Scenariusz
Temat
Jednomian kwadratowy i jego własności
Etap edukacyjny
Trzeci
Podstawa programowa
V. Funkcje. Zakres podstawowy. Uczeń:
7) szkicuje wykres funkcji kwadratowej zadanej wzorem;
8) interpretuje współczynniki występujące we wzorze funkcji kwadratowej w postaci ogólnej, kanonicznej i iloczynowej (jeśli istnieje);
9) wyznacza wzór funkcji kwadratowej na podstawie informacji o tej funkcji lub o jej wykresie.
Czas
45 minut
Cel ogólny
Interpretowanie i operowanie informacjami przedstawionymi w formie wykresów i wzorów.
Cele szczegółowe
1. Porozumiewanie się w języku angielskim, rozwijanie matematycznych i podstawowych kompetencji naukowo‑technicznych oraz informatycznych, kształtowanie umiejętności uczenia się.
2. Sporządzanie wykresu funkcji f(x) = axIndeks górny 22.
3. Określanie własności funkcji f(x) = axIndeks górny 22 na podstawie jej wykresu.
Efekty uczenia
Uczeń:
- sporządza wykres funkcji f(x) = axIndeks górny 22,
- na podstawie wykresu funkcji f(x) = axIndeks górny 22 określa jej własności.
Metody kształcenia
1. Mapa myśli.
2. Analiza sytuacyjna.
Formy pracy
1. Praca indywidualna.
2. Praca w małych grupach.
Etapy lekcji
Wprowadzenie do lekcji
Uczniowie w domu przypominają sobie: definicję funkcji, sposoby opisywania funkcji, budowę i własności jednomianu.
Zebrane informacje wykorzystują na początku lekcji, tworząc odpowiednie mapy myśli.
Realizacja lekcji
Uczniowie sporządzają wykres funkcji f(x) = axIndeks górny 22 (o danej dziedzinie) i omawiają jej własności.
Polecenie 1
Dana jest funkcja f(x) = axIndeks górny 22 określona dla x ∈ {-4, -3, -2, -1, 0, 1, 2, 3, 4}.
a) Sporządź wykres funkcji.
b) Określ zbiór wartości.
c) W których ćwiartkach układu współrzędnych znajduje się wykres?
d) Czy funkcja ma miejsce zerowe? Jeśli tak, podaj je.
Polecenie 2
[Geogebra aplet]
Uczniowie obserwują, jak zmienia się wykres funkcji f(x) = axIndeks górny 22 w zależności i znaku współczynnika a.
Odczytują wartości funkcji dla .
Po skończonym ćwiczeniu dzielą się swoimi spostrzeżeniami i wyciągają wnioski.
Nauczyciel wskazuje elementy budowy krzywej, będącej wykresem funkcji:
f(x) = axIndeks górny 22, omawia jej własności.
Wniosek:
Wykresem funkcji f(x) = axIndeks górny 22, a ≠ 0 i x ∈ R, zwanej jednomianem kwadratowym, jest krzywa o równaniu y = axIndeks górny 22. Krzywa ta nosi nazwę paraboli. Jest to figura osiowosymetryczna. Osią symetrii jest prosta o równaniu x = 0. Przecina ona parabolę w punkcie, który nazywamy wierzchołkiem paraboli. Dzieli też parabolę na dwie części, które nazywamy ramionami.
[Ilustracja 1]
Polecenie 3
Uczniowie pracują w dwóch grupach. Zadaniem pierwszej grupy jest sporządzenie wykresu funkcji f(x) = axIndeks górny 22, zadaniem grupy drugiej jest sporządzenie wykresu funkcji f(x) = axIndeks górny 22. Następnie uczniowie odczytują z wykresu :
- współrzędne wierzchołka paraboli,
- zbiór wartości funkcji,
- przedziały, w których funkcja maleje,
- przedziały, w których funkcja rośnie,
- równanie osi symetrii wykresu funkcji,
- najmniejsza wartość funkcji.
Podsumowaniem pracy grup powinno być określenie własności funkcji f(x) = axIndeks górny 22 w zależności od znaku współczynnika a.
Wnioski:
- dziedziną funkcji f(x) = axIndeks górny 22, dla x ∈ Rsą liczby rzeczywiste,
- funkcja ma jedno miejsce zerowe,
- funkcja nie jest różnowartościowa.
Pozostałe własności funkcji zależą od znaku współczynnika a.
Własności funkcji f(x) = axIndeks górny 22 dla:
[Tabela 1]
Wartość współczynnika a decyduje o rozpiętości ramion - im większa wartość liczby |a|, tym mniejsze rozchylenie ramion paraboli.
Polecenie dla chętnych:
Dana jest funkcja f(x) = axIndeks górny 22, x ∈ R. Wykaż, że dla każdej liczby naturalnej n:
a) f(n + 1) - f(n) jest liczbą naturalną nieparzystą,
b) f(n + 5) - f(n + 3) jest liczbą podzielną przez 4.
Podsumowanie lekcji
Uczniowie wykonują ćwiczenia utrwalające.
Następnie wspólnie podsumowują zajęcia, formułując wnioski do zapamiętania:
- wykresem funkcji f(x) = axIndeks górny 22 (a ≠ 0 zwanej jednomianem kwadratowym, jest krzywa o równaniu y = axIndeks górny 22,
- krzywa ta nosi nazwę paraboli. Jest to figura osiowosymetryczna. Osią symetrii jest prosta o równaniu x = 0. Przecina ona parabolę w punkcie, który nazywamy wierzchołkiem paraboli. Dzieli też parabolę na dwie części, które nazywamy ramionami,
- wierzchołkiem paraboli, będącej wykresem funkcji f(x) = axIndeks górny 22 (a ≠ 0), jest punkt o współrzędnych (0,0). Dzieli on parabolę na dwie części, które nazywamy ramionami.