Ilustracja interaktywna przedstawia schemat, a którym są dwa główne hasła: pozytywizm i marksizm. Od hasła pozytywizm odchodzą strzałki w dół do haseł: neopozytywizm (i dalej, w dół Koło Wiedeńskie), filozofia analityczna (i dalej, w dół Szkoła Lwowsko-Warszawska), nowy ateizm, filozofia języka. Od hasła marksizm odchodzi w dół strzałka do nowego ateizmu i druga do neomarksizmu (i dalej, w dół do Szkoły Frankfurckiej). Opis punktów znajdujących się na ilustracji: 1. Pozytywizm, nurt w filozofii nowoczesnej, uznający fakty obserwacyjne za podstawowe źródło poznania świata, a ich naukowe badanie za najwartościowszy sposób poznania świata; rolą filozofii było w tym ujęciu budowanie całej wiedzy na danych empirycznych i odrzucenie wszystkiego co nie znajduje oparcia w faktach empirycznych, 2. Marksizm, nurt w filozofii XIX w., oparty na założeniach filozofii Karola Marksa, obejmujący zagadnienia związków między warunkami życia a świadomością społeczną ludzi, analizujący prawa rozwoju społecznego i wpływ ustroju społeczno-gospodarczego na życie jednostek, 3. Neopozytywizm, kierunek empiryczny w filozofii powstały na początku XX w., najbardziej wpływowy w okresie międzywojennym, propagujący hasło walki z filozofią tradycyjną, metafizyką, oraz głoszący postulat uprawiania „filozofii naukowej”, neopozytywizm starał się opisywać wiedzę językiem matematyczno-logicznym i stosować techniki badawcze oparte o opis matematyczny nawet w naukach społecznych, 4. Filozofia analityczna, nurt w filozofii XX w., zwłaszcza brytyjskiej, skoncentrowany na zagadnieniach metajęzykowych – podstawowym celem filozofii była analiza pojęć, twierdzeń i problemów filozoficznych; filozofia analityczna skupiała się na osiąganiu precyzji i jasności języka filozoficznego; przyjmowała minimalizm poznawczy, nie starając się rozważać całości klasycznych problemów filozoficznych lecz analizować ich sens używając metodologii logiki, 5. Filozofia języka, nurt w filozofii XX w., filozofia, skoncentrowana na kwestiach logiki, poznania, związków między językiem a poznaniem; w centrum badań znajdował się język, jego natura, struktura, geneza, funkcja i miejsce w kulturze, 6. Neomarksizm, nurt w filozofii XX i XXI w., odwołujący się do założeń marksizmu, koncentrujący się na krytyce społeczeństw późnokapitalistycznych i postkapitalistycznych; z drugiej strony odrzucał dogmatyczną marksistowską interpretację prowadzącą do komunizmu, skupiając się na problematyce świadomości, alienacji, dialektyki; neomarksiści do swojej refleksji włączyli psychoanalizę i egzystencjalizm, 7. Koło Wiedeńskie, szkoła filozoficzna powstała na początku XX w., zajmująca się zagadnieniami języka nauki, logiki i podstaw poznania naukowego; Koło wiedeńskie przejęło postulaty empiryzmu, fizykalizmu i jedności nauki, próbując ograniczyć rozważania filozofii do analizy języka nauki; należeli do niej m.in. Moritz Schlick, Rudolf Carnap, Otto Neurath, 8. Szkoła Lwowsko-Warszawska, polska szkoła filozoficzna, powstała w l. 20 XX w. na Uniwersytecie Jana Kazimierza i Uniwersytecie Warszawskim; skoncentrowana na zagadnieniach logiki, języka i metodologii nauk; charakteryzowała ją niechęć do spekulacji filozoficznej, propagowała precyzję w myśleniu opartą na jasnym i ścisłym języku, stosując osiągnięcia logiki matematycznej i analizy semantycznej; należeli do niej m.in. Kazimierz Twardowski, Kazimierz Ajdukiewicz, Tadeusz Kotarbiński, Alfred Tarski, 9. Nowy ateizm, ruch naukowo-filozoficzny, występujący przeciw religii, zwłaszcza jej tezom dotyczącym praw rzeczywistości empirycznej oraz ukazujący szkodliwe skutki moralności religijnej; źródła swoje znajduje w pozytywistycznym stanowisku wysoko wartościującym aktualne ustalenia nauki oraz w marksistowskiej krytyce religii, postrzegającej wierzenia i praktyki religijne jako przynoszące fatalne skutki zarówno jednostce jak i społeczeństwu., 10. Szkoła Frankfurcka, szkoła filozoficzna, nawiązująca do myśli marksistowskiej, poddającą krytyce tradycyjne społeczeństwo mieszczańskie, skomercjalizowaną kulturę popularną i autorytarne systemy państwowe i religijne; rozwijała poglądy filozoficzno-socjologiczne określone jako teoria krytyczna; krytykowała pozytywizm, kapitalizm i komunizm; badania szkoły wspierały się o psychoanalizę i psychologię społeczną.