Autorzy: Justyna Groblińska, Katarzyna Kowalik, Agnieszka Woch

Przedmiot: Język włoski

Temat zajęć: Modalità aereo - Tryb samolotowy

Grupa docelowa: II etap edukacyjny, klasa I, poziom A1+

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wariant III.2. Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (kontynuacja 2. języka obcego nowożytnego ze szkoły podstawowej)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i w typowych sytuacjach reaguje w sposób zrozumiały, adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej, ustnie lub pisemnie w formie prostego tekstu, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
12) nauka i technika (np. wynalazki, korzystanie z podstawowych urządzeń technicznych i technologii informacyjno‑komunikacyjnych);
14) życie społeczne (np. wydarzenia i zjawiska społeczne).
II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
3) określa intencje nadawcy/autora wypowiedzi;
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑mail, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, instrukcje, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
2) określa intencje nadawcy/autora tekstu;
IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
8) stosuje formalny lub nieformalny styl wypowiedzi adekwatnie do sytuacji.
V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, list prywatny, wpis na blogu):
8) stosuje formalny lub nieformalny styl wypowiedzi adekwatnie do sytuacji.
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;
10) pyta o pozwolenie, udziela i odmawia pozwolenia;
11) ostrzega, nakazuje, zakazuje, instruuje;
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, krótki list prywatny, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
10) pyta o pozwolenie, udziela i odmawia pozwolenia;
11) ostrzega, nakazuje, zakazuje, instruuje;
VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub w języku polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

  • kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • poznaje i utrwala struktury oraz słownictwo związane z zasadami korzystania z urządzeń elektronicznych w miejscach publicznych oraz z innymi kulturalnymi zachowaniami.

  • rozumie proste komunikaty ustne i pisemne związane z normami życia społecznego, w szczególności dotyczącymi korzystania z urządzeń elektronicznych.

  • tworzy proste komunikaty ustne i pisemne związane z normami życia społecznego, w szczególności dotyczącymi korzystania z urządzeń elektronicznych.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • aktywnie uczestniczy w procesie uczenia się.

  • rozwija kompetencje językowe i komunikacyjne.

  • wykorzystuje w naturalnych sytuacjach językowych poznane struktury gramatyczne i słownictwo.

  • rozumie przydatność języka nowożytnego do realizacji celów komunikacyjnych.

  • dokonuje samooceny umiejętności językowych.

Strategie uczenia się:

  • strategie pamięciowe

  • strategie kognitywne

Metody i techniki nauczania:

  • podejście komunikacyjne (luka informacyjna, podejście zadaniowe)

  • nauczanie polisensoryczne/wielozmysłowe

Formy pracy:

  • praca indywidualna;

  • praca w parach;

  • praca w grupach.

Środki dydaktyczne:

  • Podczas lekcji w szkole: komputer z dostępem do Internetu, tablica multimedialna lub projektor, głośniki, artykuły piśmiennicze, ewentualnie nauczyciel może przynieść kilka tabliczek (włoskich, a także polskich) z nakazami czy zakazami znanymi z różnych przestrzeni publicznych. Mogą to być także zdjęcia takich obiektów.

  • Podczas pracy indywidualnej: urządzenie multimedialne (telefon, tablet, komputer) z dostępem do Internetu, artykuły piśmiennicze.  

PRZEBIEG LEKCJI

Faza wprowadzająca:

Nauczyciel wprowadza temat wykorzystując pomoce w postaci tabliczek z nakazami czy zakazami lub ewentualnie bez nich wprowadza temat. Może zacząć od przypomnienia kilku obowiązujących na lekcji zasad i ich zademonstrowania – np. wyłączenie i schowanie telefonu. Następnie nauczyciel może spytać uczniów, jakie jeszcze zasady ich obowiązują. Dzięki tej rozmowie nauczyciel płynnie przechodzi do informacji, że na lekcji uczniowie zapoznają się z zasadami kulturalnego zachowania w miejscach publicznych we Włoszech, ze szczególnym uwzględnieniem norm dotyczących korzystania z urządzeń elektronicznych. Celem lekcji jest nie tylko zdobycie kompetencji rozumienia takich komunikatów, ale i ich tworzenia.

Faza realizacyjna:

Nauczyciel prosi o przeczytanie tekstu z krótkimi cytatami omawiającymi zasady zachowania w różnych miejscach publicznych. Przypomina o możliwości korzystania ze słownika w celu lepszego zrozumienia tekstu. Prosi o wymienienie innych miejsc publicznych, w których panują określone zasady związane przede wszystkim z korzystaniem z urządzeń elektronicznych. Prosi także o podanie przykładów takich zasad. W oparciu o teksty pod poleceniem 1 tłumaczy, jak formułować tego typu komunikaty. Kładzie szczególny nacisk na różnicę między si impersonale i si passivante. Może do tego zagadnienia przygotować dodatkowy zestaw ćwiczeń, jeśli w jego ocenie będzie ono wymagało dłuższego omówienia lub skorzystać na przykład z ćwiczenia 5 z sekcji Sprawdź się.

Faza podsumowująca:

Nauczyciel prosi, by uczniowie sformułowali po włosku zakazy poznane na lekcji. Prosi, by spróbowali także uzasadnić, dlaczego są one stosowane. Zachęca do zwrócenia uwagi na tego typu komunikaty w drodze powrotnej do domu i do zanotowania ich.

Praca domowa:

W ramach pracy domowej nauczyciel poleca wykonać co najmniej część ćwiczeń z sekcji Sprawdź się, np. zestaw 2, 6, 7 i 8.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium:

  • Nauczyciel może wykorzystać multimedium podczas lekcji wprowadzającej lub utrwalającej bezosobowe struktury gramatyczne, słownictwo związane z urządzeniami elektronicznymi czy z zasadami dobrego wychowania.

  • Uczniowie mogą stworzyć kreatywny regulamin, który w ich opinii byłby odpowiedni dla wszystkich.