Rodzaje oraz budowa wybranych układów, podzespołów i zespołów elementów związanych z ochroną środowiska silników, emisji spalin i hałasu pojazdu samochodowego
ATLAS INTERAKTYWNY
Spis treści
Silnik spalinowySilnik spalinowy
Klasyfikacja tłokowych silników spalinowychKlasyfikacja tłokowych silników spalinowych
Parametry konstrukcyjne silnika tłokowegoParametry konstrukcyjne silnika tłokowego
Zasada działania silnika czterosuwowego i dwusuwowegoZasada działania silnika czterosuwowego i dwusuwowego
Działanie silnika dwusuwowegoDziałanie silnika dwusuwowego
Proces spalania w silnikachProces spalania w silnikach
Paliwa silnikowePaliwa silnikowe
Teoria spalaniaTeoria spalania
Przebieg spalania w silnikach ZIPrzebieg spalania w silnikach ZI
Komory spalania w silnikach ZIKomory spalania w silnikach ZI
Przebieg spalania w silnikach ZSPrzebieg spalania w silnikach ZS
Komory spalania silników ZSKomory spalania silników ZS
Parametry pracy i charakterystyki silnikówParametry pracy i charakterystyki silników
Spaliny silnika ZISpaliny silnika ZI
Budowa silników spalinowychBudowa silników spalinowych
Kadłuby (konstrukcja kadłubów)Kadłuby (konstrukcja kadłubów)
Głowice (konstrukcja głowic)Głowice (konstrukcja głowic)
Układ korbowy (budowa układu korbowego)Układ korbowy (budowa układu korbowego)
Elementy układu korbowegoElementy układu korbowego
Układ rozrządu (budowa układu rozrządu)Układ rozrządu (budowa układu rozrządu)
Elementy układu rozrząduElementy układu rozrządu
Zmienne fazy rozrządu i zmienne wzniosy zaworówZmienne fazy rozrządu i zmienne wzniosy zaworów
Układy zasilania silników o zapłonie iskrowymUkłady zasilania silników o zapłonie iskrowym
Wtryskowy układ zasilaniaWtryskowy układ zasilania
Układ zasilania gazem LPGUkład zasilania gazem LPG
Układy zasilania silników o zapłonie samoczynnymUkłady zasilania silników o zapłonie samoczynnym
Układy zasilania z pompami wtryskowymiUkłady zasilania z pompami wtryskowymi
Zasobnikowy układ wtryskowy Common RailZasobnikowy układ wtryskowy Common Rail
Elektroniczny system sterowania pracą silnika o zapłonie samoczynnymElektroniczny system sterowania pracą silnika o zapłonie samoczynnym
Świece żaroweŚwiece żarowe
Układ chłodzeniaUkład chłodzenia
Pośredni układ chłodzeniaPośredni układ chłodzenia
Bezpośredni układ chłodzeniaBezpośredni układ chłodzenia
Układ smarowaniaUkład smarowania
Obiegowo‑ciśnieniowy układ smarowaniaObiegowo‑ciśnieniowy układ smarowania
Układy dolotowe i wylotoweUkłady dolotowe i wylotowe
Układ doładowaniaUkład doładowania
Układ oczyszczania spalinUkład oczyszczania spalin
Układ recyrkulacji spalinUkład recyrkulacji spalin
Napędy alternatywne pojazdów samochodowychNapędy alternatywne pojazdów samochodowych
Napęd elektryczny pojazdów samochodowychNapęd elektryczny pojazdów samochodowych
Napęd silnikiem spalinowym zasilanym paliwem LPG/CNGNapęd silnikiem spalinowym zasilanym paliwem LPG/CNG
Napęd silnikiem spalinowym o tłoku obrotowymNapęd silnikiem spalinowym o tłoku obrotowym
Napęd turbinowyNapęd turbinowy
Silnik spalinowy
Silnik spalinowy to urządzenie mechaniczne, które wykorzystuje proces spalania mieszanki paliwowo‑powietrznej w zamkniętej przestrzeni roboczej w celu generowania energii mechanicznej. Składa się z cylindrów, tłoków, korbowodu, wału korbowego, zaworów, układu zapłonowego oraz systemów zasilania i wydechowego.
Silniki spalinowe mogą być zasilane różnymi rodzajami paliw, takimi jak: benzyna, olej napędowy, gaz ziemny czy biopaliwa. Są szeroko stosowane w pojazdach samochodowych, statkach, samolotach oraz różnych urządzeniach mechanicznych, w których konieczne jest generowanie energii mechanicznej poprzez spalanie.
Na schemacie interaktywnym cylindra silnika czterosuwowego znajduje się sześć numerów, po których kliknięciu na ekranie pojawia się zbliżenie na dany element i jego nazwa.
Numer jeden. Zawór dolotowy.
Numer dwa. Kanały chłodzące silnika.
Numer trzy. Zawór wylotowy.
Numer cztery. Tłok.
Numer pięć. Korbowód.
Numer sześć. Wał korbowy.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Klasyfikacja tłokowych silników spalinowych
Silnik czterosuwowy – rodzaj silnika spalinowego, w którym na każdy cykl pracy przypadają suwy: ssania, sprężania, pracy, wydechu. Najpowszechniejszy typ silników spalinowych stosowanych w pojazdach samochodowych.
Silnik dwusuwowy – rodzaj silnika spalinowego, w którym na każdy cykl pracy przypadają suwy: suw sprężania oraz suw pracy (rozprężania). W przeciwieństwie do silnika czterosuwowego nie posiada oddzielnego suwu wydechu ani układu zaworów. Silniki dwusuwowe są często stosowane w małych silnikach spalinowych, takich jak kosiarki, pilarki czy motocykle.
Silnik rzędowy (inaczej silnik liniowy) – rodzaj silnika, w którym cylindry są ustawione w jednej linii w rzędzie. Silniki rzędowe mogą mieć różne liczby cylindrów (np. czterocylindrowe, sześciocylindrowe). Stosowane w różnych pojazdach – od samochodów osobowych po pojazdy ciężarowe.
Silnik widlasty (typu ) – rodzaj silnika, w którym cylindry są ustawione w dwóch rzędach pod kątem do siebie, tworząc kształt litery
. W zależności od kąta pomiędzy rzędami cylindrów mogą to być silniki , , , itd. Stosowane w pojazdach o większej pojemności, takich jak samochody sportowe i luksusowe.
Silnik przeciwbieżny (boxer) – rodzaj silnika, w którym cylindry są ustawione w dwóch rzędach naprzeciwko siebie, a tłoki poruszają się w przeciwnych kierunkach. Silniki bokser są stosowane głównie w samochodach marki Porsche i Subaru.
Silnik W – rodzaj silnika, w którym cylindry są ustawione w trzech rzędach, tworząc kształt litery
. Silniki są stosowane w niektórych samochodach sportowych i samochodach wyścigowych, zapewniając wysoką moc i wydajność.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Parametry konstrukcyjne silnika tłokowego
Pojemność skokowa (pojemność robocza) – określa całkowitą objętość skokową wszystkich cylindrów silnika. Wyrażana jest najczęściej w litrach lub centymetrach sześciennych i determinuje moc oraz osiągi silnika.
Liczba cylindrów – określa liczbę cylindrów w silniku tłokowym. Może to być liczba nieparzysta (np. , , itd.) lub liczba parzysta (np. , , itd.). Liczba cylindrów wpływa na równowagę, wydajność, elastyczność pracy i charakterystykę mocy silnika.
Średnica cylindra – odnosi się do średnicy wewnętrznej cylindra, jest mierzona w milimetrach. Średnica cylindra ma wpływ na objętość skokową oraz na charakterystykę mocy silnika. Większa średnica może zwiększyć moc i moment obrotowy silnika.
Skok tłoka – określa maksymalny dystans, o jaki tłok przesuwa się wewnątrz cylindra. Jest mierzony w milimetrach. Skok tłoka razem ze średnicą cylindra wpływa na pojemność skokową silnika.
Stopień sprężania – stosunek objętości skompresowanej do objętości ssanej mieszanki paliwowo‑powietrznej w cylindrze. Stopień sprężania ma wpływ na efektywność termiczną silnika, moc, zużycie paliwa i emisję spalin.
Układ zaworowy – obejmuje konstrukcję zaworów ssących i wydechowych oraz ich sterowanie. Może to być układ z rozrządem górnym ( – ang. overhead valve) lub z rozrządem dolnym ( – ang. overhead camshaft). Układ zaworowy wpływa na wydajność, zużycie paliwa i charakterystykę pracy silnika.
Układ zasilania – obejmuje elementy związane z dostarczaniem mieszanki paliwowo‑powietrznej do cylindrów, takie jak wtrysk paliwa, gaźnik lub układ common rail w przypadku silników wysokoprężnych. Układ zasilania ma wpływ na efektywność spalania, zużycie paliwa i emisję spalin.
Na schemacie interaktywnym silnika tłokowego znajdują się cztery numery, po których kliknięciu na ekranie pojawia się zbliżenie na dany element i jego nazwa.
Numer jeden. Cylinder.
Numer dwa. Tłok.
Numer trzy. Korbowód.
Numer cztery. Wał korbowy.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Zasada działania silnika czterosuwowego i dwusuwowego
W silniku czterosuwowym na jeden cykl pracy przypadają suwy: suw ssania, suw sprężania, suw pracy i suw wydechu.
Suw ssania - tłok porusza się w kierunku . Przez otwarty zawór dolotowy do cylindra doprowadzana jest mieszanka paliwowo powietrzna (w większości silników ) lub powietrze (w silnikach oraz silnikach z bezpośrednim wtryskiem paliwa).
Suw sprężania - podczas tego suwu tłok porusza się w kierunku , dzięki czemu zmniejsza się objętość przestrzeni nad tłokiem. Ładunek (mieszanka palna lub powietrze) w cylindrze zostaje sprężony, ponieważ oba zawory są zamknięte. Pod koniec tego suwu w ściśle kontrolowanym położeniu tłoka przed następuje zapłon mieszanki palnej od iskry elektrycznej świecy zapłonowej (silnik ) albo wtrysk oleju napędowego do silnie sprężonego powietrza i samoczynny zapłon powstającej mieszanki (silnik ). W silnikach z bezpośrednim wtryskiem benzyny proces dostarczania paliwa jest również ściśle kontrolowany w czasie trwania suwu ssania lub sprężania, ale oczywiście przed przeskokiem iskry między elektrodami świecy zapłonowej. Rozpoczęciu procesu spalania towarzyszy znaczny wzrost ciśnienia i temperatury gazów w cylindrze.
Suw rozprężania (pracy) - pod działaniem ciśnienia gazów powstałych podczas spalania ładunku tłok przesuwa się w kierunku , a rozprężające się spaliny wykonują pracę mechaniczną (przemiana energii cieplnej gazów spalinowych na pracę mechaniczną). Z tego względu suw ten jest nazywany suwem pracy. W miarę oddalania się tłoka od ciśnienie i temperatura gazów maleją. W czasie suwu rozprężania zawory dolotowy i wylotowy są zamknięte.
Suw wydechu - przesuwający się w kierunku tłok wypycha spaliny z cylindra przez otwarty w tym czasie zawór wylotowy.
W trakcie tych czterech suwów silnik wykonuje jeden cykl, a energia spalin jest przekształcana na energię mechaniczną, która napędza pojazd.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Działanie silnika dwusuwowego
Silnik dwusuwowy charakteryzuje się realizacją pełnego obiegu pracy podczas dwóch suwów tłoka: sprężania i rozprężania. Napełnianie cylindra świeżym ładunkiem i wylot spalin odbywają się jednocześnie, kiedy tłok znajduje się w pobliżu tłoka. Przesuwający się w kierunku . Zasada działania silnika dwusuwowego jest następująca:
Suw sprężania - tłok poruszający się w kierunku przysłania okna dolotowe i wylotowe, ładunek zgromadzony w cylindrze ulega sprężeniu. Pod koniec suwu sprężania rozpoczyna się spalanie ładunku od iskry elektrycznej świecy zapłonowej (silnik ) lub w wyniku wtrysku paliwa do sprężonego powietrza (silnik ). Jednocześnie w silniku ze wstępnym sprężaniem w skrzyni korbowej dolna krawędź tłoka odsłania okno dolotowe, przez które do skrzyni korbowej zostaje zassany świeży ładunek.
Suw rozprężania - pod działaniem ciśnienia gazów powstałych podczas spalania tłok przesuwa się w kierunku - uzyskiwana jest praca mechaniczna. Jednocześnie tłok przysłania okno dolotowe i zgromadzony w skrzyni korbowej ładunek zostaje wstępnie sprężony. Pod koniec suwu rozprężania i na początku suwu sprężania występuje faza wymiany ładunku w pobliżu tłoka. Przesuwający się w kierunku tłok najpierw odsłania okno wylotowe, przez które część spalin wypływa z cylindra pod działaniem różnicy ciśnień między cylindrem a układem wylotowym. Następnie tłok odsłania okno przelotowe przy jednoczesnym dalszym odsłanianiu okna wylotowego. Wstępnie sprężony ładunek przepływa ze skrzyni korbowej do cylindra przez odsłonięte okno przelotowe, wypychając znajdujące się w nim spaliny. Zjawisko usuwania spalin wstępnie sprężonym ładunkiem nazywa się przepłukiwaniem cylindra.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Proces spalania w silnikach
Spalanie zachodzące w silnikach jest złożonym procesem chemicznym i termodynamicznym, który polega na reakcji paliwa z utleniaczem w celu wytworzenia energii. Przebieg spalania może być podzielony na kilka głównych etapów:
Zasilanie paliwem – proces rozpoczyna się od dostarczenia paliwa do silnika. W przypadku silników spalinowych paliwo (np. benzyna, olej napędowy) jest podawane do komory spalania w postaci rozpylonej lub jako mgła paliwowa. W przypadku silników o zapłonie samoczynnym (diesel) paliwo jest wtryskiwane pod wysokim ciśnieniem do gorącego powietrza w cylindrze.
Sprężanie – po zasilaniu paliwem tłok w cylindrze wykonuje suw sprężania, co powoduje zmniejszenie objętości mieszanki paliwowo‑powietrznej. Proces ten zwiększa ciśnienie i temperaturę mieszanki, co sprzyja efektywnemu przebiegowi spalania.
Zapłon – w silnikach z zapłonem iskrowym (benzynowych) zapłon następuje poprzez wytworzenie iskry na świecy zapłonowej, która zapala sprężoną mieszankę paliwowo‑powietrzną. W silnikach o zapłonie samoczynnym (diesel) mieszanka paliwowo‑powietrzna zostaje samozapalona przez podgrzane powietrze w cylindrze, bez użycia świecy zapłonowej.
Spalanie właściwe – po zapłonie reakcja spalania paliwa i utleniacza (tlen zawarty w powietrzu) zachodzi bardzo szybko. Energia chemiczna zawarta w paliwie jest uwalniana w postaci ciepła i światła. Produkty spalania obejmują głównie dwutlenek węgla () i wodę (), a także inne związki zależne od rodzaju paliwa i warunków spalania.
Rozprężanie – po spaleniu mieszanki paliwowo‑powietrznej tłok wykonuje suw rozprężania, zwiększając objętość spalin. Energia wytworzona podczas spalania jest przekształcana na energię mechaniczną napędzającą tłok i wirujący wał korbowy.
Wydalanie spalin – po rozprężeniu spalin tłok wypycha spaliny przez zawór wydechowy do układu wydechowego, gdzie są usuwane na zewnątrz pojazdu.
Cały proces spalania w silnikach spalinowych jest kontrolowany przez odpowiednie parametry, takie jak proporcje paliwo‑powietrze, moment zapłonu, ciśnienie i temperatura spalania. Optymalne ustawienie tych parametrów może zapewnić maksymalną wydajność i osiągi silnika, minimalizując jednocześnie emisję zanieczyszczeń.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Paliwa silnikowe
Paliwa silnikowe można podzielić na dwie główne grupy: paliwa płynne (inaczej ciekłe) i paliwa gazowe.
W grupie paliw płynnych znajduje się benzyna, olej napędowy oraz biopaliwa. Benzyna jest szeroko stosowana jako paliwo w silnikach z zapłonem iskrowym, oferując wysoką wydajność energetyczną. Olej napędowy jest głównym paliwem stosowanym w silnikach z zapłonem samoczynnym (diesel) ze względu na swoje właściwości i wydajność. Biopaliwa (np. etanol, biodiesel) są alternatywnymi paliwami wytwarzanymi z odnawialnych źródeł (np. z roślin).
Do grupy paliw gazowych zalicza się: gaz ziemny, (skroplony gaz naftowy, propan oraz butan). Składający się głównie z metanu gaz ziemny jest stosowany w silnikach jako paliwo alternatywne, które charakteryzuje się niższymi emisjami zanieczyszczeń. (mieszanka propanu i butanu) jest popularnym wyborem ze względu na swoją dostępność i korzystne parametry spalania.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Teoria spalania
Spalanie jest reakcją chemiczną, która zachodzi między materiałem palnym lub paliwem a utleniaczem, powodując wydzielenie ciepła i światła. Aby możliwe było spalanie w silniku, paliwo musi być prawidłowo rozpylone i odparowane w powietrzu. Mieszanka paliwowo‑powietrzna może być tworzona w kolektorze ssącym (w przypadku silników gaźnikowych i z wtryskiem pośrednim) lub bezpośrednio w cylindrze (w przypadku silników z wtryskiem bezpośrednim). Podczas prawidłowej pracy silnika zapłon mieszanki paliwowo‑powietrznej następuje w wyniku iskry między elektrodami świecy zapłonowej.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Przebieg spalania w silnikach ZI
Przebieg spalania w silniku z zapłonem iskrowym można podzielić na trzy fazy:
Okres spalania utajonego (okres indukcji) – rozpoczyna się od momentu wystąpienia iskry (punkt ) i trwa do momentu zapłonu mieszanki (punkt ). W tym okresie następuje podgrzewanie paliwa oraz jego odparowanie. Mieszanka paliwowo‑powietrzna przygotowuje się do spalania, a ciśnienie w cylindrze stopniowo wzrasta.
Okres spalania właściwego – rozpoczyna się od momentu zapłonu mieszanki (punkt ) i kończy w momencie maksymalnego ciśnienia w cylindrze (punkt ). W tej fazie spalania następuje szybki wzrost ciśnienia w cylindrze (oznaczony jako linia ciągła), który jest znacznie większy niż podczas fazy sprężania bez spalania (oznaczony jako linia przerywana). Energia chemiczna uwolniona podczas spalania paliwa przekształcana jest w energię mechaniczną napędzającą tłok.
Okres dopalania resztek paliwa – rozpoczyna się od momentu maksymalnego ciśnienia w cylindrze (punkt ). Jest to faza, w której resztki paliwa w cylindrze są nadal spalane (dopalane), m.in. w wyniku ruchu tłoka w kierunku górnego martwego punktu . Ta faza ma na celu pełne wykorzystanie dostępnego paliwa i zminimalizowanie strat energetycznych.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Komory spalania w silnikach ZI
W silnikach z zapłonem iskrowym są wykorzystywane cztery rodzaje komór:
wanienkowe – stosowane zwłaszcza w silnikach o umiarkowanych stopniach sprężania;
klinowe – mają dobre właściwości przeciwstukowe, a zatem umożliwiają stosowanie dużego stopnia sprężania;
półkuliste – pozwalają na stosowanie gniazd zaworów dolotowych o dużych średnicach, lecz w ich przypadku konieczne jest stosowanie skomplikowanych mechanizmów rozrządu; najczęściej stosowane w silnikach dwusuwowych;
daszkowe – stosowane głównie w silnikach o dużej objętości skokowej.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Przebieg spalania w silnikach ZS
Przebieg spalania w silniku można podzielić na trzy okresy:
Okres indukcji – rozpoczyna się w punkcie i kończy w punkcie . W tym okresie następuje nagrzanie, odparowanie i wymieszanie wtryskiwanego paliwa, co przyczynia się do utworzenia mieszanki paliwowo‑powietrznej. Ten okres trwa zwykle od do sekundy.
Okres właściwego spalania – rozpoczyna się w punkcie i kończy w punkcie . Charakteryzuje go gwałtowny przyrost ciśnienia w cylindrze, co odpowiada spalaniu przy stałej objętości obiegu teoretycznego. Energia chemiczna zawarta w mieszance paliwowo‑powietrznej jest uwalniana, powodując wzrost ciśnienia i temperatury w cylindrze.
Okres dopalania – rozpoczyna się w punkcie i kończy w punkcie . W tym okresie następuje spalanie przy stałym ciśnieniu obiegu teoretycznego. Jest to etap, w którym resztki paliwa są dopalane, a energia chemiczna jest wykorzystywana do dalszego wzrostu ciśnienia w cylindrze.
Podział na te trzy okresy umożliwia lepsze zrozumienie przebiegu spalania w silniku i pozwala na optymalne sterowanie procesem, tak aby uzyskać jak największą wydajność i efektywność silnika.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Komory spalania silników ZS
Komory spalania silników dzielą się na dwa typy: komory dzielone i niedzielone. Komory dzielone występują w silnikach z wtryskiem pośrednim. Rozróżnia się trzy zasadnicze typy komór dzielonych:
Komora wstępna – składa się z dwóch części: komory głównej, zwanej przestrzenią nad tłokiem, oraz komory pomocniczej, zwanej komorą wstępną; objętość komory wstępnej wynosi zazwyczaj od do całkowitej objętości komory spalania.
Komora wirowa – posiada kształt kuli i łączy się z przestrzenią nad tłokiem za pomocą kanału usytuowanego stycznie; objętość tej komory wynosi objętości całej komory spalania.
Komora z zasobnikiem powietrza – w komorze spalania można wyróżnić dwie części: zasobnik powietrza oraz przestrzeń nad tłokiem, pomiędzy którymi występuje wyraźne przewężenie. Wtryskiwacz kieruje strumień paliwa w kierunku tego zwężenia. Zasobnik powietrza stanowi około całkowitej objętości komory spalania.
Komory dzielone występują w silnikach z wtryskiem bezpośrednim. Rozróżnia się dwa zasadnicze typy komór dzielonych:
Komory otwarte – nie posiadają przewężenia w górnej części tłoka.
Komory półotwarte – posiadają nieznaczne przewężenie w górnej części tłoka.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Spaliny silnika ZI
Spaliny – zwane również gazami spalinowymi lub wydechowymi – to mieszanką gazów, które powstają w trakcie spalania paliwa. W skład spalin wchodzą różne substancje znajdujące się w formie gazowej podczas procesu spalania, a także substancje, które mogą przyjąć inny stan skupienia po spaleniu.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Parametry pracy i charakterystyki silników
Do podstawowych parametrów pracy silnika zaliczamy:
Moc użyteczną – moc mierzona w końcówce wału korbowego przy ustalonej prędkości obrotowej silnika wyposażonego w kompletny układ dolotowy i wylotowy .
Moment obrotowy – jest wprost proporcjonalny do mocy silnika i odwrotnie proporcjonalny do prędkości kątowej wału korbowego .
Jednostkowe zużycie paliwa – przedstawia zużycie określonej dawki paliwa w odniesieniu do energii, jaka została z niej uzyskana .
Prędkość obrotową – liczba obrotów wału korbowego przypadająca na jednostkę czasu .
W spalinowym silniku tłokowym można wyróżnić cztery podstawowe cechy:
Charakterystyka prędkościowa – ukazuje zależności między wskaźnikami pracy silnika a prędkością obrotową. Ta charakterystyka pokazuje, jak wydajność silnika zmienia się w zależności od prędkości obrotowej.
Charakterystyka obciążeniowa – opisuje zależności między wybranymi parametrami silnika a obciążeniem. Ta charakterystyka ilustruje, jak silnik zachowuje się w różnych warunkach obciążenia (np. jazda pod górę, przyspieszanie).
Charakterystyka regulacyjna – pozwala zobaczyć powiązania między kluczowymi parametrami silnika a konkretnym czynnikiem regulowanym. Przykładem takiego czynnika może być kąt wtrysku paliwa lub kąt wyprzedzenia zapłonu. Ta charakterystyka pozwala na optymalne dostosowanie silnika do określonych warunków pracy.
Charakterystyka ogólna – łączy kilka różnych charakterystyk w celu uzyskania pełniejszego obrazu działania silnika. Ta charakterystyka uwzględnia różne czynniki, takie jak prędkość obrotowa, obciążenie i parametry regulacyjne, aby przedstawić kompleksową analizę wydajności silnika.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Budowa silników spalinowych
Budowa silnika spalinowego w samochodzie:
Skrzynia korbowa zawiera cylindry, kanały olejowe i kanały płynu chłodzącego. W dolnej części skrzyni korbowej znajduje się wał korbowy, który jest napędzany przez tłoki w cylindrach umieszczonych w górnej części skrzyni.
Głowica silnika zawiera wałki rozrządu, które kontrolują pracę zaworów dolotowych (doprowadzających powietrze z układu dolotowego) oraz zaworów wylotowych (usuwających spaliny do układu wydechowego).
Pokrywa głowicy zawiera wtryskiwacze benzyny lub oleju napędowego, świece żarowe (w przypadku silników ) oraz świece zapłonowe (w przypadku silników ).
Układ rozrządu zapewnia synchronizację między pracą tłoków a pracą zaworów dolotowych i wylotowych.
Układ chłodzenia odpowiada za utrzymanie silnika w odpowiedniej temperaturze, zapobiegając przegrzaniu. Składa się z pompy cieczy chłodzącej, termostatu, chłodnicy, wentylatora i sieci przewodów.
Układ smarowania dostarcza i filtruje olej silnikowy. Składa się z pompy oleju i miski olejowej, która znajduje się w dolnej części silnika, pod skrzynią korbową. Ważne jest, aby ten układ był szczelny, a szczególnie istotna jest szczelność miski olejowej.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Kadłuby (konstrukcja kadłubów)
Kadłub, nazywany również blokiem cylindrowym lub po prostu blokiem, ma zwykle postać odlewu żeliwnego lub wykonanego ze stopów aluminium. Jego kształt jest niezwykle istotny, ponieważ ma wpływ na różne czynniki, takie jak skuteczne chłodzenie cylindrów i dostarczanie oleju do wszystkich miejsc wymagających smarowania, zwłaszcza łożysk. W kadłubie znajdują się punkty podparcia wału korbowego i wału rozrządu, które są kluczowe dla prawidłowego działania silnika.
Na schemacie interaktywnym kadłubu silnika z mokrymi tulejami cylindrowymi znajdują się trzy numery, po których kliknięciu na ekranie pojawia się zbliżenie na dany element i jego nazwa.
Numer jeden. Ciecz chłodząca cylindry.
Numer dwa. Tuleja cylindrowa.
Numer trzy. Komora korbowa.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Głowice (konstrukcja głowic)
Głowica silnika to ważny element konstrukcyjny znajdujący się na górze bloku cylindrowego. Głowica jest zamocowana na bloku i stanowi górną część komory spalania. Jej główną funkcją jest kontrolowanie ruchu i pracy zaworów dolotowych i wylotowych, które odpowiadają za doprowadzanie mieszanki paliwowo‑powietrznej do cylindrów oraz usuwanie spalin z komory spalania.
Konstrukcja głowicy silnika:
wałki rozrządu;
zawory;
komory spalania;
świece zapłonowe lub świece żarowe (w przypadku silników diesla).
Dodatkowo głowice silnika mogą zawierać kanały olejowe i płynu chłodzącego, które zapewniają smarowanie i chłodzenie odpowiednich elementów silnika, takich jak wałki rozrządu i zawory.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Układ korbowy (budowa układu korbowego)
Układ korbowy pełni istotną funkcję w przekształcaniu ruchu posuwisto‑zwrotnego na ruch obrotowy. Jest wykorzystywany w różnych urządzeniach, takich jak silniki spalinowe i sprężarki tłokowe.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Elementy układu korbowego
Układ korbowy składa się zasadniczo z czterech podstawowych elementów, których część jest wprawiona w ruch liniowy, zamieniając go w ruch obrotowy tłoka, sworznia tłokowego, korbowodu i wału korbowego.
Na schemacie przedstawiono budowę typowego wału korbowego wielocylindrowego silnika samochodowego. Na schemacie interaktywnym znajduje się szesnaście numerów, po których kliknięciu na ekranie pojawia się zbliżenie na dany element i jego nazwa.
Numer jeden. Gwint pod nakrętkę mocowania kół pasowych.
Numer dwa. Rowek pod wpust ustalający położenie koła rozrządu.
Numer trzy. Czop główny.
Numer cztery. Kanał olejowy.
Numer pięć. Czop korbowy.
Numer sześć. Otwory olejowe.
Numer siedem. Tarcza odrzutnika oleju.
Numer osiem. Powierzchnia współpracy z pierścieniem uszczelniającym.
Numer dziewięć. Średnica osadzenia koła zamachowego.
Numer dziesięć. Łożysko wałka sprzęgłowego.
Numer jedenaście. Przeciwciężar.
Numer dwanaście. Śruba mocująca przeciwciężar.
Numer trzynaście. Średnica osadzenia kół rozrządu i ewentualnie napędów pomocniczych.
Numer czternaście. Powierzchnia współpracy z pierścieniem uszczelniającym.
Numer piętnaście. Stożek osadzenia kół pasowych.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Układ rozrządu (budowa układu rozrządu)
Układ rozrządu to zespół elementów w silniku spalinowym, który jest odpowiedzialny za sterowanie pracą zaworów dolotowych i wylotowych w cylindrach. Jego głównym celem jest zapewnienie synchronizacji ruchów zaworów z fazami pracy silnika, co umożliwia prawidłowy przepływ mieszanki paliwowo‑powietrznej do cylindrów oraz efektywne usuwanie spalin.
Na grafice przedstawiono budowę dolnozaworowego układu rozrządu. Na schemacie interaktywnym znajduje się dziesięć numerów, po których kliknięciu na ekranie pojawia się zbliżenie na dany element i jego nazwa.
Numer jeden. Wałek rozrządu.
Numer dwa. Popychacz.
Numer trzy. Drążek popychacza.
Numer cztery. Zawór.
Numer pięć. Sprężyna zewnętrzna.
Numer sześć. Sprężyna wewnętrzna.
Numer siedem. Miseczka.
Numer osiem. Dźwignia zaworu.
Numer dziewięć. Śruba regulacyjna.
Numer dziesięć. Nakrętka.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Elementy układu rozrządu
Wałek rozrządu
Popychacze lub dźwignie zaworowe
Kolejne elementy popychaczy lub dźwigni zaworowych to:
1. krzywka wałka rozrządu
2. obudowa popychacza
3. tłok
4. cylinder
5. wewnętrzna część obudowy
6. komora wstępna olejowa
7. sprężynka zaworu kulowego
8. sprężynka powrotna
9. wpust oleju (kanał dopływu oleju)
10. szczelina do przelewania się oleju
11. komora wstępna tłoka
12. kulka zaworu zwrotnego
13. szczelina wyrównująca obszar podwyższonego ciśnienia
14. kanał olejowy w głowicy
15. głowica
16. silnika
17. trzonek zaworu
18. talerzyk sprężyny
19. sprężyna zaworu (zaworowa)
20. zamek zaworu
21. grzybek zaworu
22. gniazdo zaworu
Zawory
Prowadnice zaworowe
Podkładki i sprężyny zaworowe
Wszystkie te elementy współpracują ze sobą, aby zapewnić synchronizację i kontrolę ruchów zaworów w zależności od fazy pracy silnika.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Zmienne fazy rozrządu i zmienne wzniosy zaworów
Zmienne fazy rozrządu ( – ang. variable valve timing) to technologia stosowana w silnikach spalinowych, która umożliwia regulację momentu otwarcia i zamknięcia zaworów oraz czasu trwania ich otwarcia. Pozwala to na dynamiczne dostosowanie pracy zaworów do aktualnych warunków pracy silnika, co ma na celu poprawę osiągów, wydajności, ekonomii paliwowej i emisji spalin.
Istnieje kilka różnych technologii : na wałkach rozrządu, na zaworach, dwufazowe.
Zmienne wzniosy zaworów (ang. variable valve lift) to technologia stosowana w układach rozrządu silników spalinowych, która umożliwia regulację wysokości wzniosu zaworów. Wznios zaworu odnosi się do maksymalnej odległości, na jaką otwiera się zawór od swojej pozycji zamkniętej.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Układy zasilania silników o zapłonie iskrowym
Układy zasilania silników o zapłonie iskrowym to część silników spalinowych, które mają za zadanie dostarczyć mieszankę paliwowo‑powietrzną do komory spalania w celu wytworzenia spalania poprzez iskrę zapłonową. Istnieją różne typy układów zasilania stosowanych w silnikach o zapłonie iskrowym, w tym:
Układ zasilania wtryskowego paliwa, w którym paliwo jest wtryskiwane do kolektora dolotowego lub cylindra za pomocą wtryskiwaczy. Sterowanie wtryskiem paliwa odbywa się poprzez układ sterujący, który monitoruje różne parametry, takie jak prędkość obrotowa, obciążenie silnika itp., w celu dostosowania dawki paliwa do wymagań silnika.
Układ zasilania gaźnikowego, w którym mieszanka paliwowo‑powietrzna jest przygotowywana w gaźniku pobierającym paliwo i mieszającym je z odpowiednią ilością powietrza. Następnie mieszanka jest dostarczana do cylindra silnika poprzez kolektor ssący.
Oba typy układów zasilania mają na celu zapewnienie odpowiedniej ilości paliwa i powietrza, aby umożliwić spalanie i generację energii potrzebnej do napędu silnika.
Na schemacie interaktywnym znajduje się dziesięć numerów, po których kliknięciu na ekranie pojawia się zbliżenie na dany element i jego nazwa. Na grafice przedstawiono budowę gaźnikowego układu zasilania silników o zapłonie iskrowym.
Numer jeden. Zbiornik paliwa.
Numer dwa. Siatkowy filtr wstępnego oczyszczania.
Numer trzy. Pompa paliwa.
Numer cztery. Przewód paliwa.
Numer pięć. Filtr dokładnego oczyszczania paliwa.
Numer sześć. Filtr powietrza.
Numer siedem. Gaźnik.
Numer osiem. Rura ssąca.
Numer dziewięć. Przepustnica.
Numer dziesięć. Kolektor dolotowy.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Wtryskowy układ zasilania
Wtryskowy układ zasilania jest częścią silnika spalinowego, który dostarcza paliwo do komory spalania poprzez precyzyjne wtryskiwanie go w odpowiednim momencie i w odpowiedniej ilości. Jest to popularny typ układu zasilania stosowany w silnikach zarówno benzynowych, jak i wysokoprężnych.
We wtryskowym układzie zasilania paliwo jest przechowywane w zbiorniku paliwa i jest dostarczane do wtryskiwaczy za pomocą pompy paliwowej. Wtryskiwacze są umieszczone bezpośrednio w cylindrach lub w kolektorze dolotowym – w miejscu, które umożliwia skierowanie strumienia paliwa bezpośrednio do komory spalania.
Na grafice przedstawiono wtryskowy układ zasilania. Na schemacie interaktywnym znajduje się sześć numerów, po których kliknięciu na ekranie pojawia się zbliżenie na dany element i jego nazwa.
Numer jeden. Wysokociśnieniowa pompa paliwa.
Numer dwa. Czujnik ciśnienia paliwa.
Numer trzy. Kolektor wtryskiwaczy.
Numer cztery. Regulator ciśnienia paliwa.
Numer pięć. Wtryskiwacze wysokociśnieniowe.
Numer sześć. Zbiornik paliwa z pompą podającą i regulatorem ciśnienia.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Układ zasilania gazem LPG
Układ zasilania gazem (ang. Liquefied Petroleum Gas – skroplony gaz naftowy) jest specjalnym systemem, który umożliwia stosowanie gazu LPG jako paliwa w silnikach spalinowych. Składa się z umieszczonego w pojeździe zbiornika na gaz układu parownika, który zmienia skroplony gaz w postać gazową, oraz wtryskiwaczy , które precyzyjnie wtryskują gaz do komory spalania silnika. Układ zasilania gazem wymaga również specjalnych regulatorów ciśnienia, czujników i sterowników, aby zapewnić właściwe dostarczanie i kontrolę ilości gazu w silniku.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Układy zasilania silników o zapłonie samoczynnym
Układy zasilania silników o zapłonie samoczynnym są specjalnie zaprojektowanymi systemami, które dostarczają paliwo i powietrze do komory spalania w celu inicjacji samoczynnego zapłonu. Najczęściej stosowanym rodzajem paliwa w tych silnikach jest olej napędowy (diesel). Układ zasilania składa się z pompy wtryskowej, która tłoczy paliwo pod wysokim ciśnieniem do wtryskiwaczy umieszczonych bezpośrednio w komorze spalania. W odpowiednim momencie wtryskiwacze precyzyjnie wtryskują paliwo do komory spalania, zapewniając efektywne spalanie. System zawiera również układ filtrów, regulacji ciśnienia paliwa, a także czujniki i sterowniki, które monitorują i kontrolują proces zasilania.
Grafika przedstawia wykres zależności kątu obrotu wału korbowego od ciśnienia wtrysku .
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Układy zasilania z pompami wtryskowymi
Układy zasilania z pompami wtryskowymi są zaawansowanymi systemami dostarczania paliwa do komory spalania silnika. Pompy wtryskowe są odpowiedzialne za wytwarzanie wysokiego ciśnienia potrzebnego do sprawnego wtrysku paliwa.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Zasobnikowy układ wtryskowy Common Rail
Zasobnikowy układ wtryskowy Common Rail jest obecnie najnowocześniejszym i najbardziej zaawansowanym systemem wtrysku paliwa. Jego główną zaletą jest możliwość regulacji ciśnienia i czasu wtrysku. Ta elastyczność jest osiągnięta poprzez oddzielenie pompy wysokociśnieniowej, odpowiedzialnej za generowanie ciśnienia, od wtryskiwaczy, które dostarczają paliwo do komory spalania. Zasobnik (Rail) pełni rolę akumulatora ciśnienia, umożliwiając precyzyjne sterowanie procesem wtrysku.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Elektroniczny system sterowania pracą silnika o zapłonie samoczynnym
Elektroniczny system sterowania pracą silnika o zapłonie samoczynnym to zaawansowany system, który kontroluje i reguluje wszystkie główne funkcje silnika, takie jak wtrysk paliwa, zapłon, sterowanie zaworami oraz inne parametry pracy. System ten składa się z różnych komponentów, w tym centralnej jednostki sterującej , czujników, aktuatorów i interfejsów komunikacyjnych.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Świece żarowe
Świeca żarowa jest urządzeniem stosowanym w silnikach z zapłonem samoczynnym, które ma na celu ułatwienie rozruchu, szczególnie w niskich temperaturach, oraz stabilizację obrotów silnika. Jej zastosowanie przyczynia się również do zmniejszenia emisji szkodliwych substancji w spalinach podczas rozruchu silnika w zimie.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Układ chłodzenia
Układ chłodzenia w samochodzie z silnikiem spalinowym ( lub ) jest odpowiedzialny za zapewnienie optymalnych warunków pracy jednostki napędowej. Efektywny układ chłodzenia silnika ma pozytywny wpływ na osiągnięcie niskiego poziomu spalania oraz redukcję emisji spalin.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Pośredni układ chłodzenia
Najczęściej spotykanymi układami chłodzenia w silnikach spalinowych stosowanych w pojazdach są układy chłodzenia pośrednie. Ich działanie opiera się na przekazywaniu ciepła wytworzonego przez silnik do powietrza za pośrednictwem cieczy chłodzącej. Ciecz chłodząca oddaje ciepło w chłodnicy, która pełni funkcję wymiennika ciepła. W tego rodzaju układach zarówno blok silnika, jak i głowica zostały odpowiednio zaprojektowane, aby umożliwić przepływ cieczy chłodzącej do wszystkich elementów generujących ciepło, w tym także po to, by w bloku silnika otaczać tuleje cylindrowe płaszczem wodnym.
Na schemacie interaktywnym znajduje się pięć numerów, po których kliknięciu na ekranie pojawia się zbliżenie na dany element i jego nazwa. Na grafice przedstawiono schemat pośredniego układu chłodzenia silnika spalinowego (dla pełnego obiegu).
Numer jeden. Kadłub silnika z kanałami wodnymi (blok cylindrów)
Numer dwa. Zawór termostatyczny.
Numer trzy. Chłodnica (wymiennik ciepła).
Numer cztery. Wentylator.
Numer pięć. Pompa płynu chłodniczego.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Bezpośredni układ chłodzenia
Układy chłodzenia bezpośrednie są stosowane w przypadku silników spalinowych i polegają na bezpośredniej wymianie ciepła między gorącymi elementami urządzenia, takimi jak cylindry i głowica, a otaczającym je powietrzem. Ten rodzaj układu chłodzenia jest określany jako bezpośredni
, ponieważ w celu chłodzenia korzysta się w nim bezpośrednio z powietrza otaczającego cylindry i głowicę silnika.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Układ smarowania
Układ smarowania silnika spalinowego to system, który dostarcza olej do wszystkich elementów ruchomych wewnątrz silnika. Układ smarowania silnika stosowany jest w silnikach oraz .
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Obiegowo‑ciśnieniowy układ smarowania
Obiegowo‑ciśnieniowy układ smarowania jest jednym z najpopularniejszych układów stosowanych w silnikach spalinowych. Jego zadaniem jest zapewnienie ciśnienia i równomiernego rozprowadzenia oleju smarującego pomiędzy elementami ruchomymi silnika. W tym układzie olej jest pobierany z miski olejowej przez pompę oleju, która generuje odpowiednie ciśnienie, a następnie jest kierowany do filtra oleju, gdzie jest oczyszczany z zanieczyszczeń. Po opuszczeniu filtra olej przepływa przez kanały w bloku silnika oraz głowicy, dostarczając smarowanie do elementów takich jak łożyska korbowodowe, wał korbowy, tłoki, wałki rozrządu i inne. Nadmiar oleju jest odprowadzany do miski olejowej, a cały proces jest cyklicznie powtarzany, zapewniając niezbędne smarowanie i ochładzanie ruchomych elementów silnika.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Układy dolotowe i wylotowe
Układ dolotowy to niezbędna część silnika spalinowego odpowiedzialna za dostarczanie powietrza lub mieszanki paliwowo‑powietrznej do cylindrów silnika. Układ dolotowy umożliwia optymalne warunki dotarcia powietrza lub mieszanki paliwowo‑powietrznej do silnika, co jest niezbędne dla efektywnego spalania i działania silnika.
Układ wydechowy silnika spalinowego, znany również jako układ wylotowy, składa się z różnych elementów mających za zadanie skuteczne odprowadzenie spalin z silnika oraz redukcję generowanego przez nie hałasu. Poprzez efektywne działanie układu wydechowego możliwe jest skuteczne odprowadzenie spalin oraz ograniczenie hałasu, co przyczynia się do prawidłowego funkcjonowania silnika i komfortu jazdy.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Układ doładowania
Układ doładowania składa się z kilku kluczowych elementów, które współdziałają w celu zwiększenia ilości dostarczanego powietrza do silnika. Głównymi składnikami tego układu są: sprężarka, układ napędowy sprężarki, przewody doprowadzające i odprowadzające powietrze. Dodatkowo w niektórych przypadkach układ doładowania może obejmować chłodnicę powietrza doładowującego oraz urządzenia pomiarowe i sterujące. Wszystkie te elementy układu doładowania współpracują, aby zapewnić większą moc i wydajność silnika.
Na grafice przedstawiony jest układ doładowania z zaznaczonym przepływem powietrza. Po kliknięciu numerka 1 pojawia się zbliżenie na komponent i jego nazwa - sprężarka. Numerek dwa to turbina.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Układ oczyszczania spalin
Zadaniem układu oczyszczania spalin jest zmniejszenie emisji szkodliwych substancji do atmosfery. W tym celu stosuje się w samochodach katalizatory i (filtry cząstek stałych). Celem oczyszczania spalin jest redukcja emisji tlenku azotu i spełnienie coraz bardziej rygorystycznych norm dotyczących emisji spalin.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Układ recyrkulacji spalin
Układ recyrkulacji spalin ( – ang. Exhaust Gas Recirculation) jest stosowany w silnikach spalinowych tłokowych i polega na zawracaniu części spalin z powrotem do układu zasilania silnika. Celem tego rozwiązania jest redukcja ilości zanieczyszczeń emitowanych przez silnik.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Napędy alternatywne pojazdów samochodowych
Napędy alternatywne mają na celu ograniczenie spalania paliw kopalnych. Są to:
napędy hybrydowe (czyli łączące dwa źródła napędu, np. jednostkę benzynową i elektryczną);
R14VbpLleGc9m napędy elektryczne (zasilane energią z zewnętrznego źródła prądu lub wodorem, czyli energią z ogniw paliwowych);
R1VdYdFpNd71N napędy zasilane gazem lub ;
R897KrUvUAhDr napędy na energię słoneczną.
R6BnhIDkFDC8H
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Napęd elektryczny pojazdów samochodowych
Napęd elektryczny pojazdów samochodowych to system zasilania i napędu, w którym zamiast tradycyjnego silnika spalinowego do poruszania pojazdem jest wykorzystywana energia elektryczna. Napęd elektryczny składa się z baterii lub akumulatorów, które magazynują energię elektryczną, oraz silnika elektrycznego, który przekształca tę energię na energię mechaniczną napędzającą koła pojazdu. Napęd elektryczny jest bardziej ekologiczny, ponieważ nie emituje bezpośrednio spalin, a także charakteryzuje się cichą pracą i wysoką efektywnością energetyczną.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Napęd silnikiem spalinowym zasilanym paliwem LPG/CNG
Napęd silnikiem spalinowym zasilanym paliwem (ang. Liquefied Petroleum Gas) lub (ang. Compressed Natural Gas) to system wykorzystujący te alternatywne paliwa do napędzania pojazdów. jest mieszaniną propanu i butanu, podczas gdy to sprężony gaz ziemny, głównie składający się z metanu. Silnik spalinowy dostosowany do pracy z różni się od tradycyjnego silnika benzynowego lub wysokoprężnego przez modyfikacje w układzie zasilania. Paliwo jest przechowywane w specjalnych zbiornikach w samochodzie i dostarczane do silnika poprzez odpowiedni układ wtryskowy. Korzyści z tego rodzaju napędu to niższe emisje szkodliwych substancji, ekonomiczność i dostępność alternatywnych paliw, choć wymaga to inwestycji w modyfikację silnika oraz infrastrukturę tankowania.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Napęd silnikiem spalinowym o tłoku obrotowym
Napęd silnikiem spalinowym o tłoku obrotowym to system napędu stosowany w większości samochodów i pojazdów, w którym energia pochodzi z procesu spalania paliwa wewnątrz cylindra. Silnik tłokowy składa się z cylindra, w którym porusza się tłok w sposób posuwisto‑zwrotny, zamieniając ruch liniowy na ruch obrotowy wału korbowego. Podczas procesu spalania mieszanki paliwowo‑powietrznej tłok porusza się w dół, napędzając wał korbowy i generując moc napędową. Ten rodzaj napędu jest szeroko stosowany ze względu na swoją skuteczność, elastyczność i dostępność różnych rodzajów paliw, takich jak benzyna, diesel czy .
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Zasada działania silnika Wankla
W zależności od kraju i regionu badania techniczne pojazdów mają różne okresy ważności określane przez przepisy. Na przykład w Polsce badanie techniczne nowego pojazdu powinno zostać przeprowadzone po raz pierwszy po latach eksploatacji, następnie po latach. Po upływie lat samochód powinien przechodzić coroczną kontrolę. To samo tyczy się motocykli i pojazdów ciężarowych o DMC powyżej tony. Wyjątkiem są autobusy oraz samochody TAXI. Te pojazdy powinny odbyć pierwsze badanie po roku, a następne co miesięcy.
Silnik Wankla jest rodzajem silnika spalinowego, którego zasada działania różni się od tradycyjnych silników spalinowych. Konstrukcja tego typu silnika jest znacznie prostsza i opiera się na kilku kluczowych elementach:
rotory – trójkątne tłoki o nietypowym kształcie, które obracają się wewnątrz korpusu silnika. Te tłoki są nazywane trójkątem Reuleaux,
obudowy rotorów (housingi) – komory, w których umieszczone są rotory. Składają się z bocznych i centralnych ścian, tworząc komory spalania,
wał mimośrodkowy – element umieszczony w środku silnika, przechodzi przez środek komory spalania i na nim osadzone są rotory,
stacjonarne koła zębate – koła łączą rotory bezpośrednio z wałem, minimalizując opory i tarcie podczas obrotu tłoka wokół wału, a także pełnią funkcję stabilizującą wał.
uszczelki – części, które izolują od siebie poszczególne cykle spalania i mają istotny wpływ na wydajność i moc silnika.
Silnik Wankla charakteryzuje się brakiem elementów, które są obecne w tradycyjnych silnikach spalinowych, takich jak korbowody, zawory, dźwigienki zaworowe, popychacze, napęd rozrządu i wałki rozrządu. Dzięki temu jest bardziej kompaktowy, pracuje kulturalnie i osiąga wysoki współczynnik mocy w stosunku do pojemności.
Zasada działania silnika Wankla polega na obracaniu się tłoka w kształcie trójkąta Reuleaux wewnątrz korpusu silnika, który ma kształt epitrochoidalny (krzywą zakreśloną przez punkt pozostający w stałym położeniu względem koła toczącego się po pewnym nieruchomym okręgu). Obracający się tłok tworzy oddzielne komory spalania, gdy wszystkie jego kąty dotykają ścian korpusu. To innowacyjne podejście do silników spalinowych, które charakteryzuje prostota i kompaktowość.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści