Autor: Adriana Grzelak‑Krzymianowska, Tamara Roszak, Marta Sterna

Przedmiot: Język włoski

Temat zajęć: Una visita in farmacia — W aptece

Grupa docelowa:

II etap edukacyjny, klasa VII, poziom A1

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wersja II.2. Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (II etap edukacyjny, klasy VII i VIII)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się bardzo podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie bardzo proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także bardzo proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie formułuje bardzo krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i w typowych sytuacjach reaguje w sposób zrozumiały, adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej, ustnie lub pisemnie w formie bardzo prostego tekstu, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się bardzo podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
11) zdrowie (np. samopoczucie, choroby, ich objawy i leczenie);
II. Uczeń rozumie bardzo proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
2) określa główną myśl wypowiedzi;
3) określa intencje nadawcy/autora wypowiedzi;
4) określa kontekst wypowiedzi (np. czas, miejsce, uczestników);
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
6) rozróżnia formalny i nieformalny styl wypowiedzi.
III. Uczeń rozumie bardzo proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, teksty narracyjne, wpisy na forach i blogach):
1) określa główną myśl tekstu;
2) określa intencje nadawcy/autora tekstu;
3) określa kontekst wypowiedzi (np. nadawcę, odbiorcę);
4) znajduje w tekście określone informacje;
5) rozróżnia formalny i nieformalny styl tekstu.
IV. Uczeń tworzy bardzo krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
1) opisuje ludzi, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
3) przedstawia intencje i plany na przyszłość;
5) wyraża swoje opinie;
7) stosuje formalny lub nieformalny styl wypowiedzi adekwatnie do sytuacji.
V. Uczeń tworzy bardzo krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, pocztówkę, e‑mail, historyjkę, wpis na blogu):
1) opisuje ludzi, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
3) przedstawia intencje i plany na przyszłość;
5) wyraża swoje opinie;
7) stosuje formalny lub nieformalny styl wypowiedzi adekwatnie do sytuacji.
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:
2) nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę; podtrzymuje rozmowę w przypadku trudności w jej przebiegu (np. prosi o wyjaśnienie, powtórzenie, sprecyzowanie; upewnia się, że rozmówca zrozumiał jego wypowiedź);
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;
5) wyraża swoje upodobania, intencje i pragnienia; pyta o upodobania, intencje i pragnienia innych osób;
11) wyraża prośbę oraz zgodę lub odmowę spełnienia prośby;
13) stosuje zwroty i formy grzecznościowe.
VII. Uczeń reaguje w formie bardzo prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
2) nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę (np. podczas rozmowy na czacie);
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia (np. wypełnia formularz/ankietę);
5) wyraża swoje upodobania, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, intencje i pragnienia innych osób;
11) wyraża prośbę oraz zgodę lub odmowę spełnienia prośby;
13) stosuje zwroty i formy grzecznościowe.
VIII. Uczeń przetwarza bardzo prosty tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym podstawowe informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym, oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

  • kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne:

  • Uczeń zapamiętuje wyrażenia przydatne podczas wizyty w aptece we Włoszech.

  • Uczeń zapamiętuje nazwy różnych postaci leków.

  • Uczeń stosuje formy formalne i nieformalne w języku włoskim.

  • Uczeń tworzy zdania, wykorzystując poznane elementy.

Cele motywacyjne:

  • Zaproponowane zadania ilustrują przydatność języka włoskiego do realizacji własnych celów komunikacyjnych ucznia.

  • Zaproponowane zadania służą rozwijaniu u uczniów świadomości znaczenia języków obcych nowożytnych w różnych dziedzinach życia społecznego.

  • Zaproponowane zadania rozwijają wrażliwość międzykulturową oraz kształtują postawę ciekawości, szacunku i otwartości wobec innych kultur.

Strategie uczenia się:

  • Strategie kognitywne:
    a) strategie zapamiętywania;
    b) strategie przetwarzanie materiału językoweg.

  • Strategie socjalne:
    a) stawianie pytań;
    b) wszystkie formy współpracy z innymi osobami na lekcji.

Metody/techniki nauczania:

  • konstruktywizm;

  • kognitywizm;

  • konektywizm;

  • podejście holistyczne;

  • podejście komunikacyjne (luka informacyjna, podejście zadaniowe);

  • metoda kognitywna;

  • nauczanie polisensoryczne/wielozmysłowe;

  • teoria Inteligencji Wielorakich.

Formy zajęć:

  • praca indywidualna;

  • praca w grupach (w zależności od liczebności klasy i strategii lekcyjnej);

  • praca w parach.

Środki dydaktyczne:

  • komputer/laptop z dostępem do internetu, głośniki;

  • słownik włosko‑polski, materiały piśmienne.

PRZEBIEG LEKCJI:

Faza wprowadzająca:

  1. Nauczyciel wprowadza lekcję, podczas której uczniowie mają nabyć umiejętności porozumienia się z farmaceutą w aptece. Nauczyciel może zapytać uczniów, jakie rodzaje leków znają i jaką mają one postać. Co może się przydać przy przeziębieniu? Uczniowie słuchają dialogu, śledząc jednocześnie tekst, i starają się wychwycić, co dolega klientce, jakie rady daje farmaceuta i co w efekcie nabywa klientka. Pod dialogiem uczniowie mają pole do notatek, aby wynotować rodzaje leków, rady farmaceuty i jego zdanie na temat antybiotyków. Można poprosić uczniów o odczytanie dialogu w parach w celu przećwiczenia prawidłowej wymowy. Polecenie do tekstu In farmacia sprawdza zrozumienie tekstu dialogu.

  2. Farmaceuta i klientka rozmawiają, używając form grzecznościowych. Do tekstu o języku formalnym i nieformalnym zostało dodane polecenie, sprawdzające umiejętność rozróżnienia tych form. Uczniowie mogą to przećwiczyć, zadając nauczycielowi różne pytania w formie grzecznościowej (np. Professore, Lei compra spesso medicine?), a następnie przeformułować te same pytania, zadając je koleżance lub koledze (np. E tu, compri spesso medicine?).

Faza realizacyjna:

  1. W tej fazie uczniowie poznają nazwy rozmaitych form, w których występują leki i inne produkty farmaceutyczne. Katalog multimedialny zawiera 12 slajdów. Każdy slajd zaopatrzony jest w krótki opis produktu, odczytywany przez lektora. Uczniowie przyglądają się zdjęciom i wysłuchują definicji.

  2. Następnie można wybierać slajdy losowo i prosić uczniów, aby spróbowali opisać produkty, które widzą. Trzy polecenia do multimedium sprawdzają opanowanie wprowadzonych pojęć.

Faza podsumowująca:

  1. Pod koniec lekcji uczniowie mają szansę sprawdzić nabytą wiedzę i umiejętności, wykonując zestaw ośmiu ćwiczeń z sekcji “Sprawdź się”. W ćwiczeniu 2 i 3 można zaproponować również trudniejszą wersję, polegającą na zadawaniu pytań i odpowiadaniu na nie (np. A che cosa serve la pomata? La pomata serve per spalmarla sulla parte del corpo che fa male). Również w ćwiczeniu 5 można zaproponować nieco trudniejszą wersją: uczniowie próbują uzupełnić zdania na podstawie kontekstu, bez zaglądania do odpowiedzi do przeciągnięcia. Proponuje się przygotowanie ćwiczeń 7 i 8 w parach. Trudniejszą wersją ćwiczenia 8 mogłoby być zaimprowizowanie dialogu w aptece na forum klasy tak, aby uczniowie reagowali na kwestię koleżanki/kolegi, nie wiedząc wcześniej, co zamierza ona/on powiedzieć.

  2. Jeśli pojawiają się trudności z wykonaniem ćwiczeń, należy powtórzyć z uczniami materiał. Uczniowie mogą to też zrobić samodzielnie w domu.

  3. Jeżeli wszystkie ćwiczenia zostaną wykonane poprawnie, będzie to oznaczało, że cele zaproponowane w e‑materiale zostały osiągnięte.

Praca domowa:

Proponuje się wykonanie w domu ćwiczeń nr 1 i 4.

Materiały pomocnicze:

Pomocniczo można wykorzystać fragmenty innych materiałów znajdujących się na platformie:

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium:

Dobrze jest zastosować multimedium bazowe w trakcie lekcji. Dodatkowo uczniowie mogą tworzyć dialogi (farmaceuta i klient), wykorzystując zawartą w katalogu leksykę i przedstawiać je na forum klasy.