz oceny palpacyjnej poszczególnych mięśni,

  • reakcja na działania niepożądane.

Materiał jest powiązany z treściami zawartymi w sekwencjach filmowych i galerii zdjęć.

Gra podsumowuje proces zdobywania wiedzy i powinna być realizowana jako ostatni element tego procesu, co pozwoli osobom uczącym się na sprawdzenie nabytych umiejętności.

Z interaktywnym narzędziem typu scenario‑based learning powiązany jest materiał sprawdzający:

  • Zadanie dobierania w pary „Punkty i struktury podczas oceny palpacyjnej w masażu tensegracyjnym”.

  • Wskazywanie poprawnej odpowiedzi „Entezopatia nadkłykcia bocznego kości ramiennej”.

Materiał jest powiązany z kryteriami weryfikacji, zgodnie z którymi uczący się:
MED.10.2.9)1) lokalizuje palpacyjnie podstawowe struktury anatomiczne w układzie kostno‑stawowym,
MED.10.2.9)2) wymienia mięśnie w układzie ruchu,
MED.10.2.9)3) opisuje przyczepy oraz przebieg mięśni szkieletowych,
MED.10.2.9)4) lokalizuje palpacyjnie powierzchowne mięśnie szkieletowe,
MED.10.4.1)1) przeprowadza wywiad na potrzeby masażu,
MED.10.4.1)2) ocenia postawę i budowę ciała pacjenta w celu zaplanowania zabiegu masażu,
MED.10.4.1)3) wykonuje pomiary długości, obwodów kończyn, zakresu ruchu w stawach, siły mięśniowej w celu zaplanowania zabiegu masażu,
MED.10.4.1)4) wykonuje chwyty i techniki diagnostyczne masażu do oceny struktur organizmu człowieka w celu zaplanowania zabiegu masażu,
MED.10.4.1)5) wykonuje ocenę obrzęku w celu zaplanowania zabiegu drenażu limfatycznego,
MED.10.4.1)8) planuje zabieg masażu na podstawie dokonanej oceny.

Cele szczegółowe materiału multimedialnego

Materiał wspiera osiągnięcie następujących celów:

  • przeprowadzanie wywiadu z pacjentem z bólem stawu łokciowego,

  • stosowanie odpowiednich narzędzi diagnostycznych w celu dobrania odpowiedniego masażu na podstawie dokonanej oceny.

Wykorzystanie materiału multimedialnego w trakcie zajęć

Praca indywidualna

Uczący się zapoznaje się z interaktywnym narzędziem typu scenario‑based learning, notuje zagadnienia trudne lub niezrozumiałe i wyjaśnia je z innymi uczącymi się oraz z nauczycielem.

Po zakończeniu gry przez uczących się nauczyciel prosi każdego z nich o wskazanie zadań wykonywanych podczas gry, które były dla niego najtrudniejsze i najłatwiejsze. Po ich omówieniu uczący się przygotowuje krótkie wskazówki dla masażysty lub pacjenta zawierające najważniejsze informacje dotyczące np. procedury wykonywania pomiaru zakresu ruchu (przykładowa wskazówka dla masażysty: „Pamiętaj, aby środek osi obrotu goniometru zawsze pokrywał się z osią obrotu w badanym stawie”). Następnie osoba ucząca się prezentuje opracowane przez siebie wskazówki na forum klasy lub udostępnia je na portalach społecznościowych.

Praca w grupach

Nauczyciel dzieli uczących się na trzy, cztery grupy i przydziela każdej z nich zadanie polegające na przeanalizowaniu poszczególnych elementów gry, takich jak np.: wywiad z pacjentem, pomiar zakresu ruchu w stawie, pomiar obrzęku kończyny górnej, badanie III układu masażu tensegracyjnego. Po zakończeniu zadania każda grupa prezentuje niezrozumiałe zagadnienia na forum klasy, a nauczyciel udziela wyjaśnień wszystkim osobom uczącym się.

Nauczyciel dzieli uczących się słabowidzących lub niewidomych na niewielkie grupy (od dwóch do trzech osób). Po zapoznaniu się z grą mogą one przygotować wskazówki dla słabowidzących lub niewidomych masażystów, którzy będą w przyszłości wykonywali diagnostykę dla potrzeb masażu w medycynie.

Praca z całym zespołem

Osoby uczące się przechodzą grę, wspólnie podejmując decyzje zgodne z wolą większości. Jeśli ich decyzja jest błędna, razem z nauczycielem omawiają popełniony błąd i wskazują odpowiedź prawidłową. Po zakończeniu gry nauczyciel omawia treści niezrozumiałe lub wymagające powtórzenia.

Nauczyciel przeprowadza wśród uczących się ankietę w celu ustalenia, które zagadnienia są dla nich łatwe, które trudne, a które interesują ich najbardziej. Wytypowane na jej podstawie tematy są omawiane w formie dyskusji. Można przy tym wracać do interaktywnego narzędzia typu scenario‑based learning.

Wykorzystanie materiału multimedialnego poza zajęciami

Praca indywidualna

Uczący się przygotowuje przykładowe pytania do wywiadu z pacjentami o różnych objawach w obrębie kończyny górnej.
Uczący się opracowuje ulotkę z prezentacją badania czterech układów masażu tensegracyjnego.

Praca w grupach

Grupy opracowują założenia własnych gier i sytuacji problemowych, np. do technika masażysty przychodzi pacjent uskarżający się na ból kolana po dłuższym biegu.
Osoby uczące się mają za zadanie przedstawić scenki zawierające zagadnienia problemowe i zaproponować ich rozwiązanie, np. pacjent – pracownik biurowy – z przeciążeniami w okolicy karku i grzbietu – co robić, jak go zbadać?

Jeżeli istnieje taka możliwość, warto zaprosić na zajęcia w formie lekcji pokazowej pacjenta z konkretnym problemem, np. dużym napięciem mięśni w okolicy karku, i przedstawić uczącym się poszczególne etapy wywiadu z pacjentem, przygotowania stanowiska do badania oraz przeprowadzania diagnostyki.

Wykorzystanie materiału multimedialnego do indywidualizacji pracy z uczącymi się

Osoby uczące się, które opanowały materiał, mogą wykorzystać go podczas lekcji, którą samodzielnie poprowadzą z grupą.
Dla osób uczących się, które mają trudności z opanowaniem materiału, nauczyciel przygotowuje zestaw kart (lub zdjęć) z nazwami mięśni i punktami kostnymi. Na polecenie nauczyciela uczący się dopasowują nazwę mięśnia do puntu kostnego, do którego się on przyczepia.
W ramach podsumowania zajęć osoba ucząca się opracowuje broszurkę lub ulotkę pod hasłem: „Czego się nauczyłem(-łam)”, której adresatem są jedynie pozostali uczący się (nie jest ona oceniania przez nauczyciela). Celem zadania jest uświadomienie sobie zakresu własnej wiedzy.


Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści

3
bg‑azure

Opis interaktywnych materiałów sprawdzających dla e‑materiału

Typ i tytuł materiału sprawdzającego

Zadanie z lukami „Ocena palpacyjna I układu masażu tensegracyjnego”

Opis materiału sprawdzającego

Zadaniem osoby uczącej się jest uzupełnienie luk w opisie struktur anatomicznych ocenianych podczas badania palpacyjnego I układu tensegracyjnego.

Zadanie o wysokim poziomie trudności.

Istnieje możliwość sprawdzenia poprawności wykonania zadania, a także:

  • wielokrotnego powtarzania wykonania ćwiczenia i jego sprawdzania, aż do momentu, gdy rozwiązanie będzie w pełni poprawne,

  • uzyskania informacji zwrotnych dotyczących oceny realizacji zadania, opartych na zasadach oceniania kształtującego, wskazujących osobie uczącej się jej mocne strony.

Zadanie powiązane jest z sekwencjami filmowymi „Diagnostyka dla potrzeb masażu”.

Osoby uczące się z niepełnosprawnościami powinny mieć szczególną możliwość przedyskutowania swoich błędów z ekspertem.

Kryteria weryfikacji, powiązane z materiałem sprawdzającym

Materiał sprawdza spełnienie kryteriów weryfikacji, zgodnie z którymi uczący się:
MED.10.2.9)1) lokalizuje palpacyjnie podstawowe struktury anatomiczne w układzie kostno‑stawowym,
MED.10.2.9)2) wymienia mięśnie w układzie ruchu,
MED.10.2.9)3) opisuje przyczepy oraz przebieg mięśni szkieletowych,
MED.10.2.9)4) lokalizuje palpacyjnie powierzchowne mięśnie szkieletowe.


Typ i tytuł materiału sprawdzającego

Zadanie typu prawda czy fałsz „Anatomia topograficzna oraz lokalizacja struktur anatomicznych”

Opis materiału sprawdzającego

Zadaniem osoby uczącej się jest wskazanie, które z podanych stwierdzeń dotyczących przyczepu mięśni przedramienia jest prawdziwe, a które fałszywe.

Zadanie o niskim poziomie trudności.

Istnieje możliwość sprawdzenia poprawności wykonania zadania, a także:

  • wielokrotnego powtarzania wykonania ćwiczenia i jego sprawdzania, aż do momentu, gdy rozwiązanie będzie w pełni poprawne,

  • uzyskania informacji zwrotnych dotyczących oceny realizacji zadania, opartych na zasadach oceniania kształtującego, wskazujących osobie uczącej się jej mocne strony.

Zadanie powiązane jest z galerią zdjęć „Lokalizacja struktur anatomicznych człowieka – anatomia topograficzna”.

Osoby uczące się z niepełnosprawnościami powinny mieć szczególną możliwość przedyskutowania swoich błędów z ekspertem.

Kryteria weryfikacji, powiązane z materiałem sprawdzającym

Materiał sprawdza spełnienie kryteriów weryfikacji, zgodnie z którymi uczący się:
MED.10.2.9)1) lokalizuje palpacyjnie podstawowe struktury anatomiczne w układzie kostno‑stawowym,
MED.10.2.9)2) wymienia mięśnie w układzie ruchu,
MED.10.2.9)3) opisuje przyczepy oraz przebieg mięśni szkieletowych.


Typ i tytuł materiału sprawdzającego

Dopasowanie elementów do schematu „Lokalizacja struktur anatomicznych obręczy barkowej”

Opis materiału sprawdzającego

Zadaniem osoby uczącej się jest przypisanie nazw struktur wchodzących w skład obręczy barkowej do ich anatomicznej lokalizacji.

Zadanie o średnim poziomie trudności.

Istnieje możliwość sprawdzenia poprawności wykonania zadania, a także:

  • wielokrotnego powtarzania wykonania ćwiczenia i jego sprawdzania, aż do momentu, gdy rozwiązanie będzie w pełni poprawne,

  • uzyskania informacji zwrotnych dotyczących oceny realizacji zadania, opartych na zasadach oceniania kształtującego, wskazujących osobie uczącej się jej mocne strony.

Zadanie powiązane jest z galerią zdjęć „Lokalizacja struktur anatomicznych człowieka – anatomia topograficzna”.

Osoby uczące się z niepełnosprawnościami powinny mieć szczególną możliwość przedyskutowania swoich błędów z ekspertem. Dla osób słabowidzących i niewidomych przygotowana jest alternatywna wersja zadania.

Kryteria weryfikacji, powiązane z materiałem sprawdzającym

Materiał sprawdza spełnienie kryteriów weryfikacji, zgodnie z którymi uczący się:
MED.10.2.9)1) lokalizuje palpacyjnie podstawowe struktury anatomiczne w układzie kostno‑stawowym,
MED.10.2.9)2) wymienia mięśnie w układzie ruchu,
MED.10.2.9)3) opisuje przyczepy oraz przebieg mięśni szkieletowych,
MED.10.2.9)4) lokalizuje palpacyjnie powierzchowne mięśnie szkieletowe.


Typ i tytuł materiału sprawdzającego

Zadanie dobierania w pary „Dobór metod diagnostycznych w masażu”

Opis materiału sprawdzającego

Zadaniem osoby uczącej się jest połączenie w pary narzędzi pomiarowych i objawów zgłaszanych przez pacjenta.

Zadanie o wysokim poziomie trudności.

Istnieje możliwość sprawdzenia poprawności wykonania zadania, a także:

  • wielokrotnego powtarzania wykonania ćwiczenia i jego sprawdzania, aż do momentu, gdy rozwiązanie będzie w pełni poprawne,

  • uzyskania informacji zwrotnych dotyczących oceny realizacji zadania, opartych na zasadach oceniania kształtującego, wskazujących osobie uczącej się jej mocne strony.

Zadanie powiązane jest z sekwencjami filmowymi „Diagnostyka dla potrzeb masażu”.

Osoby uczące się z niepełnosprawnościami powinny mieć szczególną możliwość przedyskutowania swoich błędów z ekspertem.

Kryteria weryfikacji, powiązane z materiałem sprawdzającym

Materiał sprawdza spełnienie kryteriów weryfikacji, zgodnie z którymi uczący się:
MED.10.4.1)3) wykonuje pomiary długości, obwodów kończyn, zakresu ruchu w stawach, siły mięśniowej w celu zaplanowania zabiegu masażu,
MED.10.4.1)4) wykonuje chwyty i techniki diagnostyczne masażu do oceny struktur organizmu człowieka w celu zaplanowania zabiegu masażu,
MED.10.4.1)5) wykonuje ocenę obrzęku w celu zaplanowania zabiegu drenażu limfatycznego.


Typ i tytuł materiału sprawdzającego

Uzupełnianie podpisów obrazka „Pomiar obrzęku limfatycznego”

Opis materiału sprawdzającego

Zadaniem osoby uczącej się jest połączenie opisów pomiarów obwodów kończyny górnej z ich zdjęciem.

Zadanie o niskim poziomie trudności.

Istnieje możliwość sprawdzenia poprawności wykonania zadania, a także:

  • wielokrotnego powtarzania wykonania ćwiczenia i jego sprawdzania, aż do momentu, gdy rozwiązanie będzie w pełni poprawne,

  • uzyskania informacji zwrotnych dotyczących oceny realizacji zadania, opartych na zasadach oceniania kształtującego, wskazujących osobie uczącej się jej mocne strony.

Zadanie powiązane jest z sekwencjami filmowymi „Metody diagnostyczne w masażu”.

Osoby uczące się z niepełnosprawnościami powinny mieć szczególną możliwość przedyskutowania swoich błędów z ekspertem. Dla osób słabowidzących i niewidomych przygotowana jest alternatywna wersja zadania.

Kryteria weryfikacji, powiązane z materiałem sprawdzającym

Materiał sprawdza spełnienie kryteriów weryfikacji, zgodnie z którymi uczący się:
MED.10.2.9)1) lokalizuje palpacyjnie podstawowe struktury anatomiczne w układzie kostno‑stawowym,
MED.10.2.9)2) wymienia mięśnie w układzie ruchu,
MED.10.2.9)3) opisuje przyczepy oraz przebieg mięśni szkieletowych,
MED.10.2.9)4) lokalizuje palpacyjnie powierzchowne mięśnie szkieletowe,
MED.10.4.1)1) przeprowadza wywiad na potrzeby masażu,
MED.10.4.1)2) ocenia postawę i budowę ciała pacjenta w celu zaplanowania zabiegu masażu,
MED.10.4.1)3) wykonuje pomiary długości, obwodów kończyn, zakresu ruchu w stawach, siły mięśniowej w celu zaplanowania zabiegu masażu,
MED.10.4.1)4) wykonuje chwyty i techniki diagnostyczne masażu do oceny struktur organizmu człowieka w celu zaplanowania zabiegu masażu,
MED.10.4.1)7) lokalizuje aktywne punkty spustowe w celu zaplanowania zabiegu masażu,
MED.10.4.1)8) planuje zabieg masażu na podstawie dokonanej oceny.


Typ i tytuł materiału sprawdzającego

Zadanie dobierania w pary „Punkty i struktury podczas oceny palpacyjnej w masażu tensegracyjnym”

Opis materiału sprawdzającego

Zadaniem osoby uczącej się jest połączenie w pary poszczególnych mięśni pod względem miejsca ich oceny.

Zadanie o wysokim poziomie trudności.

Istnieje możliwość sprawdzenia poprawności wykonania zadania, a także:

  • wielokrotnego powtarzania wykonania ćwiczenia i jego sprawdzania, aż do momentu, gdy rozwiązanie będzie w pełni poprawne,

  • uzyskania informacji zwrotnych dotyczących oceny realizacji zadania, opartych na zasadach oceniania kształtującego, wskazujących osobie uczącej się jej mocne strony.

Zadanie powiązane jest z interaktywnym narzędziem typu scenario‑based learning „Diagnostyka w masażu”.

Osoby uczące się z niepełnosprawnościami powinny mieć szczególną możliwość przedyskutowania swoich błędów z ekspertem.

Kryteria weryfikacji, powiązane z materiałem sprawdzającym

Materiał sprawdza spełnienie kryteriów weryfikacji, zgodnie z którymi uczący się:
MED.10.2.9)1) lokalizuje palpacyjnie podstawowe struktury anatomiczne w układzie kostno‑stawowym,
MED.10.2.9)2) wymienia mięśnie w układzie ruchu,
MED.10.2.9)3) opisuje przyczepy oraz przebieg mięśni szkieletowych,
MED.10.2.9)4) lokalizuje palpacyjnie powierzchowne mięśnie szkieletowe,
MED.10.4.1)1) przeprowadza wywiad na potrzeby masażu,
MED.10.4.1)2) ocenia postawę i budowę ciała pacjenta w celu zaplanowania zabiegu masażu,
MED.10.4.1)3) wykonuje pomiary długości, obwodów kończyn, zakresu ruchu w stawach, siły mięśniowej w celu zaplanowania zabiegu masażu,
MED.10.4.1)4) wykonuje chwyty i techniki diagnostyczne masażu do oceny struktur organizmu człowieka w celu zaplanowania zabiegu masażu,
MED.10.4.1)7) lokalizuje aktywne punkty spustowe w celu zaplanowania zabiegu masażu,
MED.10.4.1)8) planuje zabieg masażu na podstawie dokonanej oceny.


Typ i tytuł materiału sprawdzającego

Zadanie z możliwością użycia materiałów audio‑video „Wykonywanie pomiarów zakresu ruchu w stawie łokciowym”

Opis materiału sprawdzającego

Zadaniem osoby uczącej się jest określenie, jakiego ruchu dotyczy badanie przedstawione we fragmencie filmowym.

Zadanie o średnim poziomie trudności.

Istnieje możliwość sprawdzenia poprawności wykonania zadania, a także:

  • wielokrotnego powtarzania wykonania ćwiczenia i jego sprawdzania, aż do momentu, gdy rozwiązanie będzie w pełni poprawne,

  • uzyskania informacji zwrotnych dotyczących oceny realizacji zadania, opartych na zasadach oceniania kształtującego, wskazujących osobie uczącej się jej mocne strony.

Zadanie powiązane jest z sekwencjami filmowymi „Diagnostyka dla potrzeb masażu”.

Osoby uczące się z niepełnosprawnościami powinny mieć szczególną możliwość przedyskutowania swoich błędów z ekspertem. Dla osób słabowidzących i niewidomych przygotowana jest alternatywna wersja zadania.

Kryteria weryfikacji, powiązane z materiałem sprawdzającym

Materiał sprawdza spełnienie kryteriów weryfikacji, zgodnie z którymi uczący się:
MED.10.4.1)3) wykonuje pomiary długości, obwodów kończyn, zakresu ruchu w stawach, siły mięśniowej w celu zaplanowania zabiegu masażu.


Typ i tytuł materiału sprawdzającego

zadanie ukierunkowane na porządkowanie”Podział wskazań i przeciwwskazań do wykonania masażu klasycznego”

Opis materiału sprawdzającego

Zadaniem uczącego się jest ułożenie w poprawnej kolejności struktur ocenianych palpacyjnie w IV układzie masażu tensegracyjnego.
Zadanie o średnim poziomie trudności.

Istnieje możliwość sprawdzenia poprawności wykonania zadania, a także:

  • wielokrotnego powtarzania wykonania ćwiczenia i jego sprawdzania, aż do momentu, gdy rozwiązanie będzie w pełni poprawne,

  • uzyskania informacji zwrotnych dotyczących oceny realizacji zadania, opartych na zasadach oceniania kształtującego.

Zadanie powiązane jest z sekwencjami filmowymi “Metody diagnostyczne w masażu”. Osoby uczące się z niepełnosprawnościami powinny mieć szczególną możliwość przedyskutowania swoich błędów z ekspertem. Dla osób słabowidzących i niewidomych przygotowana jest alternatywna wersja zadania.

Kryteria weryfikacji, powiązane z materiałem sprawdzającym

Materiał sprawdza spełnienie następujących kryteriów weryfikacji:
MED.10.2.9.1) lokalizuje palpacyjnie podstawowe struktury anatomiczne w układzie kostno‑stawowym,
MED.10.2.9.2) wymienia mięśnie w układzie ruchu,
MED.10.2.9.3) opisuje przyczepy oraz przebieg mięśni szkieletowych,
MED.10.2.9.4) lokalizuje palpacyjnie powierzchowne mięśnie szkieletowe.


Typ i tytuł materiału sprawdzającego

Wskazywanie poprawnej odpowiedzi „Entezopatia nadkłykcia bocznego kości ramiennej”

Opis materiału sprawdzającego

Zadaniem osoby uczącej się jest określenie, który z ruchów powoduje dolegliwości bólowe w przypadku entezopatii nadkłykcia bocznego kości ramiennej. Zadanie o średnim poziomie trudności.

Istnieje możliwość sprawdzenia poprawności wykonania zadania, a także:

  • wielokrotnego powtarzania wykonania ćwiczenia i jego sprawdzania, aż do momentu, gdy rozwiązanie będzie w pełni poprawne,

  • uzyskania w trakcie rozwiązywania zadania wskazówek naprowadzających na prawidłową odpowiedź,

  • uzyskania informacji zwrotnych dotyczących oceny realizacji zadania, opartych na zasadach oceniania kształtującego, wskazujących osobie uczącej się jej mocne strony.

Kryteria weryfikacji, powiązane z materiałem sprawdzającym

Materiał sprawdza spełnienie kryterium weryfikacji MED.10.4.1.3) wykonuje pomiary długości, obwodów kończyn, zakresu ruchu w stawach, siły mięśniowej w celu zaplanowania zabiegu masażu.

Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści

4
bg‑azure

Wykorzystanie e‑materiału do pracy z uczącymi się o specjalnych potrzebach edukacyjnych

E‑materiały ułatwiają zindywidualizowanie procesu dydaktycznego, co jest szczególnie istotne dla uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Odtwarzanie każdego e‑materiału jest możliwe również w trybie dostępności, który zawiera alternatywne wersje materiałów dostępne dla użytkowników z dysfunkcjami wzroku, słuchu. Ułatwia to dostęp do informacji, likwiduje niektóre bariery społeczne i komunikacyjne oraz zapewnia wyrównywanie szans.

Osoba niewidoma docelowo musi mieć zapewnione specjalistyczne oprogramowanie, takie jak: programy udźwiękawiające, programy powiększająco‑udźwiękawiające oraz oprogramowanie OCR/ICR, które pozwoli jej na odczytanie dokumentów pacjenta.

Ułatwieniem w uczeniu się mogą być także monitory brajlowskie, przekształcające informacje tekstowe i graficzne na znaki brajlowskie. Notatnik brajlowski wspiera odczyt i zapis informacji w brajlu.

Komputery, z których korzystają osoby niewidome i słabowidzące, powinny być wyposażone w ekrany o odpowiedniej wielkości oraz w dobrej jakości głośniki lub słuchawki, aby możliwe było odtworzenie zasobów audio w sposób, który nie będzie przeszkadzał innym uczącym się.

Dodatkowo, można wykorzystać klawiaturę z dużymi, kontrastowymi klawiszami, która współpracuje z oprogramowaniem powiększającym i udźwiękawiającym.

Możliwe jest też wykorzystanie wsparcia asystenta. To rozwiązanie jednak nie pozwala na pełną samodzielność masażysty. Warto pamiętać, że niektóre dokumenty pacjenta, np. przygotowane przez lekarza kierującego odręcznie, mogą nie być możliwe do przetworzenia przez oprogramowanie. Wtedy wsparcie asystenta (np. w postaci odczytania przesłanej przez masażystę fotografii lub dokumentacji) może okazać się niezbędne.

Więcej informacji o pracy z uczniami ze SPE znajduje się w „Przewodniku metodycznym dla nauczycieli kształcenia zawodowego Praca z uczniem z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim, uczniem niesłyszącym i słabosłyszącym, uczniem niewidomym i słabowidzącym z wykorzystaniem e‑materiałów do kształcenia zawodowego”autorstwa Elżbiety Bednarz - eksperta zespołu projektu „Tworzenie e‑materiałów do kształcenia zawodowego” realizowanego przez Ośrodek Rozwoju Edukacji.

Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści

5
bg‑azure

Minimalne wymagania techniczne umożliwiające korzystanie z e‑materiału