Mapa przedstawia Wiosnę Ludów w Europie – rewolucje w latach 1848-1849. Na terenie niektórych państw na mapie zaznaczone są cyfry oraz przyporządkowane do nich opisy: 1. Rosja: Rosji panował Mikołaj I. Ruchy rewolucyjne nie objęły cesarstwa, ale armia rosyjska uczestniczyła w tłumieniu powstania na Węgrzech. Działania Rosji przyczyniły się do uznania jej za „żandarma Europy”. Jednak porażka w wojnie Krymskiej przyczyniła się do utraty przez nią pozycji hegemona w Europie., 2. Austria: monarchii austriackiej rządził Franciszek Józef, który skutecznie stłumił ruchy wolnościowe – na Węgrzech oraz w Toskanii i Lombardii. Mimo to od połowy XIX wieku rozpoczął się stopniowy upadek potęgi Habsburgów austriackich, którzy utracili wpływy w państwach niemieckich, poniosły klęskę w wojnie z Francją i Piemontem i utraciły ziemie włoskie., 3. Prus: w Prusach panował Fryderyk Wilhelm IV, który nie uległ pokusie przyjęcia korony cesarskiej przyznanej mu przez Zgromadzenie Narodowe. W ten sposób pozostał wierny zasadom, które przyświecały kongresowi wiedeńskiemu i przystał na rozwiązanie, któremu brakowało „wolnej zgody koronowanych głów, książąt i wolnych miast”., 4. Francja: we Francji głową państwa był wybrany na prezydenta Drugiej Republiki bratanek cesarza Napoleona I, Ludwik Napoleon. Pod nowymi rządami w połowie 1849 roku Francja uczestniczyła w obaleniu Republiki Rzymskiej i przywróceniu władzy papieskiej.
Druga Republika Francuska przetrwała zaledwie kilka lat. Kres tej formie rządów położył Ludwik Napoleon, który w 1852 r. ogłosił powstanie II cesarstwa., 5. Wielka Brytania: w Wielkiej Brytanii panowała królowa Wiktoria, która wstąpiła na tron w 1837 r. Był to okres szczytowego rozwoju liberalizmu – przywódcą liberałów był minister spraw zagranicznych Henry John Temple Palmerston, który doprowadził Wielką Brytanię do izolacji na arenie międzynarodowej i z tego powodu został zdymisjonowany w 1851 r.