Scenariusz dla nauczyciela

Autorka: Katarzyna Górniak

Przedmiot: Język włoski

Temat zajęć: I mezzi di trasporto - Środki transportu

Grupa docelowa: III etap edukacyjny, klasa II, poziom A1+

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wariant III.2. Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (kontynuacja 2. języka obcego nowożytnego ze szkoły podstawowej)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i w typowych sytuacjach reaguje w sposób zrozumiały, adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej, ustnie lub pisemnie w formie prostego tekstu, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
5) życie prywatne (np. rodzina, znajomi i przyjaciele, czynności życia codziennego, określanie czasu, formy spędzania czasu wolnego, święta i uroczystości, konflikty i problemy);
8) podróżowanie i turystyka (np. środki transportu i korzystanie z nich, orientacja w terenie, hotel, wycieczki, zwiedzanie);
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑mail, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, instrukcje, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
4) znajduje w tekście określone informacje;
IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
5) opisuje upodobania;
6) wyraża i uzasadnia swoje opinie, przedstawia opinie innych osób;
V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, list prywatny, wpis na blogu):
6) wyraża i uzasadnia swoje opinie, przedstawia opinie innych osób;
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:
5) wyraża swoje upodobania, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, intencje i pragnienia innych osób;
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

  • kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • przyswaja formy leksykalne służące do budowy poprawnych językowo zdań;

  • zapoznaje się ze słowami i wyrażeniami związanymi z budową pojazdów oraz podróżowaniem;

  • konstruuje proste wypowiedzi ustne i pisemne opisujące podróżowanie różnymi środkami lokomocji;

  • łączy wyrazy, tworząc spójne, logiczne zdania.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • aktywnie uczestniczy w procesie uczenia się;

  • wykorzystuje w naturalnych sytuacjach poznane słownictwo;

  • zna struktury leksykalne umożliwiające wypowiedzi na temat podróżowania;

  • zaspokaja potrzebę ciekawości.

Strategie uczenia się:

  • strategie pamięciowe – użycie obrazu i dźwięku, tworzenie skojarzeń myślowych, systematyczne powtarzanie i utrwalanie poznanego materiału językowego;

  • strategie kognitywne – tworzenie różnych kombinacji zdań, analizowanie danych języka obcego;

  • strategie kompensacyjne – odgadywanie znaczenia tekstów słuchanych i czytanych;

  • strategie metakognitywne – centralizowanie procesu uczenia;

  • strategie afektywne – podejmowanie ryzyka, akceptacja błędów;

  • strategie zadaniowe;

  • strategie społeczne.

Metody i techniki nauczania:

  • konstruktywizm;

  • kognitywizm;

  • konektywizm;

  • podejście komunikacyjne (podejście zadaniowe);

  • nauczanie wielozmysłowe;

  • zintegrowane nauczanie językowo–przedmiotowe;

  • podejście holistyczne;

  • nauczanie hybrydowe.

Formy pracy:

  • praca indywidualna;

  • praca w parach;

  • praca w grupach.

Środki dydaktyczne:

  • komputer/ laptop/ smartfon z dostępem do internetu/ tablica multimedialna lub rzutnik, głośniki, materiały piśmiennicze.

PRZEBIEG LEKCJI

Faza wprowadzająca:

  1. Nauczyciel wyjaśnia temat i przedstawia podstawowe cele zajęć. Pyta uczniów, jaki sposób podróżowania najbardziej im odpowiada.

  2. Prosi uczniów, aby przeczytali pytanie, które zamieszczone jest przed tekstem, a w trakcie czytania bloga robili notatki.

  3. Następnie uczniowie zapoznają się z fragmentem bloga podróżniczego, który opisuje wady i zalety podróżowania różnymi środkami transportu. Nauczyciel zwraca uwagę na znajdujące się w nim nowe słowa i wyrażenia.

  4. Po zapoznaniu się z treścią bloga, uczniowie odpowiadają na pierwsze pytanie.

  5. Pod tekstem dodane są dodatkowe dwa zadania pomagające w lepszym zrozumieniu nowego materiału. Nauczyciel może odnieść się do zadania trzeciego i zapytać uczniów, jakie mają własne doświadczenia związane z podróżowaniem pociągiem.

Faza realizacyjna:

  1. Nauczyciel prosi uczniów, aby w przeczytanym tekście zwrócili uwagę na przyimki znajdujące się przed nazwami pojazdów. Pyta ich, czy zauważyli prawidłowość związaną z użyciem różnych przyimków. Nakłania uczniów, aby spróbowali samodzielnie sformułować regułę dotyczącą użycia przyimków „in” oraz „con” z rodzajnikiem.

  2. Następnie nauczyciel zwraca się do uczniów z prośbą, aby przeczytali treści gramatyczne znajdujące się pod blogiem.

  3. Nauczyciel wspólnie z uczniami przegląda katalog interaktywny. Zwraca uwagę na podobne elementy wyposażenia, które występują w różnych środkach lokomocji. Czasami mają tę samą nazwę, a w innym przypadku ich nazwy różną się od siebie. Przykładem jest wyraz: kierownica.

  4. Po wspólnym obejrzeniu katalogu interaktywnego, w zależności od upływu czasu oraz indywidualnego tempa pracy, uczniowie mogą przejść do zestawu ćwiczeń interaktywnych. Uczniowie mogą zadawać pytania w przypadku wątpliwości.

  5. W międzyczasie nauczyciel zachęca uczniów do przygotowania odpowiedzi do zadania 8‑go i do zaprezentowania go przed resztą grupy.

Faza podsumowująca:

  1. Na zakończenie zajęć nauczyciel proponuje, aby uczniowie, którzy przygotowali wypowiedź do zadania 8‑go, zaprezentowali ją przed grupą.

Praca domowa:

  • Jako pracę domową można zlecić uczniom wykonanie tych zadań, których nie zdążyli wykonać w trakcie lekcji, a w szczególności zadania 7‑go.

Materiały pomocnicze:

  • Pomocniczo można wykorzystać fragmenty innego e‑materiału dotyczącego środków transportu.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium:

  • Multimedium bazowe może być wykorzystane do samodzielnej pracy ucznia w domu, między innymi w ramach przygotowania się do sprawdzianu ze słownictwa dotyczącego pojazdów.

  • Można zaproponować uczniom zabawę w zgadywanie. Posiłkując się nagraniami znajdującymi się pod literką „i” jedni uczniowie opisują dany pojazd, a drudzy odgadują, o jaki środek transportu chodzi.

Słownik i bibliografia