1. Rolnicze gleby w oparciu o ich przydatność do produkcji roślin jarych
R1EE1afesHiUa1
Na grafice znajduje się plansza interaktywna o tytule: Rolnicze gleby w oparciu o ich przydatność do produkcji roślin jarych. Została podzielona na trzy segmenty.
Segment pierwszy. Nizinne. Wśród nich wyróżniamy: pszenne (w które skład wchodzą: pszenny bardzo dobry; pszenny dobry; pszenny wadliwy), żytnie (w które skład wchodzą: żytni bardzo dobry; żytni dobry; żytni słaby, żytni bardzo słaby) oraz zbożowo-pastewne (w które skład wchodzą: zbożowo-pastewne mocne i zbożowo-pastewny słaby).
Segment drugi. Górskie, w które skład wchodzą: kompleks pszenny górski; kompleks zbożowy górski; kompleks owsiano-ziemniaczano górski; kompleks owsiano-pastewny górski.
Segment trzeci. Podsumowanie. W podsumowaniu widoczna jest tabela, która przedstawia kompleksy gruntów ornych. Podzielona jest na trzy tabele. Są to: Nazwa kompleksu, Udział procentowy oraz Rośliny wskaźnikowe (ocena rolnicza).
Wers pierwszy. Nazwa kompleksu: Pszenny bardzo dobry. Udział [%] 3,7. Rośliny wskaźnikowe (ocena przyrodnicza): pszenica, buraki cukrowe, jęczmień, rzepak, ozimy, groch siewny, bobik, lucerna, koniczyna czerwona, kapusta pastewna, chmiel, tymotka.
Wers drugi. Nazwa kompleksu: Pszenny dobry. Udział [%] 18,7. Rośliny wskaźnikowe (ocena przyrodnicza): pszenica, buraki cukrowe, jęczmień, rzepak, ozimy, groch siewny, bobik, lucerna, koniczyna czerwona, tytonie ciężkie, wyka siewna, chmiel kapusta pastewna, tymotka.
Wers trzeci. Nazwa kompleksu: Pszenny wadliwy. Udział [%] 3,6. Rośliny wskaźnikowe (ocena przyrodnicza): pszenica, jęczmień, kukurydza, słonecznik, lucerna.
Wers czwarty. Nazwa kompleksu: Żytni bardzo dobry. Udział [%] 15,3. Rośliny wskaźnikowe (ocena przyrodnicza): żyto, jęczmień ozimy, jęczmień, kukurydza, ziemniaki, buraki pastewne, słonecznik, tytonie lekkie, chmiel, groch siewny, bobik, wyka siewna, koniczyna czerwona, facelia, życica wielokwiatowa.
Wers piąty. Nazwa kompleksu: Żytni dobry. Udział [%] 16,4. Rośliny wskaźnikowe (ocena przyrodnicza): żyto, jęczmień ozimy, kukurydza, owies, gryka, buraki pastewne, ziemniaki, słonecznik, tytonie lekkie, peluszka, wyka ozima, łubin wąskolistny, koniczyna biała, facelia, kupkówka.
Wers szósty. Nazwa kompleksu: Żytni słaby. Udział [%] 18,1. Rośliny wskaźnikowe (ocena przyrodnicza): żyto, gryka, ziemniaki, wyka ozima, łubin żółty, seradela, facelia.
Wers siódmy. Nazwa kompleksu: Żytni słaby i bardzo słaby. Udział [%] 11,3. Rośliny wskaźnikowe (ocena przyrodnicza): żyto, łubin żółty na zielony nawóz.
Wers ósmy. Nazwa kompleksu: Zbożowo‑pastewny mocny. Udział [%] 4,5. Rośliny wskaźnikowe (ocena przyrodnicza): żyto, owiec, buraki pastewne, marchew pastewna, rzepa, kupkówka.
Wers dziewiąty. Nazwa kompleksu: Zbożowo‑pastewny słaby. Udział [%] 3,4. Rośliny wskaźnikowe (ocena przyrodnicza): żyto, owiec, buraki pastewne, marchew pastewna, rzepa, kupkówka.
Wers dziesiąty. Nazwa kompleksu: Pszenny górski. Udział [%] 1,6. Rośliny wskaźnikowe (ocena przyrodnicza): pszenica, jęczmień jary, buraki cukrowe, buraki pastewne, len włóknisty, koniczyna czerwona, facelia, życica trwała, życica wielokwiatowa, tymotka.
Wers jedenasty. Nazwa kompleksu: Zbożowy górski. Udział [%] 1,9. Rośliny wskaźnikowe (ocena przyrodnicza): owiec, ziemniaki, brukiew, len włóknisty, koniczyna czerwona, życica trwała tymotka.
Wers dwunasty. Nazwa kompleksu: Owsiano‑ziemniaczany górski. Udział [%] 1,1. Rośliny wskaźnikowe (ocena przyrodnicza): owies, koniczyna czerwona, życica trwała, tymotka.
Wers trzynasty. Nazwa kompleksu: Owsiano‑pastewny górski. Udział [%] 0,4. Rośliny wskaźnikowe (ocena przyrodnicza): owiec, koniczyna szwedzka, tymotka.
Na grafice znajduje się plansza interaktywna o tytule: Rolnicze gleby w oparciu o ich przydatność do produkcji roślin jarych. Została podzielona na trzy segmenty.
Segment pierwszy. Nizinne. Wśród nich wyróżniamy: pszenne (w które skład wchodzą: pszenny bardzo dobry; pszenny dobry; pszenny wadliwy), żytnie (w które skład wchodzą: żytni bardzo dobry; żytni dobry; żytni słaby, żytni bardzo słaby) oraz zbożowo-pastewne (w które skład wchodzą: zbożowo-pastewne mocne i zbożowo-pastewny słaby).
Segment drugi. Górskie, w które skład wchodzą: kompleks pszenny górski; kompleks zbożowy górski; kompleks owsiano-ziemniaczano górski; kompleks owsiano-pastewny górski.
Segment trzeci. Podsumowanie. W podsumowaniu widoczna jest tabela, która przedstawia kompleksy gruntów ornych. Podzielona jest na trzy tabele. Są to: Nazwa kompleksu, Udział procentowy oraz Rośliny wskaźnikowe (ocena rolnicza).
Wers pierwszy. Nazwa kompleksu: Pszenny bardzo dobry. Udział [%] 3,7. Rośliny wskaźnikowe (ocena przyrodnicza): pszenica, buraki cukrowe, jęczmień, rzepak, ozimy, groch siewny, bobik, lucerna, koniczyna czerwona, kapusta pastewna, chmiel, tymotka.
Wers drugi. Nazwa kompleksu: Pszenny dobry. Udział [%] 18,7. Rośliny wskaźnikowe (ocena przyrodnicza): pszenica, buraki cukrowe, jęczmień, rzepak, ozimy, groch siewny, bobik, lucerna, koniczyna czerwona, tytonie ciężkie, wyka siewna, chmiel kapusta pastewna, tymotka.
Wers trzeci. Nazwa kompleksu: Pszenny wadliwy. Udział [%] 3,6. Rośliny wskaźnikowe (ocena przyrodnicza): pszenica, jęczmień, kukurydza, słonecznik, lucerna.
Wers czwarty. Nazwa kompleksu: Żytni bardzo dobry. Udział [%] 15,3. Rośliny wskaźnikowe (ocena przyrodnicza): żyto, jęczmień ozimy, jęczmień, kukurydza, ziemniaki, buraki pastewne, słonecznik, tytonie lekkie, chmiel, groch siewny, bobik, wyka siewna, koniczyna czerwona, facelia, życica wielokwiatowa.
Wers piąty. Nazwa kompleksu: Żytni dobry. Udział [%] 16,4. Rośliny wskaźnikowe (ocena przyrodnicza): żyto, jęczmień ozimy, kukurydza, owies, gryka, buraki pastewne, ziemniaki, słonecznik, tytonie lekkie, peluszka, wyka ozima, łubin wąskolistny, koniczyna biała, facelia, kupkówka.
Wers szósty. Nazwa kompleksu: Żytni słaby. Udział [%] 18,1. Rośliny wskaźnikowe (ocena przyrodnicza): żyto, gryka, ziemniaki, wyka ozima, łubin żółty, seradela, facelia.
Wers siódmy. Nazwa kompleksu: Żytni słaby i bardzo słaby. Udział [%] 11,3. Rośliny wskaźnikowe (ocena przyrodnicza): żyto, łubin żółty na zielony nawóz.
Wers ósmy. Nazwa kompleksu: Zbożowo‑pastewny mocny. Udział [%] 4,5. Rośliny wskaźnikowe (ocena przyrodnicza): żyto, owiec, buraki pastewne, marchew pastewna, rzepa, kupkówka.
Wers dziewiąty. Nazwa kompleksu: Zbożowo‑pastewny słaby. Udział [%] 3,4. Rośliny wskaźnikowe (ocena przyrodnicza): żyto, owiec, buraki pastewne, marchew pastewna, rzepa, kupkówka.
Wers dziesiąty. Nazwa kompleksu: Pszenny górski. Udział [%] 1,6. Rośliny wskaźnikowe (ocena przyrodnicza): pszenica, jęczmień jary, buraki cukrowe, buraki pastewne, len włóknisty, koniczyna czerwona, facelia, życica trwała, życica wielokwiatowa, tymotka.
Wers jedenasty. Nazwa kompleksu: Zbożowy górski. Udział [%] 1,9. Rośliny wskaźnikowe (ocena przyrodnicza): owiec, ziemniaki, brukiew, len włóknisty, koniczyna czerwona, życica trwała tymotka.
Wers dwunasty. Nazwa kompleksu: Owsiano‑ziemniaczany górski. Udział [%] 1,1. Rośliny wskaźnikowe (ocena przyrodnicza): owies, koniczyna czerwona, życica trwała, tymotka.
Wers trzynasty. Nazwa kompleksu: Owsiano‑pastewny górski. Udział [%] 0,4. Rośliny wskaźnikowe (ocena przyrodnicza): owiec, koniczyna szwedzka, tymotka.
Źródło: Contentplus.pl sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
Ilustracja interaktywna zawiera tekst, który jest tożsamy z nagraniem (plikiem dźwiękowym). Plansza interaktywna. Napis. Wymagania glebowe i stanowisko roślin jarych. Opisano następujące elementy:
1. Roślina: pszenna jara; pszenny bardzo dobry i dobry. Kompleks (w kolejności wielkości plonowania): pszenny wadliwy; pszenny górski. Opis wymagań: Gleby głębokie o dobrych właściwościach fizycznych, zasobnych w substancje pokarmowe, o odczynie zbliżonym do obojętnego, dostatecznie wilgotnych i dobrze utrzymujących wodę.
2. Roślina: jęczmień jary; żytni bardzo dobry. Kompleks (w kolejności wielkości plonowania): żytni dobry; pszenny wadliwy, żytni słaby. Opis wymagań: Duże wymagania co do kultury gleby, odczynu i stosunków wodno-powietrznych, a mniejsze odnośnie do żyzności i zwięzłości.
3. Roślina: owies; żytni dobry. Kompleks (w kolejności wielkości plonowania): zbożowo-pastewny mocny, zbożowo pastewny słaby; zbożowy górski, owsiano-ziemniaczany górski, owsiano-pastewny górski. Opis wymagań: Gleby lekkie, kwaśne, o niskiej kulturze i wadliwych stosunkach wodnych.
4. Roślina: Pszenżyto jare; żytni bardzo dobry. Kompleks (w kolejności wielkości plonowania): żytni dobry. Opis wymagań: Nieduże wymagania termiczne, gleby lżejsze o zwięźlejszym podglebiu.
5. Roślina: bobik. Kompleks (w kolejności wielkości plonowania): pszenny bardzo dobry, pszenny dobry; żytni bardzo dobry. Opis wymagań: Duże wymagania glebowe i wodne, gleby zwięzłe dobrze uwilgotnione o odczynie obojętnym.
6. Roślina: groch siewny. Kompleks (w kolejności wielkości plonowania): pszenny bardzo dobru, pszenny dobry; żytni bardzo dobry. Opis wymagań: Gleby żyzne, strukturalne niepodmokłe wykazujące dużą pojemność cieplną.
Ilustracja interaktywna zawiera tekst, który jest tożsamy z nagraniem (plikiem dźwiękowym). Plansza interaktywna. Napis. Wymagania glebowe i stanowisko roślin jarych. Opisano następujące elementy:
1. Roślina: pszenna jara; pszenny bardzo dobry i dobry. Kompleks (w kolejności wielkości plonowania): pszenny wadliwy; pszenny górski. Opis wymagań: Gleby głębokie o dobrych właściwościach fizycznych, zasobnych w substancje pokarmowe, o odczynie zbliżonym do obojętnego, dostatecznie wilgotnych i dobrze utrzymujących wodę.
2. Roślina: jęczmień jary; żytni bardzo dobry. Kompleks (w kolejności wielkości plonowania): żytni dobry; pszenny wadliwy, żytni słaby. Opis wymagań: Duże wymagania co do kultury gleby, odczynu i stosunków wodno-powietrznych, a mniejsze odnośnie do żyzności i zwięzłości.
3. Roślina: owies; żytni dobry. Kompleks (w kolejności wielkości plonowania): zbożowo-pastewny mocny, zbożowo pastewny słaby; zbożowy górski, owsiano-ziemniaczany górski, owsiano-pastewny górski. Opis wymagań: Gleby lekkie, kwaśne, o niskiej kulturze i wadliwych stosunkach wodnych.
4. Roślina: Pszenżyto jare; żytni bardzo dobry. Kompleks (w kolejności wielkości plonowania): żytni dobry. Opis wymagań: Nieduże wymagania termiczne, gleby lżejsze o zwięźlejszym podglebiu.
5. Roślina: bobik. Kompleks (w kolejności wielkości plonowania): pszenny bardzo dobry, pszenny dobry; żytni bardzo dobry. Opis wymagań: Duże wymagania glebowe i wodne, gleby zwięzłe dobrze uwilgotnione o odczynie obojętnym.
6. Roślina: groch siewny. Kompleks (w kolejności wielkości plonowania): pszenny bardzo dobru, pszenny dobry; żytni bardzo dobry. Opis wymagań: Gleby żyzne, strukturalne niepodmokłe wykazujące dużą pojemność cieplną.
Źródło: Contentplus.pl sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
Mapy glebowo‑rolnicze informują o właściwościach i przestrzennym rozmieszczeniu siedlisk rolniczych i używane są do planowania produkcji rolniczej – doboru odpowiednich upraw i zabiegów agrotechnicznych.
Do mapy dołączany jest aneks liczbowy i opisowy, który zawiera:
charakterystykę środowiska przyrodniczego,
opis właściwości gleb,
wskazanie odkrywek, które są reprezentatywne dla danego terenu,
listę konturów wymagających uregulowania stosunków wodnych, zagrożonych erozją, wymagających zmiany trybu użytkowania,
wskazanie poziomu zasobności gleb oraz stopnia trudności prowadzenia upraw.
RneyIr4L5KwXo
Na ilustracji znajduje się symulacja mapy zasobności gleby w magnez. Ma kształt nieregularnej, spadzistej formy w kształcie trójkąta. Opisano następujące elementy:
1. Wysoka. Znajduje się w górnej części mapy. Jest oznaczona kolorem zielonym.
2. Średnia. Znajduje się w środkowej części mapy. Jest oznaczona kolorem jasnozielonym.
3. Bardzo wysoka. Znajduje się pod średnią, w środkowej części. Jest oznaczona kolorem ciemnozielonym.
4. Niska. Znajduje się w środkowej części mapy, między średnią a bardzo wysoką. Jest oznaczona kolorem żółtym.
5. Bardzo niska. Znajduje się u podnóża mapy, na prawo od niskiej. Jest oznaczona kolorem brązowym.
Na ilustracji znajduje się symulacja mapy zasobności gleby w magnez. Ma kształt nieregularnej, spadzistej formy w kształcie trójkąta. Opisano następujące elementy:
1. Wysoka. Znajduje się w górnej części mapy. Jest oznaczona kolorem zielonym.
2. Średnia. Znajduje się w środkowej części mapy. Jest oznaczona kolorem jasnozielonym.
3. Bardzo wysoka. Znajduje się pod średnią, w środkowej części. Jest oznaczona kolorem ciemnozielonym.
4. Niska. Znajduje się w środkowej części mapy, między średnią a bardzo wysoką. Jest oznaczona kolorem żółtym.
5. Bardzo niska. Znajduje się u podnóża mapy, na prawo od niskiej. Jest oznaczona kolorem brązowym.
Symulacyjna mapa zasobności gleby w magnez
Źródło: Contentplus.pl sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
4. Wpływ zabiegów uprawowych na właściwości i strukturę gleby
Uprawa gleby przez rolnika wpływa znacząco na jej stan. Dzieje się tak z kilku powodów, najważniejsze z nich to:
uprawy monokulturowe, prowadzone bez płodozmianu prowadzą do wyjaławiania gleby, czyli nadmiernego wykorzystania zasobów mineralnych i biologicznych gleby;
zabiegi mechaniczne wykonywane pługiem, broną i innymi maszynami rolniczymi znacząco ingerują w strukturę gleby, powodując jej stopniową degradację, czyli utratę struktury;
intensywne używanie środków ochrony roślin, np. herbicydów wpływa negatywnie na bioróżnorodność środowiska, tym samym na na żyzność i zasobność gleb;
powszechna melioracja pól prowadzi do utraty zasobów wody w glebie i możliwości zatrzymywania wilgoci podczas opadów, co w warunkach okresowej suszy również obniża przydatność gleby do upraw.
Kompleksy przydatności rolniczej gleb określa się na podstawie:
Zadanie wymaga zaznaczenia więcej niż jednej prawidłowej odpowiedzi. Możliwe odpowiedzi: 1. charakterystyki szczegółowej gleby, 2. rośliny wskaźnikowej, 3. nakładów na uprawę, 4. wyłącznie klasy bonitacyjnej
Ćwiczenie 8. Rośliny należące do kompleksów przydatności
Przenoszenie elementów do komórek tabeli
Ćwiczenie 8. Rośliny należące do kompleksów przydatności
R1OMJrAfP9MNl2
Połącz w optymalne pary kompleksy glebowo-rolnicze z roślinami.
Połącz w optymalne pary kompleksy glebowo-rolnicze z roślinami.
Ćwiczenie 9. Kompleks glebowo‑rolniczy
Jednokrotny wybór
Ćwiczenie 9. Kompleks glebowo‑rolniczy
R1UqnYrBXMyyc3
Do tego kompleksu są zaliczane najwyżej położone gleby terenów górskich na wysokości 650-900 m n.p.m. Wartość rolnicza tych gleb jest silnie determinowana przez klimat. Strefa występowania gleb tego kompleksu charakteryzuje się średnimi rocznymi: opadami rzędu 1100-1400 mm oraz temperaturami rzędu 4,6-5,2 °C. Okres wegetacyjny trwa poniżej 190 dni, a pokrywa śnieżna utrzymuje się przez 120-170 dni. Na tym kompleksie uprawia się najczęściej owies i mieszanki motylkowato-trawiaste o niewielkim udziale roślin motylkowatych. Można również uprawiać żyto jare, jęczmień jary i ziemniaki, ale ich plony są małe.
Powyższy opis dotyczy kompleksu glebowo-rolniczego: Możliwe odpowiedzi: 1. pszennego górskiego, 2. zbożowego górskiego, 3. owsiano-ziemniaczanego górskiego, 4. owsiano-pastewnego górskiego