E‑book – Praktyczny poradnik uprawy roślin ozdobnych
OGR.02. Zakładanie i prowadzenie upraw ogrodniczych - ogrodnik 611303 i technik ogrodnik 314205
Przygotowanie roślin do transportu i sprzedaży
Rośliny w pojemnikach można sprzedawać przez cały rok (na zewnątrz od wiosny do jesieni). Przyjmują się one najlepiej, ponieważ podczas sadzenia nie zostaje naruszony ich system korzeniowy. Należy kontrolować, czy korzenie nie przerastają otworów pojemnika - jeśli tak się dzieje, świadczy to o zbyt długim przechowywaniu rośliny w tym samym pojemniku i jest to niemile widziane przez kupujących, ponieważ takie rośliny przyjmują się dłużej. Tuż przed transportem pojemniki z roślinami wkłada się do rękawów wykonanych z papieru, celofanu, włókniny lub folii polietylowej, które utrzymują wilgoć i zapewniają równomierną wymianę gazową z otoczeniem. Aby rośliny nie przesuwały się podczas transportu, umieszcza się je w zagłębieniach styropianowych lub plastikowych tac (oddzielnych dla każdej doniczki). Rośliny doniczkowe należy przewozić w klimatyzowanych warunkach, w zakresie temperatury odpowiednim dla poszczególnych gatunków.
Krzewy z odsłoniętymi korzeniami można sprzedawać tylko w okresach o dodatniej temperaturze i w stanie bezlistnym, czyli wczesną wiosną, w październiku i listopadzie. Muszą mieć one rozbudowany system korzeniowy, z wieloma cienkimi korzeniami – tak aby mogły szybko zacząć pobierać wodę. Należy dbać o to, by korzenie nie zostały przesuszone – dlatego dołuje się je do chwili sprzedaży, tj. przykrywa korzenie ziemią lub wilgotnymi trocinami. Bardzo dobrym zabezpieczeniem przed wysychaniem jest też umieszczenie korzeni w siatkach z wilgotnym torfem. Wybierając to rozwiązanie, należy pamiętać, aby torf był zawsze wilgotny. Podczas transportu korzenie najczęściej owija się w folię.

Krzewy z bryłą ziemi sprzedaje się tylko jesienią i wiosną, podczas spoczynku rośliny. Bryła ziemi powinna być zwarta, nie kruszyć się, i być lekko wilgotna. Należy ją owinąć siatką – plastikową, drucianą lub jutową. Im większa bryła, tym większa szansa, że roślina się przyjmie. Uwaga: rośliny takie podnosi się, chwytając za bryłę, nie za pień.

W żadnym wypadku nie wolno wkładać roślin uprawianych w gruncie do doniczki tuż przed sprzedażą.
Jeśli prowadzi się sprzedaż dla klientów indywidualnych, którzy nie znają zasad ogrodnictwa, należy im udzielić informacji, w jaki sposób powinni postępować z roślinami po zakupie. Najlepiej posadzić je od razu po przewiezieniu na miejsce docelowe, ale czasami jest to niemożliwe. W takiej sytuacji:
Krzewy z odsłoniętymi korzeniami należy zadołować z zacienionym miejscu i obficie podlać. Tuż przed sadzeniem należy je moczyć w wodzie przez 2‑3 godziny.
Rośliny rosnące w pojemnikach można po zakupie przechowywać nawet do kilku tygodni, sprawdzając, czy korzenie nie wysychają i nie przerastają doniczki. Pojemników nie należy trzymać w pełnym słońcu, jednak nie można ich również przez dłuższy czas przechowywać w cieniu, ponieważ światło słoneczne jest dla roślin źródłem pokarmu.
Krzewy z bryłą korzeniową można przechowywać do 2 dni, również w zacienionym miejscu, przy czym bryłę należy okryć np. przewiewną tkaniną, aby nie przeschła, i dodatkowo zraszać ją co kilka godzin.
Rośliny na kwiat cięty należy obficie podlać kilka godzin lub dzień przed ścięciem (nie wolno robić tego w trakcie upału). Najlepszą porą cięcia roślin jest popołudnie, ponieważ zdążą one zgromadzić wodę i substancje pokarmowe. Roślin rosnących w gruncie nie należy zbierać wówczas, gdy pada deszcz lub panuje upał. Rośliny tnie się przed rozwinięciem kwiatostanów (amarylisy, cantedeskie) albo wtedy, gdy rozwiną do ⅓ pąków (lilie, konwalie, naparstnice). Kwiaty mające koszyczki (np. gerbery, chryzantemy) są gotowe do zbioru, kiedy zanika zielone zabarwienie środka koszyczka. W fazie pełnego rozkwitu sprzedaje się storczyki, poinsecje i cyklameny. Łodygi roślin cebulowych tnie się wówczas, gdy pąki są nabrzmiałe i widać już kolor płatków. Należy je ścinać w taki sposób, aby na roślinie matecznej pozostało jak najwięcej liści. Róże i goździki można ścinać w pełnym rozkwicie lub na początku kwitnienia. Cięcie wykonuje się ostrym narzędziem, na ukos i tuż nad węzłem (miejscem, z którego wyrastają liście). Kwiaty wyrastające z cebul, takie jak szafirki, cantedeskie, hiacynty wyrywa się spomiędzy liści. Gerbery również należy wyrwać, natomiast anturia i fiołki wykręcić. Następnie odcina się zgrubiałe końcówki łodyg.
Zaraz po oddzieleniu łodyg z kwiatami należy je zahartować: wkłada się je do ciepłej (22Indeks górny ooC) wody w chłodnym pomieszczeniu (od 5 do 8Indeks górny ooC) na pół godziny. Zanurza się je głęboko, ale tak, aby nie zamoczyć kwiatów. Następnie wylewa się część wody, pozostawiając jej tylko tyle, by przykryła końcówki łodyg. Zabieg ten nazywa się kondycjonowaniem – może on trwać kilka godzin. Potem wynosi się je z chłodni, sortuje i wiąże w pęczki. Niektóre kwiaty (np. lilie, róże, tulipany) można dodatkowo zabezpieczyć folią. Kwiaty można przechowywać na mokro w wodzie lub w roztworze odżywki (zarówno u producenta, jak i w kwiaciarni), aż do sprzedaży. Kondycjonowanie i stosowanie odżywki zaraz po nim znacznie zwiększa trwałość kwiatów. Oba te zabiegi trzeba koniecznie zastosować przed sprzedażą roślin na giełdy kwiatowe.
Kwiaty w większości transportuje się na sucho w pudłach kartonowych, układając je naprzemianlegle. Kwiaty układa się warstwami, które oddziela się papierem. Niektóre kwiaty, takie jak storczyki, wymagają transportu na mokro. Wówczas na nasady łodyg nakłada się plastikowe fiolki wypełnione wodą i zamknięte gumowym korkiem.
