Scenariusz
Temat
Funkcja wykładnicza i jej własności. Przekształcanie wykresu funkcji wykładniczej
Etap edukacyjny
Trzeci
Podstawa programowa
V. Funkcje.
Zakres podstawowy. Uczeń:
1) określa funkcje jako jednoznaczne przyporządkowanie za pomocą opisu słownego, tabeli, wykresu, wzoru (także różnymi wzorami na różnych przedziałach);
2) oblicza wartość funkcji zadanej wzorem algebraicznym;
3) odczytuje i interpretuje wartości funkcji określonych za pomocą tabel, wykresów, wzorów itp., również w sytuacjach wielokrotnego użycia tego samego źródła informacji lub kilku źródeł jednocześnie;
4) odczytuje z wykresu funkcji: dziedzinę, zbiór wartości, miejsca zerowe, przedziały monotoniczności, przedziały, w których funkcja przyjmuje wartości większe (nie mniejsze) lub mniejsze (nie większe) od danej liczby, największe i najmniejsze wartości funkcji (o ile istnieją) w danym przedziale domkniętym oraz argumenty, dla których wartości największe i najmniejsze są przez funkcję przyjmowane;
12) na podstawie wykresu funkcji y = f(x) szkicuje wykresy funkcji y = f(x - a),
y = f(x)+b, y = - f(x), y = f( - x);
14) posługuje się funkcjami wykładniczą i logarytmiczną, w tym ich wykresami, do opisu i interpretacji zagadnień związanych z zastosowaniami praktycznymi.
Czas
45 minut
Cel ogólny
Stosowanie obiektów matematycznych i operowanie nimi, interpretowanie pojęć matematycznych.
Cele szczegółowe
1. Określanie własności funkcji wykładniczej.
2. Szkicowanie na podstawie wykresu funkcji y = f(x) wykresów funkcji y = f(x - a), y = f(x)+b, y = - f(x), y = f( - x).
3. Porozumiewanie się w języku angielskim, rozwijanie matematycznych i podstawowych kompetencji naukowo‑technicznych oraz informatycznych, kształtowanie umiejętności uczenia się.
Efekty uczenia
uczeń:
- określa własności funkcji wykładniczej,
- na podstawie wykresu funkcji y = f(x) szkicuje wykresy funkcji: y = f(x - a), y = f(x)+b, y = - f(x), y = f( - x).
Metody kształcenia
1. Analiza sytuacyjna.
2. Stacje eksperckie.
Formy pracy
1. Praca indywidualna.
2. Praca z całą klasą.
Etapy lekcji
Wprowadzenie do lekcji
Sześciu uczniów tworzy trzy grupy eksperckie i przygotowuje przed lekcją informacje na jeden temat, wybrany z poniższych.
I. Funkcja wykładnicza - wzór ogólny, wykres.
II. Własności funkcji wykładniczej.
III. Przekształcenia wykresów funkcji.
Realizacja lekcji
Uczniowie – eksperci kolejno prezentują przygotowane przez siebie informacje. Po prezentacji odpowiadają na pytania pozostałych uczniów i wyjaśniają wątpliwości.
Informacje , które powinny znaleźć się w prezentacjach grup eksperckich.
I GRUPA EKSPERTÓW
Funkcja wykładnicza - wzór ogólny, wykres.
Wzór ogólny funkcji wykładniczej: , gdzie , a jest ustaloną liczbą dodatnią i różną od 1.
[Ilustracja 1]
[Ilustracja 2]
II GRUPA EKSPERTÓW
Własności funkcji wykładniczej:
- dziedziną jest zbiór wszystkich liczb rzeczywistych,
- zbiorem wartości jest przedział (0,+∞),
- asymptotą wykresu funkcji jest prosta o równaniu y=0
- nie ma miejsc zerowych,
- jest monotoniczna, przy czym gdy a>1, to funkcja f jest rosnąca, a gdy 0<a<1, to funkcja jest malejąca,
- jest różnowartościowa, czyli każdą wartość przyjmuje tylko dla jednego argumentu,
- wykres funkcji przecina oś OY w punkcie (0,1).
III GRUPA EKSPERTÓW
Przekształcenia wykresów funkcji.
- Przesuwając wykres funkcji y = f(x) przez o p jednostek wzdłuż osi OX zgodnie z kierunkiem osi, otrzymujemy wykres funkcji y = f(x - p).
- Przesuwając wykres funkcji y = f(x) przez o q jednostek wzdłuż osi OY zgodnie z kierunkiem osi, otrzymujemy wykres funkcji y = f(x)+q.
- Przekształcając wykres funkcji y = f(x) przez symetrię osiową względem osi OX, otrzymujemy wykres funkcji y = - f(x).
- Przekształcając wykres funkcji y = f(x) przez symetrię osiową względem osi OY, otrzymujemy wykres funkcji y = f(-x).
Uczniowie pracują indywidualnie, korzystając z komputerów. Ich zadaniem jest przeanalizowanie, jak zmienia się wykres funkcji wykładniczej w omawianych przekształceniach.
[Geogebra applet]
Po zakończonym ćwiczeniu uczniowie zapisują wzory funkcji uzyskanych w przedstawionych przekształceniach.
- Przesuwając wykres funkcji przez o p jednostek wzdłuż osi OX zgodnie z kierunkiem osi, otrzymujemy wykres funkcji .
- Przesuwając wykres funkcji przez o q jednostek wzdłuż osi OY zgodnie z kierunkiem osi, otrzymujemy wykres funkcji .
- Przekształcając wykres funkcji przez symetrię osiową względem osi OX, otrzymujemy wykres funkcji .
- Przekształcając wykres funkcji przez symetrię osiową względem osi OY, otrzymujemy wykres funkcji .
Nauczyciel dzieli uczniów na cztery grupy, które podchodzą do stacji informacyjnych. Każda z grup zadaniowych, rozwiązuje przygotowane przez nauczyciela zadania. Eksperci wspierają uczniów, wyjaśniają wątpliwości. Nauczyciel nadzoruje pracę grup.
Po wykonaniu zadań z danego zakresu, grupy zadaniowe przechodzą do kolejnej stacji.
I GRUPA – zadanie
Narysuj w jednym układzie współrzędnych wykresy funkcji i . Co możesz powiedzieć o wzajemnym położeniu wykresów tych funkcji?
II GRUPA – zadanie
Narysuj wykres funkcji i określ jej własności.
III GRUPA – zadanie
Na wykresie przedstawiono wykres funkcji wykładniczej. Narysuj, na oddzielnych kartkach, wykres funkcji po danym przekształceniu.
Zapisz wzory powstałych funkcji.
Przekształcenia
a. przesunięcie o 3 jednostki w prawo wzdłuż osi OX,
b. przesunięcie o 2 jednostki w górę wzdłuż osi OY,
c. symetria względem osi OX,
d. symetria względem osi OY.
[Ilustracja 3]
Nauczyciel ocenia pracę uczniów, wyjaśnia wątpliwości.
Zadanie dla chętnych
Naszkicuj wykres funkcji .
Podsumowanie lekcji
Uczniowie wykonują ćwiczenia utrwalające.
Następnie wspólnie podsumowują zajęcia, formułując wiadomości do zapamiętania.
Funkcja wykładnicza jest określona wzorem :
, gdzie , a jest ustaloną liczbą dodatnią i różną od 1.
Własności funkcji wykładniczej:
- dziedziną jest zbiór wszystkich liczb rzeczywistych,
- zbiorem wartości jest przedział (0,+∞),
- asymptotą wykresu funkcji jest prosta o równaniu y = 0,
- nie ma miejsc zerowych,
- jest monotoniczna, przy czym gdy a>1, to funkcja f jest rosnąca, a gdy 0<a<1, to funkcja jest malejąca,
- jest różnowartościowa, czyli każdą wartość przyjmuje tylko dla jednego argumentu,
- wykres funkcji przecina oś OY w punkcie (0,1).
- Przesuwając wykres funkcji przez o p jednostek wzdłuż osi OX zgodnie z kierunkiem osi, otrzymujemy wykres funkcji .
- Przesuwając wykres funkcji przez o q jednostek wzdłuż osi OY zgodnie z kierunkiem osi, otrzymujemy wykres funkcji .
- Przekształcając wykres funkcji przez symetrię osiową względem osi OX, otrzymujemy wykres funkcji .
- Przekształcając wykres funkcji przez symetrię osiową względem osi OY, otrzymujemy wykres funkcji .